Przyzwoity średniak. Dobrze się słucha.
Najbardziej podobały mi się elementy związane z nurkowaniem; szkoda, że nie było ich więcej.

Na poczatku jest dużo luźnych wątków, które z czasem ładnie się łączą. Ciekawe postacie; elementy obyczajowe w rozsądnej ilości. Lekko napisane.
Chociaż sama esencja czy intryga czy jakkolwiek to nazwać -niezbyt ciekawa; mam wrażenie ostatnio, że pojawia się w co drugim kryminale.
Wolę inny rodzaj zagadek kryminalnych.

Przyzwoity średniak. Dobrze się słucha.
Najbardziej podobały mi się elementy związane z nurkowaniem; szkoda, że nie było ich więcej.

Na poczatku jest dużo luźnych wątków, które z czasem ładnie się łączą. Ciekawe postacie; elementy obyczajowe w rozsądnej ilości. Lekko napisane.
Chociaż sama esencja czy intryga czy jakkolwiek to nazwać -niezbyt ciekawa; mam wrażenie...

Lepsza od pierwszego tomu. Świetna sprawa, nietypowa. Nietypowo też się rozwija i kończy. Trochę mi przeszkadzał tytuł, bo sugerował, że to nurek będzie najważniejszy.
Kolejne tomy zapowiadają się wyśmienicie.

Lepsza od pierwszego tomu. Świetna sprawa, nietypowa. Nietypowo też się rozwija i kończy. Trochę mi przeszkadzał tytuł, bo sugerował, że to nurek będzie najważniejszy.
Kolejne tomy zapowiadają się wyśmienicie.

podoba mi się normalność głównego bohatera i brak szalonych akcji ;)

podoba mi się normalność głównego bohatera i brak szalonych akcji ;)

Trudno nazwać "Nurka" przyjemnym kryminałem, bo tematyka jest tu wyjątkowo posępna, ale widzę u autora tendencję wzrostową i sporo sobie obiecuję po reszcie serii o Bromanie.

Najbardziej intrygujący jest początek i trochę żałuję, że dość szybko zostają odkryte pewne karty. Zawieszenie w większym niedookreśleniu powiązania między dwoma odrębnie prowadzonymi śledztwami mogłoby się przysłużyć fabule.

Mocną stroną stylu Ostlundha jest psychologia postaci, autentyczna, ale nienachalna. Dostajemy też porcję perypetii osobistych Frederica, chociaż jest to tom mniej osadzony w lokalnej społeczności od poprzedniego i w okolicach (nowego) domu Bromanów gościmy rzadziej.

Jeśli wydawca zachowa dotychczasowe ekspresowe tempo publikacji, całość cyklu dostaniemy w przyszłym roku. Ujęły mnie nietypowe dla tego gatunku projekty okładek autorstwa Marcina Słocińskiego, gdyby nie one, pewnie nie zwróciłabym na tę serię uwagi.

Trudno nazwać "Nurka" przyjemnym kryminałem, bo tematyka jest tu wyjątkowo posępna, ale widzę u autora tendencję wzrostową i sporo sobie obiecuję po reszcie serii o Bromanie.

Najbardziej intrygujący jest początek i trochę żałuję, że dość szybko zostają odkryte pewne karty. Zawieszenie w większym niedookreśleniu powiązania między dwoma odrębnie prowadzonymi śledztwami...

Niezła. Akcja niezbyt szybka, ale za to stała.

Niezła. Akcja niezbyt szybka, ale za to stała.

Nurek to dość typowy skandynawski kryminał, w którym brak dramatycznych zwrotów akcji, która rozwija się spokojnie, krok po kroku ku rozwiązaniu. Drugi tom jest zdecydowanie ciekawszy od pierwszego głównie z powodu interesującego śledztwa sięgającego przeszłości.

Nurek to dość typowy skandynawski kryminał, w którym brak dramatycznych zwrotów akcji, która rozwija się spokojnie, krok po kroku ku rozwiązaniu. Drugi tom jest zdecydowanie ciekawszy od pierwszego głównie z powodu interesującego śledztwa sięgającego przeszłości.

Znowu wylądowałam na Gotlandii. Lato trwa wbrew jesieni. Są dwie sprawy do rozwiązania. Jedna stara, zagraniczna, a druga nowa, powiązana z wojskiem. Policja zbiera informacje i wszystko się zaczyna powoli wyjaśniać. Małżeństwo Bromana przechodzi kryzys. W nowym, starym domu trwa remont co nie poprawia sytuacji. Jest jeszcze nowa koleżanka z pracy Bromana, Sara. Bardzo ponętna brunetka. Młoda, wysportowana, singielka…. Frederic podróżuje do Paryża, Sztokholmu i próbuje ratować rodzinę. Czy żona mu pomoże? Treść bardziej skondensowana niż w Wyspie. Więcej się dzieje i jest po prostu ciekawiej. Bardziej mi się podobało to i gwiazdek więcej.

Znowu wylądowałam na Gotlandii. Lato trwa wbrew jesieni. Są dwie sprawy do rozwiązania. Jedna stara, zagraniczna, a druga nowa, powiązana z wojskiem. Policja zbiera informacje i wszystko się zaczyna powoli wyjaśniać. Małżeństwo Bromana przechodzi kryzys. W nowym, starym domu trwa remont co nie poprawia sytuacji. Jest jeszcze nowa koleżanka z pracy Bromana, Sara. Bardzo...

Druga część przygód Frederica Bromana bardziej przypadła mi do gustu niż pierwsza. Bardzo ciekawa i nietypowa sprawa w przeszłości i tajemnicza śmierć znakomitego nurka to pozornie dwie nie łączące się ze sobą wydarzenia, ale podczas lektury trudno nie oprzeć się wrażeniu, że jednak mają coś ze sobą wspólnego. Postać nowej koleżanki Bromana to też plus, tylko szkoda, że nie ma jej jeszcze więcej. Całe dochodzenie również przedstawione dość solidnie i chyba nie ciągnie się tak, jak to z Wyspy strachu. Solidny skandynawski kryminał, bez ochów i achów, ale całkiem solidny.

Druga część przygód Frederica Bromana bardziej przypadła mi do gustu niż pierwsza. Bardzo ciekawa i nietypowa sprawa w przeszłości i tajemnicza śmierć znakomitego nurka to pozornie dwie nie łączące się ze sobą wydarzenia, ale podczas lektury trudno nie oprzeć się wrażeniu, że jednak mają coś ze sobą wspólnego. Postać nowej koleżanki Bromana to też plus, tylko szkoda, że nie...