Orlando Figes przemierza kilka wieków historii Rosji, ukazując zmieniające się tendencje, prądy, a przede wszystkim rosyjską mentalność. Jest to książka historyczna, ale nie koncentrująca się na władcach i wojnach, ale na kulturze i mentalności. "Taniec Nataszy" pozwala sporo zrozumieć, jeśli chodzi o naszych wschodnich sąsiadów, bo pewne kwestie się nie zmieniły. Rosja jest cały czas tym krajem, który chce przynależeć do Europy, ale postępuje jakoś nie do końca w sposób, który odpowiada standardom europejskim i zachodniej cywilizacji, co ją od tych krajów oddala. Na to Rosjanie się obrażają, całą winę zrzucając na “zgniły zachód”, przed którego zepsutymi ideami Rosja jest ostatnim bastionem przyzwoitości…

Figes opowiada to wszystko ze swadą, tak że faktycznie czyta się momentami tę książkę jak powieść. Jednak nie wszystkie rozdziały były dla mnie jednakowo interesujące. Jednym poświęca autor bardzo dużo miejsca (Tołstoj, Strawiński),dla innych miejsca zabrakło (Bułhakow)… Nie wiem, czy autorowi udało się do końca oddać tego rosyjskiego ducha, sprawiającego, że nawet ci, którzy z Rosji uciekli, bezbrzeżnie za nią tęsknią. Strawiński powiedział że żaden cudzoziemiec nie ma prawa jego kraju krytykować. A Figes nie jest wszak Rosjaninem i pojawia się pytanie, na ile dobrze “czyta” Rosjan - z drugiej strony można sądzić, że dzięki temu Taniec Nataszy jest chłodnym, obiektywnym spojrzeniem, pozbawionym sentymentalizmu i samousprawiedliwień, w których tak lubują się Rosjanie.

Orlando Figes przemierza kilka wieków historii Rosji, ukazując zmieniające się tendencje, prądy, a przede wszystkim rosyjską mentalność. Jest to książka historyczna, ale nie koncentrująca się na władcach i wojnach, ale na kulturze i mentalności. "Taniec Nataszy" pozwala sporo zrozumieć, jeśli chodzi o naszych wschodnich sąsiadów, bo pewne kwestie się nie zmieniły. Rosja...

Wspaniały, panoramiczny obraz kultury rosyjskiej na przestrzeni wieków, napisane to porywająco, trudno się oderwać; chciałoby się przeczytać podobną książkę o historii kultury polskiej...

Wspaniały, panoramiczny obraz kultury rosyjskiej na przestrzeni wieków, napisane to porywająco, trudno się oderwać; chciałoby się przeczytać podobną książkę o historii kultury polskiej...

Wybitna, wspaniała opowieść o kulturze rosyjskiej, począwszy od czasów Piotra Wielkiego aż do odwilży stalinowskiej. W książce przewijają się wielkie rody arystokratyczne, chłopi pańszczyźniani, powieściopisarze, poeci i kompozytorzy. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie co kształtowało Rosjan, jakie czynniki wpłynęły na ich odmienność.
Pasjonująca podróż przez wieki, którą warto odbyć, sięgając po tę książkę.
Serdecznie polecam !

Wybitna, wspaniała opowieść o kulturze rosyjskiej, począwszy od czasów Piotra Wielkiego aż do odwilży stalinowskiej. W książce przewijają się wielkie rody arystokratyczne, chłopi pańszczyźniani, powieściopisarze, poeci i kompozytorzy. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie co kształtowało Rosjan, jakie czynniki wpłynęły na ich odmienność.
Pasjonująca podróż przez wieki,...

Zdecydowanie polecam osobom zainteresowanym kulturą i historią Rosji i Europy.
Ciekawie napisana, a autor pokazuje zarówno charakterystyczne elementy życia i kultury, jak również skupia się na życiu i dziełach poszczególnych artystów od pisarzy do kompozytorów.
Bardzo ciekawy wątek "azjatyckości" duszy , kultury rosyjskiej i rosyjskich twórców, a także historii emigracji rosyjskiej po 1917, oraz traktowania przez ZSRR artystów.
Panorama dziejów Rosji .
Książka gruba, obfituje w szczegóły. Dla mniej cierpliwych - dość krótkie rozdziały - można ograniczyć się do wybranych fragmentów. :)
Fascynująca!

Zdecydowanie polecam osobom zainteresowanym kulturą i historią Rosji i Europy.
Ciekawie napisana, a autor pokazuje zarówno charakterystyczne elementy życia i kultury, jak również skupia się na życiu i dziełach poszczególnych artystów od pisarzy do kompozytorów.
Bardzo ciekawy wątek "azjatyckości" duszy , kultury rosyjskiej i rosyjskich twórców, a także historii emigracji...

Być może zachwycam się tą książką z powodu moich braków w wiedzy o Rosji. Być może czytelnicy bardziej obyci z postacią Piotra I, z dychotomią Moskwa-Petersburg, z genezą rosyjskiego baletu i z historią narodników już to wszystko wiedzieli - znali te szczegóły biograficzne, niuanse rosyjskiej mentalności, społeczne zawiłości - zanim wzięli do ręki książkę Figesa. Jednak sądzę, że zarówno rusycystyczni dyletanci ( ja),jak i rusycystyczni wyjadacze znajdą w tej lekturze wielką przyjemność. Figes oprowadza nas po Rosji geograficznej i historycznej, jak gdyby sam tam bywał, miał znajomych wśród rosyjskiej arystokracji, wojskowych i chłopów, a do carów często wpadał na kolacje. Wyraźną zażyłość z miejscami i postaciami historycznymi, znajomość dzieł kultury wysokiej i plebejskiej, wyczucie detali życia codziennego autor łączy z dystansem i syntezą historyka. Przygotujcie sobie wygodny fotel, stakan garacziego czaja i bierzcie się do czytania!

Być może zachwycam się tą książką z powodu moich braków w wiedzy o Rosji. Być może czytelnicy bardziej obyci z postacią Piotra I, z dychotomią Moskwa-Petersburg, z genezą rosyjskiego baletu i z historią narodników już to wszystko wiedzieli - znali te szczegóły biograficzne, niuanse rosyjskiej mentalności, społeczne zawiłości - zanim wzięli do ręki książkę Figesa. Jednak...

Wspaniałe. Jednakże nie polecam czytać wieczorem, bo absolutnie nie da się oderwać.

Wspaniałe. Jednakże nie polecam czytać wieczorem, bo absolutnie nie da się oderwać.

"Arcydzieło jednego z najlepszych gawędziarzy wśród historyków nowożytnej Rosji. Figes przedstawia korowód wybitnych postaci: arystokratów i artystów pańszczyźnianych, powieściopisarzy i poetów, malarzy i kompozytorów, carów i działaczy komunistycznych...Znakomita, barwna i mistrzowsko napisana książka." Tak zrecenzował ją Simon Sebag Montefiore
Lepiej nie można. Wspaniała!

"Arcydzieło jednego z najlepszych gawędziarzy wśród historyków nowożytnej Rosji. Figes przedstawia korowód wybitnych postaci: arystokratów i artystów pańszczyźnianych, powieściopisarzy i poetów, malarzy i kompozytorów, carów i działaczy komunistycznych...Znakomita, barwna i mistrzowsko napisana książka." Tak zrecenzował ją Simon Sebag Montefiore
Lepiej nie można....

Ostatnio czytam mniej, toteż pozycje które wybieram muszą być "z górnej półki". Skoro czasu mam mało, to staram się jeszcze bardziej niż zwykle wybierać lektury wartościowe. "Taniec Nataszy" zabrał mi sporo czasu, czego nie żałuję choć mam go tak mało. Jest to jedna z najlepszych książek o Rosji na jakie kiedykolwiek trafiłam -a nie było ich mało. Autor pisze w sposób naukowy, przekazuje nam rzetelną wiedzę, ale robi to tak ciekawie, że czyta się książkę jakby to była lekka powieść na zakończenie ciężkiego dnia. Rosyjska kultura nie przestaje mnie zadziwiać, choć duży nacisk autor postawił nie na szokowanie tym co inne, lecz wnikliwą analizę czynników historycznych mających wpływ na "rosyjską duszę". Kto sięgnie po książkę z pewnością nie pozałuje.

Ostatnio czytam mniej, toteż pozycje które wybieram muszą być "z górnej półki". Skoro czasu mam mało, to staram się jeszcze bardziej niż zwykle wybierać lektury wartościowe. "Taniec Nataszy" zabrał mi sporo czasu, czego nie żałuję choć mam go tak mało. Jest to jedna z najlepszych książek o Rosji na jakie kiedykolwiek trafiłam -a nie było ich mało. Autor pisze w sposób...

Autorka próbuje dotrzeć do duszy narodu rosyjskiego. Poszukiwania opiera na analizie przepastnego materiału - poszukuje ducha narodu w twórczości pisarzy, malarzy czy kompozytorów. Robi to, wg mnie, doskonale. Jedynym minusem to poszukiwanie istoty mentalności czy duchowości narodowej wśród chłopów. Co, oczywiście nie oznacza, że ich (chłopów)tutaj nie ma. Są, ale niestety, chłopi są niemi. Za nich, o nich mówi świat inteligencji. Podsumowując: ta książka to opis wizji i marzeń, Tołstoja, Riepina, Dostojewskiego, narodników, itd, czym dusza narodu rosyjskiego powinna różnić się od innych , (w czym jest lepsza?). Czy autorka przedstawiła typowy charakter Rosjanina?- Nie jestem do końca przekonany.
Mimo tych uwag, książka jest świetna, obowiązkowa lektura dla zainteresowanych Rosją XVIII i XIX wieku.

Autorka próbuje dotrzeć do duszy narodu rosyjskiego. Poszukiwania opiera na analizie przepastnego materiału - poszukuje ducha narodu w twórczości pisarzy, malarzy czy kompozytorów. Robi to, wg mnie, doskonale. Jedynym minusem to poszukiwanie istoty mentalności czy duchowości narodowej wśród chłopów. Co, oczywiście nie oznacza, że ich (chłopów)tutaj nie ma. Są, ale niestety,...

Duch rosyjskiej kultury w całej okazałości. Świetna książka!

Duch rosyjskiej kultury w całej okazałości. Świetna książka!