Zbrodnia prawie doskonała

Tylko dla fanów gatunku

Tylko dla fanów gatunku

Kupiłam książkę omyłkowo, no i średni to był pomysł. Nic ciekawego, niewiele nowego się dowiedziałam.
Na pewno spora w tym 'zasługa' Iwony Schymalli, która zadaje beznadziejne pytania, i jeszcze głupiej komentuje. Jej niekompetencja jest 'wszechstronna'...
Wywiad napisany chaotycznie, mimo podziału na tematyczne rozdziały.

Odradzam.

Kupiłam książkę omyłkowo, no i średni to był pomysł. Nic ciekawego, niewiele nowego się dowiedziałam.
Na pewno spora w tym 'zasługa' Iwony Schymalli, która zadaje beznadziejne pytania, i jeszcze głupiej komentuje. Jej niekompetencja jest 'wszechstronna'...
Wywiad napisany chaotycznie, mimo podziału na tematyczne rozdziały.

Odradzam.

Techniczne spojrzenie na naturę zbrodnii. Monika Całkiewicz dzieli się fachową wiedzą z zakresu kryminalistyki, kryminologii, prawa karnego i psychologii sądowej. W rozmowach z Iwoną Schymallą ujawnia sporo szczegółów dotyczących motywów popełnienia zbrodnii, modus operandi sprawców, zabezpieczenia miejsca zdarzenia, pracy techników kryminalistycznych, procesów sądowych i zachowania sędziów, wykorzystania psychologii w śledztwie, działania archiwum X, motywacji seryjnych morderców, wykorzystania nowoczesnej techniki w wykrywaniu sprawców, procedur związanych z rozprawą sądową i wielu innych ciekawych kwestii. Wszystkie omawiane zagadnienia poparte są wieloma ciekawymi przykładami z życia wziętym. Czasami książkę czyta sie trochę jak podręcznik i to może trochę zniechęcać. W ogólnym rozrachunku to ciekawe techniczne uzupełnienie wiedzy, głównie dla pasjonatów wiedzy o przestępczości.

Techniczne spojrzenie na naturę zbrodnii. Monika Całkiewicz dzieli się fachową wiedzą z zakresu kryminalistyki, kryminologii, prawa karnego i psychologii sądowej. W rozmowach z Iwoną Schymallą ujawnia sporo szczegółów dotyczących motywów popełnienia zbrodnii, modus operandi sprawców, zabezpieczenia miejsca zdarzenia, pracy techników kryminalistycznych, procesów sądowych i...

Książkę czytałam jako uzupełnienie ukończonego kursu z zakresu sprawców zabójstw i ich ofiar, więc pewne kwestie były dla mnie oczywiste, a inne stanowiły fajną ciekawostkę lub rozwinięcie liźniętego kiedyś tematu (szczególnie te dotyczące procedur wymiaru sprawiedliwości czy przebiegu rozpraw.) Wywiad bardzo szybko się czyta, wiedza jest logicznie uporządkowana, a czytelnik nie musi zmagać się z Himalajami w postaci terminów prawniczych, bo wszystko dostaje na złotej tacy z deserkiem w postaci trafnych przykładów rozwijających ewentualne wątpliwości. Miło i przyjemnie, ale ja czuję lekki niedosyt, bo wydaje mi się, że właściwym odbiorcą tej książki są "świeżaki" w dziedzinie przestępczości/kryminalistyki.

Książkę czytałam jako uzupełnienie ukończonego kursu z zakresu sprawców zabójstw i ich ofiar, więc pewne kwestie były dla mnie oczywiste, a inne stanowiły fajną ciekawostkę lub rozwinięcie liźniętego kiedyś tematu (szczególnie te dotyczące procedur wymiaru sprawiedliwości czy przebiegu rozpraw.) Wywiad bardzo szybko się czyta, wiedza jest logicznie uporządkowana, a...

84/52/2020

84/52/2020

ZAGADNIENIA PORUSZONE W KSIĄŻCE:

Psychologia behawioralna *** psychologia w służbie śledczej *** Pitawale *** Zabójstwo w obronie koniecznej *** interrogative suggestiability *** policyjni informatorzy *** Kontradyktoryjność *** wariograf *** kamery termowizyjne *** przesłuchania bezdomnych *** zamknięty łańcuch poszlak *** sprawy: Gorgonowej, Tarwida, Pistoriusa *** protokoły z oględzin *** ślady : dermatoskopijne, traseologiczne, osmologiczne, mechanoskopijne, gantijoskopijne, cheiloskopijne, otoskopijne *** grafologia a badania pismoznawcze *** DNA mitochondrialne *** włos na miejscu zbrodni *** typy kwalifikowane i uprzywilejowane zabójstwa *** upozorowanie samobójstwa i upozorowanie zabójstwa *** zmiana kwalifikacji prawnej czynu *** metoda Gierasimova *** Park E. Dietz *** praca profilera *** opieka postpenitencjarna *** areszt tymczasowy *** poręczenie majątkowe *** dzieciobójstwo *** baza danych AFIS, GENOM *** wiktymologia a ofiara potencjalna *** wiktymizacja pierwotna i wtórna *** subsydiarny akt oskarżenia *** laboratoria kryminalistyczne *** biegły ad hoc *** proces kontynentalny a proces anglosaski *** Wizja lokalna *** eksperyment procesowy *** polskie archiwum X *** Cesare Lambroso *** Ferrero *** zbrodnie i przestępstwa popełniane przez kobiety ***


FORMA: Wywiad

JAK SIĘ CZYTAŁO: Przyjemnie

ZWROT, KTÓRY WRYŁ SIĘ W PAMIĘĆ: DNA mitochondrialne

ROZDZIAŁ WOLNO PRZEŻUWANY ,,W trybach procedur''

LICZBA ROZDZIAŁÓW: 13 (+ wstęp i zakończenie)

DLA KOGO: Dla laików i smakoszy kryminałów

CZY PRZECZYTAŁBYM JESZCZE RAZ: No pewnie (ale jak już to dopiero za parę lat)

CO POTEM: jeżeli ta publikacja nie zaspokoi waszego głodu wiedzy to sięgnijcie po podręczniki prof Brunona Hołysta oraz aktualne kodeksy kk i kpk z komentarzem.

ZAGADNIENIA PORUSZONE W KSIĄŻCE:

Psychologia behawioralna *** psychologia w służbie śledczej *** Pitawale *** Zabójstwo w obronie koniecznej *** interrogative suggestiability *** policyjni informatorzy *** Kontradyktoryjność *** wariograf *** kamery termowizyjne *** przesłuchania bezdomnych *** zamknięty łańcuch poszlak *** sprawy: Gorgonowej, Tarwida, Pistoriusa ***...

Zbrodnia doskonała istnieje!
Bohaterka obszernego wywiadu zamieszczonego w tej książce, profesor Monika Całkiewicz, specjalistka z zakresu kryminalistyki i postępowania karnego, wykładowczyni i wieloletnia prokurator, podaje w nim nawet jej definicję. Jednak rozczarowani mogą być ci, którzy szukaliby w tej publikacji recepty na nią. Przecież po książkę mogą sięgnąć wszyscy, chociaż każdy z osobna z innego powodu. Sama profesor rozwiewa więc nadzieję potencjalnego przestępcy, mówiąc – „Myślę, że nawet mając tę całą wiedzę po wielu latach zajmowania się w praktyce wykrywaniem, dowodzeniem przestępstw, nie umiałabym popełnić zabójstwa bez pozostawienia żadnych śladów”. Dlatego nawet potencjalnie rozmyślających o zbrodni uprzedzam o przewrotności mojego pierwszego zdania. Natomiast pozostałych czytelników, którzy chcą więcej wiedzieć o ciemnej stronie naszej rzeczywistości, czytać kryminały ze zrozumieniem, pisać kryminały bez błędów merytorycznych czy chociażby uchylić rąbka tajemnicy niedostępnej przeciętnemu człowiekowi (nie każdy ma prokuratora w rodzinie lub znajomego),zapewniam, że dostaną to, czego będą oczekiwać od tej rozmowie.
Oprócz chcących popełnić zbrodnię doskonałą oczywiście!
W dużej mierze wywiad ma charakter przede wszystkim edukacyjny. Zawiera szeroką wiedzę „z zakresu prawa karnego materialnego, procesowego, kryminalistyki, kryminologii, medycyny, psychologii sądowej” i historii zbrodni. Brzmi poważnie i bardzo naukowo, ale bez obaw! Prowadząca wywiad, dziennikarka, którą uwielbiałam za spokojny, łagodny i kojący głos przechodzący w szept (tak ją zapamiętałam z programów telewizyjnych),zadawała między innymi takie pytania, jakie widnieją na powyższym zdjęciu tylnej okładki. Proste, jasne, zrozumiałe, ale dociekliwe, by rozmowa była nie tylko rzeczowa, profesjonalna, wyczerpująca podstawowy zakres tematu, ale i zrozumiała dla laika. Każdy rozdział, odpowiadający kolejnemu spotkaniu, które miały miejsce w listopadzie 2015 roku, omawiał najważniejsze elementy składające się ostatecznie na zjawisko zbrodni czy przestępstwa. A ponieważ dwa ostatnie pojęcia nie są tożsame, dlatego dużą część wywiadu rozmówczynie poświęciły na porządkowanie nomenklatury i pojęć z nią związanych. Obalała mity krążące w społeczeństwie. Chociażby dotyczące powiedzenia – nie ma ciała, nie ma zbrodni. Opowiadała o samej zbrodni, motywach jej popełniania, czynnikach wpływających na jej wykrywalność (a jest duża w Polsce!),procedurach od momentu zgłoszenia do momentu oskarżenia, o szansach na stanie się ofiarą i jej prawach, ale i prawach mordercy. Wzbudzała nieufność do czerpania wiedzy z filmów kryminalnych, które odbiegają od realiów.
Całą teorię ilustrowała przykładami z własnej, bogatej praktyki zawodowej!
Dla mnie to były te najciekawsze momenty. Głośne sprawy Rity Gorgonowej, Edyty Wieczorek, Oscara Pistoriusa, O.J. Simpsona czy Bogdana Arnolda, były mi znane z wcześniejszych lektur. Jak ładnie podsumował to Mariusz Czubaj, którego słowa widnieją na okładce tytułowej – „Jakkolwiek w samej zbrodni nie ma nic krzepiącego, opowiadanie o jej prawnych, medycznych i kryminalnych aspektach może być fascynujące”. Zło jest atrakcyjne, przyciąga, wabi, fascynuje i właśnie to „ogromne zainteresowanie we współczesnym świecie zbrodnią i przestępstwami” podsunęło dziennikarce pomysł na ten wywiad. Na rozmowę z profesjonalistką o niedostępnym i niebezpiecznym świecie w bezpiecznym fotelu z książką o krzykliwym źle.
Dla mnie nie tylko dlatego!
Lubię uczyć się na błędach innych i wyciągać wnioski z ich brutalnych lekcji dla siebie, dlatego najcenniejsze informacje dla siebie znalazłam w rozdziale o wiktymologii – „Jak nie stać się ofiarą”. Niestety profesor nie miała dla mnie zbyt dobrych informacji. Ofiarą może stać się każdy. „Nie ma takich zasad, których przestrzeganie gwarantowałoby, że nie staniemy się ofiarą. Czasami splot niekorzystnych okoliczności, na które nie mamy wpływu, spowoduje, że ktoś nas skrzywdzi. Możemy jednak ryzyko pokrzywdzenia zminimalizować.” – pociesza profesor. Czyli być czujnym, nie ryzykować, nie być zachłannym, podnosić inteligencję i ograniczać zaufanie.
Tej ostatniej rady prosto od profesjonalistki będę się trzymać, chociaż może być trudno u mnie z tą ufnością!
http://naostrzuksiazki.pl/

Zbrodnia doskonała istnieje!
Bohaterka obszernego wywiadu zamieszczonego w tej książce, profesor Monika Całkiewicz, specjalistka z zakresu kryminalistyki i postępowania karnego, wykładowczyni i wieloletnia prokurator, podaje w nim nawet jej definicję. Jednak rozczarowani mogą być ci, którzy szukaliby w tej publikacji recepty na nią. Przecież po książkę mogą sięgnąć...

"Zbrodnia prawie doskonała" to rozmowa- wywiad dotyczący wszelkich aspektów dotyczących zbrodni. Dziennikarka Iwona Schymalla wraz z Moniką Całkiewicz - specjalistką z dziedziny kryminalistyki i prawa karnego, zagłębiają się w meandry zbrodni, rozkładają na czynniki pierwsze świat kryminalistów, adwokatów, prokuratorów, sędziów oraz ofiar najczęściej popełnianych w Polsce przestępstw. Podczas rozmów czytelnik może dowiedzieć się: jakie znaczenie ma informacja?, czym jest modus operandi?, jak ważne są dowody?, a także tego czy istnieją nierozwiązane sprawy? jaką rolę ma do spełnienia profiler? oraz jak ustrzec się przed staniem się ofiarą przestępstwa. Prawdziwa gratka dla fanów kryminałów. Polecam.

"Zbrodnia prawie doskonała" to rozmowa- wywiad dotyczący wszelkich aspektów dotyczących zbrodni. Dziennikarka Iwona Schymalla wraz z Moniką Całkiewicz - specjalistką z dziedziny kryminalistyki i prawa karnego, zagłębiają się w meandry zbrodni, rozkładają na czynniki pierwsze świat kryminalistów, adwokatów, prokuratorów, sędziów oraz ofiar najczęściej popełnianych w Polsce...

"Zbrodnia prawie doskonała" to wywiad Iwony Schymally z Moniką Całkiewicz, w którym poruszają wszelkie aspekty związane z kryminalistyką, kryminologią, procesem karnym, zbieraniem dowodów itd. Powiem szczerze, liczyłem na wiele więcej. Po pierwsze pozycja ta moim zdaniem skierowana jest do osób, które zaczynają przygodę z tym tematem ponieważ znajdują się w niej bardzo podstawowe kwestie. Po drugie drażniła mnie strasznie niekompetencja tej dziennikarki jak np. pytała językiem potocznym na temat kary, została poprawiona przez Całkiewicz, zresztą słusznie a po chwili popełnia ten sam błąd... (str.208). Tak nie powinno być. Poza tym w miarę szybko się czyta i parę kwestii było na prawdę ciekawych.

"Zbrodnia prawie doskonała" to wywiad Iwony Schymally z Moniką Całkiewicz, w którym poruszają wszelkie aspekty związane z kryminalistyką, kryminologią, procesem karnym, zbieraniem dowodów itd. Powiem szczerze, liczyłem na wiele więcej. Po pierwsze pozycja ta moim zdaniem skierowana jest do osób, które zaczynają przygodę z tym tematem ponieważ znajdują się w niej bardzo...

Jako fanka seriali kryminalnych przeczytałam tę pozycję z zaciekawieniem. Okazuje się, że to, co pokazuje telewizja ma niewiele wspólnego z prawdą i pracą śledczych od kuchni.

Jako fanka seriali kryminalnych przeczytałam tę pozycję z zaciekawieniem. Okazuje się, że to, co pokazuje telewizja ma niewiele wspólnego z prawdą i pracą śledczych od kuchni.