Wszystko ok, tylko dlaczego bez zdjęć?

Wszystko ok, tylko dlaczego bez zdjęć?

Jak dlamnie czyta sięjak czytanke :)
Fajnie napisana biografia

Jak dlamnie czyta sięjak czytanke :)
Fajnie napisana biografia

Jak napisałem przy poprzedniej opinii, wyczytuję książki z dotychczas nieczytanych wydawnictw. Po pozycji z Akapit Pressu przyszedł czas na Wydawnictwo Anakonda, z którego mam w domu tylko jedną pozycję, więc wybór był oczywisty i zabrałem się za czytanie książki Autobiograpia vol. 1, napisaną przez Piotra "Liroya" Marca.

W 1995 roku zadebiutował on albumem pt. Alboom. Ja miałem wówczas niespełna 13 lat. W kolejnych latach tj. w 1996 oraz 1997 roku wychodziły kolejne jego płyty tj. Bafangoo oraz L.

W wyżej wymienionej książce autor wspomina swoje pierwsze 24 lata życia, czyli od narodzin aż po pierwsze sukcesy muzyczne. Niektóry anegdoty są naprawdę ciekawe, jednak styl ich jest słaby. W niektórych zdaniach trudno się połapać o kim w danym momencie jest mowa. Często występują powtórzenia niektórych faktów a chronologia wydarzeń jest mieszana. Te rzeczy sprawiają, że książka jest słabsza niż mogłaby być.

Jeśli jesteście fanami Liroya to zachęcam Was do poznania tego muzyka, jego lat dziecięcych i młodzieżowych. Skąd się wywodzi, w jakim środowisku dorastał. Dla innych ta lektura może być po prostu stratą czasu.

Ja osobiście do przeczytania 233 stron potrzebowałem 5 posiedzeń oraz 4 dni. Wynik ten plasuje tę książkę w górnej połowie książek przeczytanych Na Tronie, jednak nie należy ona do moich faworytów.

Jak napisałem przy poprzedniej opinii, wyczytuję książki z dotychczas nieczytanych wydawnictw. Po pozycji z Akapit Pressu przyszedł czas na Wydawnictwo Anakonda, z którego mam w domu tylko jedną pozycję, więc wybór był oczywisty i zabrałem się za czytanie książki Autobiograpia vol. 1, napisaną przez Piotra "Liroya" Marca.

W 1995 roku zadebiutował on albumem pt. Alboom. Ja...

Generalnie wiekszosc została już napisana - dziecinnie przekoloryzowane dzieło, gdzie aż czuć miejsca w których autor dorabia historię do zdarzeń które na pewno wyglądały mniej imponująco. Wszystkie kobity rzucały się na Liroya, wszystkim by dał rady i miał jedynie wizjonerskie myśli. Chronologia nieznana, spójności brak.

Generalnie wiekszosc została już napisana - dziecinnie przekoloryzowane dzieło, gdzie aż czuć miejsca w których autor dorabia historię do zdarzeń które na pewno wyglądały mniej imponująco. Wszystkie kobity rzucały się na Liroya, wszystkim by dał rady i miał jedynie wizjonerskie myśli. Chronologia nieznana, spójności brak.

Każde udane dzieło cechuje się bezgranicznym zaangażowaniem autora w jego realizację, a że sam jestem artystą to znam temat od podszewki. I niestety powyższa publikacja jest całkowitym zaprzeczeniem takiego stanu rzeczy: napisana byle jak w pośpiechu, żeby tylko coś napisać i zdążyć z kilkutygodniowym terminem. Mało tego: jest tak dziecinnie przekoloryzowana, że aż oczy bolą, a jej koniec następuje w momencie, w którym powinna się tak naprawdę rozpocząć.

Czyli zamiast profesjonalizmu i wszystkiego co z nim związane dostajemy: totalną amatorszczyznę, chaotyczny zlepek myśli i kulisy patologii w okresie dorastania wraz z wyssanymi z palca fantazjami Liroya o tym jak to już wtedy za młodu nie było na niego mocnych. ”Autobiograpia: Vol.1” to bezapelacyjnie jedna z najgorszych rzeczy, jakie kiedykolwiek ujrzały światło dzienne!

Każde udane dzieło cechuje się bezgranicznym zaangażowaniem autora w jego realizację, a że sam jestem artystą to znam temat od podszewki. I niestety powyższa publikacja jest całkowitym zaprzeczeniem takiego stanu rzeczy: napisana byle jak w pośpiechu, żeby tylko coś napisać i zdążyć z kilkutygodniowym terminem. Mało tego: jest tak dziecinnie przekoloryzowana, że aż oczy...

Ciekawe fakty z życia i początków kariery muzycznej Piotra Marca.

Ciekawe fakty z życia i początków kariery muzycznej Piotra Marca.

Ciekawa książka.Doceniam to że Liroy sam napisał tą książkę, jednak czuje jakiś niedosyt. Książka jest tylko uzupełnieniem wiedzy gdy zna się tego goscia powierzchownie. Liroy strasznie miesza daty i czasem nie wiadomo o jaki okres w jego życiu akurat chodzi. Książkę czyta się bardzo szybko, wręcz się ją połyka w jeden wieczór.

Ciekawa książka.Doceniam to że Liroy sam napisał tą książkę, jednak czuje jakiś niedosyt. Książka jest tylko uzupełnieniem wiedzy gdy zna się tego goscia powierzchownie. Liroy strasznie miesza daty i czasem nie wiadomo o jaki okres w jego życiu akurat chodzi. Książkę czyta się bardzo szybko, wręcz się ją połyka w jeden wieczór.

Stylistycznie - słaba to rzecz, chociaż czyta się szybko (połknięta w jeden dzień).

Sama treść natomiast - dobra! motywująco-wspominkowa.

Ileż ja razy odpalałem Scyzoryka I Scoobiedoo :) Rodzice i sąsiedzi na pewno mieli mnie dość ;]

Po pierwsze - Liroy jest starszy niż ja, ale mimo wszystko, blokowiska, klimat w jakim się wychowywał i szczególnie jego muzyka, kojarzą mi się z latami młodości, a to zdecydowanie podwyższa ocenę.

Druga sprawa - lubię czytać biografię ludzi, którzy robią to co lubią - motywuje to do działania. Piotrowi udało się, pomimo tego, że wychowywał się niby bez perspektyw i do tego w dość patologicznej rodzinie. Ciekawe, skąd wziął w sobie siłę do działania. Wychodzi na to - że to taka po prostu natura - przeć do przodu pomimo wszystko i wciąż "kombinować" - do tego szczypta odwagi i rośnie taki pyskacz, który dostaje to czego chce.

Ciekawe skąd w ludziach taka różnorodność. Natura jednak nie obdarza nas w równy sposób pewnymi cechami.

Ciekawa była by teraz do przeczytania kolejna część biografii, biorąc pod uwagę fakt, że Liroy został politykiem.

Stylistycznie - słaba to rzecz, chociaż czyta się szybko (połknięta w jeden dzień).

Sama treść natomiast - dobra! motywująco-wspominkowa.

Ileż ja razy odpalałem Scyzoryka I Scoobiedoo :) Rodzice i sąsiedzi na pewno mieli mnie dość ;]

Po pierwsze - Liroy jest starszy niż ja, ale mimo wszystko, blokowiska, klimat w jakim się wychowywał i szczególnie jego muzyka, kojarzą...

Biografia wciąga. Jednakże po jej przeczytaniu mam przed sobą obraz Liroya jeszcze kompletnie nieznanego człowieka o którego biły się wszystkie napotkane kobiety aby je przeleciał. Generalnie wszystko mu się udawało i w ogóle mam wrażenie, że bardzo wiele z tych historii jest delikatnie mówiąc naciągana, podkręcona. Nie mogę oprzeć się temu wrażeniu. Jedynie końcówka czyli początki Liroya na scenie wydają się sensownie i ciekawie napisane.

Biografia wciąga. Jednakże po jej przeczytaniu mam przed sobą obraz Liroya jeszcze kompletnie nieznanego człowieka o którego biły się wszystkie napotkane kobiety aby je przeleciał. Generalnie wszystko mu się udawało i w ogóle mam wrażenie, że bardzo wiele z tych historii jest delikatnie mówiąc naciągana, podkręcona. Nie mogę oprzeć się temu wrażeniu. Jedynie końcówka czyli...

Liroy ,mimo ciężkiej sytuacji rodzinnej ,dzięki swojemu uporowi osiągnął sukces.Stał się sławnym raperem i producentem muzycznym.Ale tego że będzie też politykiem to chyba w najśmielszych snach sobie nie wyobrażał .(Urodzony w Busku Zdroju ,ja też ;-) )

Liroy ,mimo ciężkiej sytuacji rodzinnej ,dzięki swojemu uporowi osiągnął sukces.Stał się sławnym raperem i producentem muzycznym.Ale tego że będzie też politykiem to chyba w najśmielszych snach sobie nie wyobrażał .(Urodzony w Busku Zdroju ,ja też ;-) )