Trzeci, ostatni (całe szczęście) tom przygód Yansa.

Według mnie najsłabsza cześć historii. Przypuszczam, że jakość wynika z tego, że scenariusze były pisane na przestrzeni kilku lat i autor nie miał zaplanowanej całościowo historii.

Zamykając temat: Yans (całość) jako ciekawostka - tak. Kreska jest dużo lepsza od fabuły.

Trzeci, ostatni (całe szczęście) tom przygód Yansa.

Według mnie najsłabsza cześć historii. Przypuszczam, że jakość wynika z tego, że scenariusze były pisane na przestrzeni kilku lat i autor nie miał zaplanowanej całościowo historii.

Zamykając temat: Yans (całość) jako ciekawostka - tak. Kreska jest dużo lepsza od fabuły.

Kasprzak już w pełni samodzielnie rysuje historię Yansa., by go... porzucić. To jedna z najsmutniejszych historii około-komiksowych, bo osamotniony Duchateau nigdy już opowieści o Hansie nie dokończył (choć ponoć gdzieś w jego szpargałach leżą jego scenariusze, gotowe do narysowania...)

Kasprzak już w pełni samodzielnie rysuje historię Yansa., by go... porzucić. To jedna z najsmutniejszych historii około-komiksowych, bo osamotniony Duchateau nigdy już opowieści o Hansie nie dokończył (choć ponoć gdzieś w jego szpargałach leżą jego scenariusze, gotowe do narysowania...)

OSTATNIA MISJA

„Yans” to komiks legenda. Jak wszystkie, do których rękę przyłożył Grzegorz Rosiński, powiecie i będziecie mieli rację, ale czy fakt ten umniejsza ich wartości? Bynajmniej. Ci twórcy nie przypadkiem zyskali taką sławę, owszem, Rosiński nad Wisłą kultem jest darzony, jako pierwszy rodak, który w świecie komiksu europejskiego zrobił taką karierę, ale tą karierę na czymś też przecież zrobił. A zrobił na rzeczach naprawdę dobrych. „Thorgal”, „Szninkiel”, „Skarga utraconych Ziem”, „Zemsta hrabiego Skarbka”. I „Yans”, dwunastoczęściowa seria fantastyczna – gatunkowo i jakościowo – która po dziś dzień ma wzięcie. A wraz z tym trzecim zbiorczym tomem dobiega końca i chociaż nie doczekała się zmiany tytułu na właściwy, na co od lat niektórzy liczyli, absolutnie warta jest poznania. Właściwie nawet jeśli nie znacie poprzednich tomów. I co z tego, że Rosiński dawno przekazał w niej pałeczkę rysownika Kasprzakowi, skoro ten trzyma poziom i udowadnia, że nie jest wcale gorszym artystą.

Yans to agent. Na czyje zlecenie działa? Tzw. Miasta, ostatniej ludzkiej ostoi, na ich rozkaz podróżując w czasie. Tym razem czekają go nie tylko kolejne przygody, ale też ostatnia misja, której wykonanie może pozwolić mu na powrót. Ale czy zdoła ją wypełnić?

http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2022/06/yans-wydanie-zbiorcze-tom-3-andre-paul.html

OSTATNIA MISJA

„Yans” to komiks legenda. Jak wszystkie, do których rękę przyłożył Grzegorz Rosiński, powiecie i będziecie mieli rację, ale czy fakt ten umniejsza ich wartości? Bynajmniej. Ci twórcy nie przypadkiem zyskali taką sławę, owszem, Rosiński nad Wisłą kultem jest darzony, jako pierwszy rodak, który w świecie komiksu europejskiego zrobił taką karierę, ale tą...

Już w pierwszej historii tego tomu pojawia się spora doza groteski. „Yans” rozwija się – ale nie w tym kierunku, który uważam za interesujący. Z mrocznego postapo i rozpaczliwych prób ratowania sytuacji przy pomocy podróży w czasie seria zawraca teraz ku beztroskiej science fantasy, pełnej postaci z „filmów sandałowych”, spisków dworzan, buntów niewolników i klimatów z „Trzech muszkieterów”.

Wprawdzie w późniejszych odsłonach przygód Yansa autorzy powrócą do tematu podróży w czasie, ale sam klimat tych ostatnich już tomów sagi staje się jeszcze bardziej fantastyczny. Pojawiają się smoki i wilkołaki, walczy się zazwyczaj za pomocą broni białej, tematycznie chodzi prawie zawsze o jakieś spiski, porwania i przepowiednie a całość mogłaby równie dobrze przytrafić się Thorgalowi w pseudo-średniowiecznym świecie Rosińskiego. Jak sam Duchâteau przyznał w dodatku do tego tomu, przy pisaniu „Hansa” mógł się odreagować i wyzwolić całą swoją fantazję, ponieważ nie był w żadnym stopniu ograniczany przez Kasprzaka (w odróżnieniu od pewniejszych siebie rysowników w innych projektach). Moim zdaniem nie wyszło to serii na dobre.

I tak, żegnam się z opowieściami o Yansie bez większego żalu. Przyjemnie było przypomnieć sobie ten komiks. Jednak co za dużo, to niezdrowo.

Już w pierwszej historii tego tomu pojawia się spora doza groteski. „Yans” rozwija się – ale nie w tym kierunku, który uważam za interesujący. Z mrocznego postapo i rozpaczliwych prób ratowania sytuacji przy pomocy podróży w czasie seria zawraca teraz ku beztroskiej science fantasy, pełnej postaci z „filmów sandałowych”, spisków dworzan, buntów niewolników i klimatów z...

Gdzie tu sprawiedliwość, nastąpił koniec. W dodatku bezdyskusyjny. Yans wraz z wykreowaną wizją świata w wszystkich cyklach, po prostu zostaje już z każdym kto poświęcił mu swój czas. Niesamowite kadry z poszczególnych albumów wzbudzają zachwyt, gdy tylko spojrzymy na będące chlubą każdej biblioteczki, wydanie zbiorcze. Niesamowitość i świadomość obcowania z wyjątkowością przetacza się przez każdą planszę.

Gdzie tu sprawiedliwość, nastąpił koniec. W dodatku bezdyskusyjny. Yans wraz z wykreowaną wizją świata w wszystkich cyklach, po prostu zostaje już z każdym kto poświęcił mu swój czas. Niesamowite kadry z poszczególnych albumów wzbudzają zachwyt, gdy tylko spojrzymy na będące chlubą każdej biblioteczki, wydanie zbiorcze. Niesamowitość i świadomość obcowania z wyjątkowością...

Ocena gwiazdkę niższa za zakończenie, zbyt szybkie, wygląda na ucięte w połowie scenariusza.

Ocena gwiazdkę niższa za zakończenie, zbyt szybkie, wygląda na ucięte w połowie scenariusza.

Piękne ilustracje, ciekawe historie. Jeden z najlepszych komiksów, jakie czytałam.

Piękne ilustracje, ciekawe historie. Jeden z najlepszych komiksów, jakie czytałam.

Bez zbędnego powielania treści - moja recenzja (dotycząca całej serii przygód Yansa) znajduje się tutaj:
.
https://abaren.pl/art/yans-wydanie-zbiorcze.php
.
.

Bez zbędnego powielania treści - moja recenzja (dotycząca całej serii przygód Yansa) znajduje się tutaj:
.
https://abaren.pl/art/yans-wydanie-zbiorcze.php
.
.