Autor na bazie dostępnej wiedzy miesza faktyczny stan ze swoimi wnioskami. Raz trafia lepiej, raz gorzej. Mimo to, że brakuje mu rzetelności, lektura może być ciekawym eksperymentym myślowym, aby w ten sposób rozważać sprawy ludzkości.

Autor na bazie dostępnej wiedzy miesza faktyczny stan ze swoimi wnioskami. Raz trafia lepiej, raz gorzej. Mimo to, że brakuje mu rzetelności, lektura może być ciekawym eksperymentym myślowym, aby w ten sposób rozważać sprawy ludzkości.

Bardzo ciekawa z punktu widzenia cżłowieka-biologii-mowy ciała... pewnego "podprogowego" języka jakim operujemy jako rodzaj ludzki. Ciekawa, intrygująca, zmuszajaca do myślenia i obserwacji siebie w interakcji w innymi... zmuszajaca do obserwacji innych w interakcji z nami ;) Uniwersalna i ponadczasowa.. nie ze wszystkim się zgadzam .. ale zdecydowanie warta uwagi i przedyskutowania!

Bardzo ciekawa z punktu widzenia cżłowieka-biologii-mowy ciała... pewnego "podprogowego" języka jakim operujemy jako rodzaj ludzki. Ciekawa, intrygująca, zmuszajaca do myślenia i obserwacji siebie w interakcji w innymi... zmuszajaca do obserwacji innych w interakcji z nami ;) Uniwersalna i ponadczasowa.. nie ze wszystkim się zgadzam .. ale zdecydowanie warta uwagi i...

Cóż, książka ma ponoć aurę "kultowej", polecana przez samego J. Vetulaniego (dlatego właśnie po nią sięgnąłem),natomiast muszę przyznać, że jest jednak dość rozczarowująca. Są w niej uwagi, obserwacje czy wnioski ciekawe, ale generalnie można odnieść wrażenie że autor jedynie prześlizguje się po wielu wątkach, a co gorsza, niektóre argumenty za jego tezami wydają się dość słabe... Wiele spekulacji wydaje się bardzo powierzchownych, często przedwcześnie uciętych, często po prostu nietrafionych - szczególnie jest to odczuwalne, jeśli miało się już do czynienia z inną literaturą spekulatywną właśnie (choćby z filozofii). Nie wiem, może po prostu "Naga małpa" najzwyczajniej się zestarzała... Osobiście najbardziej przypadł mi do gustu rozdział poświęcony genezie ludzkiego gatunku, natomiast dość rozczarowujący jest rozdział na temat seksu.

Cóż, książka ma ponoć aurę "kultowej", polecana przez samego J. Vetulaniego (dlatego właśnie po nią sięgnąłem),natomiast muszę przyznać, że jest jednak dość rozczarowująca. Są w niej uwagi, obserwacje czy wnioski ciekawe, ale generalnie można odnieść wrażenie że autor jedynie prześlizguje się po wielu wątkach, a co gorsza, niektóre argumenty za jego tezami wydają się dość...

Jedne rozdziały bardziej, inne mniej wciągające, ale jest to wciąż bardzo wnikliwe studium natury ludzkiej, pisane z zoologicznego punktu widzenia. Warto znać tę książkę.

Jedne rozdziały bardziej, inne mniej wciągające, ale jest to wciąż bardzo wnikliwe studium natury ludzkiej, pisane z zoologicznego punktu widzenia. Warto znać tę książkę.

Wspominam ją do dziś choć przeczytana lata temu. Pozwala inaczej patrzeć na człowieka, na człowieczeństwo. Jeśli by tak stanąć obok i popatrzeć na ludzi jako na jeden a nie jedyny gatunek ssaka … jego obyczaje, sposób żerowania, doboru partnera itp. Jeśli chcesz tak spojrzeć na swojego szefa albo żonę to przeczytaj . Z polotem i usmiechem Mimo, że z perspektywy wiedzy i nauki anachroniczna to w niczym to jej charakterowi nie ujmuje.

Wspominam ją do dziś choć przeczytana lata temu. Pozwala inaczej patrzeć na człowieka, na człowieczeństwo. Jeśli by tak stanąć obok i popatrzeć na ludzi jako na jeden a nie jedyny gatunek ssaka … jego obyczaje, sposób żerowania, doboru partnera itp. Jeśli chcesz tak spojrzeć na swojego szefa albo żonę to przeczytaj . Z polotem i usmiechem Mimo, że z perspektywy wiedzy i...

Pozycja głośna, skandalizująca. Dziś słaba, banalna. Jednak trzeba potraktować to tylko jako świadectwo epoki, tekst źródłowy. Pal licho podgonienie naukowe, rozwój stosunków społecznych, ale najbardziej rzuca się w oczy obawa przeludnienia. To jest coś co przejmuje Autora strachem. Dlatego proponuje aborcje lub szerokie zastosowanie kontroli urodzeń i antykoncepcję. Wyżywienie ma być syntetyczne... Oczywiste głupoty, ale można przez to poznać ówczesny tok myślenia liberalnych myślicieli. Dla badaczy dziejów myśli popularnonaukowej. Moim zdaniem nie warto tego ruszać dziś.

Pozycja głośna, skandalizująca. Dziś słaba, banalna. Jednak trzeba potraktować to tylko jako świadectwo epoki, tekst źródłowy. Pal licho podgonienie naukowe, rozwój stosunków społecznych, ale najbardziej rzuca się w oczy obawa przeludnienia. To jest coś co przejmuje Autora strachem. Dlatego proponuje aborcje lub szerokie zastosowanie kontroli urodzeń i antykoncepcję....

Pojawienie się tej książki na rynku było szokiem. Przeczytałem ją chyba za wcześnie, bo nie wszystko do mnie dotarło. Sięgnąłem po nią ponownie kilkanaście lat później i najnormalniej w świecie mnie znudziła.

Pojawienie się tej książki na rynku było szokiem. Przeczytałem ją chyba za wcześnie, bo nie wszystko do mnie dotarło. Sięgnąłem po nią ponownie kilkanaście lat później i najnormalniej w świecie mnie znudziła.

Bardzo fajnie napisana książka, która daje ciekawe spojrzenie na wiele zachowań ludzi. Niestety trochę się nie broni w świetle aktualnych badań. Już nawet w czasach gdy autor ją pisał, wytykano mu, że porównuje zachowania współczesnych ludzi do współczesnych małp. Tymczasem wyewoluowaliśmy z tego samego przodka i również nasze zachowania podlegały podobny naciskom ewolucyjnym, więc bardziej prawdopodobne jest, że tak gdzie dostrzegamy podobieństwo, wynika ona z tego samego procesu, a nie, że jedno wywodzi się drugiego.

Niemniej pozycja warta przeczytania, dla każdego kto jest ciekaw odmiennego spojrzenia na nasze społeczeństwo i prawa, które nim rządzą.

Bardzo fajnie napisana książka, która daje ciekawe spojrzenie na wiele zachowań ludzi. Niestety trochę się nie broni w świetle aktualnych badań. Już nawet w czasach gdy autor ją pisał, wytykano mu, że porównuje zachowania współczesnych ludzi do współczesnych małp. Tymczasem wyewoluowaliśmy z tego samego przodka i również nasze zachowania podlegały podobny naciskom...

W początkowej fazie czytanie książki pojawia się szok i niedowierzanie. My, ludzie, twórcy cywilizacji i kultury, mamy być opisani, jak jakieś zwierzęta? Tak, tak ewolucja, Darwin i tak dalej, ale jednak jesteśmy wyjątkowi i niepowtarzalni. Dzisiaj ludzie interesujący się biologią takich słów nie powiedzą, bo nasiąkli psychologią ewolucyjną i teorią ewolucji, która unifikuje wszystkie nauki biologiczne. Ale spojrzenie Morrisa jest tak rewolucyjne i nietuzinkowe, a zarazem przekonujące, że po przeczytaniu tej książki nie można myśląc o ludziach, ich zachowaniach i osiągnięciach cywilizacyjnych bez uwzględnienia naszej ewolucyjnej przeszłości. Niby oczywistością jest, że jesteśmy zwierzętami, ssakami blisko spokrewnionymi z szympansami, z którymi dzielimy wspólnych przodków, ale Naga Małpa dobitnie podkreśla ten fak i ukazuje nam, w których naszych zachowaniach, minach, gestach, rytuałach przeszłość daje o sobie znać. Stawia to też proces socjalizacji w nowym świetle. Na ile jesteśmy w stanie zmienić nasze dzieci, a na ile są one zdeterminowane w swoich działaniach. Na ile kultura jest swobodnym wytworem naszej nieograniczonej wyobraźni, a na ile jest limitowana naszą biologią. Na te pytania odpowiedzi nie znajdziemy w książce, ale przeczytawszy ją głęboko się nad nimi zastanowimy i to jest największy walor tej książki. Biologiczne spojrzenie na człowieka i rodzące się z tego spojrzenia pytania. Mimo, że Morris mylił się w wielu szczegółach, to jednak myśl przewodnia - fakt, że biologia i ewolucyjna spuścizna kształtują nas w znacznej mierze, nie traci na aktualności.

W początkowej fazie czytanie książki pojawia się szok i niedowierzanie. My, ludzie, twórcy cywilizacji i kultury, mamy być opisani, jak jakieś zwierzęta? Tak, tak ewolucja, Darwin i tak dalej, ale jednak jesteśmy wyjątkowi i niepowtarzalni. Dzisiaj ludzie interesujący się biologią takich słów nie powiedzą, bo nasiąkli psychologią ewolucyjną i teorią ewolucji, która...

"Naga małpa" ma już pół wieku. Za mojej młodości dużo się o niej mówiło, ale ja, już nie pamiętam dlaczego, nie przeczytałam wtedy tej książki. Teraz znalazłam ją u ulicznego bukinisty i poczułam, że koniecznie muszę nadrobić tę zaległość. No, ale to jednak nie to. Jeszcze jeden dowód, że do takich zaległości dopuszczać nie można. Jak większość książek popularno-naukowych "Naga małpa" się zestarzała. Niektóre rewolucyjne twierdzenia Morissa stały się powszechnie znanymi niemalże banałami, niektóre straciły na aktualności inne zostały obalone i aż mi żal. Bo gdybym kiedyś przeczytała na przykład o eksperymentach z szympansami, które próbowano nauczyć porozumiewać się z człowiekiem, to byłby szał. Teraz naczytałam się już o tym wiele, a nauka doszła już do pewnych wniosków i to, co pół wieku było wątpliwością, dziś jest powszechnie znaną prawdą. Ale nie żałuję. Lektura ciągle ciekawa.

"Naga małpa" ma już pół wieku. Za mojej młodości dużo się o niej mówiło, ale ja, już nie pamiętam dlaczego, nie przeczytałam wtedy tej książki. Teraz znalazłam ją u ulicznego bukinisty i poczułam, że koniecznie muszę nadrobić tę zaległość. No, ale to jednak nie to. Jeszcze jeden dowód, że do takich zaległości dopuszczać nie można. Jak większość książek popularno-naukowych...