Między prawami. Polowanie na Wilka.

Książka podobała mi się. Jest szybka, postaci, jasno określone a temat interesujący choć powielony. Tekst czyta się tak jakby oglądało obrazy. Bez zbędnych słów. To dobrze. Ten niedomiar przymiotników jest cenny, bo książka nabiera dzięki temu tempa. Bohaterowie działają a nie wyglądają. Autorka stara się tak poprowadzić bohatera, by zdał egzamin na męża i na policjanta. Robi wszystko, by oba te światy nie kolidowały ze sobą. Niestety nie bardzo da się być jednocześnie w pracy i w domu. Zawsze się coś zawali. Jak nie tu to tam. Podobnych historii było wiele, ale to nie przeszkadza w przyjęciu kolejnej, która jest bardzo dobrym wypełniaczem sennego popołudnia. Zamiast filmu na Netflixie. Drugi tom zamówiłam. Czekam na realizację.
--------
Nawet nie zauważyłam kiedy przy barze zamiast pięćdziesiątki wódki zaczęto zamawiać obcobrzmiącego szota.
-------
Nie akceptuję imienia Berga. Dla mnie Berg go nie posiada.

Książka podobała mi się. Jest szybka, postaci, jasno określone a temat interesujący choć powielony. Tekst czyta się tak jakby oglądało obrazy. Bez zbędnych słów. To dobrze. Ten niedomiar przymiotników jest cenny, bo książka nabiera dzięki temu tempa. Bohaterowie działają a nie wyglądają. Autorka stara się tak poprowadzić bohatera, by zdał egzamin na męża i na policjanta....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak się ktoś spodziewa czegoś odkrywczego lub wyjątkowego to się rozczaruje. Książka jest jak serial kryminalny i to raczej taki do puszczenia w tle przy gotowaniu. Ksywki w stylu wilk, proca, grupa szakal itd. Tematem głównym? Narkotyki. Główny zły? No Rusek, bo jak inaczej. Główna postać? Bezkompromisowy komisarz, który dostaje młodego do pomocy. Oczywiście główny bohater przeżywa po drodze osobistą tragedię.
Nie jest tak, że książka jest zła - fajnie napisana, poprawnie językowo i fabularnie, akcja aż kipi. Po prostu schematy są bardzo powielane, stereotypowa książka o glinie z narkotykowego - od a do z.

Jak się ktoś spodziewa czegoś odkrywczego lub wyjątkowego to się rozczaruje. Książka jest jak serial kryminalny i to raczej taki do puszczenia w tle przy gotowaniu. Ksywki w stylu wilk, proca, grupa szakal itd. Tematem głównym? Narkotyki. Główny zły? No Rusek, bo jak inaczej. Główna postać? Bezkompromisowy komisarz, który dostaje młodego do pomocy. Oczywiście główny bohater...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tematyka niezbyt nowatorska - narkotyki. Ale zawsze aktualna i niebezpieczna. Trochę za dużo wulgaryzmów, dialogi nie wciągają. Na początku podobała mi się postać komisarza Berga: sprawny, nietuzinkowy policjant z normalnym życiem prywatnym. Niestety prościej było nie pozwolić zostać mu ojcem, utracić ukochaną żonę. Schematyczne. Ale jeszcze sięgnę po książki autorki mając nadzieję, że kolejne będa tylko lepsze.

Tematyka niezbyt nowatorska - narkotyki. Ale zawsze aktualna i niebezpieczna. Trochę za dużo wulgaryzmów, dialogi nie wciągają. Na początku podobała mi się postać komisarza Berga: sprawny, nietuzinkowy policjant z normalnym życiem prywatnym. Niestety prościej było nie pozwolić zostać mu ojcem, utracić ukochaną żonę. Schematyczne. Ale jeszcze sięgnę po książki autorki mając...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Za każdą książką kryje się jakaś historia - impuls, który popycha autora żeby ją przedstawić, jak i czytelnika, który decyduje się ją poznać. Zupełnie różne natchnienia, a w rezultacie jedno, wspólne spotkanie.

Kiedy pierwszy raz zainteresowałem się cyklem "Między prawami", Wydawnictwo Horyzont wypuszczało akurat trzecią część historii. Postanowiłem rzucić się w kryminalny wir jednak "Polowanie na Wilka" dostępne było wówczas jedynie w wersji elektronicznej, co skutecznie odpychało mnie od zrobienia decydującego kroku. Po niedłuuuugim czasie, moje oczekiwanie zostało nagrodzone i pierwsza część cyklu dołączyła do zacnego, papierowego grona i oczywiście, też na moją półkę. Obecnie, cały cykl można nadal zdobyć w wydaniu pierwotnym jak i ten, w nowej szacie graficznej dzięki Wydawnictwu Filia.

Vera Eikon przenosi czytelnika do Warszawy, do Centralnego Biura Śledczego Policji, w którym aktualnie trwa kilkumiesięczne dochodzenie w sprawie mafii narkotykowej. Do tego celu została utworzona specjalna grupa operacyjna "Szakal", na której czele stoi komisarz Alan Berg ps. Proca - oficer budzący respekt wśród kolegów z wydziału jak i okolicznych gangsterów. Dla Berga, od początku sprawa miała osobisty charakter i była szansą na rozliczenie się z przeszłością, która teraz, wydaje się być bliżej niż kiedykolwiek wcześniej.

"Polowanie na Wilka" to powieść, która urzekła mnie klimatem od pierwszego rozdziału. Przestępczość narkotykowa, korupcja, kłamstwa oraz nieczysta walka między gangami to odpowiednio wyważone składniki, które tworzą bardzo przyjemne danie. I teraz niespodzianka, bo jeśli spojrzeć na fabułę, to jej granice są bardzo konkretnie określone. Jest strona dobra i ta zła, wiem kto goni, a kto unika złapania i to jest jasne, a jednak nie do końca, bo po drodze rodzi się parę komplikacji. Vera Eikon w tym celu, świetnie wykreowała głównego bohatera, który jednocześnie stał się osią, skupiającą wokół siebie całą fabułę. To Berg rozdaje tutaj karty i to on z niezadowoloną miną dzielił się ze mną swoją porażką, chwilami smutku, zwątpienia bądź jak na prawdziwego twardziela przystało, ledwo widocznym gestem określającym stan zadowolenia. To z nim najwięcej spędziłem czasu, poznałem jego sposób pracy, codzienne rytuały, życie rodzinne i oczywiście przeszłość stanowiącą punkt zapalny.

Czuję się trochę dziwnie, bo chyba pierwszy raz nie przygotowałem się na ciąg dalszy historii, mając świadomość, że taka istnieje. Z drugiej strony, drobnymi kroczkami nadchodzi czwarta część cyklu, więc poczekam kolejny raz i zobaczę z jakim wydawnictwem się ukaże. Póki co, jak najbardziej polecam.

Za każdą książką kryje się jakaś historia - impuls, który popycha autora żeby ją przedstawić, jak i czytelnika, który decyduje się ją poznać. Zupełnie różne natchnienia, a w rezultacie jedno, wspólne spotkanie.

Kiedy pierwszy raz zainteresowałem się cyklem "Między prawami", Wydawnictwo Horyzont wypuszczało akurat trzecią część historii. Postanowiłem rzucić się w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Opinia pochodzi z:
https://www.instagram.com/her_meowjesty_reads/

Czytając takie ilości kryminałów i thrillerów w pewnym momencie wydaje się, ze wiem czego mniej więcej oczekiwać po lekturze. A tutaj się zdziwiłam. Ale po kolei. Całość mojej recenzji podzielę na 3 części - tyle ile ma cała seria.
Alan Berg, bo to on jest naszym głównym bohaterem, to działacz CBŚ, głównodowodzący grupy „szakal” do spraw walki z przestępczością narkotykową. Profesjonalista w każdym calu walczy zawzięcie by rozwikłać sekrety narkotykowej szajki a jej blada, Wilka, wsadzić za kraty. Najlepiej na zawsze.
Co zaskoczyło mnie wyjątkowo, to to, że to najbardziej kryminalny kryminał, to nie jest thriller psychologiczny/kryminał/horror. To kryminał - bezkompromisowy, pełen wartkiej akcji, z realnymi bohaterami, ludźmi z krwi i kości, z ograniczeniami i ludzką naturą. Realne zbrodnie w realnym świecie - dawno nie trafiłam na kryminał, który nie próbuje na siłę zaskoczyć twistem fabularnym, który broni się sam - świetnie zaplanowaną fabułą bez dziur, które na samym końcu trzeba załatać niesamowicie absurdalnym wydarzeniem, które czytelnika zaskoczy na tyle, ze zapomni o wcześniejszych głupotach. Vera Eikon oddaje nam do rąk racjonalnie wyważoną historie. W odpowiednich proporcjach znajdziemy tu trudne wybory, próbę człowieczeństwa, zbrodnie, karę i sprawiedliwość. Szczerze uwielbiam Alana Berga. To postać tak prawdziwa, ludzka i wiarygodna, że zaryzykuje stwierdzenie - dotychczas przeze mnie nie spotkana. Wspaniała powieść sensacyjna, wspaniały kryminał, a z kolejnym jej tomem jest tylko lepiej!

Opinia pochodzi z:
https://www.instagram.com/her_meowjesty_reads/

Czytając takie ilości kryminałów i thrillerów w pewnym momencie wydaje się, ze wiem czego mniej więcej oczekiwać po lekturze. A tutaj się zdziwiłam. Ale po kolei. Całość mojej recenzji podzielę na 3 części - tyle ile ma cała seria.
Alan Berg, bo to on jest naszym głównym bohaterem, to działacz CBŚ,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka, której hasłem są narkotyki, to właśnie one tutaj mają miano kości niezgody. Oraz ludzie stojący po ich przeciwnych stronach. Grupa „Szakal” i jej dowódca Alan Berg, która ma za zadanie oczyścić ulice z używek i boss narkotykowy zbijający majątek i sławę dzięki ich sprzedaży.
Bardzo wkręciłam się w tę historię, więc czytanie to sama przyjemność. Na uwagę zasługuje fajnie przedstawiony kontrast między życiem prywatnym a zawodowym naszego bohatera, czasem ciężko pogodzić te dwie strefy życia i w końcu trzeba ponieść tego konsekwencje. Książka udawania, że nie trzeba rozlewu krwi na każdej stronie, by kryminał miał klimat cechujący ten gatunek. Osobiście bardzo zżyłam się z Alanem i chętnie przeczytałabym kolejną książkę o jego dalszych losach.

Książka, której hasłem są narkotyki, to właśnie one tutaj mają miano kości niezgody. Oraz ludzie stojący po ich przeciwnych stronach. Grupa „Szakal” i jej dowódca Alan Berg, która ma za zadanie oczyścić ulice z używek i boss narkotykowy zbijający majątek i sławę dzięki ich sprzedaży.
Bardzo wkręciłam się w tę historię, więc czytanie to sama przyjemność. Na uwagę zasługuje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

LISTA WSZYSTKICH PRAGNIEŃ

W swoich czytelniczych wędrówkach trafiłam na bardzo interesującą pozycję od wydawnictwa Filia. „Polowanie na Wilka” Very Eikon to idealna propozycja dla sympatyków sensacji.

Komisarz Alan Berg dowodzi grupą operacyjną „Szakal” wchodzącą w skład Centralnego Biura Śledczego Policji. Ma na swoim koncie liczne sukcesy. Niestety, na jego karierze ciąży nierozwiązana sprawa. Od wielu miesięcy ściga nieuchwytnego bossa narkotykowego znanego jako Wilk. Śledztwo pochłania jego czas, zdrowie i burzy rodzinny spokój. Przed swoimi współpracownikami Berg ukrywa fakt, że poszukuje gangstera przede wszystkim z pobudek osobistych. Podejrzewa, że Wilkiem jest człowiek, który przed laty przyczynił się do śmierci jego brata. Czy komisarzowi uda się dopaść przestępcę i pochować demony przeszłości?

Sprawnie poprowadzona akcja i interesujący pomysł na fabułę są mocnymi stronami tej powieści. Autorka nie pozwala nam się nudzić nawet przez chwilę. „Polowanie na Wilka” to soczysta książka sensacyjna, w której niezwykle ważne jest tło obyczajowe i dobrze nakreślone portrety psychologiczne bohaterów. Vera Eikon serwuje czytelnikom opowieść mocną, nasyconą przemocą i bardzo poruszającą. Dramatyzm tej powieści objawia się zarówno w skomplikowanych i niełatwych wyborach przed jakimi staną jej bohaterowie, a także w nierównej, czasem rozpaczliwej próbie przeciwdziałania złu. Bardzo podoba mi się postać Alana Berga. To z jednej strony taki poczciwy, solidny glina, a z drugiej człowiek, który stanie przed bardzo trudymi wyborami. Mężczyzna, który zaślepiony swą misją, zapomni o rodzinie. Człowiek, któremu za ideały przyjdzie zapłacić bardzo wysoką cenę. To bardzo przemyślana i barwna postać. Autorka dołożyła dużych starań, by Berg odziaływał na nasze emocje.Dzięki tak plastycznemu bohaterowi nasz odbiór książki staje się bogatszy, silniejszy, żywszy. Myślę, że to najlepiej wykreowany policyjny bohater w polskiej literaturze.

Gangsterskie porachunki, skorumpowani policjanci, narkotykowe biznesy i ulice pełne zła. Wydawać by się mogło, że nie jest to szczególnie skomplikowana intryga. A to nieprawda. Vera Eikon wprowadza nas w świat, który istnieje wokół nas. Oplata swą siecią naszych bliskich, sąsiadów, przyjaciół. Wszechobecny dostęp do narkotyków, zdeprawowana młodzież, która nie ma przyszłości, a z drugiej strony ci, którzy walczą o oczyszczenie ulic. Stworzone przez nią obrazy są naznaczone przemocą, żądzą pieniędzy i krzywdą. Są wstrząsające, a jednocześnie okrutnie realne. Bardzo podoba mi się zarówno styl pisarki jak i język, którym się posługuje. Nie znoszę książek prymitywnych, pisanych na kolanie i wręcz odrażających językowo. Pokracznych paszkwili udających literaturę. Z największą przyjemnością przenoszę się w tak misternie nakreślony i przekonująco odmalowany świat. Ta powieść urzeka nie tylko interesującą fabułą i świetnymi postaciami, ale także pięknym, mądrym językiem jakim jest napisana. Tu nie ma dróg na skróty. Vera Eikon wspaniale posługuje się słowem i tę książkę po prostu ogromnie przyjemnie się czyta.

Niezwykle ważny motyw tej książki to także zaufanie. Czy w świecie rządzonym przemocą, gdzie pieniądz kusi swym ulotnym blaskiem istnieje miejsce na przyjaźń i bezgraniczne zaufanie? Komisarz Berg w swojej walce napotka na drodze ludzi, którzy okażą się kimś zupełnie innym niż mogło się wydawać. Czy uda mu się zachować prawdziwe oblicze i pozostać szczerym w stosunku do siebie w otoczeniu kłamstwa i zdrady? Jak wspomniałam wcześniej, postać Alana Berga, została bardzo skrupulatnie opracowana. Wszystkie rozterki z jakimi mierzy się śledczy wydają mi się naturalne i przekonujące. To jeden z tych bohaterów literackich, których potrafimy polubić i kibicujemy jego działaniom. Chcielibyśmy, by sprawiedliwość zatriumfowała. Czy tak się jednak stanie?

Vera Eikon napisała powieść, który posiada duże zalety rozrywkowe, jest świetnym wypełniaczem czasu i gwarantuje rewelacyjną rozrywkę. Jest to również książka, która kryje w zanadrzu drugie dno. Porusza rozmaite struny w naszych sercach i jest bardzo mocną pozycją. Dobre portrety bohaterów, pełne napięcia zwroty akcji i rozbudowana warstwa psychologiczna sprawiają, że to powieść, którą z czystym sumieniem polecić mogę każdemu, kto lubi brutalne, wciągające i dobrze napisane powieśći akcji. Tu wszystko jest kompatybilne : pełnokrwisty gliniarz, autentyczna fabuła i zaskakujące zdarzenia, które potrafią zapierać dech. Świetna powieść, która nie pozostanie bez echa. Jestem pod dużym wrażeniem tej książki i myślę, że każdy, kto zdecyduje się sięgnąć po nią poczuje literackie zaspokojenie. Bardzo udany debiut. Diabelska ocena to 5. Diabeł gorąco poleca.

LISTA WSZYSTKICH PRAGNIEŃ

W swoich czytelniczych wędrówkach trafiłam na bardzo interesującą pozycję od wydawnictwa Filia. „Polowanie na Wilka” Very Eikon to idealna propozycja dla sympatyków sensacji.

Komisarz Alan Berg dowodzi grupą operacyjną „Szakal” wchodzącą w skład Centralnego Biura Śledczego Policji. Ma na swoim koncie liczne sukcesy. Niestety, na jego karierze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bruce Willis, Sylvester Stallone, Jean-Claude Van Damme, Arnold Schwarzenegger. Zapytacie, co łączy tych panów? Otóż Vera Eikon genialnie połączyła wszystkie ich cechy w jednej postaci. Przed Państwem komisarz Alan Berg, czyli glina ulepiony z prawdziwej gliny. Vera Eikon stworzyła bohatera idealnego w każdym calu. Wykreowała postać doskonałą pod każdym względem. Alan Berg vel Proca jest oficerem Centralnego Biura Śledczego Policji. Dowodząc grupą „Szakal”, dąży do złapania narkotykowego bossa – Wilka, chcąc tym samym wyrównać rachunki z przeszłości. Czy uda mu się osiągnąć cel? Jaką cenę zapłaci za wypowiedzenie wojny narkotykowemu światu? Czy piekło do którego wejdzie pochłonie go, czy też uda mu się wyjść zwycięsko z tej bitwy? Warto sięgnąć po ten kryminał, by poznać odpowiedzi na kluczowe pytania. Jednakże nie tylko walory bohatera, lecz również fabuła powieści sprawiła, że „Polowanie na wilka” to mięsisty kryminał, który budzi w nas prawdziwe czytelnicze, zwierzęce żądze. Autorka w swym pisarskim umyśle ma ogromny potencjał talentu, który dla nas czytelników jest źródłem wielu niezapomnianych przeżyć podczas czytania. Historia już od samego początku przykuwa naszą uwagę. To, czego dowiadujemy się na temat Alana Berga, ujmuje, powodując, że scalamy się z jego życiowym doświadczeniem. Wkraczamy również do świata narko-biznesu, w którym podstawową regułą jest brak reguł. Vera Eikon zgrabnie poprowadziła wszystkie wątki tej historii, tworząc krótkie rozdziały, które powodują, że książkę czyta się przyjemnie, mknąc strona po stronie. I nie ukrywam, że pierwsza policyjna akcja, gdy Alan Berg mknie ulicami Warszawy w pogoni za członkiem narkotykowego gangu, sprawiła, że czułem się jakbym, oglądał na dużym ekranie amerykańską hollywoodzką superprodukcję. A kto wie, może kiedyś przedstawiciele Warner Bros zapukają do drzwi Very Eikon. Życzę tego i Autorce i każdemu miłośnikowi nieziemskich wrażeń. Książka ta jest idealnie skrojonym dziełem, które sprawia, że nazwisko Autorki odmieniamy przez wszystkie przypadki. I nie jest przypadkiem, że książka ta sygnowana jest wydawniczym znakiem jakości Wydawnictwa Filia, Filia Mroczna Strona bowiem ich nakładem pojawiają się kryminalne perełki, które warto mieć w swym domowym bibliotecznym skarbcu. Nie będę przesadzał, że codziennie zerkam na stronę Wydawnictwa i odświeżam zakładkę „Zapowiedzi”, gdyż z niecierpliwością oczekuję kolejnej powieści mistrzyni szybkiej akcji, trzymającego napięcia i wciągającego kryminału. Autorka nie szczędzi nam również wzruszających chwil podczas poznawania kolejnych losów Alana Berga. Trzeba przyznać, że Vera Eikon na trzystu trzydziestu sześciu stronach zawarła pełen wachlarz czytelniczych emocji, emanując paletą niezapomnianych wrażeń. Próżno tworzyć skalę na ocenę książek, gdyż ta wyrywa się wszelkim ramom ocen. Po prostu geniusz, który powala na kolana i zniewala mistrzowską fabułą. Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Filia, Filia Mroczna Strona http://www.wydawnictwofilia.pl/

http://www.czyt-nik.pl/

Bruce Willis, Sylvester Stallone, Jean-Claude Van Damme, Arnold Schwarzenegger. Zapytacie, co łączy tych panów? Otóż Vera Eikon genialnie połączyła wszystkie ich cechy w jednej postaci. Przed Państwem komisarz Alan Berg, czyli glina ulepiony z prawdziwej gliny. Vera Eikon stworzyła bohatera idealnego w każdym calu. Wykreowała postać doskonałą pod każdym względem. Alan Berg...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przyjemna książka, dobrze wchodzi.

Przyjemna książka, dobrze wchodzi.

Pokaż mimo to

Wciągnęła mnie, ale najpierw przerobiłam sobie na pdf.
Nie umiem słuchać książek. Muszę je czuć! Najlepiej jeszcze powąchać. :))
Recenzja krótka na blogu już wkrótce, bo książka fajna do czytania, taka odskocznia od trudniejszej literatury.

Wciągnęła mnie, ale najpierw przerobiłam sobie na pdf.
Nie umiem słuchać książek. Muszę je czuć! Najlepiej jeszcze powąchać. :))
Recenzja krótka na blogu już wkrótce, bo książka fajna do czytania, taka odskocznia od trudniejszej literatury.

Pokaż mimo to