Nigdy nie sięgnęłabym po tę książkę gdyby nie lutowe wyzwanie LC 2020. Postanowiłam zaszaleć i skorzystać z polecenia osoby o całkowicie odmiennym książkowym guście - mojego męża. Podchodziłam do tej książki z niechęcią - jak się okazuje, zupełnie niesłusznie. Podziemny Londyn totalnie mnie oczarował, a odniesienia do znanego mi Londynu Nad stanowiły bardzo miły dodatek. Ogólnie nie przepadam za wplataniem do rzeczywistości motywów fantastycznych (do tej pory akceptowałam to jedynie w wykonaniu Jonathana Carrolla), ale w tym przypadku są one przyjemnie dziwne i nienachalne. Uwielbiam proste, ale zarazem niezwykle błyskotliwe porównania i metafory autora. Bawią mnie postacie, które są przedstawione w niezwykle plastyczny sposób umożliwiający łatwe stworzenie ich reprezentacji. Czytając tak bardzo wciągałam się w fabułę, że przegapiałam moje przystanki i wsiadałam w złe tramwaje. Niezwykle pozytywne zaskoczenie, kolejne książki Neila Gaimana w planach :)

Nigdy nie sięgnęłabym po tę książkę gdyby nie lutowe wyzwanie LC 2020. Postanowiłam zaszaleć i skorzystać z polecenia osoby o całkowicie odmiennym książkowym guście - mojego męża. Podchodziłam do tej książki z niechęcią - jak się okazuje, zupełnie niesłusznie. Podziemny Londyn totalnie mnie oczarował, a odniesienia do znanego mi Londynu Nad stanowiły bardzo miły dodatek....