Stanowiąca przedmiot niniejszego omówienia praca C. Morrisa Monarchia papieska. Dzieje Kościoła zachodniego w okresie od 1050 do 1250 r. która stanowi wyjątkową pozycję w dorobku C. Morrisa, ze względu na niezwykle szeroki, jak na monografię naukową, sposób potraktowania poruszanej w niej tematyki.Już sam tytuł książki stanowi wyraźną wskazówkę, iż zasięgiem tematycznym obejmuje ona całokształt zagadnień należących do kręgu zainteresowań badawczych jej autora.
Obszerna praca C. Morrisa podzielona jest na trzy części, każda poprzedzona wstępem, które obejmują ogółem 22 rozdziały, podzielone na podrozdziały, poświęcone istotnym zagadnieniom historii papiestwa i Kościoła łacińskiego oraz powiązanym z nią różnorodnym aspektom dziejów społeczeństwa europejskiego, mających związek z kształtowaniem się nowej formuły chrześcijaństwa zachodniego. Cezurami rozdzielającymi poszczególne części są daty 1122 r. oraz przełom dwunastego i trzynastego stulecia.