(Zbiorczo 4-8)
Bardzo dobry cykl, choć ma swoje wzloty i upadki i nie do końca podoba mi się kierunek, w ktory skręcił.

Upływ czasu i kolejno przewijające się postacie bardzo dobrze zrobione i poprowadzone. Aspekt zimnej wojny daje duże pole do popisu, ktore w mojej opinii nie zostało jednak należycie wykorzystane.

Nowi bohaterowie ciekawi, starzy niestety czasem zbyt szybko są usuwani i trochę mi tego żal. Wątek Drakuli bardzo dobry, za to wrog w ostatnich tomach przesadzony. Wolałem bardziej intymne historie i aspekt ukrywania się przed światem i pomocy dzieciom, niż łubu dubu.

A jeden z tomow - 6 (z krotkimi opowiadaniami zdecydowanie najgorszy i najbardziej wtorny).

Ciekawa seria, ma potencjał, ale obawiam się, że "bigger, better, more badass" zapędziło serię w kozi rog.

Przeczytać cykl na pewno warto.

(Zbiorczo 4-8)
Bardzo dobry cykl, choć ma swoje wzloty i upadki i nie do końca podoba mi się kierunek, w ktory skręcił.

Upływ czasu i kolejno przewijające się postacie bardzo dobrze zrobione i poprowadzone. Aspekt zimnej wojny daje duże pole do popisu, ktore w mojej opinii nie zostało jednak należycie wykorzystane.

Nowi bohaterowie ciekawi, starzy niestety czasem zbyt...

Każda kolejna część trzyma poziom i jest dziełem wybitnym. Rewelacja.

Każda kolejna część trzyma poziom i jest dziełem wybitnym. Rewelacja.

Krótko i na temat - KLASA. Zdecydowanie najrówniejsza seria komiksowa z jaką kiedykolwiek się spotkałem. Ja nie wiem, jak ten Snyder to robi, ale on nawet z najprostszej i najbardziej schematycznej historii wyciąga, co tylko się da. Choćby nie wiem, jak wiele stereotypów było w nawet drugoplanowej postaci, to da się do niej przywiązać w pół strony. Każdy ma tu coś ciekawego do powiedzenia, nawet jeśli jest to pogląd kompletnie pesymistyczny czy też wzięty z czapy. A jakby to nie wystarczyło, to i sama fabuła stoi o jakieś trzy poziomy wyżej niż zwykle. To już nie są pojedyncze opowiastki połączone bohaterami. W końcu dostajemy (nieważne już, jak bardzo tajemniczy) zalążek głównego wątku, który połączy wszystkie poprzednie w jedno. Co prawda, kto choć raz czytał coś od Snydera, ten wie, jak autor lubi traktować głównych (i z reguły najfajniejszych) bohaterów i można by to od biedy uznać za minus, ale... odwaga w kończeniu wątków to też zaleta.

Moja ulubiona forma literacka. Mój ulubiony pisarz/scenarzysta. I prawdopodobnie moja ulubiona seria komiksowa.

Krótko i na temat - KLASA. Zdecydowanie najrówniejsza seria komiksowa z jaką kiedykolwiek się spotkałem. Ja nie wiem, jak ten Snyder to robi, ale on nawet z najprostszej i najbardziej schematycznej historii wyciąga, co tylko się da. Choćby nie wiem, jak wiele stereotypów było w nawet drugoplanowej postaci, to da się do niej przywiązać w pół strony. Każdy ma tu coś ciekawego...

(...) Główny bohater serialu nosi imię Skinner Sweet, to wokół niego osnuta jest cała fabuła, nawet jeśli chwilami nie odnosi się bezpośrednio do tej postaci.Skinner Sweet jest przedstawicielem nowego gatunku wampirów, który nagle pojawił się a Ameryce. Jest silniejszy, szybszy i bardziej „żywy” od swoich europejskich i azjatyckich braci. Na dokładkę nie jest wrażliwy na promienie światła słonecznego. A krzywdę można mu zrobić nie osikowym kołkiem, a złotem. Po lekturze trzeciego albumu czytelnik był przekonany, że wspomniany bohater – niestety – więcej nie powróci.

Dlatego ciekawie wypada pierwsza opowieść pomieszczona w omawianym zbiorze. Bestia w jaskini zawiera kilka interesujących zdarzeń z bogatej przeszłości bohatera. Okazuje się, że był sierotą, wychowywał się w rodzinie Booksów. Z przybranym bratem od zawsze łączyła go silna więź emocjonalna, która nie osłabła do chwili ich wspólnego wstąpienia do wojska. Już od dziecka miał skłonność do przemocy i mało zabawnych, makabrycznych żartów. Historię ten narysował, na zaproszenie Rafaela Albuquerque, hiszpański mistrz opowieści graficznych Jordi Bernet, który znany jest w naszym kraju z takich komiksów jak: Torpedo czy Kraken.

Kolejna historia, która nosi tytuł Wyścig śmierci, dzieje się w Stanach Zjednoczonych w latach 50. ubiegłego wieku. Postacią grającą pierwsze skrzypce jest Travis Kidd, młody, arogancki, niezrzeszony łowca wampirów. Od wielu lat jeździ po kraju i poluje na Sweeta, ale nie pogardzi żadną możliwością wysłania krwiopijców do piachu. Młodociany łowca zwietrzył świeży ślad Sweeta i rusza w pościg. Narracja prowadzona jest żywo i atrakcyjnie. Świetne rysunki Albuquerque plus dynamiczne kadrowanie i zabawy z perspektywą dobrze oddają zamysł scenariusza.

W ostatniej opowieści zatytułowanej The Nocturnes spotykamy czarnoskórego Calvina Poole’a, który także należy do gatunku amerykańskich wampirów. Pan Poole pracuje dla grupy Wasali Gwiazdy Zarannej, o której nie wiadomo za wiele, ale jej szef – agent Hobbes – regularnie pojawia się na kartach serialu. W pewnym momencie Hobbes wygłasza przez telefon ciekawy wykład: „Określenie «wampir» to kolokwializm (…) posługujemy się nim z lenistwa. Właściwy termin to «abominant» – «istota odrażająca». Z łatwością i bezlitośnie adaptuje się do wszelkich warunków”. Cel misji WGZ jest prosty: „Zabić je wszystkie”, a Poole w Alabamie spotyka coś, co przypomina wilkołaki. Nie trudno się domyślić, jak skończy się ta konfrontacja. Tym razem ilustrował Riccardo Burchielli, którego pamiętać możemy z jedynego wydanego w Polsce albumu z serii DMZ....

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2015/09/18/amerykanski-wampir-4/

(...) Główny bohater serialu nosi imię Skinner Sweet, to wokół niego osnuta jest cała fabuła, nawet jeśli chwilami nie odnosi się bezpośrednio do tej postaci.Skinner Sweet jest przedstawicielem nowego gatunku wampirów, który nagle pojawił się a Ameryce. Jest silniejszy, szybszy i bardziej „żywy” od swoich europejskich i azjatyckich braci. Na dokładkę nie jest wrażliwy na...

Czwarty tom "Amerykańskiego Wampira", który jest podobny do poprzednich części - trzyma przyzwoity poziom.

Czwarty tom "Amerykańskiego Wampira", który jest podobny do poprzednich części - trzyma przyzwoity poziom.