Bardzo ciekawa książka, trochę o Klimcie ale więcej o rodzinach żydowskich Wiednia i Holocaustu.

Bardzo ciekawa książka, trochę o Klimcie ale więcej o rodzinach żydowskich Wiednia i Holocaustu.

Na równi z książkami kocham sztukę, tę malowaną. I jestem w tym temacie wybredna, bo ta sztuka zaczyna się dla mnie do „Impresja. Wschód słońca” czyli stosunkowo późno ale Klimt się załapał. Lubię te jego złocenia, tworzone pędzlem mozaiki i omdlewające modelki. Ale tylko na obrazach, bo w książkach - jak się właśnie przekonałam - wypadają jeszcze bardziej blado niż na obrazach. Może to wątpliwą zasługa autorki?.. Nie zalecam sprawdzać.

Na równi z książkami kocham sztukę, tę malowaną. I jestem w tym temacie wybredna, bo ta sztuka zaczyna się dla mnie do „Impresja. Wschód słońca” czyli stosunkowo późno ale Klimt się załapał. Lubię te jego złocenia, tworzone pędzlem mozaiki i omdlewające modelki. Ale tylko na obrazach, bo w książkach - jak się właśnie przekonałam - wypadają jeszcze bardziej blado niż na...

Mam mieszane uczucia po lekturze. Klimta w niej niewiele, co mnie rozczarowało, za to jest bardzo dużo detali, nazwisk, dat, które powodują, że traci się obraz całokształtu. Umęczyłam się, acz coś w głowie zostanie....więc chociaż taki plus tylu godzin spędzonych nad książką..

Mam mieszane uczucia po lekturze. Klimta w niej niewiele, co mnie rozczarowało, za to jest bardzo dużo detali, nazwisk, dat, które powodują, że traci się obraz całokształtu. Umęczyłam się, acz coś w głowie zostanie....więc chociaż taki plus tylu godzin spędzonych nad książką..

Ta książka to jedno z moich najlepszych "rozczarowań". Moje przypuszczenie o tym co w niej znajdę kompletnie minęło się z rzeczywistością, która jednak okazała się lepsza niż wyobrażenia. Spodziewałam się opisu niejednoznacznej historii znajomości Klimta i Adeli, z malarstwem i Wiedniem w tle. Otrzymałam opowieść o rodzinie Bloch-Bauer, o piekle wojny, o walce o symboliczne odzyskanie godności. To książka, która zostawia z wieloma refleksjami na temat roli sztuki w świecie, prawa własności do największych dzieł sztuki, a nawet tego czy to moralne, by najlepsze obrazy pozostawały trzymane w zamknięciu jedynie jako nośnik ogromnego finansowego kapitału.
Bardzo ciekawa, niejednokrotnie przerażająca i smutna historia, do tego przepięknie wydana!

Ta książka to jedno z moich najlepszych "rozczarowań". Moje przypuszczenie o tym co w niej znajdę kompletnie minęło się z rzeczywistością, która jednak okazała się lepsza niż wyobrażenia. Spodziewałam się opisu niejednoznacznej historii znajomości Klimta i Adeli, z malarstwem i Wiedniem w tle. Otrzymałam opowieść o rodzinie Bloch-Bauer, o piekle wojny, o walce o symboliczne...

Pasjonująca opowieść nie tylko o losach samego obrazu i walce o jego odzyskanie z rąk nazistów ale przerwę wszystkim panorama śmierci świata przedwojennej żydowskiej burżuazji w Wiedniu na tle przemian w Europie od czasów I WW do czasów końca II WW. Najbardziej niesamowite jest to jak pokrętna była postawa państwa austriackiego wobec prób odzyskania własności przez potomków jej właścicieli. Do przeczytania koniecznie przed kolejną wizytą w wiedeńskim Belwederze lub innym miejscu gdzie znajdują się obrazy Klimta, Kokoszki czy Schiele.

Pasjonująca opowieść nie tylko o losach samego obrazu i walce o jego odzyskanie z rąk nazistów ale przerwę wszystkim panorama śmierci świata przedwojennej żydowskiej burżuazji w Wiedniu na tle przemian w Europie od czasów I WW do czasów końca II WW. Najbardziej niesamowite jest to jak pokrętna była postawa państwa austriackiego wobec prób odzyskania własności przez...

,,Złota Dama. Gustaw Klimt i tajemnica wiedeńskiej Mona Lisy” Anne-Marie O’Connor, to książka, o której nie zapomina się zaraz po jej skończeniu.

Ale od początku. Jak tylko zaczęłam ją czytać pomyślałam „to jest film Złota Dama z Helen Mirren w wersji papierowej”. Ale szybko zmieniłam zdanie. Faktycznie poznajemy tu tę samą historię. Są Ci sami bohaterowie i walczą o to samo. Ale ta książka to dużo więcej niż film!

Jak to zazwyczaj bywa książka podaje nam dużo więcej informacji. Możemy lepiej poznać ten świat, Wiedeń przed i podczas II Wojny Światowej. Ale o ile w filmie uwaga faktycznie skupiała się na walce o odzyskanie obrazu tak książka jest inna.

Tu poznajemy lepiej zarówno rodzinę Bloch-Bauerów, czyli malowanej przez Klimta Adeli i jej siostrzenicy, jak i ich przyjaciół. Widzimy ten bogaty świat wypełniony muzyką, obrazami, spotkaniami z przyjaciółmi i rodziną. Poznajemy plotki, domysły o romansach znanego malarza z kolejnymi kobietami. Dowiadujemy się o jego nieślubnych dzieciach i pierwszych miłościach debiutujących panien. Autorka przedstawia nam w pewien sposób okoliczności powstani zarówno obrazu, który miał być głównym tematem książki.

Ale narracja szybko się zmieniła. Obraz schodzi trochę na dalszy plan ponieważ poznajemy losy wszystkich tych ludzi po wejściu Hitlera do miasta. Czytamy o tych wszystkich zbrodniach, śmierci, prześladowaniach i grabieżach. Ciężko zrozumieć jak ludzie innym ludziom mogli robić takie rzeczy. Z resztą jak się okazuje nawet jeśli komuś udało się przeżyć, nawet po wojnie nie może się czuć bezpieczny.

Także książka daje nam dużo więcej niż sama historie jednego obrazu. Poznajemy ułamek życia pewnej grupy osób i to w strasznych czasach. Uważam, że książka jest warta przeczytania.

,,Złota Dama. Gustaw Klimt i tajemnica wiedeńskiej Mona Lisy” Anne-Marie O’Connor, to książka, o której nie zapomina się zaraz po jej skończeniu.

Ale od początku. Jak tylko zaczęłam ją czytać pomyślałam „to jest film Złota Dama z Helen Mirren w wersji papierowej”. Ale szybko zmieniłam zdanie. Faktycznie poznajemy tu tę samą historię. Są Ci sami bohaterowie i walczą o to...

Książka, która na pozór dotyczy tylko jednego obrazu Gustawa Klimta. W gruncie rzeczy jest to jednak historia Wiednia od końca XIX wieku do współczesności, dotycząca bohemy artystycznej, relacji politycznych, społecznych.
Obraz, do którego modelką była Adela Bloch – Bauer jest jednym z symboli secesji, ale w tej książce jest punktem wyjścia do historii antysemityzmu, holocaustu, ukrywania postaw nazistowskich w powojennej Austrii, czy niechęci do zwrócenia obrazu spadkobiercom.

To również opowieść o wzlotach i upadkach ludzi, ich życiowych tragediach, dramatach, uprzedzeniach, chciwości, miłości, determinacji i odwadze.

„Złota dama” łączy w sobie prozatorski styl, dziennikarską dociekliwość, wątki biograficzne, historyczne. Dobrze się czyta.

Książka, która na pozór dotyczy tylko jednego obrazu Gustawa Klimta. W gruncie rzeczy jest to jednak historia Wiednia od końca XIX wieku do współczesności, dotycząca bohemy artystycznej, relacji politycznych, społecznych.
Obraz, do którego modelką była Adela Bloch – Bauer jest jednym z symboli secesji, ale w tej książce jest punktem wyjścia do historii antysemityzmu,...

„Jeśli ktokolwiek chce mnie zrozumieć, powinien uważnie patrzeć na moje obrazy.”

„Dość cenzury. Chcę się oderwać. Odmawiam każdej formie wsparcia ze strony państwa, poradzę sobie bez tego.“
Gustav Klimt

Uwielbiam malarstwo i malarz Gustav Klimt jest jednym z moich ulubionych (jeśli jesteście od dłuższego czasu ze mną zauważyliście pewnie moj kubek z jednym z najsłynniejszch dzieł malarza z „Pocałunek” który towarzyszy mi już od kilku lat)

XX w to burzliwa historia sztuki, malarstwa, bohemy i wiedeńskich artystów. Mawiano że w Wiedniu „tańczy sam diabeł” . To tam najbardziej widoczne były nadchodzące zmiany, paradoksy i pogoń za nowoczesnością. Klimt tworząc modernistycznie ubierał Wiedeń w bizantyjskie złoto, m.in uwieczniając na swoim obrazie muzę Adel Bloch-Bauer, „złotą damę” w której się zakochał bez pamięci.

Książka składa się z trzech części : „Emancypacji”, „Miłości i zdrady” oraz „Pokuty”. Przez te części poznajemy burzliwą historię Żydów szczególnie w Austrii, losy wiedeńskiej społeczności (bohaterki obrazów Klimta) oraz zawirowania związane z portretem Adel Bloch-Bauer.

Intrygująca, wciągająca i z rozmachem napisana opowieść, pięknie wydana i uzupełniona zdjęciami czarno-białymi sprawdzi się na prezent dla miłośników malarstwa ale i dla tych którzy chcieliby poznać twórczość malarza, dowiedzieć się o austriackiej bohemie i tajemnicy wiedeńskiej Mona Lisy. To książka o pasjach, miłości i nienawiści, o żądzy pieniądza, o słabościach ale i o wielkiej sztuce błyszczącej i wyjątkowej jak złoto.

„Jeśli ktokolwiek chce mnie zrozumieć, powinien uważnie patrzeć na moje obrazy.”

„Dość cenzury. Chcę się oderwać. Odmawiam każdej formie wsparcia ze strony państwa, poradzę sobie bez tego.“
Gustav Klimt

Uwielbiam malarstwo i malarz Gustav Klimt jest jednym z moich ulubionych (jeśli jesteście od dłuższego czasu ze mną zauważyliście pewnie moj kubek z jednym z...

Wiedeń ma swoje dwie królowe serc. Zachwycające, podziwiane i sportretowane, trwale zapisały się w sercach i historii Austriaków.

Cesarzowa Elżbieta Bawarska, Sisi, której wizerunek można podziwiać bez mała u progu zamku Hofburg, nie zrewanżowała się za miłość, jaką ją tutaj obdarzono. Spoczywa na wieki w Krypcie Cesarskiej Kościoła Kapucynów. Obok niej śpi wiecznym snem jej syn, jeden z czworga dzieci.

Adela Bloch-Bauer, Złota dama, zapisała się na zawsze w sercach swoich rodaków. Kochała to miejsce, a kiedy przeminęła jej uroda, utrwalała tam socjalizm. Jej twarz jest wszędzie obecna. Nie miała dzieci, ale jej rodzina była dość liczna i zainteresowana obrazami Klimta. Na cmentarzu odwiedza ją niewiele osób, bo trudną ją znaleźć.

„Na gzymsie widać było rdzawy motyw. Tutaj, bez żadnych ozdób i w ukryciu, leżały szczątki Adeli.”

Kiedy Gustaw Klimt tworzył wizualny manifest Secesji, stwierdził, że prawda jest jak ogień. Ten żar odczuwał, gdy malował modelkę ozdobioną niezwykłym naszyjnikiem. Wiadomo, że pięknej kobiecie wystarczą diamenty, ale i ona wymaga godnej oprawy. Miał rację mistrz twierdząc, że niewieście wystarczy nagość. Słonecznie złota mozaika tylko podkreśla semicką urodę urzekającej Adeli. Później przyszedł czas na ukazanie cielesnych walorów wiedeńskiej piękności. Judyta i Danae ukrywały tylko swoje myśli. Wszak obraz milczy, choć prowokuje opinie.

„Zamożna dziewczyna była jak diament, trzymany w zamknięciu, dopóki rodzina nie znajdzie dla niego godnego miejsca”

Szokujące alegorie Filozofii, Medycyny i Prawoznawstwa wzbogaciły sławę Klimta, ale zostały źle przyjęte przez krytyków. A przecież były tak charakterystyczne dla tego twórcy. Kiedy mistrz malował Schuberta przy fortepianie w otoczeniu kobiet, wykorzystał własne miniatury z wizerunkami modelek.

W pewnym momencie Gustaw Klimt stanął na artystycznym rozdrożu, a obok przechodzili nowatorscy malarze: Picasso, Kandinsky, Monet… Co powstałoby na sztaludze tego malarza, gdyby nie rozszalała się polityczna burza? Diamentowy naszyjnik Złotej damy wylądował jak byle błyskotka w kieszeni niemieckiego uzurpatora. Odrzucony przez akademię Hitler szukał zemsty, gnębiąc i skazując na śmierć ludzi. Nadszedł czas holocaustu i wojny. Przerażonych więźniów wysyłano bydlęcymi wagonami do kurortu Dachau. Nawet na rysunkach Bruno Schulza w willi Landaua królowie i królowe mieli twarze głodnych żydowskich więźniów. Ginęli ludzie i dzieła sztuki.

„Obrazy zostały zdobyte dzięki wielkiej zbrodni i ich oddanie mogłoby być drobnym aktem zadośćuczynienia”

Moja wyprawa do Wiednia z przełomu XIX i XX wieków była niesamowitym przeżyciem. Pani Anne Marie O’Connor w imponującym stylu opowiedziała o „Złotej damie. Gustawie Klimcie i tajemnicy wiedeńskiej Mona Lisy”. Doskonałe merytoryczne przygotowanie książki wzbudziło mój wielki szacunek dla Autorki. Sekrety powstawania dzieł i liczne wątki, również polskie, są rewelacyjne. W tej książce piękno graniczy z okropnościami wojny, ludobójstwa. Gorąco zachęcając wszystkich do lektury tej książki, przesyłam „Pocałunek”, pędzla Gustawa Klimta. Piękna Adela Bloch-Bauer czeka na czytelników i miłośników malarstwa.

Wiedeń ma swoje dwie królowe serc. Zachwycające, podziwiane i sportretowane, trwale zapisały się w sercach i historii Austriaków.

Cesarzowa Elżbieta Bawarska, Sisi, której wizerunek można podziwiać bez mała u progu zamku Hofburg, nie zrewanżowała się za miłość, jaką ją tutaj obdarzono. Spoczywa na wieki w Krypcie Cesarskiej Kościoła Kapucynów. Obok niej śpi wiecznym snem...

Pierwsze 100 stron wciąga - zaznajamiamy się z Klimtem oraz Adelą.
Przez większą część książki poznajemy losy rodziny Adeli lub innych kobiet, które pozowały dla malarza - jako, ze były Żydówkami autorka skupia się na przedstawieniu realiów Wiednia za czasów panowania w nich nazistów.
Ciekawe, jednak spodziewałam się trochę czegość innego...

Pierwsze 100 stron wciąga - zaznajamiamy się z Klimtem oraz Adelą.
Przez większą część książki poznajemy losy rodziny Adeli lub innych kobiet, które pozowały dla malarza - jako, ze były Żydówkami autorka skupia się na przedstawieniu realiów Wiednia za czasów panowania w nich nazistów.
Ciekawe, jednak spodziewałam się trochę czegość innego...