Życie gna tak szybko, że zapominamy o tym, co najważniejsze.

Najtrwalszym fundamentem małżeństwa jest szczerość.

W życiu tak naprawdę liczy się miłość do właściwej kobiety.

Życie gna tak szybko, że zapominamy o tym, co najważniejsze.

Najtrwalszym fundamentem małżeństwa jest szczerość.

W życiu tak naprawdę liczy się miłość do właściwej kobiety.

Książka zaczyna się bardzo interesująco. Byłam bardzo ciekawa zakończenia zagadki śmierci Kaśki, jednak dojście do prawdy okupione jest chwilami dużego poziomu irytacji. Historia zawiła...porusza zbyt wiele wątków...myli tropy...zakończenie mnie rozczarowalo...Najgorzej się słucha rozwlekłych opisów...rozmów bez znaczenia....mnie zdecydowanie zbyt przegadana...Zakończenie...rozczarowujące...

Książka zaczyna się bardzo interesująco. Byłam bardzo ciekawa zakończenia zagadki śmierci Kaśki, jednak dojście do prawdy okupione jest chwilami dużego poziomu irytacji. Historia zawiła...porusza zbyt wiele wątków...myli tropy...zakończenie mnie rozczarowalo...Najgorzej się słucha rozwlekłych opisów...rozmów bez znaczenia....mnie zdecydowanie zbyt...

Dobra książka której wielowątkowość jest najmocniejszą stroną. Postaci rozpisane łagodnie i w sposób, który określiłbym jako życiowy, przystępny.

Dobra książka której wielowątkowość jest najmocniejszą stroną. Postaci rozpisane łagodnie i w sposób, który określiłbym jako życiowy, przystępny.

Z książką Wojciecha Wójcika ,,Miałeś tam nie wracać '' wiązałem duże nadzieje i liczyłem na dobry polski kryminał z nutką indywidualności, która nadała by ostateczny szlif temu dziełu. Początek jest bardzo ciekawy i intrygujący, zaczyna się naprawdę tajemniczo, ale niestety im dalej w las tym jest ciemniej..... fabuła legła, całe mrowie niepotrzebnych historii, zawiłości, żeby to wszystko zakończyło się happy endem. Koniec cukierkowy, landrynkowy. Nie podoba mi się takie zakończenie.....
Wracając do fabuły no cóż ....początek zgrabny potem to już telenowela niczym M jak Miłość. Duże nadzieje , niestety rozeszło się po kościach. Można przeczytać, ale rewelacji nie ma....

Z książką Wojciecha Wójcika ,,Miałeś tam nie wracać '' wiązałem duże nadzieje i liczyłem na dobry polski kryminał z nutką indywidualności, która nadała by ostateczny szlif temu dziełu. Początek jest bardzo ciekawy i intrygujący, zaczyna się naprawdę tajemniczo, ale niestety im dalej w las tym jest ciemniej..... fabuła legła, całe mrowie niepotrzebnych historii, zawiłości,...

Pod koniec bardzo zawiła i pokręcona fabuła co dla mnie było zbędne. Książka i bez tych różnych fabularnych udziwnień była ciekawa i nie potrzebowała dodatkowego wątku by czytelnika zaintrygować. Mimo to całkiem mi się podobała. 🏞️📖

Pod koniec bardzo zawiła i pokręcona fabuła co dla mnie było zbędne. Książka i bez tych różnych fabularnych udziwnień była ciekawa i nie potrzebowała dodatkowego wątku by czytelnika zaintrygować. Mimo to całkiem mi się podobała. 🏞️📖

Powieść wciągająca, ale pod koniec zrobiła się z tego trochę taka telenowela, no i przeszkadzało mi, że nie było podziału na rozdziały.

Powieść wciągająca, ale pod koniec zrobiła się z tego trochę taka telenowela, no i przeszkadzało mi, że nie było podziału na rozdziały.

Przez 3/4 książki ''szło'' wszystko ok, ale ostatnie 1/4 to misz masz jakiegoś latynoskiego serialu z przeważającą domieszką: kto z kim... kto ojcem, kto pasierbem.. trochę niepotrzebne te wszystkie ''dodatki''... a tak fajnie na tym Podlasiu....
W/g mnie- nic porywającego, taki ''czasoumilacz'' w formie niezłej ''cegłówki''.

Przez 3/4 książki ''szło'' wszystko ok, ale ostatnie 1/4 to misz masz jakiegoś latynoskiego serialu z przeważającą domieszką: kto z kim... kto ojcem, kto pasierbem.. trochę niepotrzebne te wszystkie ''dodatki''... a tak fajnie na tym Podlasiu....
W/g mnie- nic porywającego, taki ''czasoumilacz'' w formie niezłej ''cegłówki''.

Bardzo dobrze mi się czytało. Są opinie o zagmatwanej i skomplikowanej akcji, ale dla mnie to plus tej lektury. Jedynie co mi przeszkadzało to faktycznie pod koniec miałam wrażenie jakby autor nie miał jak wybrnąć z wyjaśniania wszystkich pytań i ten fragment jest sztuczny i nudnawy. Ogólnie ciekawe rozwiązanie zagadki i chociaż część rozwiązania przewidziałam, to inne kawałki były dla mnie dużym zaskoczeniem.

Bardzo dobrze mi się czytało. Są opinie o zagmatwanej i skomplikowanej akcji, ale dla mnie to plus tej lektury. Jedynie co mi przeszkadzało to faktycznie pod koniec miałam wrażenie jakby autor nie miał jak wybrnąć z wyjaśniania wszystkich pytań i ten fragment jest sztuczny i nudnawy. Ogólnie ciekawe rozwiązanie zagadki i chociaż część rozwiązania przewidziałam, to inne...

Adam po trzynastu latach pracy w warszawskim korpo wraca do rodzinnej Hajnówki na pogrzeb Krzysztofa – jednego z najlepszych kumpli z licealnej paczki. Wśród jego rzeczy znajduje zdjęcie dziewczyny w której podkochiwał się kolega ale to jest aktualne zdjęcie a dziewczyna …. popełniła samobójstwo przed laty, jeszcze w liceum.
Tajemnicza śmierć kolegi plus dziwne zdjęcie powodują, że Adam chce poznać prawdę o ostatnich chwilach życia Krzysztofa i jego sympatii sprzed lat. Szybko okazuje się, że grzebanie w przeszłości swojej i mieszkańców tak małej miejscowości to istne otworzenie Puszki Pandory.
Autor na tych 630 stronach „nie żałuje” czytelnikowi ciekawych rozwiązań, zaskakującej fabuły, interesujących zagadek. Niestety chyba ale pana Wojciecha Wójcika czasami aż za bardzo ponosiła pisarska wyobraźnia bo pomysłami i akcją można by obdzielić ze trzy inne powieści. A wiadomo co za dużo to ……
Wynikiem tego jest bardzo nierówny kryminał gdzie akcja goni akcję by po chwili uśpić czytelnika opisami sielskich podlaskich krajobrazów czy szczegółami wątków pobocznych, następnie zaskoczyć nagromadzeniem tajemnic z przeszłości aby ostatecznie wszystko zakończyć słodkim wręcz landrynkowych happy endem.
Mimo wszystko z przyjemnością i ciekawością zapoznam się z innymi książkami pana Wojciech Wójcika.

Adam po trzynastu latach pracy w warszawskim korpo wraca do rodzinnej Hajnówki na pogrzeb Krzysztofa – jednego z najlepszych kumpli z licealnej paczki. Wśród jego rzeczy znajduje zdjęcie dziewczyny w której podkochiwał się kolega ale to jest aktualne zdjęcie a dziewczyna …. popełniła samobójstwo przed laty, jeszcze w liceum.
Tajemnicza śmierć kolegi plus dziwne zdjęcie...

Powroty nie zawsze są łatwe, miłe i przyjemne. Zwykle wywołują lawinę wspomnień i emocji, które kiedyś spowodowały, że chcieliśmy opuścić dane miejsce lub zostaliśmy do tego zmuszeni.
Rzeczywistość opisana przez autora jest pełna powrotów - do miejsc, zdarzeń, relacji, które złożyły się na wydarzenia z życia bohaterów jakie obecnie prowadzą. W książce znajdziemy mnóstwo elementów, które trzeba ułożyć jak puzzle, aby ukazały nam całość obrazu.
Autor widzi nas za nos ( w dobrym tego słowa znaczeniu) odkrywając drobiazgowo kolejne fakty z życia postaci. Buduje świat ścieżkami którego chce nam się kroczyć, aby zobaczyć każdego z bohaterów obdartego z noszonych przez siebie masek.
Wójcik przypomina nam o tym, że decyzje rodziców podjęte w przeszłości mogą zaważyć na przyszłości kolejnego pokolenia. Pokazuje też zażyłość więzi stworzonych przed laty i łączących się z nimi emocjami, nad którymi trudno zapanować. Czasami nieświadomość pewnych faktów czyni nasze życie lżejszym, ale czy prawdziwym?

Powroty nie zawsze są łatwe, miłe i przyjemne. Zwykle wywołują lawinę wspomnień i emocji, które kiedyś spowodowały, że chcieliśmy opuścić dane miejsce lub zostaliśmy do tego zmuszeni.
Rzeczywistość opisana przez autora jest pełna powrotów - do miejsc, zdarzeń, relacji, które złożyły się na wydarzenia z życia bohaterów jakie obecnie prowadzą. W książce znajdziemy mnóstwo...