Kolejna książka o Indonezji, którą "zaliczyłem". A właściwie to kolejna, która przyczyniła się do tego, że kraj ten postrzegam jako jeden z najbardziej fascynujących na świecie. Znajdujemy tu opisy poszczególnych rejonów tego największego archipelagu świata, liczącego ponad 17 tysięcy wysp, i to nie tylko najbardziej znanych, jak Jawa czy Bali, ale i tych rzadziej odwiedzanych, np. Borneo (w Indonezji znane jako Kalimantan),Celebes (Sulawesi),Moluki czy Małe Wyspy Sundajskie. Oprócz tego znajdujemy tu informacje na temat historii, kultury i mieszkańców tego azjatyckiego kolosa. Indonezja to czwarte pod względem liczby ludności państwo świata - liczy ćwierć miliarda mieszkańców. Ten dawny gospodarczy "kopciuszek" dziś imponuje tempem gospodarczego wzrostu. Jest to też kraj niesłychanie zróżnicowany pod względem etnicznym, językowym, kulturowym i religijnym. Przybysza fascynuje bogactwo i rozmaitość tutejszej kultury, architektury, kuchni, rękodzieła czy muzyki. A propos, gamelan z Jawy i Bali jest przez muzykologów uważany za jedna z najbardziej wyrafinowanych i eleganckich form muzyki. Co się tyczy religii, mimo, że większość ludności Indonezji to muzułmanie, tutejszy islam jest dużo bardziej tolerancyjny niż ma to miejsce np. w świecie arabskim. Wyjątkiem jest Aceh, prowincja położona w północnej części Sumatry. Poza tym w niektórych częściach Indonezji wyznawcy islamu ustępują liczebnie wyznawcom innych religii, np. hinduistom na Bali czy chrześcijanom w Papui, nie mówiąc o obszarach, na których przeważają animistyczne kulty plemienne. Podsumowując, niniejsza książka to - jak zwykle w serii "Podróże marzeń" - więcej niż zwykły przewodnik. To swoiste zaproszenie do odwiedzenia tego fascynującego kraju. A zagłębienie się w tę lekturę przy filiżance znakomitej indonezyjskiej kawy (niekoniecznie kopi luwak) lub herbaty to doskonała recepta na miłe spędzenie czasu. W takich momentach nieporozumienia w szkole czy pracy lub kiepska pogoda za oknem przestają mieć jakiekolwiek znaczenie.
Na koniec ciekawostka. Poznałem kiedyś jedną Panią z Indonezji, rodowitą mieszkankę stolicy - Dżakarty, osobę wykształconą, znającą biegle angielski, całkiem nieźle niemiecki, o światowym obyciu i zarazem po indonezyjsku nienagannie uprzejmą. W pewnej chwili zeszliśmy na tematy pracy i życia w naszych krajach. Podobało się jej, że mamy dwa razy tyle dni urlopu w roku, co oni. Kiedy jednak usłyszała o obowiązkowym systemie ubezpieczeń społecznych, stwierdziła, że współczuje Europejczykom tego zniewolenia. I jak tu nie lubić Indonezyjczyków!?

Kolejna książka o Indonezji, którą "zaliczyłem". A właściwie to kolejna, która przyczyniła się do tego, że kraj ten postrzegam jako jeden z najbardziej fascynujących na świecie. Znajdujemy tu opisy poszczególnych rejonów tego największego archipelagu świata, liczącego ponad 17 tysięcy wysp, i to nie tylko najbardziej znanych, jak Jawa czy Bali, ale i tych rzadziej...