W sumie dość ciekawa pozycja. Jak zauważyli moi przedmówcy, brak tu gloryfikacji Stinga, co jest zdecydowanym plusem. Mam jednak wrażenie, że napięcia na łonie zespołu zostały opisane niejako mimochodem.

Autor zdecydowanie odrobił lekcję faktograficzną, widać sens w prowadzonej przez niego narracji i jest ona momentami do bólu szczegółowa, szczególnie jeśli chodzi o opisy tras i koncertów. Przynajmniej w kwestii początkowej fazy kariery zespołu, bo mam wrażenie, że końcówka (Synchronicity i reunion) mocno odstaje pod tym względem.

No i coś co mnie osobiście boli najbardziej, to po łebkach potraktowane poszczególne albumy. Jestem staromodny i w tego typu monografiach (szczególnie tych dot. muzyków lat 80.) poszukuję przede wszystkim tego typu informacji. Co było inspiracją do napisania konkretnego utworu, jaka historia stoi za okładką, jakie nowatorskie zabiegi dźwiękowe zostały zastosowane (halo, mówimy przecież o bożyszczu perkusistów rockowych, Stewarcie Copelandzie i wcale nie gorszym gitarzyście Andym Summersie!) - tego wszystkiego było duuuuużo za mało.

W sumie dość ciekawa pozycja. Jak zauważyli moi przedmówcy, brak tu gloryfikacji Stinga, co jest zdecydowanym plusem. Mam jednak wrażenie, że napięcia na łonie zespołu zostały opisane niejako mimochodem.

Autor zdecydowanie odrobił lekcję faktograficzną, widać sens w prowadzonej przez niego narracji i jest ona momentami do bólu szczegółowa, szczególnie jeśli chodzi o opisy...

Nareszcie ktoś napisał o Stingu, w tym wypadku o Stingu z okresu The Police, bez lukru, ukazując wiarygodnie jego niełatwą drogę na szczyt, pokazując zespół, z którym odniósł sukces jako zbiór trzech silnych osobowości, które nie zawsze mogły się dogadać. Bardzo ciekawie pokazane zostały zwłaszcza początki The Police, kiedy Sting musiał podjąć wiele trudnych życiowych decyzji i zmierzyć się z ambicjami starszych, bardziej doświadczonych i wcale nie mniej zdolnych kolegów z zespołu. Dużo ciekawych wypowiedzi i mało znanych faktów. Czyta się świetnie, mimo że wkradło się trochę literówek.

Nareszcie ktoś napisał o Stingu, w tym wypadku o Stingu z okresu The Police, bez lukru, ukazując wiarygodnie jego niełatwą drogę na szczyt, pokazując zespół, z którym odniósł sukces jako zbiór trzech silnych osobowości, które nie zawsze mogły się dogadać. Bardzo ciekawie pokazane zostały zwłaszcza początki The Police, kiedy Sting musiał podjąć wiele trudnych życiowych...

Za dużo masturbacji pana Weissa, za mało faktów. W dodatku caaałe strony poświęcone nieistotnym rzeczom.

Za dużo masturbacji pana Weissa, za mało faktów. W dodatku caaałe strony poświęcone nieistotnym rzeczom.

Chyba najgorsza "biografia" jaką do tej pory przeczytałam. Książka prowadzona jest latami a mimo tego bardzo chaotycznie. Wiele powtórzeń i powrotów do tych samych wydarzeń. Nie ma konsekwencji w podawaniu tytułów utworów - raz po angielsku raz spolszczone. Zdjęcia (nie mówię o części "Portfolio") nie dość, że kiepskiej jakości to jeszcze totalnie bez sensu powstawiane (często treść odnosiła się do zdjęcia na poprzedniej stronie) i bez sensu podpisane. Część z nich wcale nie nawiązuje do treści i wygląda to tak jakby ktoś buszował po internecie, coś mu się spodobało, więc wrzucił do książki. Zupełnie niepotrzebnie (moim zdaniem) są podawane na pół strony nazwy wszystkich miejscowości, w których grał zespół podczas trasy koncertowej, tak jakby autor oczekiwał, że po skończeniu czytania ktoś nam zrobi test gdzie naszym zadaniem będzie wybrać czy zespół podczas trasy w 1979 r. grał w Freiburgu czy Kassel. Generalnie książka przypomina mi pracę magisterską - masa przedruków z innych źródeł i niewiele treści własnej.

Chyba najgorsza "biografia" jaką do tej pory przeczytałam. Książka prowadzona jest latami a mimo tego bardzo chaotycznie. Wiele powtórzeń i powrotów do tych samych wydarzeń. Nie ma konsekwencji w podawaniu tytułów utworów - raz po angielsku raz spolszczone. Zdjęcia (nie mówię o części "Portfolio") nie dość, że kiepskiej jakości to jeszcze totalnie bez sensu powstawiane...

Niezła. Nie najgorzej się czyta, sporo ciekawych informacji dotyczących rozstania i relacji w zespole. I na szczęście nie ma gloryfikacji Stinga.

Niezła. Nie najgorzej się czyta, sporo ciekawych informacji dotyczących rozstania i relacji w zespole. I na szczęście nie ma gloryfikacji Stinga.

Mnóstwo nieznanych informacji, faktów i cytatów składa się na jedną z lepszych biografii zespołów rockowych, jakie czytałem.

Mnóstwo nieznanych informacji, faktów i cytatów składa się na jedną z lepszych biografii zespołów rockowych, jakie czytałem.