Bardzo dawno nie czytałem jednego z moich ulubionych autorów. I to był duży błąd, gdyż Smith od lat trzyma bardzo wysoki poziom. Nie inaczej jest w przypadku "Błękitnego horyzontu". Znów mamy wszystko to, co charakterystyczne dla jego prozy, czyli przygoda, a właściwie mnóstwo przygody, miłość, walka i przepiękne opisy afrykańskiej przyrody. Dodatkowo mnóstwo bitew zarówno na lądzie jak i na morzu. Jedyne co mnie zawsze lekko irytuje u Smitha, to jego bohaterowie, którzy albo są krystalicznie prawi i uczciwi, albo źli do szpiku kości. No i oczywiście dobro zawsze zwycięża. Podobnie zresztą ma to miejsce u innych moich ulubieńców, jak chociażby Follett czy Archer.
Polecam z czystym sumienie cały cykl.

Bardzo dawno nie czytałem jednego z moich ulubionych autorów. I to był duży błąd, gdyż Smith od lat trzyma bardzo wysoki poziom. Nie inaczej jest w przypadku "Błękitnego horyzontu". Znów mamy wszystko to, co charakterystyczne dla jego prozy, czyli przygoda, a właściwie mnóstwo przygody, miłość, walka i przepiękne opisy afrykańskiej przyrody. Dodatkowo mnóstwo bitew zarówno...

To moje pierwsze spotkanie z autorem i muszę przyznać, że jestem miło zaskoczona. Fabuła bardzo sympatyczna, wciągająca od początku, chociaż niektóre wątki są mocno rozciągnięte, przez co opisy przyrody lekko męczą w pewnym momencie.

To moje pierwsze spotkanie z autorem i muszę przyznać, że jestem miło zaskoczona. Fabuła bardzo sympatyczna, wciągająca od początku, chociaż niektóre wątki są mocno rozciągnięte, przez co opisy przyrody lekko męczą w pewnym momencie.

Dla mnie każda nowa książka Wilbura Smitha, którą zaczynam czytać jest gwarancją przynajmniej wysokiego poziomu .
Błękitny horyzont to trzecia część tej części sagi Courtneyow. Zwaśnieni bracia stają do ostatecznego zwarcia. Skłóceni przed latami muszą stawić czoło dawnym uprzedzeniom .
Książka to mieszanka wybuchowa , której nie da się czytać spokojnie. Pełna walk morskich , lądowych, miłości i tragedii REWELACYJNA.

Dla mnie każda nowa książka Wilbura Smitha, którą zaczynam czytać jest gwarancją przynajmniej wysokiego poziomu .
Błękitny horyzont to trzecia część tej części sagi Courtneyow. Zwaśnieni bracia stają do ostatecznego zwarcia. Skłóceni przed latami muszą stawić czoło dawnym uprzedzeniom .
Książka to mieszanka wybuchowa , której nie da się czytać spokojnie. Pełna walk morskich...

Jak zwykle u Smitha, dużo się dzieje i szybko się czyta. W niektóre fragmenty, co mnie drażniło, niestety wkrada się zbyt dużo naiwności i przewidywalności, aż się prosiło żeby autor bardziej przemyślał te miejsca w powieści . Nie podobało mi się także, że z Guya zrobił na koniec jakiegoś kompletnego zwyrodnialca i zboczeńca.

Jak zwykle u Smitha, dużo się dzieje i szybko się czyta. W niektóre fragmenty, co mnie drażniło, niestety wkrada się zbyt dużo naiwności i przewidywalności, aż się prosiło żeby autor bardziej przemyślał te miejsca w powieści . Nie podobało mi się także, że z Guya zrobił na koniec jakiegoś kompletnego zwyrodnialca i zboczeńca.

Trzecia (chronologicznie) odsłona sagi rodziny Courtneyów, po „Drapieżnych ptakach” i „Monsunie”. Południowa i Wschodnia Afryka, Oman, Ocean Indyjski w pierwszej połowie XVIII w. Wojna, miłość, intrygi, egzotyka, dzika przyroda, bitwy (lądowe i morskie),polowania... Na pierwszy rzut oka wszystko, co potrzeba do stworzenia wciągającej powieści historyczno-przygodowo-awanturniczej. A jednak, „Błękitny horyzont” wypada słabo, nawet w porównaniu z poprzednimi tomami. Powiela ich usterki – przede wszystkim toporną kreację bohaterów, wyciętych jak z szablonu: albo idealnie dobrych, albo złych do szpiku kości. Właściwie, w ramach jednej z tych dwóch kategorii mogą spokojnie wymieniać się imionami, nikt nie zauważy różnicy. To zresztą stała cecha większości utworów W. Smitha. Tym razem nie rekompensują jej jednak przejawiane zazwyczaj zalety warsztatu tego Autora: dramatyczna, wartka, pomysłowa i wciągająca fabuła czy barwne opisy dzikiej przyrody. Owszem, fabuła toczy się w „Błękitnym horyzoncie” nawet szybko, ale „rozłazi się w szwach”. To w zasadzie dwie odrębne powieści, dość grubymi nićmi zszyte w połowie tomu. W dodatku Autor nagromadził mnóstwo różnego rodzaju nieprawdopodobieństw, zarówno w kwestiach szczegółowych, jak i bardziej ogólnych. Po prostu trudno dać wiarę, że coś takiego mogło się wydarzyć, nawet w powieści awanturniczej. Powiela ponadto rozwiązania fabularne zastosowane w poprzednich tomach, co sugeruje wyczerpywanie się pomysłów. Z kolei opisy polowań, żywe i barwne, wskazują, iż Autor (urodzony i wychowany w brytyjskich koloniach w Afryce Południowej) zna tę tematykę i prawdziwie się nią pasjonuje. Najwidoczniej zdając sobie sprawę, że w początkach XXI w. (gdy opublikował powieść) fascynacja ta może wzbudzić opory przeciwników myślistwa jako takiego, zamieszcza tu i tam wstawki o żalu bohaterów z powodu zabicia wyjątkowo dorodnego okazu, przejawach szacunku dla upolowanej zwierzyny itp. Pasuje to jak pięść do nosa.
Na koniec wątki romantyczne. W. Smith nagromadził ich wyjątkowo wiele, jak na jedną powieść. Zapewne liczył, iż ożywią fabułę. Niestety, wypadają przeraźliwie schematycznie i przewidywalnie, podobne do siebie aż do bólu. Wzbudzają co najwyżej humorystyczny uśmiech.
Powieść do (w miarę) szybkiego przeczytania i jeszcze szybszego zapomnienia.

Trzecia (chronologicznie) odsłona sagi rodziny Courtneyów, po „Drapieżnych ptakach” i „Monsunie”. Południowa i Wschodnia Afryka, Oman, Ocean Indyjski w pierwszej połowie XVIII w. Wojna, miłość, intrygi, egzotyka, dzika przyroda, bitwy (lądowe i morskie),polowania... Na pierwszy rzut oka wszystko, co potrzeba do stworzenia wciągającej powieści...

Jestem na świeżo po trzech innych tytułach autora: Drapieżne Ptaki, Golden Lion (niestety cena polskiej wersji mnie przerosła) i Monsun. Po Monsunie bardzo chciałem wiedzieć co się działo dalej w sadze Courtneyów, więc bez zastanowienia sięgnąłem po Błękitny Horyzont. Niestety ta książka może trochę rozczarować. Akcja jak zwykle dramatyczna, pełna niebezpieczeństw (czy człowiek może tyle wycierpieć, dać radę tylu napięciom?),zwrotów akcji, ucieczek... No i czegoś brakuje...

Postacie typu "kopiuj-wklej", z mizerną głębią psychologiczną. Bohaterowie pałają rządzami, są albo bardzo dobrzy, albo do szpiku kości źli. Kobiety muszą być wykradane przez mężczyzn, którzy zakochują się w nich na zabój od pierwszego spojrzenia. Kolejne opisy bójek, bitew, polowań na słonie... wszystko już było. Dialogi czasem niby dowcipne, ale trochę jakby na siłę, nic nie wnoszące do naszego postrzegania ich osobowości. Brakowało mi głębi i czegoś zaskakującego.
Mimo to, ta książka ma swoje uroki. Opisy afrykańskiego buszu i życia w nim są naprawdę fascynujące. Jak przymknąć oko i zawiesić poczucie realności to można spędzić miłe chwile z tą książką, oderwać się od rzeczywistości. Brak tu jednak polotu, jakiejś elegancji i oryginalności. Monsun i Drapieżne Ptaki zdecydowanie plasują się wyżej.

Jestem na świeżo po trzech innych tytułach autora: Drapieżne Ptaki, Golden Lion (niestety cena polskiej wersji mnie przerosła) i Monsun. Po Monsunie bardzo chciałem wiedzieć co się działo dalej w sadze Courtneyów, więc bez zastanowienia sięgnąłem po Błękitny Horyzont. Niestety ta książka może trochę rozczarować. Akcja jak zwykle dramatyczna, pełna niebezpieczeństw (czy...

Kontynuacja chronologicznych dziejów rodziny Courtneyów zapoczątkowana w "Drapieżnych ptakach" i "Monsunie". Nie jest to już tak dobra pozycja jak poprzednie, dynamika, gwałtowne namiętności, dużo emocji, przygód, tylko to już było po dwakroć i sprzedawane tym samym stylem i intensywnością zaczyna się przejadać, nawet jeżeli styl jest niezły, a czytelnik robi sobie dłuższe przerwy pomiędzy poszczególnymi częściami. Cały czas dobrze się czyta, tylko sploty i zwroty akcji są już na tak wydumanym poziomie, że nawet zawieszona niewiara nie pomaga.

Kontynuacja chronologicznych dziejów rodziny Courtneyów zapoczątkowana w "Drapieżnych ptakach" i "Monsunie". Nie jest to już tak dobra pozycja jak poprzednie, dynamika, gwałtowne namiętności, dużo emocji, przygód, tylko to już było po dwakroć i sprzedawane tym samym stylem i intensywnością zaczyna się przejadać, nawet jeżeli styl jest niezły, a czytelnik robi sobie dłuższe...

Super! Polecam!

Super! Polecam!

Świetna lektura dla miłośników przygody, żywych opisów bitew morskich i na afrykańskim lądzie. Miłość, zemsta, nienawiść, intrygi, polowania, niezwykle wartka akcja, a wszystko to podane pięknym, plastycznym językiem. Wspaniała uczta.

Świetna lektura dla miłośników przygody, żywych opisów bitew morskich i na afrykańskim lądzie. Miłość, zemsta, nienawiść, intrygi, polowania, niezwykle wartka akcja, a wszystko to podane pięknym, plastycznym językiem. Wspaniała uczta.

ok. 1730r. -południowa Afryka,Oman -- imponujące zdolności myśliwskie buszmenów, kultura wojowniczych plemion, radosne zabijanie wielkich słoni, taktyka i podstępy wojenne, żeglowanie i bitwy morskie

ok. 1730r. -południowa Afryka,Oman -- imponujące zdolności myśliwskie buszmenów, kultura wojowniczych plemion, radosne zabijanie wielkich słoni, taktyka i podstępy wojenne, żeglowanie i bitwy morskie