Cytat dnia
Skazani na śmierć, poprzez prezentację urokliwych obrazów, które wydawały się nie do pogodzenia ze zbrodnią, jakiej się dopuścili, usiłowali...
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2022
2021
Pewien mężczyzna Keiichirō Hirano 
Spodobała mi się ta książka. Cała ta niewybredna opowieść o sensie życia, poszukiwaniu własnej tożsamości. Zagubieniu w świecie pełnym przeciwności. I równocześnie też o pokonywaniu ich.
Nie jest to kryminał (śledztwo) jak czytamy na okładce. Jest to książka bardzo na poważnie z motywem poszukiwania i odnajdywania
Wydaje mi się, że jest to książka bardzo typowa dla literatury japońskiej (stylu - choć zastrzegam się, ja naprawdę za mało jeszcze znam się na ich prozie. Ale ten styl narracji. Nieśpieszne przedstawianie postaci, zdarzeń. Meandrowanie po filozofii życia. No jest kilka aspektów typowych.
Podoba mi się również sam fakt nie oceniania człowieka. To znaczy mimo iż społeczeństwo przyzwyczajone jest do hierarchii, kategoryzowania i właśnie ocen, autor stara się unikać jednoznacznego podsumowania.
I jeszcze jedno. Niektóre fragmenty (zwłaszcza te opowiadające o niedawnym życiu zmarłego, z żoną , dziećmi, pośród głębokiej leśnej prowincji przypominały mi opisy z gotowego filmu, lub może bardziej anime. :))
Ale abstrahując od niuansów jest to naprawdę bardzo dobra książka. Polecam. Może ktoś zakocha się w tej literaturze.
Pewien mężczyzna Keiichirō Hirano
Wszystko okej, ale historia ździebko nudą trąci. Jakoś mało w niej emocji i toczy się własnym powolnym rytmem. Zaczynam się już jednak przyzwyczajać do tego dystansu japońskiego i pojmować, że uczucia w tym społeczeństwie okazywane są w sposób odmienny, niż na Zachodzie.
Książka napisana bardzo ładnym językiem, czytało się ją przyjemnie. Punktem wyjściowym historii jest człowiek z fałszywą tożsamością. Opowieść o rozwikłaniu jego zagadki okraszona jest przemyśleniami głównego bohatera, prawnika prowadzącego sprawę. Trochę mi się ten prawnik ze Sztyrlicem kojarzył. Myślał i myślał chłop. Na rozwiązanie przez przypadek ostatecznie wpadł niż sam je wymyślił.
Bez fajerwerków, ale spokojnie na podróż pociągiem jak znalazł. Ale nie dla fanów kryminałów, gdzie trup ściele się gęsto, zaś bohaterowie operują językiem wozacko chodnikowym. Ja polecam.
