Dwa podejscia, dopiero za drugim razem historia wciągnęła, bo sam poczatek.... męczacy.

Dwa podejscia, dopiero za drugim razem historia wciągnęła, bo sam poczatek.... męczacy.

Audiobook🌹
Ulica Różana to spokojny zakątek ze starymi domami i wspaniałymi ogrodami. Tutejsi mieszkańcy są jak rodzina, a rodziny się nie wybiera. Czasem się lubimy, czasem nie, ale wspieramy naszych bliskich. Ciche wille na przedmieściu niewielkiego miasteczka pulsują emocjami mieszkających w nich kobiet. Maria żyje wspomnieniami młodzieńczego uczucia. Leokadia straciła męża, teraz usiłuje ratować małżeństwo wnuka. Agata zakochuje się w żonatym mężczyźnie. Karolina, nie umiejąc się odnaleźć w roli żony i matki, postanawia odmienić swoje życie. W dodatku po latach nieobecności wraca Wanda, co może bardzo skomplikować sytuację dawnych przyjaciółek. Każda z tych kobiet jest inna, łączą je marzenia o szczęściu i miłość do ogrodnictwa. Co łatwiej pielęgnować – róże czy uczucia? Serdeczne polecam🌹

Audiobook🌹
Ulica Różana to spokojny zakątek ze starymi domami i wspaniałymi ogrodami. Tutejsi mieszkańcy są jak rodzina, a rodziny się nie wybiera. Czasem się lubimy, czasem nie, ale wspieramy naszych bliskich. Ciche wille na przedmieściu niewielkiego miasteczka pulsują emocjami mieszkających w nich kobiet. Maria żyje wspomnieniami młodzieńczego uczucia. Leokadia straciła...

Początek książki był dla mnie trudny, ciężko przebrnąć przez taką ilość bohaterów. Jednak z każdą kolejną stroną, było już coraz lepiej. Powoli wciągnęła mnie historia i zagmatwane losy postaci. Fajne zakończenie, po którym chce się sięgnąć po kolejną część.

Początek książki był dla mnie trudny, ciężko przebrnąć przez taką ilość bohaterów. Jednak z każdą kolejną stroną, było już coraz lepiej. Powoli wciągnęła mnie historia i zagmatwane losy postaci. Fajne zakończenie, po którym chce się sięgnąć po kolejną część.

Oj, to trzeba lubić. Ja się słabo odnajduję w klimacie telenowelowym i na jednym tomie tej sagi poprzestanę..
Doceniam za zdradzenie kilku ogrodniczych sekretów, zatęskniłam za wiosną!

Oj, to trzeba lubić. Ja się słabo odnajduję w klimacie telenowelowym i na jednym tomie tej sagi poprzestanę..
Doceniam za zdradzenie kilku ogrodniczych sekretów, zatęskniłam za wiosną!

“Dom na skraju” Kasi Bulicz-Kasprzak to kolejna powieść obyczajowa na mojej liście, ale nie jest to zwykła historia o poplątanych ludzkich losach, ale głębsza historia o rozstaniach, złamanych sercach, nowych związkach i wszystkich problemach z tym związanych. Na pierwszy rzut oka może wydawać się, że będzie to zwykłe romansidło, ale wbrew pozorom to książka o kobietach i ich emocjach.

Marta wraca do rodzinnego domu z Wrocławia po trudnym rozwodzie. Próbuje odzyskać radość z życia i dawną siebie W uporaniu się z burzą uczuć pomaga jej pielęgnacja ogrodu starszej sąsiadki, co staje się także jej nową pasją. Dawna przyjaciółka Marty, Karolina, poświęciła się życiu rodzinnemu, ale obowiązki, które stale się piętrzą, powoli zaczynają ją przerastać. Maria, jest starą panną, marzącą nieustannie o mężczyźnie, który jest mężem jej przyjaciółki i jednocześnie ojcem Marty. Wszystkie te kobiety mieszkają przy ulicy Różanej, która słynie z zadbanych ogrodów. One i pozostali mieszkańcy ulicy to cały przegląd charakterów, który dobrze znamy z naszej codzienności. Ktoś się lubi, ktoś się kłóci, ktoś kopie pod kimś dołki. Jeżeli chcecie poznać losy bohaterów, ich tajemnice i emocje to bardzo mocno polecam Wam tę książkę. Cała plejada osobowości i ich problemów nie pozwoli Wam na nudę. Zbliża się, mam nadzieję!, jesień i ta powieść będzie idealna na długie, deszczowe wieczory <3

“Dom na skraju” Kasi Bulicz-Kasprzak to kolejna powieść obyczajowa na mojej liście, ale nie jest to zwykła historia o poplątanych ludzkich losach, ale głębsza historia o rozstaniach, złamanych sercach, nowych związkach i wszystkich problemach z tym związanych. Na pierwszy rzut oka może wydawać się, że będzie to zwykłe romansidło, ale wbrew pozorom to książka o kobietach i...

To było moje pierwsze spotkanie z tą autorką, zainspirowane opiniami na LC. Co prawda czytelnicy wyżej oceniają inną serię, ale w mojej bibliotece znalazłam akurat tę pozycję.
Jest to typowa obyczajówka, żeby nie powiedzieć polska telenowela. Powala ilością bohaterów, typowo polskich przywar, sąsiedzkich relacji, romansów i tajemnic. Szczerze mówiąc początek był bardzo ciężki, nie mogłam się połapać kto jest kto, za dużo tam żon, byłych żon, byłych mężów, matek, babć i jeszcze kotów. Z biegiem fabuły było łatwiej, ale autorka tak zaplątała losy bohaterów, że można z powodzeniem stwierdzić, że każdego z każdym na ulicy Różanej coś łączyło. Końcówka zakrawa trochę o film katastroficzny i jest tak samo tragiczna jak i śmieszna.
Całość broni się lekkością, humorem, prawdziwością scen, dobrym rytmem zdań i w sumie szybką akcją. Przez ten obraz polskiej typowej ulicy przebija się delikatnie płaszczyzna emocjonalna i tzw. drugie dno, które dotyka głębi relacji międzyludzkich, zranionych uczuć, traum dzieciństwa i jego następstw oraz refleksji nad przemijającym życiem. W mojej ocenie jednak ta głębia jest za mało widoczna i całość jest bardziej rozrywkowa i groteskowa niż niosąca przesłanie.
Pewnie jeszcze kiedyś sięgnę po książki autorki. Dom na skraju polecam raczej do rozrywki i przeczytania z braku laku, fajerwerków raczej nie ma.

To było moje pierwsze spotkanie z tą autorką, zainspirowane opiniami na LC. Co prawda czytelnicy wyżej oceniają inną serię, ale w mojej bibliotece znalazłam akurat tę pozycję.
Jest to typowa obyczajówka, żeby nie powiedzieć polska telenowela. Powala ilością bohaterów, typowo polskich przywar, sąsiedzkich relacji, romansów i tajemnic. Szczerze mówiąc początek był bardzo...

Bardzo fajnie się czyta.

Bardzo fajnie się czyta.

Trochę zawiła, zakręcona, choć ciepła i przyjemna. Pachnąca kwiatami najeżona emocjami.

Trochę zawiła, zakręcona, choć ciepła i przyjemna. Pachnąca kwiatami najeżona emocjami.

Bardzo przeciętna powieść obyczajowa, przez którą niełatwo było przebrnąć. Bohaterów jest w niej, jak mrówek w mrowisku. Dopiero gdzieś w okolicy 150 strony, jako tako zaczęłam łapać kto jest kim, kto dla kogo jest znajomym, kto rodziną, a kto byłą rodziną. Te zawiłości związane z powinowactwem to coś strasznego. Niby bohaterowie to mieszkańcy jednej ulicy, więc można by przypuszczać, że każdy dla każdego jest tylko sąsiadem. A tu co i rusz dowiadujemy się, że życie jednego i drugiego w jakimś tam stopniu jest ze sobą powiązane. I jakby tych zawiłości było mało, to autorka jeszcze wszystkich uczyniła nieszczęśliwymi. Miłość, rozstania, rozwody, intrygi, zemsty. Wokół tego wszystko się toczy. Z tego też powodu każda postać jest ponura i zdołowana. Każdej coś w życiu nie wyszło, więc radości w nich nie ma żadnej. No cóż. Nie jest to przyjemna i lekka lektura. Jest za to marudna i banalna. Przeczytam, ale teraz widzę, że nie potrzebnie. Po drugi tom nie sięgnę, a i o tym szybko zapomnę.

Bardzo przeciętna powieść obyczajowa, przez którą niełatwo było przebrnąć. Bohaterów jest w niej, jak mrówek w mrowisku. Dopiero gdzieś w okolicy 150 strony, jako tako zaczęłam łapać kto jest kim, kto dla kogo jest znajomym, kto rodziną, a kto byłą rodziną. Te zawiłości związane z powinowactwem to coś strasznego. Niby bohaterowie to mieszkańcy jednej ulicy, więc można by...

"Dom na skraju" Kasi Bulicz-Kasprzak, to pierwsza część sagi "Po sąsiedzku". Wysłuchałam audiobooka, gdyż nie mogłam akurat czytać, ale to może nawet dobrze się stało, gdyż głos Pani Donaty Cieślik bardzo dobrze wpasował się w klimat tej książki i dalsze części tez raczej wysłucham...

"Bo życie jak rzeka – płynie tylko w jedną stronę i nie sposób go zawrócić."

Książka ta opowiada o losach mieszkańców ulicy Różanej w Rubinie. To małe miasteczko, a na tej bardzo klimatycznej ulicy, przy każdym domu są piękne ogrody. Losy sąsiadów poprzeplatały się ze sobą, część jest ze sobą spokrewniona lub zaprzyjaźniona. Mieszkające na tej ulicy kobiety a nawet i mężczyźni bardzo dbają o swoje ogrody, Nawet co roku organizowany jest konkurs na najładniejszy ogródek kwiatowy. Początkowo może się wydawać, ze życie tam płynie cicho i spokojnie, bez trosk i kłopotów, ale im dalej w treść tym bardziej poznajemy coraz więcej tajemnic, intryg, sekretów, niedomówień czy wzajemnych animozji. Bohaterów jest tu bardzo dużo, początkowo nawet myślałam, że nie połapię się w tych wszystkich zależnościach między nimi, lecz jakoś udało mi się nie zgubić, mój umysł i pamięć nadążyły za fabułą. Nad przyszłością kobiet dodatkowo krąży plotka o klątwie rzuconej przez jedną ze starszych mieszkanek tej ulicy...

"- Ludzie się nie zmieniają, to życie ich zmienia. Radość, smutek czy cierpienie otwierają drzwi do tych miejsc w naszej naturze, których istnienia sami nie podejrzewaliśmy."

Każdy rozdział tek książki otwiera opis róży, bardzo mi się to spodobało, gdyż uwielbiam róże i ciągle z nimi eksperymentuję, gdyż nie zawsze chcą rosnąć w warunkach jakie im oferuję. Dowiedziałam się przy okazji słuchania tych opisów dlaczego tak się dzieje. Chciałabym mieszkać pry takiej pięknej ulicy.

"Dbałość, cierpliwość, praca, staranie, z tego właśnie zbierasz plon. Tak w ogrodzie, jak i w życiu."

Z Wrocławia, do rodzinnego domu wraca Marta, jest świeżo upieczoną rozwódką, której mąż również pochodzi z tej ulicy. Kobieta chce odpocząć od miasta, poukładać sobie myśli, nabrać dystansu do życia oraz być może wrócić do sportu, który kiedyś był jej pasją. Karolina, dawna przyjaciółka Marty jest mężatką, ma dwójkę dzieci i nie bardzo sobie radzi z codziennymi obowiązkami. Z kolei Maria jest starą panną, mieszka ze zrzędliwą matką, nie wyszła za mąż i dalej myśli o swoim ukochanym, którego żoną jest jej przyjaciółka, nawiasem mówiąc matka Marty, Janina. Obie są nauczycielkami w miejscowej szkole. Maria w tajemnicy pisze miłosne wiersze do szuflady.
Kobiet na tej ulicy jest więcej, lecz nie będę o nich pisać, to trzeba samemu przeczytać i przemyśleć.
Jest jeszcze jedna postać, o której obowiązkowo należy wspomnieć. To kot o imieniu Konstanty, który co jakiś czas również opowiada nam o swoim panu, nazywa go współlokatorem, gdyż jak każdy kot uważa, że to ich własnością jest dom.
Uczucia i kwiaty przewijają się w tej powieści ze sobą, a żeby pięknie zakwitły należy dbać o jedne i drugie.

"Co łatwiej pielęgnować – róże czy uczucia?"

Wiele na tej ulicy rzeczy się wydarzy, zupełnie niespodziewanych, zaskakujących. Jak potoczą się losy kobiet z ulicy Różanej? Jakie sekrety skrywają? Co może pomóc Marcie aby mogła się otrząsnąć z traumatycznego rozstania? Kto po wielu latach nieobecności pojawi się na ulicy Różanej i wyznając sekret sprzed lat przysporzy kłopotów wielu osobom? Dlaczego kot Konstanty nie może zrozumieć postępowania swojego pana? Jakie jeszcze inne tajemnice skrywa ta urokliwa ulica?
Na te i wiele jeszcze innych pytań odpowiedzi znajdziecie w tej książce. Zachęcam Was do czytania lub słuchania a ja zabieram się za drugi tom.

"Dom na skraju" Kasi Bulicz-Kasprzak, to pierwsza część sagi "Po sąsiedzku". Wysłuchałam audiobooka, gdyż nie mogłam akurat czytać, ale to może nawet dobrze się stało, gdyż głos Pani Donaty Cieślik bardzo dobrze wpasował się w klimat tej książki i dalsze części tez raczej wysłucham...

"Bo życie jak rzeka – płynie tylko w jedną stronę i nie sposób go zawrócić."

Książka ta...