To jest wymarzona książka dla mnie. Jedna z tych, która powaliła mnie na kolana. Czytałem ją z niesamowitą przyjemnością i zaciekawieniem. Troszkę jakbyśmy usiedli z bohaterami Ziemi Obiecanej Reymonta i zapytali – a jak tam się wam żyło, kochani? Co prawda rzecz dotyczy czasów przedwojennych zaledwie, ale stosunki społeczne w Polsce nie zmieniły się aż tak bardzo od XIX wieku aż do 1945 roku, żeby robiło to różnicę. Dopiero potem.
Oto mamy i najmłodsze dziecko łódzkich fabrykantów – Jerzego Grohmana, którego z powodzeniem można nazwać świadkiem nieistniejącej epoki (żył 95 lat, urodzony w 1922 roku). Paweł Spodenkiewicz, historyk, bądź co bądź znawca tamtych realiów, wie, o co pytać. Prowadzenie tego dialogu idzie mu jak po maśle – drąży, wypytuje o uczucia osobiste, precyzuje detale. Co za czasy! Co za obyczaje! Same cymesy:
"– Grohmanowie posiadali jakiś majątek w Rosji?
– Mieli swoje oddziały, fabrykę i składy (...) Mój ojciec wylądował w Moskwie i zatrzymał się u przyjaciół mojej rodziny, państwa Morozow.(…) Wybuchła rewolucja i Morozow mówi do ojca: „Nie ma co czekać, trzeba stąd wyjeżdżać. Dyrektorem CzeKa jest Feliks Dzierżyński. Może byś do niego poszedł, bo on jest Polakiem”. Ojciec na to: „Jakiegoś Feliksa Dzierżyńskiego znałem, ale czy to ten?”
– Skąd mógł znać Dzierżyńskiego?
– W czasie rewolucji 1905 roku, po zabiciu Juliusza Kunitzera, wszyscy stryjowie wyjechali z Łodzi. Został tylko mój ojciec, jako kawaler i człowiek bezdzietny, ale fabryka stała. Pewnego dnia przyszła delegacja robotnicza i zapytała, czy by nie mogli podjąć rozmów w sprawie uposażeń, żeby fabryka ruszyła. Dogadali się i nasza firma jako pierwsza wznowiła produkcję w Łodzi, inni fabrykanci mieli o to do nas trochę pretensji. Doradca tych robotników, żegnając się z ojcem, podziękował za życzliwe podejście i powiedział: „Może kiedyś będę miał okazję zrewanżować się”. To był Feliks Dzierżyński."
"Piasek z Atlantydy", ów wywiad płynący miękko i swobodnie to kopalnia tego typu historii i stosunków. Opis czasów, wcale niedawnych, które zniknęły z powierzchni ziemi i śladu po nich nie ma. W pewien sposób, oprócz dziejów łódzkiej rodziny fabrykanckiej otrzymujemy między wierszami postać Jerzego Grohmana, człowieka z innej niż dzisiejsza gliny. Jak wielu spośród swojego środowiska oglądał szczyt, upadek i zupełne unicestwienie zarówno swojej warstwy społecznej, jak i własnego majątku. Godne podziwu jest to, z jak stoickim spokojem można takie rzeczy traktować. Wielce polecam miłośnikom historii.

To jest wymarzona książka dla mnie. Jedna z tych, która powaliła mnie na kolana. Czytałem ją z niesamowitą przyjemnością i zaciekawieniem. Troszkę jakbyśmy usiedli z bohaterami Ziemi Obiecanej Reymonta i zapytali – a jak tam się wam żyło, kochani? Co prawda rzecz dotyczy czasów przedwojennych zaledwie, ale stosunki społeczne w Polsce nie zmieniły się aż tak bardzo od XIX...

Łódź od samego początku swej świetności była miastem wielokulturowym. Polacy, Żydzi. Niemcy, Cyganie, Rosjanie i inni. Jej historia, jej kultura, jej wielkość jest naznaczona działalnością wielkich rodów fabrykanckich: Geyerów, Poznańskich, Herbstów, Grohmanów i innych. W głównej mierze to spolszczeni niemieccy przedsiębiorcy. Ten świat przepadł po wojnie, ale świadkowie tamtych dni zdążyli nieco opowiedzieć. Jerzy Grohman zmarł w 2017 roku, jednak Pawłowi Spodenkowiczowi udało się przeprowadzić z tym dziedzicem fabrykanckiego rodu kilka wywiadów, złożonych na tę książkę.
To książka o wielkich rodach fabrykanckich w Łodzi i o samej Łodzi. Ma niecałe sto stron, nie jest to "wywiad rzeka", około 1/3 stanowią archiwalne zdjęcia, czyta się więc dobrze, szybko. Dla łodzian będzie to ciekawa lektura, raczej mieszkańców innych miast nie zainteresuje, ale to tylko przypuszczenie. Kupować? Chyba lepiej wypożyczyć z biblioteki, no chyba że kolekcjonujesz wszelkie książki o Łodzi.

Łódź od samego początku swej świetności była miastem wielokulturowym. Polacy, Żydzi. Niemcy, Cyganie, Rosjanie i inni. Jej historia, jej kultura, jej wielkość jest naznaczona działalnością wielkich rodów fabrykanckich: Geyerów, Poznańskich, Herbstów, Grohmanów i innych. W głównej mierze to spolszczeni niemieccy przedsiębiorcy. Ten świat przepadł po wojnie, ale świadkowie...

Ciekawa książka - wywiad rzeka z ostatnim "fabrykantem" z czasów minionych i utraconych Łodzi. Porusza trudny okres rozwoju miasta na tle II Rzeczpospolitej jak i codzienne życie właścicieli fabryk- wielkich fortun,które należały do największych w Polsce przedwojennej. Anegdoty i ciekawostki życia towarzyskiego , czym żyli i ich problemy w okresie po I wojnie i wielkiego kryzysu lat trzydziestych. Gorąco polecam

Ciekawa książka - wywiad rzeka z ostatnim "fabrykantem" z czasów minionych i utraconych Łodzi. Porusza trudny okres rozwoju miasta na tle II Rzeczpospolitej jak i codzienne życie właścicieli fabryk- wielkich fortun,które należały do największych w Polsce przedwojennej. Anegdoty i ciekawostki życia towarzyskiego , czym żyli i ich problemy w okresie po I wojnie i wielkiego...

Każdy, kto zna film Andrzeja Wajdy „Ziemia obiecana”, wie jak wyglądała fabrykancka Łódź, gdzie obok siebie żyli przemysłowcy polscy, niemieccy i żydowscy.

Paweł Spodenkiewicz w swojej książce „Piasek z Atlantydy. Rozmowy z Jerzym Grohmanem” przedstawia nam członka rodziny niemieckich fabrykantów, rodziny Grohmanów, powiązanej później z rodziną najbogatszych niemieckich fabrykantów z Łodzi - Scheiblerów. Grohmanowie, właściciele fabryki włókienniczej nie czuli się Niemcami, w domu mówiono po polsku i żyli tak, jak inni przemysłowcy w przedwojennej, kosmopolitycznej Łodzi. Jerzy Grohman spędził drugą wojnę światową w Polsce, po wojnie również nie wyjechał za granicę. Zmarł w 2017 roku.

W książce opowiada o tym jak, wyglądało życie łódzkich fabrykantów przed wojną, w czasie wojny, jak żyli Niemcy, Polacy, Żydzi obok siebie w zgodzie, robiąc interesy. Jest to obraz miasta, ludzi, kultury, którego już nie ma. Warto posłuchać opowieści człowieka, który był świadkiem tamtych czasów i znał osobiście ludzi z tamtych lat.

Jest to książka godna polecenia dla czytelników zainteresowanych historią Łodzi i łódzkich fabrykantów.

Każdy, kto zna film Andrzeja Wajdy „Ziemia obiecana”, wie jak wyglądała fabrykancka Łódź, gdzie obok siebie żyli przemysłowcy polscy, niemieccy i żydowscy.

Paweł Spodenkiewicz w swojej książce „Piasek z Atlantydy. Rozmowy z Jerzym Grohmanem” przedstawia nam członka rodziny niemieckich fabrykantów, rodziny Grohmanów, powiązanej później z rodziną najbogatszych niemieckich...

Zapis fascynujących rozmów z Jerzym Grohmanem, ostatnim ze znanego łódzkiego rodu przemysłowców, który miał być spadkobiercą rodzinnej fortuny, historia chciała jednak inaczej. Jest to niesamowita opowieść naocznego świadka o ostatnich latach łódzkich fabrykantów i Łodzi, która już odeszła. Cenna lekcja historii.

Zapis fascynujących rozmów z Jerzym Grohmanem, ostatnim ze znanego łódzkiego rodu przemysłowców, który miał być spadkobiercą rodzinnej fortuny, historia chciała jednak inaczej. Jest to niesamowita opowieść naocznego świadka o ostatnich latach łódzkich fabrykantów i Łodzi, która już odeszła. Cenna lekcja historii.

Spodziewałam się więcej szczegółów z życia prywatnego fabrykantów łódzkich. Dla zainteresowanych historią Łodzi pozycja na pewno ciekawa.

Spodziewałam się więcej szczegółów z życia prywatnego fabrykantów łódzkich. Dla zainteresowanych historią Łodzi pozycja na pewno ciekawa.