Bardzo ciekawa biografia Zawiera dużo osobistych przemyśleń autorki. Ukazuje wielkiego pisarza także od tej gorszej, nieidealnej strony.

Bardzo ciekawa biografia Zawiera dużo osobistych przemyśleń autorki. Ukazuje wielkiego pisarza także od tej gorszej, nieidealnej strony.

Ciekawa biografia, ciekawej osoby jaką był William Styron. Jedyną wadą książki jaką zauważyłem czytając, to przeskakiwanie w okresie życia co rozdział (raz do przodu, raz do tyłu),co uważam za brak konsekwencji autorki w chronologii życia Styrona. Do dnia dzisiejszego nie rozumiem, jaki był powód.

Ciekawa biografia, ciekawej osoby jaką był William Styron. Jedyną wadą książki jaką zauważyłem czytając, to przeskakiwanie w okresie życia co rozdział (raz do przodu, raz do tyłu),co uważam za brak konsekwencji autorki w chronologii życia Styrona. Do dnia dzisiejszego nie rozumiem, jaki był powód.

Interesująca pozycja stanowiąca - przynajmniej dla mnie - uzupełnienie książek Styrona, jakie już przeczytałem, oraz tych, po które mam zamiar sięgnąć.

Interesująca pozycja stanowiąca - przynajmniej dla mnie - uzupełnienie książek Styrona, jakie już przeczytałem, oraz tych, po które mam zamiar sięgnąć.

Miewam opory przed czytaniem biografii, szczególnie biografii pisarzy, ponieważ zbędne wydaje mi się pokazywanie publiczności ich "ludzkiej" strony (idealistycznie twierdzę, że dzieło literackie jest bytem samym w sobie i na jego odbiór nie może wpłynąć wiedza, co pisarz jadł na śniadanie i czy bił swoją żonę). Choć oczywiście, jak niemal we wszystkich czytelnikach, gra we mnie przemożna ciekawość zajrzenia pod podszewkę twórczego procesu, więc czytam i biografie, choć zdecydowanie rzadko.
Tyle, że ta pozycja to nie jest zwyczajna biografia, tylko gorzka opowieść dziewczyny, która miała szczęście i nieszczęście być córką wybitnego pisarza. To historia człowieka, który był pisarzem, ale także ojcem i mężem. Nie jest to hołd, raczej uczciwe i szczere rozprawienie się z tym czasem w życiu, w którym główną rolę odgrywają rodzice, a ich postawy, światopogląd, pasje i lęki mają ogromny wpływ na dalsze losy dzieci. Nie ma w tej książce ckliwości, patosu i nadmiernych hołdów, raczej próba zrozumienia i pogodzenia się z tym, że dla ludzi wybitnie utalentowanych, ich praca jest najważniejsza, a miłość do najbliższych bywa doceniona dopiero po latach i najczęściej w momentach odchodzenia.
Autorka bardzo umiejętnie skomponowała tę książkę, zręcznie kładąc akcenty, wciąga nas do rodziny, ale nie zanudzając szczegółami, a kusząc anegdotami i opisami przygód ojca i swoich.
I o ile — jak zawsze w przypadku biografii — mam wątpliwości, czy William Styron dałby przyzwolenie na wydrukowanie opisów swojego powolnego i chwilami dramatycznego odchodzenia, to jednak jest to piękne wyznanie miłości do ojca i świadectwo jego dobrego i owocnego życia.

Miewam opory przed czytaniem biografii, szczególnie biografii pisarzy, ponieważ zbędne wydaje mi się pokazywanie publiczności ich "ludzkiej" strony (idealistycznie twierdzę, że dzieło literackie jest bytem samym w sobie i na jego odbiór nie może wpłynąć wiedza, co pisarz jadł na śniadanie i czy bił swoją żonę). Choć oczywiście, jak niemal we wszystkich czytelnikach, gra we...

Reading My Father to jedna z lepszych biografii, ktore czytałam w ostatnich latach. Alexandra Styron nie napisała peanu na cześć swojego ojca, ale pokazała nam człowieka, któremu tak samo trudno przychodziło pisanie jak i życie rodzinne. Człowieka,który przez lata zmagał się z potworną depresją i niemożnością pisania. Ale to nie tylko historia smutna. To dom, przez który przewijały się dziesiątki znanych pisarzy, polityków czy aktorów. To ciepło rodzinne, wspólna walka o normalny dom, wychowywanie dzieci, wspólne święta i wakacje. To w końcu dorastanie Alexandry Styron w tym specyficznym świecie. Jej szukanie własnej drogii życiowej oraz kontakty ze sławnym ojcem. To naprawdę wspaniała opowieść o tym co naprawdę liczysię w życiu. A przy okazji dodam, że jest bardzo dobrze napisana.

Reading My Father to jedna z lepszych biografii, ktore czytałam w ostatnich latach. Alexandra Styron nie napisała peanu na cześć swojego ojca, ale pokazała nam człowieka, któremu tak samo trudno przychodziło pisanie jak i życie rodzinne. Człowieka,który przez lata zmagał się z potworną depresją i niemożnością pisania. Ale to nie tylko historia smutna. To dom, przez...