Pomimo, że jest to książka głównie z przepisami, jako twórczość pani Małgorzaty Musierowicz nie może być zwyczajna. Zauważalny jest w niej humor autorki, zamiłowanie tak do gotowania jak i pisania.

Pomimo, że jest to książka głównie z przepisami, jako twórczość pani Małgorzaty Musierowicz nie może być zwyczajna. Zauważalny jest w niej humor autorki, zamiłowanie tak do gotowania jak i pisania.

Małgorzata Musierowicz napisała książkę kucharską, w której zawarła przepisy obecne na stołach bohaterów "Jeżycjady". Książka została napisana w okresie, gdy autorka pracowała nad "Noelką", w związku z tym przepisy pochodzą z jej najwcześniejszych książek, czyli z okresu PRLu. Wiadomo, że wtedy ciężko było zdobyć niektóre produkty żywnościowe i tak np. dowiadujemy się, że pyszny rosół mamy Borejko był gotowany z wołowiny karkowej.
Autorka umieściła tu przepisy na naprawdę pyszne dania, wiem, bo sama przyrządzałam niektóre z tych potraw.
Polecam i smacznego

Małgorzata Musierowicz napisała książkę kucharską, w której zawarła przepisy obecne na stołach bohaterów "Jeżycjady". Książka została napisana w okresie, gdy autorka pracowała nad "Noelką", w związku z tym przepisy pochodzą z jej najwcześniejszych książek, czyli z okresu PRLu. Wiadomo, że wtedy ciężko było zdobyć niektóre produkty żywnościowe i tak np. dowiadujemy się, że...

Książeczka bardzo przydatna, większość przepisów z PRLu czyli składniki niedrogie i łatwo dostępne,
szczególnie przepyszny jest "Placek drożdżowy Wielkopolski" - niesamowicie wielka drożdżówka z dużą ilością maślanej kruszonki :)

Książeczka bardzo przydatna, większość przepisów z PRLu czyli składniki niedrogie i łatwo dostępne,
szczególnie przepyszny jest "Placek drożdżowy Wielkopolski" - niesamowicie wielka drożdżówka z dużą ilością maślanej kruszonki :)

Całe życie byłam fanem Jeżycjady Małgorzaty Musierowicz. Dorastałam z bohaterami jej książek z nimi też obserwowałam zmieniającą się rzeczywistość. Różnie to bywało w poszczególnych tomach, ale ponieważ bohaterowie sagi o Borejkach byli ludźmi z krwi i kości, to też jadali różne rzeczy. Czasem często i obficie, czasem mniej , ale zawsze rodzinnie. Mnie zdarzało się tez podjadać przy czytaniu książek Musierowicz. Może nie tak smacznie i domowo, ale zawsze coś wygrzebałam w kryzysowej kuchni mojej rodzicielki. Pani Małgorzata zdecydowała się w końcu zebrać potrawy z kuchni Borejków i ich znajomych, a co za tym idzie i swojej własnej. Kuchnia mieszkańców ulicy Roosevelta i okolic opierała się przecież na doświadczeniach kulinarnych samej autorki. Rzesza wielbicielek rzuciła się do kuchni gotować, tak jak gotowali ich idole z poznańskiej sagi. Ja też wypróbowałam kilka przepisów, tym chętniej, że Pani Małgorzata okrasiła je licznymi opowiastkami i przypowieściami, dykteryjkami i ciekawostkami o sobie, swojej rodzinie oraz wymyślonych bohaterach. Przepisy są zwykle proste, bo też kuchnia bohaterów Jeżycjady nie była nadmiernie wyszukana. Taka też była kuchnia Musierowiczów, taka też może być i Twoja - łatwa, przyjemna i smaczna. Kilka z przepisów Małgorzaty Musierowicz jest ze mną do dziś i ze smakiem sa pałaszowane przez moją własną rodzinę.

Całe życie byłam fanem Jeżycjady Małgorzaty Musierowicz. Dorastałam z bohaterami jej książek z nimi też obserwowałam zmieniającą się rzeczywistość. Różnie to bywało w poszczególnych tomach, ale ponieważ bohaterowie sagi o Borejkach byli ludźmi z krwi i kości, to też jadali różne rzeczy. Czasem często i obficie, czasem mniej , ale zawsze rodzinnie. Mnie zdarzało się tez...

Czytaj i śliń się - niewielki tomik z przepisami z "Jeżycjady" przypominający klimaty PRL-u i oszczędne, proste gotowanie. Dla wielbicieli dawnych smaków i tych, którzy mają sentyment do serii Musierowicz. Całość przeplatana nawiązaniami do książek ale ich ew. nieznajomość nie przeszkadza w cieszeniu się przepisami.

Czytaj i śliń się - niewielki tomik z przepisami z "Jeżycjady" przypominający klimaty PRL-u i oszczędne, proste gotowanie. Dla wielbicieli dawnych smaków i tych, którzy mają sentyment do serii Musierowicz. Całość przeplatana nawiązaniami do książek ale ich ew. nieznajomość nie przeszkadza w cieszeniu się przepisami.

Książka mnie nie zachwyciła. Mimo, że miała być poświęcona przepisom i tak ten temat nie został ujęty dokładnie. Bo co znaczy serek homogenizowany i 200g mąki - ile tego serka? A 1/2 paczki proszku do pieczenia? Są różne gramatury opakowań. No i naprawdę można piec ciasto w temperaturze 280C? nie zwęgli się natychmiast?
Albo słynny rosół: rosół jak się robi każdy wie: wołowina, woda, włoszczyzna przyprawy.
No raczej dobrego rosołu z takiego przepisu się nie ugotuje :/
Ocena dobra za sentyment do bohaterów Jeżycjady :)

Książka mnie nie zachwyciła. Mimo, że miała być poświęcona przepisom i tak ten temat nie został ujęty dokładnie. Bo co znaczy serek homogenizowany i 200g mąki - ile tego serka? A 1/2 paczki proszku do pieczenia? Są różne gramatury opakowań. No i naprawdę można piec ciasto w temperaturze 280C? nie zwęgli się natychmiast?
Albo słynny rosół: rosół jak się robi każdy wie:...

Jedno jest pewne - muszę wrócić do książek z początku Jeżycjady. Przepisów jeszcze nie wypróbowałam, ale wypróbuję :)

Jedno jest pewne - muszę wrócić do książek z początku Jeżycjady. Przepisów jeszcze nie wypróbowałam, ale wypróbuję :)

Przeczytane lata temu, a przepisy sprawdzone!
I to nie byle jakie - extra przepisy!

Przeczytane lata temu, a przepisy sprawdzone!
I to nie byle jakie - extra przepisy!

Świetna. Świetne przepisy , polecam miłośnikom "Jeżycjady " i nie tylko :)

Świetna. Świetne przepisy , polecam miłośnikom "Jeżycjady " i nie tylko :)

Czytając kolejne części "Jeżycjady" wielokrotnie miałam ochotę spróbować potraw, które były opisane na kartach poszczególnych tomów. A zwłaszcza w "Kwiecie kalafiora", gdzie prym wiódł tort-murzynek w wykonaniu Gabrysi (tak na marginesie bardzo smaczny).
Kiedy więc zobaczyłam w empiku "Łasucha literackiego" wiedziałam, że musze go mieć. No i mam:) Wypróbowałam już kilka przepisów i zawsze wychodzą smaczne. Szczególnie przypadła mi do gustu szarlotka Basi - nieco inna od tej tradycyjnej, ale jakże aromatyczna i smakowita!

Przepisy nie są wyodrębnione, lecz wplecione w tekst, lecz to nie utrudnia ich przyswojenia, a komentarze Autorki o bohaterach z cyklu "Jeżycjada" uatrakcyjniają te opisy potraw.

Zachęcam do przeczytania, a potem do testowania we własnej kuchni.

Czytając kolejne części "Jeżycjady" wielokrotnie miałam ochotę spróbować potraw, które były opisane na kartach poszczególnych tomów. A zwłaszcza w "Kwiecie kalafiora", gdzie prym wiódł tort-murzynek w wykonaniu Gabrysi (tak na marginesie bardzo smaczny).
Kiedy więc zobaczyłam w empiku "Łasucha literackiego" wiedziałam, że musze go mieć. No i mam:) Wypróbowałam już kilka...