W obcym pokoju
- Kategoria:
- literatura piękna
- Seria:
- Oko na świat
- Tytuł oryginału:
- In A Strange Room
- Wydawnictwo:
- Świat Książki
- Data wydania:
- 2013-10-09
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-10-09
- Liczba stron:
- 208
- Czas czytania
- 3 godz. 28 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788379430918
- Tłumacz:
- Beata Turska
- Tagi:
- Nagroda Bookera Booker Prize RPA literatura afrykańska literatura południowoafrykańska podróż powieść drogi Coetzee przygoda
- Inne
Dwukrotny, mimo młodego wieku, finalista Nagrody Bookera, w tym właśnie za powieść "W obcym pokoju". To subtelna opowieść o tęsknocie i niespełnionych pragnieniach, o gniewie i współczuciu. Jest niczym przepiękne i powracające wspomnienie poszukiwania miłości i miejsca, które można nazwać domem.
Młody mężczyzna udaje się w podróż najpierw do Grecji, potem do Afryki i wreszcie do Indii. Wędruje z niewielkim bagażem i najprościej, jak się tylko da. Dla tych, którzy są z nim w podróży, i których spotyka na swej drodze - przystojnego i tajemniczego nieznajomego, grupki beztroskich turystów z plecakami, i kobiety, która znalazła się w swoim życiu na krawędzi - staje się kolejno Naśladowcą, Kochankiem i wreszcie Opiekunem. Chociaż bardzo się stara i ma jak najlepsze intencje, wszystkie trzy podróże kończą się katastrofą. Wszystkie trzy zmienią jego życie.
"Ważny pisarz, który zasługuje na to, żeby o nim myśleć jak o pokrewnej duszy wielkiego Coetzee." Eileen Battersby, "Irish Times"
"Spośród pisarzy Południowej Afryki warto zapamiętać nazwisko Damona Galguta. Jego proza nosi cechy malarstwa pejzażowego, obrazów namalowanych odważnymi ruchami pędzla". Stephen Abell, "Daily Telegraph"
"Imponującym osiągnięciem Damona Galguta jest sposób, w jaki prowadzi czytelnika. Zdania posiadają tak hipnotyczną moc, że gdy tylko weźmiemy do ręki którąś z jego powieści, nie zdołamy jej odłożyć". Russell Celyn Jones, "The Times"
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Obcy
W 2010 roku na ostatniej prostej w wyścigu do Nagrody Bookera znalazła się książka „W obcym pokoju” napisana przez południowoafrykańskiego pisarza, Damona Galguta. Zaskakujący wybór zważywszy, że nie jest to ani fikcja literacka ani powieść w klasycznym tego słowa rozumieniu. Jednak ewentualne wątpliwości co do tej nominacji znikają natychmiast po przeczytaniu książki. Warto też nadmienić, że to już drugi raz kiedy Damon Galgut zagościł na shortliście do Bookera.
Pod tajemniczym tytułem „W obcym pokoju” kryje się zbiór trzech opowiadań o charakterze autobiograficznym. Ich głównym bohaterem jest sam autor, a motywem przewodnim podróż. Każda wyprawa odbywa się w innym czasie i miejscu, a jedynie osoba Damona je łączy. Za każdym razem zmienia się zaangażowanie bohatera w zaistniałą sytuację. Zgodnie z tytułami opowiadań jest on kolejno „naśladowcą”, „kochankiem” oraz „opiekunem”. Stosunkowo niespieszne tempo dwóch pierwszych części to cisza przed burzą. Dopiero w trzej odsłonie dramaturgia osiąga swój punkt kulminacyjny.
Bohaterowi na niewiele się zdają uroki takich egzotycznych krajów jak Lesoto, Malawi, Zimbabwe czy Indie. Otóż okazuje się, że dla niego podróż nie jest rozrywką, ale sposobem zapełnienia pustki. Do przodu pcha go nie ciekawość, a znudzenie życiem. W rezultacie sama książka koncentruje się bardziej na przeżyciach bohatera, na jego kontaktach z współtowarzyszami podróży niż na mijanych krajobrazach.
Sposób prowadzenia narracji to jeden z smaczków tej powieści. Damon jest równocześnie obserwatorem wydarzeń oraz ich bezpośrednim uczestnikiem. W praktyce oznacza to, że trzecioosobowa narracja często przekształca się w pierwszoosobową. Czasami w obrębie jednego paragrafu, czasami w obrębie jednego zdania. Oto próbka możliwości pisarza: Widzę go, jak jedzie przez miasto na targ, nienaturalnie spokojny w otaczającym go chaosie, potem wypada niczym bomba z autobusu i pędzi wzdłuż alejki ze straganami(…) Jakiś człowiek wałkoni się na motorowerze, chwytam go za ramię, proszę, krzyczę, zawieź mnie do szpitala, zapłacę ci, tylko mnie zawieź. Na poziomie językowym i narracyjnym „W obcym pokoju” to prawdziwe cacko.
Po drodze czeka na Damona wiele trudnych momentów i rozczarowań. Obce pokoje zastępują mu dom, a przypadkowo napotkani ludzie stają się nieoczekiwanie bliscy. Wydaje się, że bardzo potrzebuje ich towarzystwa. Taka postawa wynika z prostego faktu, że bohater nie ma do kogo ani do czego wracać, bo on nie ma domu. Zatem ta książka w gruncie rzeczy traktuje o samotności, którą łagodzą dopiero znajomości, relacje rodzące się w bardzo specyficznych okolicznościach, w czasie drogi. Jednak ich bilans zawsze jest ponury; nic dobrego z nich nie wynika. Może właśnie dlatego autor budzi taką sympatię, a ta jego szczera, oszczędna proza robi takie wrażenie.
Anna Aniszczenko
Książka na półkach
- 137
- 66
- 21
- 3
- 3
- 2
- 2
- 2
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
Jak ubogie jest życie bez domu, bez posiadania tej bazy, azylu spokoju, do którego zawsze można wrócić, poczuć się bezpiecznie i zaznać miłości.
Poszukiwanie swojego miejsca na ziemi poprzez nieustającą wędrówkę może być ekscytujące i podniecające, ale nie ma to jak w domu, gdzieś zawsze ta tęsknota za stabilizacją tkwi w człowieku.
Niezaspokojone żądze, niespełniona miłość i radość z poznania nowego pozostaje tylko wspomnieniem, nie może być sposobem na życie, bo okazuje się ono być puste i nic nie warte.
Pomaganie innym jest dobre, ale nie przeżyjemy życia za kogoś, każdy ma prawo do swoich własnych wyborów i popełniania błędów, za które nie możemy czuć się odpowiedzialni.
Trzy historie, trzy etapy dojrzewania głównego bohatera, który poszukuje czegoś nieuchwytnego i ulotnego, a jednocześnie tak bardzo prozaicznego i przyziemnego do czego sam w końcu się przyznaje.
"Żeby usnąć w obcym pokoju, trzeba wszystko z siebie wyrzucić. a zanim się wszystko wyrzuci, jest się sobą. A kiedy już wszystko wyrzuciłeś, nie ma cię. A kiedy napełni cię sen, nigdy cię nie było".
Polecam
Jak ubogie jest życie bez domu, bez posiadania tej bazy, azylu spokoju, do którego zawsze można wrócić, poczuć się bezpiecznie i zaznać miłości.
więcej Pokaż mimo toPoszukiwanie swojego miejsca na ziemi poprzez nieustającą wędrówkę może być ekscytujące i podniecające, ale nie ma to jak w domu, gdzieś zawsze ta tęsknota za stabilizacją tkwi w człowieku.
Niezaspokojone żądze, niespełniona...
Bardzo dobra opowieść o dorastaniu przez podróż. Kto tego nie przeszedł za młodu, może mieć trudno, ale mnie chwyciło bardzo, zresztą kto nie przeszedł czegoś podobnego? Proza jakby McCarthy'ejowska, tylko zamiast meksykańskiego pogranicza mamy globalne podróżnicze pogranicze ery przedkomórkowej, gdy internet był młody i służył do korespondencji, zaś młodymi kowbojami jest międzynarodowe towarzystwo podstarzałych post-hipisów. Tamta epoka ani młodość już nie wrócą, a takie spotkania, przypadkowe zbiegi okoliczności, tragedie nadające życiu kierunek, gniew w sercu? Dużo emocji, trudno wyrazić.
Wspaniałym literackim patentem jest płynne mieszanie pierwszej i trzeciej osoby narracji oraz sceny obserwacji samego siebie, ilustrujące bardzo celnie spotkania jaźni doświadczającej i pamiętającej.
Bardzo dobra opowieść o dorastaniu przez podróż. Kto tego nie przeszedł za młodu, może mieć trudno, ale mnie chwyciło bardzo, zresztą kto nie przeszedł czegoś podobnego? Proza jakby McCarthy'ejowska, tylko zamiast meksykańskiego pogranicza mamy globalne podróżnicze pogranicze ery przedkomórkowej, gdy internet był młody i służył do korespondencji, zaś młodymi kowbojami...
więcej Pokaż mimo toBohater powieści udaje się w trzy podróże, na różnym etapie życia, i wszystkie trzy niosą ze sobą rozczarowanie. Natomiast Galgut potrafił tak napisać o tym powieść, że każdy, kto choć raz w życiu próbował uciec od siebie poprzez daleką wyprawę, odnajdzie tu swoją prawdę.
więcej o tej i innych książkach z RPA:
http://kawalekafryki.pl/galgut/
Bohater powieści udaje się w trzy podróże, na różnym etapie życia, i wszystkie trzy niosą ze sobą rozczarowanie. Natomiast Galgut potrafił tak napisać o tym powieść, że każdy, kto choć raz w życiu próbował uciec od siebie poprzez daleką wyprawę, odnajdzie tu swoją prawdę.
Pokaż mimo towięcej o tej i innych książkach z RPA:
http://kawalekafryki.pl/galgut/
Dla osób poszukujących. Takich, którzy nadal mają więcej pytań do życia niż odpowiedzi. Kiedy nie wiesz nadal, czego chcesz i sprawdzasz, czy nie jesteś w tym odosobniony. Od mężczyzny dla mężczyzny -tak chyba najkrócej można scharakteryzować te opowiadania. Jest w nich coś wciągającego...
Dla osób poszukujących. Takich, którzy nadal mają więcej pytań do życia niż odpowiedzi. Kiedy nie wiesz nadal, czego chcesz i sprawdzasz, czy nie jesteś w tym odosobniony. Od mężczyzny dla mężczyzny -tak chyba najkrócej można scharakteryzować te opowiadania. Jest w nich coś wciągającego...
Pokaż mimo toKsiążka ta nie przypadła mi do gustu. Nie ma w niej akcji, ciekawych zdarzeń; dopiero w 3 części " Opiekun" zaciekawiła mnie historia Anny, choć była bardzo smutna.
Książka ta nie przypadła mi do gustu. Nie ma w niej akcji, ciekawych zdarzeń; dopiero w 3 części " Opiekun" zaciekawiła mnie historia Anny, choć była bardzo smutna.
Pokaż mimo toCiekawa, inna.
Czytając ją zwalniamy tempo życia.
Nie ma w niej akcji, wielu wątków, jest spokój, wyciszenie, czasem nuda, a jednocześnie coś nie pozwala odłożyć tej książki, coś każe nam dotrwać do końca.
Ciekawa, inna.
Pokaż mimo toCzytając ją zwalniamy tempo życia.
Nie ma w niej akcji, wielu wątków, jest spokój, wyciszenie, czasem nuda, a jednocześnie coś nie pozwala odłożyć tej książki, coś każe nam dotrwać do końca.
Kiedy przeczytałam informację, że książka była dwukrotnie nominowana do nagrody Bookera od razu wiedziałam, iż nie będzie to zwyczajna lektura. I rzeczywiście powieść "W obcym pokoju" odbiega swoją formą od przyjętych kanonów, a i jej treść jest dość osobliwa.
Powieść składa się z trzech odrębnych części - opowiadań, rozdziałów zatytułowanych "Naśladowca", "Kochanek" i " Opiekun", które łączy osoba narratora, utożsamianego z samym autorem. Damon Galgut jest południowoafrykańskim pisarzem, który ma w swoim dorobku kilka powieści i sztuk teatralnych. Swoją pierwszą książkę napisał w wieku siedemnastu lat.
Wszystkie te historie opowiadają o zamiłowaniu autora do podróży, które stanowią esencję jego życia. Te liczne wędrówki po Afryce, Indiach i Europie mają jeszcze jeden cel - poszukiwanie swojego miejsca na ziemi. Każda z nich to również pewne zadanie do wykonania, inna rola do spełnienia - naśladowcy, kochanka i opiekuna. Na swojej drodze outsider i introwertyk Damon napotyka ludzi, którzy, podobnie jak on, przemieszczają się z miejsca na miejsce, a proza codziennego dnia zamienia się u nich w rutynę ciągłej wędrówki, która zostaje sprowadzona do bardzo przyziemnych spraw jak: jedzenie, spanie, transport, ale także zmęczenie, nuda i oczekiwanie.
Jak kończą się te wszystkie kosztowne eskapady? Czy pozwolą znaleźć Damonowi to, czego poszukuje?
Powieść Damona Galguta ma dość specyficzny i szczególny wymiar. Każde z opowiadań przybiera formę kazania. Tradycyjne dialogi odbiegają od ogólnie przyjętego układu. Narracja wzbudza niepewność i niepokój. Poprowadzona w przeważającej części w trzeciej osobie pozwala narratorowi na przekazywanie możliwie jak najwięcej wspomnień i wrażeń ze swoich wędrówek. Co ciekawe nie znajdziemy tu barwnych opisów afrykańskiej przyrody i otaczających krajobrazów. W to miejsce otrzymujemy garść wewnętrznych przemyśleń bohatera, jego osobistych przemian, wątpliwości i rozterek. Mimo oszczędnego stylu, braku ozdobników, wprowadzenia elementów naturalistycznych każda opowieść Damona trzyma czytelnika w niesłabnącym napięciu, by na koniec spowodować w jego duszy prawdziwą burzę emocji. Autor zwraca uwagę na takie aspekty życia jak dominacja, walka o przywództwo, podporządkowanie, następnie miłość do drugiego człowieka i wstrzymywane do granic możliwości pożądanie, a w końcu przyjaźń, odpowiedzialność za drugą osobę i poświęcenie.
Damon Galgut stworzył nieszablonową historię, z której można wyciągnąć wiele wniosków. Służy ona przemyśleniu i przeanalizowaniu tego, co w życiu naprawdę ma znaczenie, nie zapominając, że:
„Żeby usnąć w obcym pokoju, trzeba wszystko z siebie wyrzucić. A zanim się wszystko wyrzuci, jest się sobą. A kiedy już wszystko wyrzuciłeś, nie ma cię. A kiedy napełni cię sen, nigdy cię nie było”.
Polecam
Kiedy przeczytałam informację, że książka była dwukrotnie nominowana do nagrody Bookera od razu wiedziałam, iż nie będzie to zwyczajna lektura. I rzeczywiście powieść "W obcym pokoju" odbiega swoją formą od przyjętych kanonów, a i jej treść jest dość osobliwa.
więcej Pokaż mimo toPowieść składa się z trzech odrębnych części - opowiadań, rozdziałów zatytułowanych "Naśladowca", "Kochanek"...
Ulga - oto co poczułam po zakończeniu lektury tej książki. Niestety, nie wniosła ona nic do mojego życia. Jej bohater jest dziwny, dziwnych spotyka też ludzi na swojej drodze. Owszem, są opisy podróży i miejsc odwiedzanych w trakcie jej trwania, ale nie są one tak porywające jak miałyby świadczyć opisy na okładce. No cóż, przeczytane, zapisane, odfajkowane.
Ulga - oto co poczułam po zakończeniu lektury tej książki. Niestety, nie wniosła ona nic do mojego życia. Jej bohater jest dziwny, dziwnych spotyka też ludzi na swojej drodze. Owszem, są opisy podróży i miejsc odwiedzanych w trakcie jej trwania, ale nie są one tak porywające jak miałyby świadczyć opisy na okładce. No cóż, przeczytane, zapisane, odfajkowane.
Pokaż mimo tohttp://wolepoczytac.blogspot.com/2014/07/damon-galgut-w-obcym-pokoju.html
http://wolepoczytac.blogspot.com/2014/07/damon-galgut-w-obcym-pokoju.html
Pokaż mimo toOd czasu do czasu lubię sięgać po książki nieznanych mi pisarzy, bo inaczej mam wrażenie, że obracam się ciągle w tym samym kręgu nazwisk.
Tak się stało i w tym wypadku. Damon Galgut to pisarz z RPA.
Ta książka to trzy opowiadania o tytułach: „Naśladowca”, „Kochanek” i „Opiekun” - w takie role wciela się główny bohater wobec osób spotkanych podczas swoich podróży. Każde z nich jest opisem przebytej podróży do innego kraju, próbą nawiązania kontaktu i stworzenia bliższej relacji z poznanymi osobami. Niestety próby te okazują się nieudane. Przeszkody są różne: brak porozumienia, zgodności charakterów, obawa przed bliskością, nałóg, śmierć.
Dla Damona podróż nie jest, jak dla większości z nas, sposobem na poznanie nowych krajów i kultur. Ciągła gorączka pcha go naprzód, chce pozbyć się uczucia samotności, wyobcowania, by po powrocie poczuć chociaż namiastkę domu, którego nie potrafi sobie stworzyć.
Z książki przebija samotność głównego bohatera, którą potęguje melancholia pustych pokoi hotelowych. W czasie podróży zawiera wiele znajomości, jednak żadna z nich nie przekształciła się w głębszą więź.
To eteryczna opowieść o samotności, tęsknocie i niespełnionych pragnieniach, o poszukiwaniu miłości i swojego miejsca na ziemi, które można nazwać domem.
Od czasu do czasu lubię sięgać po książki nieznanych mi pisarzy, bo inaczej mam wrażenie, że obracam się ciągle w tym samym kręgu nazwisk.
więcej Pokaż mimo toTak się stało i w tym wypadku. Damon Galgut to pisarz z RPA.
Ta książka to trzy opowiadania o tytułach: „Naśladowca”, „Kochanek” i „Opiekun” - w takie role wciela się główny bohater wobec osób spotkanych podczas swoich podróży. Każde z...