POPKulturowy Kociołek:

https://popkulturowykociolek.pl/bekarty-z-poludnia-tom-2-recenzja-komiksu/

Jason Aaron w drugim tomie serii na pewno nie ma zamiaru ugrzecznić fabuły i nadal stawia on na eksplorację złożoności ludzkiej natury wymieszanej ze wspomnianą mocną brutalnością. Album to również ciekawe spojrzenie na futbol amerykański, który na głębokim południu cieszy się ogromną popularnością, a związane z nim osoby są traktowane niczym bóstwa. Pod sportową otoczką często kryje się jednak mroczny świat przemocy, korupcji, wyzysku i nietolerancji.

Historia przedstawiona w albumie Bękarty z Południa tom 2 najmocniej skupia się na postaci bezwzględnego trenera Eulessa Bossa, który jest niepisanym władcą okolicy. Autor zdecydował się zaprezentować ową postać przez umieszczenie w komiksie licznych retrospekcji z jego przeszłości. To one pozwalają czytelnikowi po części zrozumieć jego obecne zachowanie. Widzimy więc losy młodego Eulessa, który sam doświadczył wielu upokorzeń, upadków i przemocy. Atmosfera i narracja jest szorstka, brutalna i bezkompromisowa, uwidaczniając trudną rzeczywistość małych miasteczek południa. Fabuła jest przy tym misternie tkana, z wątkami pobocznymi, które zapewniają głębsze zrozumienie motywacji i historii bohaterów. Jedyne, do czego można się tu przyczepić, to w niektórych fragmentach scenarzysta trochę za bardzo stara się „wybielić” trenera i zrzucić wszystko na karb jego przeszłości.

Mocną stroną albumu są również bardzo autentyczne dialogi, nadające przedstawionemu światu głębi i wyrazistości. Są one przesiąknięte mocną wulgarnością, więc należy o tym pamiętać, decydując się na lekturę komiksu....

POPKulturowy Kociołek:

https://popkulturowykociolek.pl/bekarty-z-poludnia-tom-2-recenzja-komiksu/

Jason Aaron w drugim tomie serii na pewno nie ma zamiaru ugrzecznić fabuły i nadal stawia on na eksplorację złożoności ludzkiej natury wymieszanej ze wspomnianą mocną brutalnością. Album to również ciekawe spojrzenie na futbol amerykański, który na głębokim południu cieszy...

Niezły komiks, ale nie sądzę żeby kogoś porwał i powalił na kolana. Podoba mi pomysł na osadzenie akcji na amerykańskim, zaściankowym południu, surowe rysunki jeszcze podkreślają klimat. Sama fabuła i postaci, jak to niestety często bywa u Aarona, niezbyt głębokie i bez większego polotu. Jakoś niespecjalnie zależało mi na losie któregokolwiek bohatera. Prosta historia z wątkami kryminalnymi. Można przeczytać, ale to żadne "must have". Z całej serii najlepszy był tom 1, dalej jest słabiej.

Niezły komiks, ale nie sądzę żeby kogoś porwał i powalił na kolana. Podoba mi pomysł na osadzenie akcji na amerykańskim, zaściankowym południu, surowe rysunki jeszcze podkreślają klimat. Sama fabuła i postaci, jak to niestety często bywa u Aarona, niezbyt głębokie i bez większego polotu. Jakoś niespecjalnie zależało mi na losie któregokolwiek bohatera. Prosta historia z...

Przy poprzednim tomie narzekałem na rozłożenie akcentów. Tym razem jest lepiej - Aaron wprowadził wyczekiwane odcienie szarości! Autor skupił się tym razem na trenerze Bossie i było to najlepsze, co mógł zrobić. Poprzednio ta postać prezentowała się dość jednostronnie, teraz widzimy jakie okoliczności doprowadziły go do miejsca, w którym bez skrupułów, w biały dzień, morduje mężczyznę na ulicy, i w dodatku uchodzi mu to na sucho. "Na boisku" to właściwie jedna, wielka retrospekcja, jednak po lekturze stwierdzam z całą stanowczością, że to właśnie było tej serii potrzebne. Poszerzenie perspektywy czytelnika. Zrozumienie, dlaczego Boss jest takim sukinsynem, jakim go poznaliśmy.

Może niektórzy będą narzekać, ze jest to kolejna wariacja na temat wyrabiania sobie nazwiska w ekstremalnie trudnych warunkach. No dobrze, może i schemat jest lekko ograny, ale w sumie co z tego? Aaron pisze w taki sposób, że po kolejnych zeszytach nie ma się ochoty na żadną przerwę, tylko leci się ciągiem. To świadczy o "Bękartach z Południa" naprawdę dobrze.

Dwójka stoi, przynajmniej w mojej opinii, oczko wyżej niż otwieracz, a perspektywy na kontynuację wydają się bardzo interesujące.

Przy poprzednim tomie narzekałem na rozłożenie akcentów. Tym razem jest lepiej - Aaron wprowadził wyczekiwane odcienie szarości! Autor skupił się tym razem na trenerze Bossie i było to najlepsze, co mógł zrobić. Poprzednio ta postać prezentowała się dość jednostronnie, teraz widzimy jakie okoliczności doprowadziły go do miejsca, w którym bez skrupułów, w biały dzień,...

Duzo lepszy tom od tomu pierwszego. Swietna historia. Polecam.

Duzo lepszy tom od tomu pierwszego. Swietna historia. Polecam.

Według łotra. Na tom ten w większości skłaniają się retrospekcje trenera Bossa. Ukazane są tu jego młodzieńcze lata i w jaki sposób zdobył tak silną pozycję w miasteczku.

Byłem dosyć zdziwiony tym tomem. Spodziewałem się, że fabuła dalej będzie skupiać się na Earlie Tubbie i całość będzie przypominać film „Z podniesionym czołem”, gdzie twardziel robi porządku w swoim rodzinnym miasteczku. Okazuje się jednak, że wątek ten został bardzo brutalnie zakończony już pod koniec poprzedniego tomu i głównym bohaterem jest tu antagonista.

Już tom pierwszy wydawał się bardzo brutalny. Tutaj jest jednak jeszcze ostrzej. Widzimy, że w miasteczku zawsze panowało prawo silniejszego i nie można ufać nawet najbliższym. Najbardziej szokujące w tym wszystkim jest to, że jest to w sumie opowieść o kimś, kto przezwycięża własne słabości, by osiągnąć cel. Zazwyczaj tego typu opowieści przedstawiają pozytywnego bohatera jak film „Rocky” czy „Za wszelką cenę”. Tutaj jednak pojawia się postać, która sięga po najbardziej podłe sztuczki by zrealizować swoje marzenie. Nie jest przy tym jednak najbardziej negatywną postacią ze wszystkich, a wspomagają go w miarę pozytywni bohaterowie.

Tom ten rzuca też wskazówki, co do zawartości kolejnego tomu. Krótko ukazani są tu najbardziej charakterystyczni mieszkańcy miasteczka, w większości nieobecni w pierwszym tomie. Także finał tego albumu sugeruje w jakim kierunku może podążyć fabuła.

Podobnie jak w pierwszym tomie, tutaj też rysuje Jason Louter. Jego postacie są dosyć kanciaste i często odpychające. W komiksie głównonurtowym taka kreska zupełnie by nie pasowała. Tutaj jednak oddaje to wręcz perfekcyjnie brutalny i wulgarny nastrój. Czytelnik może aż czuć się brudny patrząc na poszczególne kadry.

Rewelacyjny tom, który bardzo dobrze konstruuje czarny charakter. Zapowiada się, że kolejny tom będzie miał już bardziej tradycyjną fabułę. Wierzę jednak, że będzie równie dobrze.

Według łotra. Na tom ten w większości skłaniają się retrospekcje trenera Bossa. Ukazane są tu jego młodzieńcze lata i w jaki sposób zdobył tak silną pozycję w miasteczku.

Byłem dosyć zdziwiony tym tomem. Spodziewałem się, że fabuła dalej będzie skupiać się na Earlie Tubbie i całość będzie przypominać film „Z podniesionym czołem”, gdzie twardziel robi porządku w swoim...

W drugiej części "Bękartów z Południa" poznajemy przeszłość Eulessa Bossa - trenera lokalnej druży futbolowej. Jak w przypadku poprzedniego tomu jest to historia przepełniona brutalnością. Fabuła utrzymana jest w konwencji od zera do "bohatera", po trupach i bez wsparcia innych osób - wszak nie możesz na nie liczyć, gdy twoi rodzice nie cieszą się najlepszą popularnością wśród lokalnej społeczności. Czyta się świetnie, cliffhanger kończący album daje nadzieję na mocną dawkę wrażeń w kolejnym tomie.

W drugiej części "Bękartów z Południa" poznajemy przeszłość Eulessa Bossa - trenera lokalnej druży futbolowej. Jak w przypadku poprzedniego tomu jest to historia przepełniona brutalnością. Fabuła utrzymana jest w konwencji od zera do "bohatera", po trupach i bez wsparcia innych osób - wszak nie możesz na nie liczyć, gdy twoi rodzice nie cieszą się najlepszą popularnością...

7/10 – BARDZO DOBRY

„Na boisku” przedstawia genezę głównego łotra „Bękartów” – trenera Eulessa Bossa. Jest to mocna historia opowiadająca o transformacji zakochanego w futbolu chłopaka w bezwzględnego zbira trzęsącego całym hrabstwem Craw. Komiks, który może nie jest specjalnie oryginalny fabularnie, ale za to nadrabia jedynym w swoim rodzaju klimatem. Ta brutalna i mroczna opowieść o poszukiwaniu własnego miejsca w życiu oraz przemożnej potrzebie bycia kimś, znakomicie wpasowuje się w specyficzną estetykę amerykańskiego południa, którą dodatkowo podkreśla surowa kreska Jasona Latoura. Cały czas mam jednak wrażenie, że „Bękarty z Południa” dopiero zaczynają się rozkręcać i ich najciekawsze oblicze zobaczymy w kolejnych tomach serii.

Fabuła: 7 (bardzo dobry)
Ilustracje: 6 (dobry)
Jakość wydania + bonusy: 7 (bardzo dobry)

Więcej szczegółów: https://comicbookbastard.blogspot.com/2018/04/bekarty-z-poudnia-tom-2-na-boisku.html

7/10 – BARDZO DOBRY

„Na boisku” przedstawia genezę głównego łotra „Bękartów” – trenera Eulessa Bossa. Jest to mocna historia opowiadająca o transformacji zakochanego w futbolu chłopaka w bezwzględnego zbira trzęsącego całym hrabstwem Craw. Komiks, który może nie jest specjalnie oryginalny fabularnie, ale za to nadrabia jedynym w swoim rodzaju klimatem. Ta brutalna i...

Drugi tom serii „Bękarty z Południa”, noszący podtytuł „Na boisku”, to stosunkowo niewielkiej objętości propozycja. Całość (razem z galerią okładek, szkicami i biogramami autorów) liczy sobie niewiele ponad 100 stron. Fabularnie rzecz koncentruje się na postaci trenera Pędzących Rebeliantów, który – jak pamiętamy – odegrał bardzo krwawą rolę w pierwszej odsłonie cyklu.

Euless Boss, bo o nim mowa, najpierw pojawia się na pogrzebie Earla Tubba, a potem bezczelnie informuje swoich przydupasów, że postanowił opłacić nagrobek mężczyzny, którego kijem zatłukł na śmierć. Nie można powiedzieć, aby miał z tego powodu jakiekolwiek wyrzuty sumienia. Na tyle, na ile scenarzysta odsłania przed czytelnikami jego emocje, to możemy powiedzieć, że trener czuje wyraźną niechęć do wszystkich, którzy wiedzieli i nic nie zrobi, którzy nie powstrzymali bestialskiego ataku. A było ich sporo…

W albumie poświęca się sporo uwagi przeszłości bohatera, którego najmłodsze lata nie były różowe. Powiedzmy wprost: chłopak nie miał łatwego życia. Półsierota, bo matka zmarła. Wychowywany przez ojca, który był bimbrownikiem, dziwkarzem i okrutnikiem. Choć słowo „wychowywany” to za dużo powiedziane. Rodzic prawie się nim nie interesował, bo miał go za nieudacznika. I faktycznie nim był. Nie szło mu w szkole, z dziewczynami, nawet na boisku sobie nie radził. Trener i inni gracze próbowali wybić mu z głowy miłość do futbolu, ale chłopak był z niego uparty. Zresztą poza grą nie miał nic innego, nic swojego. Zgodnie z amerykańską mitologią, przekazywaną i powielaną przez produkty popkultury wszystko się nagle zmieniło, gdyż zaprzyjaźnił się z niewidomym, czarnoskórym mężczyzną, który wziął go pod swoje opiekuńcze skrzydła i zrobił z niego prawdziwego gracza.

(...) Rysunki Jasona Latoura stanowią bardzo pozytywny, choć wcale nie piękny, element składowy komiksu. Postaci zostały narysowane wyraźną i kanciastą kreską, obwiedzione są ostrym konturem, dzięki czemu wyraźnie odcinają się od tła. Rzuca się w oczy, że w albumie prawie nie spotkamy osób, które byłby ładne lub nie miałyby jakiejś fizycznej skazy (...).

Zastanawiam się, czy Jason Aaron przybliżając nam „drogę przez mękę” swego bohatera, chciał wzbudzić w czytelnikach sympatię i jakoś usprawiedliwić jego późniejsze postępowanie. A może scenarzyście zależało na tym, aby pokazać, że potworne okoliczności zrobiły z niego potwora. Jeśli tak, to w moim wypadku pisarz przestrzelił. Dla mnie Euless Boss jest przestępcą i żadne z jego wcześniejszych doświadczeń i przeżyć nie usprawiedliwiają zbrodni, którą popełnił w pierwszym albumie...

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2016/09/06/bekarty-z-poludnia-2-na-boisku/

Drugi tom serii „Bękarty z Południa”, noszący podtytuł „Na boisku”, to stosunkowo niewielkiej objętości propozycja. Całość (razem z galerią okładek, szkicami i biogramami autorów) liczy sobie niewiele ponad 100 stron. Fabularnie rzecz koncentruje się na postaci trenera Pędzących Rebeliantów, który – jak pamiętamy – odegrał bardzo krwawą rolę w pierwszej odsłonie...

Młodość złego trenera z pierwszego albumu w stylu filmu Karate Kid przemielonego przez maszynkę do mielenia mięsa scenarzysty Aarona i zmiażdżonego przez kije baseballowe postaci przez niego wykreowanych . :) Za pana Miyagi robi niewidomy Murzyn, a beznadzieja wychodzi z każdego kąta. Pozytywne postacie nie istnieją.
- Przyjdź tu jutro rano.
- Jutro jest sobota.
- I co z tego? Sobota to dzień, który dobry Bóg stworzył właśnie po to, aby grać w futbol.

Młodość złego trenera z pierwszego albumu w stylu filmu Karate Kid przemielonego przez maszynkę do mielenia mięsa scenarzysty Aarona i zmiażdżonego przez kije baseballowe postaci przez niego wykreowanych . :) Za pana Miyagi robi niewidomy Murzyn, a beznadzieja wychodzi z każdego kąta. Pozytywne postacie nie istnieją.
- Przyjdź tu jutro rano.
- Jutro jest sobota.
- I co z...

Nie wszystko wydaje się takie jakie jest na pierwszy rzut oka.
Im dłużej patrzymy w otchłań, tym dłużej otchłań patrzy na nas.

Nie wszystko wydaje się takie jakie jest na pierwszy rzut oka.
Im dłużej patrzymy w otchłań, tym dłużej otchłań patrzy na nas.