Nieźle, bardzo dobrze się czytało ten tytuł.

Nieźle, bardzo dobrze się czytało ten tytuł.

Właściwie był to całkiem wciągający kryminał. Rzeczywiście to głównie początek ma fajny klimat i duży potencjał który potem zostaje roztrwoniony dużą ilością mało prawdopodobnych zdarzeń. Zauważyłem już po przeczytaniu książki że inni czytelnicy zarzucają książce nudę - w moim przypadku wydaja mi się raczej wartka na tle innych skandynawskich dotąd przeczytanych pozycji (zwłaszcza Jo Nesbo). Zarzuciłbym jej raczej zbytnie skomplikowanie wątków i przeładowanie niewiarygodnymi zdarzeniami (jak badania wojskowe nad voodoo i projekt żołnierzy-zombie).

Właściwie był to całkiem wciągający kryminał. Rzeczywiście to głównie początek ma fajny klimat i duży potencjał który potem zostaje roztrwoniony dużą ilością mało prawdopodobnych zdarzeń. Zauważyłem już po przeczytaniu książki że inni czytelnicy zarzucają książce nudę - w moim przypadku wydaja mi się raczej wartka na tle innych skandynawskich dotąd przeczytanych pozycji...

Spontanicznie kupiona za 10 zł,raczej nie jest to wielkie nazwisko.Na mapie kryminały nordyckiego.Przynajmniej dla mnie może książka ma.Swój potencjał,bo i porwanie dziecka i potem akcja na Dominikanie.
Ale,raczej jest to dość ciężki kryminał.I wątpienia mam,czy autor stanie się mym ulubionym.

Spontanicznie kupiona za 10 zł,raczej nie jest to wielkie nazwisko.Na mapie kryminały nordyckiego.Przynajmniej dla mnie może książka ma.Swój potencjał,bo i porwanie dziecka i potem akcja na Dominikanie.
Ale,raczej jest to dość ciężki kryminał.I wątpienia mam,czy autor stanie się mym ulubionym.

Niesamowity kryminał, od którego nie sposób się oderwać! Czytałam z zapartym tchem do 3/4 historii. Pod koniec pojawiła się mnogość wątków, postaci, symboli, które wprowadziły chaos i zaszkodziły fabule. Miałam wrażenie, że autor w pośpiechu chciał dobrnąć do końca. Niemniej, historia bardzo ciekawa i sięgnę po kolejny tom przygód z Dannym Katzem.

Niesamowity kryminał, od którego nie sposób się oderwać! Czytałam z zapartym tchem do 3/4 historii. Pod koniec pojawiła się mnogość wątków, postaci, symboli, które wprowadziły chaos i zaszkodziły fabule. Miałam wrażenie, że autor w pośpiechu chciał dobrnąć do końca. Niemniej, historia bardzo ciekawa i sięgnę po kolejny tom przygód z Dannym Katzem.

„Człowiek, który zostawił po sobie cień” Carla Johana Vallgren’a to bardzo dobry kryminał. Czyta się z wypiekami na policzkach. Fabuła trzyma się kupy, jest bardzo ciekawa, ale mimo wszystko nie banalna, jak niektórzy pisali tutaj w komentarzach. Sporo zwrotów akcji, o których nie mogę więcej napisać, by nie zepsuć Wam przyjemności z czytania. Głównym bohaterem jest Danny Katz, którego postać jest wybornie przedstawiona pod kątem psychologicznym: od najmłodszych lat po okres ówczesny. Akcja zaczyna się od pewnego porwania mającego miejsce w roku 1970. Główny bohater rozwiązuje zagadkę, wpadając na kolejne tropy. Autor ma lekkość w pisaniu, przez co tak dobrze się go czyta. Wydarzenia nie są naciągane, mają w sobie sporo tajemniczości, jednak bardzo dobrze zazębiają się. Podsumowując, ponad 300 stron bardzo dobrego kryminału trzymającego w napięciu. Na pewno sięgnę po drugą część opowieści o Dannym Katzu.
Ocena: 7/10.

„Człowiek, który zostawił po sobie cień” Carla Johana Vallgren’a to bardzo dobry kryminał. Czyta się z wypiekami na policzkach. Fabuła trzyma się kupy, jest bardzo ciekawa, ale mimo wszystko nie banalna, jak niektórzy pisali tutaj w komentarzach. Sporo zwrotów akcji, o których nie mogę więcej napisać, by nie zepsuć Wam przyjemności z czytania. Głównym bohaterem jest Danny...

Nawet nie wiem jak określić o czym ta książka była. Bo kryminałem to jednak bym tego nie nazwała.
Zaczęło się nieźle, później było tylko gorzej. Bałam się, że nie dobrnę do końca, w sumie niewiele by to zmieniło.
Opowieść o niczym, no niby jakieś porwanie, morderstwo, ciągle niby, może, albo - słabe.
Motyw z lalkami voodoo również kiepski.
Mam wrażenie, że straciłam trochę czas, czytając tę książkę.

Nawet nie wiem jak określić o czym ta książka była. Bo kryminałem to jednak bym tego nie nazwała.
Zaczęło się nieźle, później było tylko gorzej. Bałam się, że nie dobrnę do końca, w sumie niewiele by to zmieniło.
Opowieść o niczym, no niby jakieś porwanie, morderstwo, ciągle niby, może, albo - słabe.
Motyw z lalkami voodoo również kiepski.
Mam wrażenie, że straciłam...

Najlepszy w tej książce jest środek. Akcja wciąga, fajni bohaterowie. Jednak zakończenie.... No, nie - odliczałam kartki, aby szybciej zakończyć mękę. Jak na "szwedzkiego autora wybitnej prozy, który napisał pierwszy thriller..." to jednak raczej słabo.

Najlepszy w tej książce jest środek. Akcja wciąga, fajni bohaterowie. Jednak zakończenie.... No, nie - odliczałam kartki, aby szybciej zakończyć mękę. Jak na "szwedzkiego autora wybitnej prozy, który napisał pierwszy thriller..." to jednak raczej słabo.

Stereotypowy kryminał skandynawski. Bez rewelacji. Czytadło do pociągu.

Stereotypowy kryminał skandynawski. Bez rewelacji. Czytadło do pociągu.

Książka rozkręca się i wciąga bardzo powoli. Zbyt wolno jak dla mnie.

Książka rozkręca się i wciąga bardzo powoli. Zbyt wolno jak dla mnie.

Zapowiadało się nieźle, mroczny klimat, intryga, bohater po przejściach. Z czasem bohaterowie wydają się zbyt przerysowani, niektóre wątki naciągane, a zakończenie bez fajerwerków. Mimo wszystkie ode mnie 6/10, bo lubię północne klimaty.

Zapowiadało się nieźle, mroczny klimat, intryga, bohater po przejściach. Z czasem bohaterowie wydają się zbyt przerysowani, niektóre wątki naciągane, a zakończenie bez fajerwerków. Mimo wszystkie ode mnie 6/10, bo lubię północne klimaty.