Naprawdę mocna lektura o równoległym dla większości z Nas, ignorowanym świecie (jak sam to Autor określa) menelstwa. Początkowo może odtrącać wulgarny język Autora, którym wydaje się, że wyraża brak szacunku dla rozmówców, jednak powody używania takowego są wyjaśnione na końcu książki.

Naprawdę mocna lektura o równoległym dla większości z Nas, ignorowanym świecie (jak sam to Autor określa) menelstwa. Początkowo może odtrącać wulgarny język Autora, którym wydaje się, że wyraża brak szacunku dla rozmówców, jednak powody używania takowego są wyjaśnione na końcu książki.

Bardzo dobra książka, mocna i dająca do myślenia. Warto ją przeczytać, choćby wydawało się, że te problemy nas nie dotyczą. Ze względu na treść i bardzo dokładne opisy sytuacji i otoczenia, (w którym zdecydowanie nie chcielibyśmy się znaleźć) nie polecam jedynie jeść podczas jej czytania.

Bardzo dobra książka, mocna i dająca do myślenia. Warto ją przeczytać, choćby wydawało się, że te problemy nas nie dotyczą. Ze względu na treść i bardzo dokładne opisy sytuacji i otoczenia, (w którym zdecydowanie nie chcielibyśmy się znaleźć) nie polecam jedynie jeść podczas jej czytania.

Autor odziera wszelkie możliwe pastelowe kolory z etosu pracy jako kurator sądowy. Pozostały nam te matowe jak wymiociny i te jaskrawe jak krew.
Język jest wybitnie dosadny. Napisanie, że autor nazywa rzeczy po imieniu to tak, jakby nic nie powiedzieć. Mnie to odpowiadało. Owszem, książka jest pełna ocen ludzkich żywotów. Warto jednak zastanowić się czemu taka retoryka miała służyć. Autor przekazał swoje doświadczenia tak, jak je widział. Uważam wręcz użyty język za zaletę tej pozycji i znak wyróżniający.
Opowieści są treściwe, krótkie bez zbędnego pity-pitu.
Jeśli jednak ktoś będzie czytał uważnie i refleksyjnie, to i w gównie znajdzie kwiatek. ;) Polecam.
PS Dzięki tej książce, a także blogowi autora „Na marginesie życia”, zostałam tym, kim jestem. I nie jest to kurator sądowy.

Autor odziera wszelkie możliwe pastelowe kolory z etosu pracy jako kurator sądowy. Pozostały nam te matowe jak wymiociny i te jaskrawe jak krew.
Język jest wybitnie dosadny. Napisanie, że autor nazywa rzeczy po imieniu to tak, jakby nic nie powiedzieć. Mnie to odpowiadało. Owszem, książka jest pełna ocen ludzkich żywotów. Warto jednak zastanowić się czemu taka retoryka...

Dzięki tej książce zrozumiałam z czym mierzy się kurator sądowy. Dzięki tej książce poznałam wiele sytuacji z marginesu, chociaż różne patologie już widziałam. Ale dzięki tej książce zrozumiałam jak ważny jest dla mnie styl pisania i jak mocno potrafi mnie książka zdenerwować.

Jestem fanką Martina Caparrosy. Lubię czuć emocje w słowach dobrze dobranych. Rozsądnych i empatycznych. Doceniam to jaką pracę wykonuje Piotr Matysiak, styl też jest lekki, ale... O ile uważam, że soczysta "kurwa" może pięknie podkreślić emocje, o tyle tutaj przekleństwa to przecinki. I jest mnóstwo oceniania.

"Krycha była typowym kurwiszonem (...). Ogólnie była dobrą kobietą, tylko czasem odzywała się u niej wścieklizna pochwy (...)"
"Odjebana, dziesieciocentymetrowe tipsy, umalowana jak kurwa z taniego burdelu, miniówka i trwała okalająca, jak się okazało, pusty łeb. Normalnie Tap Madel."

Lubię być świadoma, poznawać inny punkt widzenia. Lubię, gdy reportarzysta wytłumaczy problem z empatią i szacunkiem, rozłoży ludzką psychikę na czynniki pierwsze, pomoże zrozumieć. Tutaj tego nie ma. Ale jeśli ktoś nie tego szuka, chce tylko prostej książki o tym co kontrowersyjne i prostackie, to książka się spodoba. Mi w niej brakuje refleksji.

Dzięki tej książce zrozumiałam z czym mierzy się kurator sądowy. Dzięki tej książce poznałam wiele sytuacji z marginesu, chociaż różne patologie już widziałam. Ale dzięki tej książce zrozumiałam jak ważny jest dla mnie styl pisania i jak mocno potrafi mnie książka zdenerwować.

Jestem fanką Martina Caparrosy. Lubię czuć emocje w słowach dobrze dobranych. Rozsądnych i...

Dawno już żadna książka nie wywarła na mnie takiego wrażenia! ŚWIETNA!!! Autor dosadnie opisuje otaczającą nas rzeczywistość, z która on ma codziennie do czynienia w swoim zawodzie. Pojawiające się wulgaryzmy w moim przypadku zupełnie mi nie przeszkadzały, a nawet odwrotnie sprawiły, że te bądź, co bądź smutne historie czytało się przyjemnie. Polecam każdemu!

Dawno już żadna książka nie wywarła na mnie takiego wrażenia! ŚWIETNA!!! Autor dosadnie opisuje otaczającą nas rzeczywistość, z która on ma codziennie do czynienia w swoim zawodzie. Pojawiające się wulgaryzmy w moim przypadku zupełnie mi nie przeszkadzały, a nawet odwrotnie sprawiły, że te bądź, co bądź smutne historie czytało się przyjemnie. Polecam każdemu!

Ważna książka, wstrząsająca, prawdziwa. Autor, kurator sądowy, postanowił opisać nie tylko swoją pracę ale przede wszystkim swoich podopiecznych- patoli jak ich nazywa. Niestety, trudno się z nim nie zgodzić czytając o tym ,z czym na co dzień zdecydowana większość nas nie ma do czynienia, a prawie tyle samo nie ma świadomości o tym ,że taki świat istnieje,że ogromny aparat państwa angażuje się w historię jednej rodziny, w której kobieta alkoholiczka, jej kolejny konkubent mają dzieci.
Pomoc społeczna, kurator sądowy, kurator społeczny, asystent rodziny, sąd rodzinny, ludzie z domów zastępczych.
Szereg instytucji, masa pieniędzy dla jednej "rodziny". Blisko 700 tys Polaków jest uzależnionych od alkoholu, następne 10 % wszystkich dorosłych nadużywa alkoholu czyli pije do tzw.betonu, sponiewierania.
Rocznie 10 tys. osób umiera w związku z nadużywaniem.
Sama nie wiem czy nie lepiej byłoby wysyłać ich na przymusowe leczenie a panie ,które rodzą dzieci z zespołem alkoholowym- sterylizować.
Przeczytajcie, ogrom zaangażowania państwa, poziom demoralizacji , nieszczęścia które dotykają dzieci i stygmatyzują je na całe życie w tej niewielkiej książce poraża.

Ważna książka, wstrząsająca, prawdziwa. Autor, kurator sądowy, postanowił opisać nie tylko swoją pracę ale przede wszystkim swoich podopiecznych- patoli jak ich nazywa. Niestety, trudno się z nim nie zgodzić czytając o tym ,z czym na co dzień zdecydowana większość nas nie ma do czynienia, a prawie tyle samo nie ma świadomości o tym ,że taki świat istnieje,że ogromny aparat...

1/5 treści to wulgaryzmy, ale to środek wyrazu zważywszy na tematykę.Mnie osobiście nie przeszkadzało.Generalnie książka wciągająca.

1/5 treści to wulgaryzmy, ale to środek wyrazu zważywszy na tematykę.Mnie osobiście nie przeszkadzało.Generalnie książka wciągająca.

Świetna książka. Słyszałem o blogu, postanowiłem zdobyć książkę (mieszkam na drugim końcu świata) ponieważ papierowe wydanie przyjemniej mi się czyta. Nie zawiodłem się - pomimo, że historie opisane w tej książce szokują, to czyta się je lekko i szybko, za sprawą prostego języka i bardzo rzeczowych opisów autora. Gdyby autor napisał część drugą, z chęcią bym ją przeczytał

Świetna książka. Słyszałem o blogu, postanowiłem zdobyć książkę (mieszkam na drugim końcu świata) ponieważ papierowe wydanie przyjemniej mi się czyta. Nie zawiodłem się - pomimo, że historie opisane w tej książce szokują, to czyta się je lekko i szybko, za sprawą prostego języka i bardzo rzeczowych opisów autora. Gdyby autor napisał część drugą, z chęcią bym ją przeczytał

Brudna, mięsista, ale PRAWDZIWA...

Brudna, mięsista, ale PRAWDZIWA...

Autora uwielbiam. Książka o życiu , szczera do bólu . Tematyka dla wielu ludzi szokująca.

Autora uwielbiam. Książka o życiu , szczera do bólu . Tematyka dla wielu ludzi szokująca.