Dla miłośników starego, klasycznego, nieco ramotnego sci-fi, jest bardzo w porządku. Spotkanie z Ramą, ale na Marsie, gdzieś tam po drodze aspekt kolonizacji, nieco przemyśleń, spokojna narracja. Mocno się jednak zestarzała i osoby nielubiące takich staruszków może odrzucić.

Dla miłośników starego, klasycznego, nieco ramotnego sci-fi, jest bardzo w porządku. Spotkanie z Ramą, ale na Marsie, gdzieś tam po drodze aspekt kolonizacji, nieco przemyśleń, spokojna narracja. Mocno się jednak zestarzała i osoby nielubiące takich staruszków może odrzucić.

Po dłuższej przerwie wróciłem do Peteckiego, a ten po raz kolejny mnie, fantastycznie, był nie zawiódł. Owszem, jest to pozycja momentami mocno już naiwna, a i chwilami nachalnie też propagująca jedyny słuszny system społeczno-polityczny, w jakim to twórcy "Stref Zerowych" przyszło żyć na początku lat 70. XX w.

I oczywiście, takie historie Lem pisał już 20 lat wcześniej, biorąc jednak pod uwagę, iż "W połowie drogi" to literacki debiut Peteckiego, a lata siedemdziesiąte w PRL nadal sowicie i obficie przesiąknięte były światłymi ideami budowania socjalistycznego raju, to czytelnik świadomy winien zwyczajnie odrzucić ten socrealistyczny sztafaż, na rzecz sztafażu zdecydowanie już przyjemniejszego - ściśle fantastycznego!

A wtedy robi się już znacznie ciekawiej! Solidna i dobra to pozycja, klasyczna polska SF tamtych lat. Przyjemnie przy niej spędziłem swój czytelniczy czas (zresztą, jak zawsze przy prozie tego autora),zatem przy pełnej świadomości z obcowania z socjalistyczną fantastyką, książkę tę polecać będę zawsze! No i wszędzie.

Po dłuższej przerwie wróciłem do Peteckiego, a ten po raz kolejny mnie, fantastycznie, był nie zawiódł. Owszem, jest to pozycja momentami mocno już naiwna, a i chwilami nachalnie też propagująca jedyny słuszny system społeczno-polityczny, w jakim to twórcy "Stref Zerowych" przyszło żyć na początku lat 70. XX w.

I oczywiście, takie historie Lem pisał już 20 lat wcześniej,...

W dobrej lub bardzo dobrej książce science fiction powinny w wielu miejscach znajdować się tematy, treści, przemyślenia, które nie starzeją się pomimo lat. Tę książkę należy do takiej grupy literackiej zaliczyć. Zawiera w swym wnętrzu dużo ciekawych elementów i mimo, iż tu i tam trąci trochę myszką (powstała już dość dawno),nadal bez wątpienia warto ją przeczytać.
Ileż interesujących motywów tutaj autor zdołał w nietuzinkowy sposób przedstawić... Jest tego trochę. Moim zdaniem wyróżniają się szczególnie trzy najważniejsze aspekty, które zasługują na pochwały i wyróżniają się w całej opowieści. Po pierwsze: spotkanie ludzi z techniką obcej cywilizacji. Po drugie: wizja ludzkości w przyszłości. Po trzecie: moralne dylematy bohaterów. Chociażby dla powyższych trzech punktów warto sięgnąć po tę książkę. Każdy w wyżej wymienionych daje do myślenia, skłania do refleksji i jest dość oryginalnie potraktowany. Nie będę ich tutaj szczegółowo przybliżał. Nie chcę spoilerować i niszczyć nieodpowiedzialnie przygody czytelniczej związanej z tą książką. Polecam ją szczególnie czytelnikom zainteresowanym tą właśnie tematyką. To lektura dla was.
Ta książka to dziś już klasyka polskiej literatury science fiction. Klasyka z duszą, która nadal może przyciągnąć i zachęcić do jej czytania. Z wielu powodów można się z nią zaznajomić bliżej i dać się wciągnąć w kosmiczną wyprawę, którą stworzył autor tegoż dzieła. Warto wniknąć w świat przyszłości, który tak intrygująco przelał na papier Bohdan Petecki. Siedem gwiazdek, ocena za ogół książkowych wrażeń bardzo dobra.

W dobrej lub bardzo dobrej książce science fiction powinny w wielu miejscach znajdować się tematy, treści, przemyślenia, które nie starzeją się pomimo lat. Tę książkę należy do takiej grupy literackiej zaliczyć. Zawiera w swym wnętrzu dużo ciekawych elementów i mimo, iż tu i tam trąci trochę myszką (powstała już dość dawno),nadal bez wątpienia warto ją przeczytać.
Ileż...

Raczej wyłącznie dla fanów gatunku. Sam pomysł jest bardzo dobry, natomiast z dzisiejszej perspektywy wyraźnie czuć następujące wady książki - naiwność podszytą w dodatku obowiązkową wtedy ideologią oraz rozminięcie się z obecnym stanem techniki. Niestety autor nie oparł się pokusie operowania konkretnymi datami i szczegółami technicznymi.

Raczej wyłącznie dla fanów gatunku. Sam pomysł jest bardzo dobry, natomiast z dzisiejszej perspektywy wyraźnie czuć następujące wady książki - naiwność podszytą w dodatku obowiązkową wtedy ideologią oraz rozminięcie się z obecnym stanem techniki. Niestety autor nie oparł się pokusie operowania konkretnymi datami i szczegółami technicznymi.

Klasyczna - zarówno w ujęciu jak i w formie - polska fantastyka. Po więcej zapraszam na podcastowe omówienie: http://www.gniazdoswiatow.net/2016/01/20/petecki-przerywa-milczenie-01-w-polowie-drogi/

Klasyczna - zarówno w ujęciu jak i w formie - polska fantastyka. Po więcej zapraszam na podcastowe omówienie: http://www.gniazdoswiatow.net/2016/01/20/petecki-przerywa-milczenie-01-w-polowie-drogi/

7/10

7/10

Czas sie okrutnie obszedl z tym opowiadaniem. Sny o potedze malego misia. Romansidlo kiepskie a jako technik to rwalem wlosy z glowy nad brakiem elementarnej fizyki. Jesli sie o niej pisze.
Zmarnowany czas... do pieca...

Czas sie okrutnie obszedl z tym opowiadaniem. Sny o potedze malego misia. Romansidlo kiepskie a jako technik to rwalem wlosy z glowy nad brakiem elementarnej fizyki. Jesli sie o niej pisze.
Zmarnowany czas... do pieca...