to Murakami, tego nie zrozumiesz XD

to Murakami, tego nie zrozumiesz XD

Nigdy nie rozumiałam zachwytu Murakamim i chyba nie będzie mi to dane. Utwór przypomina mi trochę opowiadania uczniów podstawówki - dużo wyobraźni, mało treści. Ta "magia" nie przemawia do mnie tak jak np. Bruno Schulz

Nigdy nie rozumiałam zachwytu Murakamim i chyba nie będzie mi to dane. Utwór przypomina mi trochę opowiadania uczniów podstawówki - dużo wyobraźni, mało treści. Ta "magia" nie przemawia do mnie tak jak np. Bruno Schulz

Jest to bardzo oryginalna krótka opowieść Harukiego Murakami. Przesłuchałem całość podczas porannego sobotniego joggingu. Trwa niewiele ponad godzinę.

Główny bohater to młody chłopak, miłośnik książek. Regularnie wypożycza książki z biblioteki i właśnie podczas wizyty w bibliotece przytrafia się mu niesamowita przygoda. Bibliotekarz zabiera go do piwnicy, zamyka w celi z trzema książkami, które właśnie wypożyczył i daje miesiąc na nauczenie się tych książek na pamięć. Chłopiec oczywiście martwi się o to, co pomyśli jego mama, kiedy nie wróci do domu oraz tym, kto będzie karmił jego domowe zwierzątko.

Okazuje się, że bibliotekarz to psychopata. Ale to nie koniec niespodzianek. Chłopcem regularnie opiekuje się człowiek owca oraz dziewczynka, której nikt inny oprócz chłopca nie widzi.

Wraz z rozwojem akcji opowieść staje się dość surrealistyczna, fantastyczna. Nie spodziewałem się takiego rozwoju akcji, ale nie przeszkadzało mi to, lubię takie niespodziewane obroty akcji, nawet jeśli są surrealistyczny i metafizyczne. Cieszę się, że poznałem kolejne dzieło Murakamiego. Ze względu na objętość niektóre jego książki mnie odstraszają jak na razie, ale myślę, że na pewno sięgnę po kolejne jego książki w przyszłości.

Jest to bardzo oryginalna krótka opowieść Harukiego Murakami. Przesłuchałem całość podczas porannego sobotniego joggingu. Trwa niewiele ponad godzinę.

Główny bohater to młody chłopak, miłośnik książek. Regularnie wypożycza książki z biblioteki i właśnie podczas wizyty w bibliotece przytrafia się mu niesamowita przygoda. Bibliotekarz zabiera go do piwnicy, zamyka w celi z...

krótka książeczka, mroczna, "creepy", ale również jak ze snu

krótka książeczka, mroczna, "creepy", ale również jak ze snu

Chłopiec idzie do biblioteki, ale nie wie, że biblioteka chowa przed światem straszne tajemnice.

Podobno lektura jest dla wszystkich, niezależnie od wieku, ale z tego co widzę, tak nie jest.

Dzieciak jest straszliwie głupi, działa jak maszyna, że jak coś zostało mu nauczone, to on tak robi, nie zważając na sytuacje, absolutnie nad niczym się nie zastanawia. Wygląda na to, że nawet pytać nie potrafi. Daje sobą manipulować w sposób maksymalny, przejmuje się rzeczami nad którymi nawet nie powinien się przejmować. Kompletnie ma swoją skalę wartości. Druga postać jeszcze głupsza od niego, a wydawałoby się, że już głupszego nie dało by się wymyśleć. Trzecia nijaka, była chyba po to, aby lektura była jeszcze bardziej tajemnicza.

Fabuła prosta jak drut, nie ma żadnych przesłań, a też te kilka rzeczy, które tam były, pozostają niewyjaśnione.

Język jest infantylny, dużo jest powtórzeń, chyba żeby wypełnić strony. Książka liczy mniej jak 100 stron, trochę jest ilustracji, które nie przestawiają niczego wartego uwagi, co by pomogło dla wyobrażenia. Np. była ilustracja wyglądu szklanki ze szczoteczką i pastą do zębów.

Książka irytowała, męczyła i nudziła mnie.

Nie polecam nikomu i to w każdym wieku, bo nie ma żadnych dobrych przykładów, a nawet nie ma nic nad czym by można było się zastanowić.

Chłopiec idzie do biblioteki, ale nie wie, że biblioteka chowa przed światem straszne tajemnice.

Podobno lektura jest dla wszystkich, niezależnie od wieku, ale z tego co widzę, tak nie jest.

Dzieciak jest straszliwie głupi, działa jak maszyna, że jak coś zostało mu nauczone, to on tak robi, nie zważając na sytuacje, absolutnie nad niczym się nie zastanawia. Wygląda na to,...

Cudownie wydane, bardzo dobra lektura.

Cudownie wydane, bardzo dobra lektura.

7,5 + 1 za najcudowniejszy design na świecie.

7,5 + 1 za najcudowniejszy design na świecie.

http://kotnakrecacz.blogspot.com/

"If you don't hurry you'll be lost for eternity, said the girl-who-was-a-starling."



Każde dziecko wie, że biblioteka to miejsce magiczne. Ale dzieci dorastają i jako dorośli często o tym zapominają. Na szczęście nieliczni z tych, którzy pamiętają, potrafią pisać książki. A jeśli robi to ktoś taki jak Murakami, wydaje ktoś taki jak brytyjski wydawca Harvill Secker, a projekt graficzny przygotowuje ktoś o wyobraźni Suzanne Dean, powstaje dzieło idealne, którym nie można się nie zachwycić.

Okładka iście biblioteczna z wypukłą kieszonką na kartę i tajemniczymi pieczątkami, z których ostatnia wyznacza datę brytyjskiego wydania. Wnętrze pachnące farbą drukarską, pełne ilustracji pochodzących ze starych książek prosto z półek The London Library. Numeracja stron stylizowana na pieczątki, piękna czcionka i pomysłowo wkomponowane w szatę graficzną cytaty, to tylko niektóre z zalet wydania, a przecież nie wspomniałam jeszcze nawet o treści!

Młodziutki narrator wraca ze szkoły do domu, ale po drodze zaczyna zastanawiać się nad tym, jak w imperium osmańskim zbierano podatki. To się przecież zdarza małym chłopcom. Postanawia więc poszukać informacji na frapujący go temat w pobliskiej bibliotece. To jego pierwszy poważny błąd, bo nie tylko biblioteka, ale i jej pracownicy są dziwakami, którzy tylko czyhają na okazję, by uprzykrzyć czytelnikowi życie. Bohater trafia do zimnej, wilgotnej celi, gdzie ma za zadanie przeczytać kilka książek, a jeśli nie... Nie będę zdradzać. Dość powiedzieć, że w piwnicy odwiedza go, znany miłośnikom Murakamiego, Człowiek Owca i piękna dziewczyna, która mówi za pomocą gestów.

Zapraszam Was więc na krótką podróż po "The Strange library"...

http://kotnakrecacz.blogspot.com/

"If you don't hurry you'll be lost for eternity, said the girl-who-was-a-starling."



Każde dziecko wie, że biblioteka to miejsce magiczne. Ale dzieci dorastają i jako dorośli często o tym zapominają. Na szczęście nieliczni z tych, którzy pamiętają, potrafią pisać książki. A jeśli robi to ktoś taki jak Murakami, wydaje ktoś taki jak...