Jak wysoko sięga miłość? Życie po Broad Peak. Rozmowa z Ewą Berbeką

Cudowna, pełna ciepła i miłości książka. Bez nacisków na rozmówczynię, z wyczuciem, smakiem.

Cudowna, pełna ciepła i miłości książka. Bez nacisków na rozmówczynię, z wyczuciem, smakiem.

Pokaż mimo to

Typowa babska rozmowa. Takie ciepłe pogaduszki, które sprawiają, że mamy uczucie jakbyśmy na chwilę zajrzeli do domu Berbeków. I pomimo że nie ma w nim już Macieja, to jakby nadal był. Przede wszystkim w pamięci synów i żony, w fotografiach, opowieściach i wspominkach. Fakt, że te wspomnienia z chronologią mają niewiele wspólnego, ale może dzięki temu, że Ewa wraca do tych wydarzeń, które są dla niej najważniejsze i najmocniej odbiły się na jej życiu, mamy świadomość prawdziwości wypowiadanych słów. Lektura grzechu warta. Polecam.

Typowa babska rozmowa. Takie ciepłe pogaduszki, które sprawiają, że mamy uczucie jakbyśmy na chwilę zajrzeli do domu Berbeków. I pomimo że nie ma w nim już Macieja, to jakby nadal był. Przede wszystkim w pamięci synów i żony, w fotografiach, opowieściach i wspominkach. Fakt, że te wspomnienia z chronologią mają niewiele wspólnego, ale może dzięki temu, że Ewa wraca do tych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gdy ciemno i zimno za oknem, gdy każdy czeka na nadejście zimy, dobrze się czyta powieści osadzone w mroźnym klimacie. Choć ta akurat do miłych tematycznie nie należy. Rozmowa wdowy po zmarłym tragicznie himalaiście, Ewy Dyakowskiej-Berbece z dziennikarką, Beatą Sabałą nie należy do łatwych. To niemalże wyznanie wiary, to oczyszczenie duszy, która i tak, mimo słów, nadal cierpi. Można zapytać, jak wysoko sięga miłość? Czy jest zdolna do kochania kogoś, kto wyszedł z domu i już do niego nie wrócił? Kogoś, kogo nie można pochować w trumnie? Kogoś, kto wyszedł i został w górach? Rozmył się...
Maciej Berbeka, bo o nim tu mowa, zginął na stokach Broad Peak 6 marca 2013 roku. W domu do dziś czekają żona i trójka synów. I do dziś także walczą ze świadomością, że ojca już nie ma i nigdy nie będzie, że nigdy nie wróci. Pozostał na zdjęciach, we wspomnieniach i w rozmowach, których jest wiele. Zarówno tych medialnych, jak i tych prowadzonych w domowym zaciszu.
Za główną, niewykazaną w żadnym źródle, przyczynę wypadku na Broad Peak uznaje się niewłaściwe przygotowanie wyprawy pod kątem technicznym i organizacyjnym. Lecz nie sposób zostawić wszystko organizatorom wyprawy. Rodzina siłą rzeczy uczestniczy w zamieszaniu „po”. Dwóch członków ekipy powróciło, dwóch zostało w górach powyżej 7000 m.n.p.m., Maciej Berbeka i Tomasz Kowalski. Ciała Berbeki do dziś nie odnaleziono.
Ewa, wdowa, czeka i płacze. Jeśli nie ma łez na jej twarzy, to są w sercu, w duszy, w całej niej. Bo miłość, jaką darzyła męża, była jedyną w swoim rodzaju. Mocna, wzajemna i szczera. Cały Maciej, jak mówi, był taki. Otwarty, dobry, kochający. Miała świadomość, że jego miłość do gór jest nieuleczalna, a ona nie może z nią konkurować. Każda wyprawa pociągała za sobą wielkie ryzyko, z którym on się wspinał, a ona pozostawała w domu. Tęskniła, szukała sobie zajęć, dobrowolnie zajmowała się codzienną krzataniną, galimatiasem, byle nie zwariować, byle odsunąć czarnowidztwo i natrętne myśli ... Najczęściej brała się za remonty, bo tu zawsze były kłopoty. Remonty zapewniały ruch, aż do powrotu Maćka. I byli razem do następnej wypray, a potem wszystko od nowa... Dni, z którymi trzeba sobie radzić w samotności. Książka, jaka powstała z rozmowy, ze wspomnień i z łez, to niemalże powieść o wielkiej miłości, oddaniu, cieple rodzinnym i pięknie każdej chwili, jaką można było spędzić razem. Choć ta miłość musiała godzić się i na tą nieodłączną miłość do gór. Permanentnie obecną, zawsze gdzie obok... Aż Maciek nie wrócił, a Ewa „(...) zaczęła umierać wraz z nim.” tu na ziemi. On został na wieczność w zimnie gór, nieodnaleziony przez nikogo.

Książkę czyta się jednym tchem. Z wypiekami na twarzy, z emocjami, które buzują ponad poziom morza. Z emocjami, które sięgają prawie 7000 metrów. Autorka przeplata rozdziały o rodzinie i o zawodowej namiętności Maćka. Plecie je, jak warkocz, co tym bardziej przykuwa uwagę czytelnika. Książki nie sposób odłożyć ot tak, w trakcie, bo nawracające natrętnie myśli na to nie pozwalają. Musisz czytać, czytać... Wspinać się, jak Berbeka i nie wrócić już.

Gdy ciemno i zimno za oknem, gdy każdy czeka na nadejście zimy, dobrze się czyta powieści osadzone w mroźnym klimacie. Choć ta akurat do miłych tematycznie nie należy. Rozmowa wdowy po zmarłym tragicznie himalaiście, Ewy Dyakowskiej-Berbece z dziennikarką, Beatą Sabałą nie należy do łatwych. To niemalże wyznanie wiary, to oczyszczenie duszy, która i tak, mimo słów, nadal...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niewątpliwie czerpię masochistyczną przyjemność z czytania książek o górach, o wyprawach w góry najwyższe, o ludziach, którzy podejmują takie wyzwania i są gotowi poświęcić wszystko, łącznie z życiem dla realizowania swojej pasji.
Ja tam nie pójdę, ale dzięki tej książce mogłam poznać panią Ewę, jej rodzinę, ich fascynację górskimi wyprawami. Tak, przyznaję, że to była też niezdrowa ciekawość, bo bardzo chciałam dowiedzieć się jak to jest żyć z kimś, kto aż tak pokochał swoje marzenia, że jest gotów zapłacić za ich spełnienie cenę najwyższą...
Polecam tę książkę wszystkim, których interesują nie tylko góry ale i niezwykłość ludzi te góry zdobywających, ich motywacja i zwykle codzienne życie tych, którzy zostali i trwają w oczekiwaniu na powrót do domu ukochanego człowieka.

Niewątpliwie czerpię masochistyczną przyjemność z czytania książek o górach, o wyprawach w góry najwyższe, o ludziach, którzy podejmują takie wyzwania i są gotowi poświęcić wszystko, łącznie z życiem dla realizowania swojej pasji.
Ja tam nie pójdę, ale dzięki tej książce mogłam poznać panią Ewę, jej rodzinę, ich fascynację górskimi wyprawami. Tak, przyznaję, że to była też...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest to świetnie przekazana rozmowa autorki z Ewą Dyakowską-Berbeką - żoną himalaisty Macieja Berbeki od trzydziestu kilku lat i matką jego czterech synów. Kiedy w marcu 2013 roku media poinformowały o zaginięciu jej ukochanego męża, jej świat runął w gruzach. 5 marca 2013 roku świętowała zdobycie Broad Peak, a dwa dni później dowiedziała się, że została wdową. Niestety nie przeżyła długo męża, bo zmarła 29 kwietnia 2018 roku, w wieku 61 lat.
Książka warta jest przeczytania nie tylko przez fanów himalaizmu.

Jest to świetnie przekazana rozmowa autorki z Ewą Dyakowską-Berbeką - żoną himalaisty Macieja Berbeki od trzydziestu kilku lat i matką jego czterech synów. Kiedy w marcu 2013 roku media poinformowały o zaginięciu jej ukochanego męża, jej świat runął w gruzach. 5 marca 2013 roku świętowała zdobycie Broad Peak, a dwa dni później dowiedziała się, że została wdową. Niestety nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wspaniała!!!! O życiu, o rodzinie, o pasji i miłości, o poświęceniu w różnych wymiarach, wreszcie o górach i historiach ludzi gór.Przeczytana jednym tchem, przez jeden dzień.

Wspaniała!!!! O życiu, o rodzinie, o pasji i miłości, o poświęceniu w różnych wymiarach, wreszcie o górach i historiach ludzi gór.Przeczytana jednym tchem, przez jeden dzień.

Pokaż mimo to

Bardzo pięknie napisana książka o miłości.

Na początku denerwowało mnie strasznie, ze mąż bohaterki jest przedstawiany jako ideał bez wad, postać mityczna po prostu, pomnikowa.

Ale z upływem czasu, i stron, uwiadomiłam sobie, ze to nie jest biografia himalaisty, ale biografia żony himalaisty.
A więc jest to opowieść, która pokazuje, i to jest wielka zaleta tej książki, a nie wada, oczami bohaterki jej subiektywny świat. Pani Ewa opowiada o górach, o mężu, o czekaniu, o tym co ważne i o tym co mniej ważne, opowiada o rodzinie i o pracy.
Opowiada bardzo ciekawie; jest fantastyczną, urokliwą, przestrzenną bohaterką i jednocześnie autorką tej historii.
A w tle jej opowieści, trochę jak w teatrze cieni, przesuwają się góry, wyjazdy, Nepal, Himalaje, ludzie bliscy i dalsi.

Pani Ewa całkowicie mnie oczarowała w tej książce.

Bardzo pięknie napisana książka o miłości.

Na początku denerwowało mnie strasznie, ze mąż bohaterki jest przedstawiany jako ideał bez wad, postać mityczna po prostu, pomnikowa.

Ale z upływem czasu, i stron, uwiadomiłam sobie, ze to nie jest biografia himalaisty, ale biografia żony himalaisty.
A więc jest to opowieść, która pokazuje, i to jest wielka zaleta tej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobrze napisana historia spotkania i miłości dwojga niezwykłych osób, a także miłości do gór, które w rodzinie Berbeków były i zawsze będą.

Dobrze napisana historia spotkania i miłości dwojga niezwykłych osób, a także miłości do gór, które w rodzinie Berbeków były i zawsze będą.

Pokaż mimo to

Przepiękna, wzruszająca opowieść żony himalaisty o miłości, pasji i stracie. Czytałam przez cała noc i uroniłam niejedna łze.

Przepiękna, wzruszająca opowieść żony himalaisty o miłości, pasji i stracie. Czytałam przez cała noc i uroniłam niejedna łze.

Pokaż mimo to

"Nikt nie chce zginąć za marzenia. Jedyne czego pragniemy, to posiadać marzenie tak silne, że pozwala nam ono czuć się młodym i żywym. Maciej również i tego mnie nauczył. że nigdy nie jest za późno na marzenia i że żadne marzenie nie jest zbyt wielkie, zbyt wysokie lub lodowate, żeby nie było możliwe. Dziękuję Maćku". (Simone Moro)

"Nikt nie chce zginąć za marzenia. Jedyne czego pragniemy, to posiadać marzenie tak silne, że pozwala nam ono czuć się młodym i żywym. Maciej również i tego mnie nauczył. że nigdy nie jest za późno na marzenia i że żadne marzenie nie jest zbyt wielkie, zbyt wysokie lub lodowate, żeby nie było możliwe. Dziękuję Maćku". (Simone Moro)

Pokaż mimo to