Okładka
mroczna

skąd
biblioteka

fabuła
porwanie kobiet

moja opinia

Książki wydawane przez Poligraf,są naprawdę dobre.Lub bardzo dobre jak,w tym wypadku.
Mimo,że pozycji o takim temacie jest dużo.
Co zatem mnie urzekło,to było.
Ten mrok,ciężki mrok przez całą książkę.
Brutalność porywacza,walka o.
Uratowanie dziewczyn.
Książka bardzo dobra.

Okładka
mroczna

skąd
biblioteka

fabuła
porwanie kobiet

moja opinia

Książki wydawane przez Poligraf,są naprawdę dobre.Lub bardzo dobre jak,w tym wypadku.
Mimo,że pozycji o takim temacie jest dużo.
Co zatem mnie urzekło,to było.
Ten mrok,ciężki mrok przez całą książkę.
Brutalność porywacza,walka o.
Uratowanie dziewczyn.
Książka bardzo dobra.

Monika Siuda to mieszkanka Knurowa, miłośniczka kotów i dobrej literatury, mająca na swoim koncie już cztery książki. Tym razem mam przyjemność zrecenzować jej najnowszą książkę w serii o trudnych przygodach detektywa Tomasza – „Uprowadzone”, która ukazała się w marcu tego roku. Zachęcam także do zapoznania się z moimi recenzjami poprzednich książek autorki: „Dwudziesta szósta ofiara” oraz „Wyznanie Agaty”.

„On nic nigdy nie pozostawiał przypadkowi.”

Detektyw Tomasz tym razem zostaje zaangażowany w sprawę zaginięcia młodej dziewczyny. Nie jest to jednak jedyne zaginięcie młodej kobiety w ostatnim czasie. Razem z kolegami z policji stara się rozwikłać zagadkę porwania dziewczyn, korzystając w swoim śledztwie z informatorów. Jednak nie zawsze wszystko jest czarno-białe. Ślepe zaułki, brak postępu w śledztwie, morderstwa… Tomasz stanie przed naprawdę trudną zagadką – czy ma do czynienia z seryjny porywaczem i mordercą? Jak znaleźć winną osobę, kiedy nie może się liczyć na osoby, które mają pomóc?

[ Całość recenzji na moim blogu, zapraszam: https://miqaisonfire.wordpress.com/2016/09/27/290-uprowadzone-monika-siuda/ ]

Monika Siuda to mieszkanka Knurowa, miłośniczka kotów i dobrej literatury, mająca na swoim koncie już cztery książki. Tym razem mam przyjemność zrecenzować jej najnowszą książkę w serii o trudnych przygodach detektywa Tomasza – „Uprowadzone”, która ukazała się w marcu tego roku. Zachęcam także do zapoznania się z moimi recenzjami poprzednich książek autorki: „Dwudziesta...

Gdyby nie fatalna gramatyka (chwilami miałam wrażenie, jakbym czytała wersję roboczą powieści, a nie jej ostateczną wersję),to książka byłaby całkiem niezła.

https://rachelciaa.blogspot.com

Gdyby nie fatalna gramatyka (chwilami miałam wrażenie, jakbym czytała wersję roboczą powieści, a nie jej ostateczną wersję),to książka byłaby całkiem niezła.

https://rachelciaa.blogspot.com

Książką „Uprowadzone” poznaję twórczość Moniki Siudy, polskiej niezależnej autorki. Po lekturze mam mieszane uczucia. Niesamowicie wolno rozkręcała się akcja, w zasadzie nastąpiło to dopiero pod koniec powieści. Gdyby nie fakt, że poznałam osobiście autorkę podczas Warszawskich Targów Książki 2016, to pewnie już dawno odpuściłabym sobie jej czytanie. A kiedy już fabuła zaczyna nabierać realnych kształtów i nieoczekiwanie rusza lawina wydarzeń, to jest już w zasadzie po wszystkim. Przyznać trzeba, że faktycznie końcówka, rozwinięcie akcji i poprowadzenie zakończenia wciągają, narracja poprowadzona jest zgrabnie, w tempie. Aż chce się czytać.
Zawsze staram się ocenić, czy opisana historia jest na tyle prawdopodobna, by faktycznie mogła wydarzyć się w realnym świecie. Tylko taka wzmacnia efekt napięcia, strachu, poraża rzeczywistością, a jeśli jest jeszcze opisana w ładny sposób, wciąga tajemnicą i pozostawia po sobie refleksje długo po zakończeniu, to jest to naprawdę dobra książka. W „Uprowadzonych” oprócz historii, która mogłaby się wydarzyć, nie ma innych aspektów. Po pierwsze książka jest zdecydowanie za gruba i to nie dlatego, że jest aż tyle do powiedzenia. Mnóstwo tu powtórzeń logicznych i tych samych konstrukcji zdaniowych. Bardzo sztywne konstrukcje dialogowe. Policjanci, którzy od lat znają się jak łyse konie i się przyjaźnią, nie rozmawiają ze sobą oficjalnie, sztywno, formami zdań, których nie używa się w potocznej rozmowie. I największe uchybienie - brak elementów zaskoczenia i napięcia, a to jak na rasowy thriller przystało poważne uchybienie. Początek i środek bardzo słabe, powolne, mało ciekawe, niby coś się dzieje, ale tak jakby się nie działo. Akcja nabiera rumieńców pod koniec i tu jest o wiele lepiej. Pojawia się napięcie, ale równie szybko znika, bo i cała zagadka zostaje migiem rozwiązana. W dodatku fabuła jest bardzo przewidywalna.
Tylko dlatego, że wciągnęłam się w końcówkę, która faktycznie udźwignęła nieco ogólną jakość książki, oceniam ten thriller na średni.

Książką „Uprowadzone” poznaję twórczość Moniki Siudy, polskiej niezależnej autorki. Po lekturze mam mieszane uczucia. Niesamowicie wolno rozkręcała się akcja, w zasadzie nastąpiło to dopiero pod koniec powieści. Gdyby nie fakt, że poznałam osobiście autorkę podczas Warszawskich Targów Książki 2016, to pewnie już dawno odpuściłabym sobie jej czytanie. A kiedy już fabuła...

Kolejna udana pozycja. Czyta się jednym tchem, tak jak pozostałe książki autorki. Ze zniecierpliwieniem czekam na kolejną. Polecam !!!

Kolejna udana pozycja. Czyta się jednym tchem, tak jak pozostałe książki autorki. Ze zniecierpliwieniem czekam na kolejną. Polecam !!!

Książka bardzo słaba, wcześniejsze opinie o niej są bardzo podejrzane - wydaje się, jakby ktoś pozakładał fake konta i wystawiał pochlebne opinie autorce.

Książka bardzo słaba, wcześniejsze opinie o niej są bardzo podejrzane - wydaje się, jakby ktoś pozakładał fake konta i wystawiał pochlebne opinie autorce.