Na raucie dla dyplomatów, Żbik spotyka bankiera Stokowskiego, pierwszy rzut oka pozwała mu odgadnąć, że Stokowski jest śmiertelnie przerażony, a ich spotkanie nie jest przypadkowe i nie będzie ostatnie. W istocie, wkrótce Żbik zostaje zaproszony do gabinetu Stokowskiego w gmachu Banku Południowego. Spotkanie to farsa, z której Żbik niczego się nie dowiaduje, jedynie utwierdza się w przekonaniu, że strach bankiera nie jest udawany. Do szczerości śledczy już nie zdąży go namówić, bo Stokowski zostaje zamordowany. Szczęśliwie sprawca drzemie spokojnie w pokoju obok, żeby po chwili – z przytupem – wkroczyć na scenę zbrodni, podając Żbikowi wszelkie dowody swojej winy jak na tacy. Żbik – prawie – ulega temu niebywałemu zbiegowi okoliczności, „prawie”, bo wrodzony geniusz zaczyna bić na alarm. No i, co istotniejsze, sprawca szybko staje się kolejną ofiarą. Teraz zaczyna się prawdziwe śledztwo ze Żbikiem, kilkunastoma policjantami i tajemniczym mordercą, a wszyscy zamknięci w ogromnym gmachu banku...
Nie lubię Bernarda Żbika przez Nasielskiego. A już najbardziej sakramenckiego i protekcjonalnego „Adasiu...”.
Nie zmienia to faktu, że „Grobowiec...” to udany bardzo lekki kryminał. Na swój sposób klaustrofobiczny, z nieoczywistymi postaciami i ich przeszłością. Wyjaśnienie zabójstwa jest nad wyraz pospolite i trywialne, ale dochodzenie do prawdy bardzo atrakcyjne. Klimat gdzieś między Conan Doyle'm a Christie.

Na raucie dla dyplomatów, Żbik spotyka bankiera Stokowskiego, pierwszy rzut oka pozwała mu odgadnąć, że Stokowski jest śmiertelnie przerażony, a ich spotkanie nie jest przypadkowe i nie będzie ostatnie. W istocie, wkrótce Żbik zostaje zaproszony do gabinetu Stokowskiego w gmachu Banku Południowego. Spotkanie to farsa, z której Żbik niczego się nie dowiaduje, jedynie...

Piąty tom przygód detektywa Bernarda Żbika wydany w serii „Kryminały przedwojennej Warszawy” nosi tajemniczy tytuł: „Grobowiec Ozyrysa”. Bernard Żbik jest jednym z najpopularniejszych detektywów jacy pojawiali się na kartach przedwojennych powieści kryminalnych. Trzydziestopięcioletni przystojny mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu wzbudza strach u przestępców i podziw u podkomendnych. Nic dziwnego, genialny inspektor w mig rozwiązuje nawet najbardziej skomplikowane zagadki i żaden, nawet najbardziej przebiegły morderca nie jest w stanie wywieść go w pole. Tym razem jednak Żbik zmierzy się ze sprawą, nie podobną do żadnej innej z jakimi wcześniej miał do czynienia w bogatej policyjnej karierze.

Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2015/11/grobowiec-ozyrysa.html

Piąty tom przygód detektywa Bernarda Żbika wydany w serii „Kryminały przedwojennej Warszawy” nosi tajemniczy tytuł: „Grobowiec Ozyrysa”. Bernard Żbik jest jednym z najpopularniejszych detektywów jacy pojawiali się na kartach przedwojennych powieści kryminalnych. Trzydziestopięcioletni przystojny mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu wzbudza strach u przestępców i podziw u...

Tym razem Bernard Żbik rozwiązuje zagadkę kryminalną w jednym z warszawskich przedwojennych banków. Pod względem "wartości kryminalnych" jedna z ciekawszych powieści autora, nieco przypominająca Alibi - również zamknięty krąg osób.

Tym razem Bernard Żbik rozwiązuje zagadkę kryminalną w jednym z warszawskich przedwojennych banków. Pod względem "wartości kryminalnych" jedna z ciekawszych powieści autora, nieco przypominająca Alibi - również zamknięty krąg osób.