Przyjemna prezentacja literacka. Niczym w soczewce, w szkiełku mikroskopowym, widzimy, jak łatwo stać się niegodziwym. I w czym są nasze powszednie niegodziwości osadzone, czym podszyte. Mnie skłoniło do refleksji.

Przyjemna prezentacja literacka. Niczym w soczewce, w szkiełku mikroskopowym, widzimy, jak łatwo stać się niegodziwym. I w czym są nasze powszednie niegodziwości osadzone, czym podszyte. Mnie skłoniło do refleksji.

"Małe niegodziwości" to lekka powieść obyczajowa, tak lekka, że nie odciska się na żadnym wewnętrznym organie - nie łapie za serce, nie uwiera w mózg, nie leży na wątrobie. Choć napisana jest przyjemnym językiem i zawiera intrygę kryminalną nie byłam w stanie zmusić się do powrotu do niej po kilku dniach przerwy w lekturze. Jest to doskonale nijaka powieść, idealna do poczytania w czasie pobytu w szpitalu, w czasie podróży, czy na plaży.

Polecam jedynie jako przerywnik miedzy cięższymi pozycjami lub czytelnikom, którym nie przeszkadza atmosfera latynoskiej telenoweli.

P.S. Muszę dodać, że nie jest to jednak literaturopodobny wyrób pisany na akord i według ogranego schematu. Raczej nazwałabym tę powieść błahą. Przypominała mi w nastroju „Kaprysik” Szczygła lub powieści Mendozy.

"Małe niegodziwości" to lekka powieść obyczajowa, tak lekka, że nie odciska się na żadnym wewnętrznym organie - nie łapie za serce, nie uwiera w mózg, nie leży na wątrobie. Choć napisana jest przyjemnym językiem i zawiera intrygę kryminalną nie byłam w stanie zmusić się do powrotu do niej po kilku dniach przerwy w lekturze. Jest to doskonale nijaka powieść, idealna do...

Nestor, kucharz i mistrz cukiernictwa zatrzaskuje się w chłodni w domu swoich pracodawców i umiera z wychłodzenia. Osoby przebywające w domu skrywają swoje tajemnice, które, jak się okazuje, zna kucharz. Może, więc śmierć Nestora to nie był wypadek, może ktoś chciał, aby jego grzechy nie ujrzały światła dziennego?
Książka interesująca. Początek mnie nie porwał, ale czym bliżej końca, tym robiło się ciekawiej. Jedyne co mi przeszkadzało to brak chronologii. Wydarzenia nie są przedstawione po kolei.
Jest to już kolejna książka Carmen Posadas, którą przeczytałam. Autorka ma charakterystyczny styl pisania - 3/4 książki to przedstawianie wydarzeń z przeszłości bohaterów, natomiast ja wolę, gdy akcja toczy się na bieżąco.

Nestor, kucharz i mistrz cukiernictwa zatrzaskuje się w chłodni w domu swoich pracodawców i umiera z wychłodzenia. Osoby przebywające w domu skrywają swoje tajemnice, które, jak się okazuje, zna kucharz. Może, więc śmierć Nestora to nie był wypadek, może ktoś chciał, aby jego grzechy nie ujrzały światła dziennego?
Książka interesująca. Początek mnie nie porwał, ale czym...

Typowo hiszpańska ;) Nic niezwykłego, lekko się czyta, lektura wakacyjna. Plusiki za zgrabne zakończenie.

Typowo hiszpańska ;) Nic niezwykłego, lekko się czyta, lektura wakacyjna. Plusiki za zgrabne zakończenie.