Niesamowita!

Niesamowita jest książka "Historia błękitnej planety",
którą napisał (po islandzku) Andri Snær Magnason.

To opowieść o planecie szczęśliwych wolnych dzieci,
na której ląduje jeden dorosły cwaniaczek.

To też opowieść o sprawnym marketingu, o sprzedawaniu marzeń,
o rozbudzaniu nowych potrzeb, o spełnianiu zachcianek.
O nadmiarze i niedostatku.
O zyskach i kosztach.
I o zmianach.

O wsłuchaniu się w innych lub zapatrzeniu w czubek własnego nosa...


Teoretycznie to książka dla dzieci.
Praktycznie również dla dorosłych.
Niesamowita!

Zaczyna się banalnie,
rozwija w sposób nieoczywisty.

Polecam!


https://bajdocja.blogspot.com/2019/12/historia-bekitnej-planety.html

Niesamowita!

Niesamowita jest książka "Historia błękitnej planety",
którą napisał (po islandzku) Andri Snær Magnason.

To opowieść o planecie szczęśliwych wolnych dzieci,
na której ląduje jeden dorosły cwaniaczek.

To też opowieść o sprawnym marketingu, o sprzedawaniu marzeń,
o rozbudzaniu nowych potrzeb, o spełnianiu zachcianek.
O nadmiarze i niedostatku.
O zyskach i...

Znakomita książka - właśnie takiej literatury dla dzieci, z przesłaniem, wciąż jest za mało. Na Błękitną Planetę trafia przybysz, który, manipulując dziećmi, spełnia ich egoistyczne marzenia zabierając w zamian młodość. Dopiero gdy dwójka głównych bohaterów ląduje nieoczekiwanie na drugiej połowie planety, dowiadujemy się jak tragiczne w skutkach okazało się spełnienie ich życzeń. Książka porusza takie tematy jak empatia, altruizm, narcyzm i żądza władzy oraz uświadamia co daje prawdziwe szczęście i co jest ważne. Momentami dosadne opisy niektórych mogą odstraszyć, ale wg mnie takie opisy lepiej zapadają w pamięć. Mój niespełna sześciolatek wyciągał właściwe wnioski. Bardzo polecam dla przedziału wiekowego 5-13

Znakomita książka - właśnie takiej literatury dla dzieci, z przesłaniem, wciąż jest za mało. Na Błękitną Planetę trafia przybysz, który, manipulując dziećmi, spełnia ich egoistyczne marzenia zabierając w zamian młodość. Dopiero gdy dwójka głównych bohaterów ląduje nieoczekiwanie na drugiej połowie planety, dowiadujemy się jak tragiczne w skutkach okazało się spełnienie ich...

Bohaterowie książki przechodzą stopniową metamorfozę, spełnianie zachcianek daje szczęście puste, nie na zawsze. Przyjaźń, bliskość, współpraca, potrzeby innnych są zdecydowanie ważniejsze, pomimo tego, że świat ciągle mówi: kupuj, biegnij do przodu, nie patrz na innych, wyszedł nowy model samochodu, a ty go jeszcze nie masz! Poruszona jest też kwestia wojny (jedna bomba kosztuje u Czarusia "tylko" jedno serce dziecka na dobę!),zanieczyszczenia środowiska, etyka postępowania, sztuka zmieniania siebie. Fabuła jest bardzo prawdziwa, dobrze skonstruowana, buduje napięcie, barwnie i dobitnie zilustrowana, nastrojowa, przedstawia współczesne problemy dzieci i społeczeństw i absolutnie nie daje łatwych i prostych odpowiedzi.
Słowa wypowiadane (pogrubniane w tekście, powiększane, itd.) łatwo wymykają się z ust, zmieniają postrzeganie świata, raz potrafią oczarować (zwłaszcza nieświadome, bezbronne dzieci),innym razem skłócić, wzmóc pazerność na wątpliwe dobra, wszcząć wojnę, wywołać konflikt. Super Czaruś odgrywa istotną rolę w tym przedsięwzięciu.

Bohaterowie książki przechodzą stopniową metamorfozę, spełnianie zachcianek daje szczęście puste, nie na zawsze. Przyjaźń, bliskość, współpraca, potrzeby innnych są zdecydowanie ważniejsze, pomimo tego, że świat ciągle mówi: kupuj, biegnij do przodu, nie patrz na innych, wyszedł nowy model samochodu, a ty go jeszcze nie masz! Poruszona jest też kwestia wojny (jedna bomba...

Tytułowa błękitna planeta należy tylko do dzieci.

Pewnego dnia bawią się one na plaży, kiedy przylatuje przeogromny statek kosmiczny. Czy to potwór z kosmosu ? – pytały się nawzajem dzieci. To nie był jednak potwór, a człowiek. Nie zwyczajny jak oni. To był dorosły !

Powitał je i powiedział : ” Jestem najbardziej kulowym człowiekiem na świecie, który wszystko może, powiadam wam, bo jestem kulowo najfajniejszych gościem, jaki kiedykolwiek postawił swoją stopę na tej tu Błękitnej Planecie „. Czaruś, bo tak miał na imię, rozdał wszystkim swoje wizytówki i obiecał, że spełni wszystkie marzenia dzieci.

Super Czaruś ( bo tak go nazywano) z pomocą dzieci dostał się dom motylej groty, gdzie spały owady. Wyssał z nich odkurzaczem motyli pył, który pozwalał im latać, a teraz miał pozwolić latać i dzieciom. Pozwalał on na to, ale tylko wtedy, gdy świeciło słońce. Nudne były noce, kiedy dzieci nie mogły latać, wiec kazały Super Czarusiowi coś zrobić, by ciągle świeciło słońce.

Super Czaruś przybił więc słońce gwoździem do nieba !

Słońce też czasem przysłaniały chmury, więc Czaruś i na to znalazł radę. Zażądał w zamian od dzieci troszeczkę młodości, a te się zgodziły. To przecież tylko troszeczkę. Tak mało mogły dać!

Dzieciaki miały jeszcze dużo zachcianek i nie myślały o tym, co dzieje się po drugiej stronie planety. Tymczasem tam nie było co jeść, umierała przyroda.

Dzieci zorientowały się, że robią źle, a Super Czaruś tak naprawdę jest złym człowiekiem. Jednak to one kazały mu przecież robić to wszystko za krople młodości!

Dzieciom siwiały włosy i stawały się starsze, starsze, starsze …

Czytając tę książkę, możecie dowiedzieć się czy dzieci rozwiązały swoje problemy i odzyskały swoją młodość.

Polecam ją, bo można się z niej nauczyć, że nie powinniśmy myśleć tylko o sobie !

Książka będzie odpowiadała dzieciom od 7 lat ( bo zwykle od pierwszej klasy zaczynają się takie problemy). Wiele nauczy nawet dorosłych.

Miłego czytania :)

ksiazkoteka.bloa.pl
https://www.facebook.com/ksiazkotekaZuzia?fref=nf

Tytułowa błękitna planeta należy tylko do dzieci.

Pewnego dnia bawią się one na plaży, kiedy przylatuje przeogromny statek kosmiczny. Czy to potwór z kosmosu ? – pytały się nawzajem dzieci. To nie był jednak potwór, a człowiek. Nie zwyczajny jak oni. To był dorosły !

Powitał je i powiedział : ” Jestem najbardziej kulowym człowiekiem na świecie, który wszystko może,...

długa i troche trudno sie czyta na głos, ale warto

długa i troche trudno sie czyta na głos, ale warto

Trochę za mroczna jak dla mojego 8-latka. Sama z chęcią przeczytałam. Poetycka, z przesłaniem, może czasami zbyt dosłowna jako czytanka na dobranoc (ogłuszanie foki kijem, wizja starzenia się itp). Wrócimy do niej za rok.

Trochę za mroczna jak dla mojego 8-latka. Sama z chęcią przeczytałam. Poetycka, z przesłaniem, może czasami zbyt dosłowna jako czytanka na dobranoc (ogłuszanie foki kijem, wizja starzenia się itp). Wrócimy do niej za rok.