Ten zbiór opowiadań to przede wszystkim złe przygody przydarzające się kobiecym bohaterkom – większość z nich była konsekwencją ich własnych działań. Męska część postaci jest z kolei pełna zwierzęcych instynktów, które biorą górę nad ich człowieczeństwem.

Joyce Carol Oates to autorka horrorów i … książek dla dzieci. Laureatka wielu nagród, do niedawna koordynatorka nauki kreatywnego pisania i współredaktorka „Ontario Review”, teraz na spokojnej emeryturze, dalej owocującej dobrą literaturą. Jej osobiste przeżycia po śmierci pierwszego męża to nic innego jak „Opowieść wdowy”. W tych krótkich opowiadaniach zawartych w „Sourland” wyraźnie widać jej inspirację gotycką powieścią. Ponura narracja, tajemnica i cieknąca grozą sceneria, dziwne i wypaczone postaci – to z pewnością znajdziecie w tych miniaturach. Brutalność, strach i przejmujący smutek bohaterów poszczególnych opowiadań, mimo że niektóre wydają się dojmująco naiwne, robią swoje. Jeśli przypadła Wam do gustu literatura grozy, z melancholijną narracją, to „Sourland” i zawarte w nim krótkie opowiadania będą strzałem w dziesiątkę.


Więcej na zukoteka.pl

Ten zbiór opowiadań to przede wszystkim złe przygody przydarzające się kobiecym bohaterkom – większość z nich była konsekwencją ich własnych działań. Męska część postaci jest z kolei pełna zwierzęcych instynktów, które biorą górę nad ich człowieczeństwem.

Joyce Carol Oates to autorka horrorów i … książek dla dzieci. Laureatka wielu nagród, do niedawna koordynatorka nauki...

Trzy słowa które są widoczne na okładce pod tytułem idealnie oddają nastrój i tematykę tego zbioru opowiadań - mroczna strona rzeczywistości. Mroczna, smutna, przygnębiająca, ponura, niepokojąca rzeczywistość.

Po każdym kolejnym opowiadaniu miałem wrażenie, że do mych rąk wpadło kompendium i kwintesencja tragedii i smutnych historii jakie mogą przydarzyć się człowiekowi. To tak jakby wziąć kilka książek 'obyczajowych' wykroić z nich wszystko co szczęśliwe, miłe oraz przyjemne i zostawić jedno najbardziej dołujące wydarzenie.

Opowiadania 'łapały za serce' wbijając również szpilę niepokoju - takie rzeczy się zdarzają, to może spotkać każdego, to może spotkać mnie. Oraz, co potęgowało melancholię, brak jasno zdefiniowanego rozwiązania danej sprawy, ot po prostu historia się kończy, nie wiemy co się dzieje dalej z bohaterami; zwyczajne przecięcie nożem danej sceny i możemy przejść do kolejnej, już zupełnie innej, jednak również przepełnionej goryczą i bólem.

Trzy słowa które są widoczne na okładce pod tytułem idealnie oddają nastrój i tematykę tego zbioru opowiadań - mroczna strona rzeczywistości. Mroczna, smutna, przygnębiająca, ponura, niepokojąca rzeczywistość.

Po każdym kolejnym opowiadaniu miałem wrażenie, że do mych rąk wpadło kompendium i kwintesencja tragedii i smutnych historii jakie mogą przydarzyć się człowiekowi....

http://www.obliczakultury.pl/literatura/beletrystyka/krymina-i-sensacja/4599-sourland-joyce-carol-oates-recenzja

Czym jest Sourland? Miejscem, zjawiskiem, stanem ducha, przeszłością, teraźniejszością, czy oddaniem emocji? Jest wszystkim tym skupionym w jednej książce autorstwa amerykańskiej pisarki Joyce Carol Oates.

Sourland to zbiór opowiadań składający się z 16 historii podzielonych na trzy zasadnicze części. Autorka po raz kolejny przemyca w nich tematy związane z lękiem, samotnością, złowroga przeszłością, w których kiełkuje chęć odnalezienia siebie, zrobienia czegoś odmiennego, od dotychczasowej monotonni życia. Jednak czy zawsze ta wręcz desperacka próba afirmacji swego istnienia ma dobre zakończenie?

Joyce Carol Oates w swoich książkach zazwyczaj skupia się na kobiecie – na jej problemach, emocjach i potrzebach. Nie inaczej było w przypadku zbioru Sourland. Pierwszą część, złożoną z sześciu opowiadań, możemy określić jako historie oscylujące wokół tematu samotności, ale i żądzy, jaką ona wyzwala. Mamy tutaj opowieść o Hadley, która desperacka poszukuje kogoś, kto ją zauważy. Są też historie o kobietach, które zostały pominięte w swoich własnych życiorysach. Zapomniane, odrzucone, obrażanie, niezauważane zwłaszcza przez osoby, które powinny być im najbliższe. Problem alienacji i odrzucenia przewija się w tych różniących się od siebie opowiadaniach o tytułach, które mówią tak niewiele. Są to historie o pewnym braku, które owe kobiety desperacko próbują zapełnić. Pierwsza część treści tego zbioru można zamknąć w zdaniu: chroń mnie przed tym, czego pragnę.

Druga część to cztery opowiadania, które swa specyfiką wpisują się w konwencje thrillera przepełnionego ludzkim dramatem. Bohaterki i bohaterowie tych historii zmierzą się w niej z najmroczniejszymi wspomnieniami ze swojej przeszłości, które odcisnęły piętno na ich psychice. Wciągające opowieści o traumach, walce, przetrwanie i poznawaniu siebie. Opowiadanie Transakcja wymienna jako jedno z nielicznych w tym zbiorze przedstawia mężczyznę jako głównego bohatera. Ten wspomina swoje lata młodzieńcze, które w świecie teraźniejszym nie pozwalają mu żyć w pełni. Te opowiadania są właśnie o tragicznych losach z przeszłości, które determinują przyszłość.

Część ostatnia nawiązuje do tematu końcowego, czyli do śmierci. W tym wypadku wiążę się ona z początkiem czegoś nowego, ale niekoniecznie dobrego. Śmierć wywołuje niepohamowane lęki, poczucie absolutnego wyczyszczenia i bezradności. To nicość, która doprowadza do obłędu, ale jednocześnie w tej czarnej dziurze strachu tli się małe światło, za którym trzeba podążać, bo nie ma już innego wyjścia. W tej części złożonej z sześciu opowiadań jako ostatnie pojawia się tytułowe Sourland, które w niezwykle emocjonalny i prawdziwy sposób zamyka ostateczne znaczenie książki, właśnie w tym jednym słowie Sourland tworząc jakby autonomiczną nazwę dla mrocznego świata rzeczywistości Joyce Carol Oates – świata, z którego nigdy nie budzi się w pełni ani też nigdy w pełni nie zasypia. Autorka przedstawia dwa oblicza życia, z których zawsze to jedno drapieżne i cierpiące determinuje drugie.

Tytuły opowiadań nie są kluczowe, ale nie są też bez znaczenia. Często wyrwane z kontekstu i odnoszące się do z pozoru mało ważnych zagadnień nadają interpretacyjna drogę, która nierzadko nie ma właściwego zakończenia i rozwiązania. Oates przekazuje wiele emocji – najczęściej tych depresyjnie przejmujących, ale nie robi tego w sposób nachalny, czy cierpiętniczy. Największe koszmary opowiada w sposób przenikliwy, ale w tonie najzwyczajniejszej codzienności życia.

Oates jest mistrzynią grozy, jednak nie tej fikcyjnej przepełniona nienazwanymi potworami. Jej opowieści odnoszą się do rzeczywistych lęków. To gra bólu i śmierci, chęci życia i przetrwania, próby konfrontacji ze wszystkimi trudami otaczającego świata.

Opowiadania Oates nie mają zakończeń ani dobrych ani złych. Wiążą się z kolejnością wydarzeń, odpowiedzialnością za czyny, których nie może zmienić żaden bieg wydarzeń. Sourland to z pewnością książka, która ukazuje "mroczną stronę rzeczywistości" i odsłania jej pozory. Specyficzny styl autorki może zrazić, bądź przyciągnąć w swej wyjątkowości. Historie wyrwane z życiorysów mogą zaciekawić, ale i odrzucić. Jest to proza, która oddziaływuje na emocje odbiorcy, ale jakie to będą odczucia zależy już tylko od nas samych.

http://www.obliczakultury.pl/literatura/beletrystyka/krymina-i-sensacja/4599-sourland-joyce-carol-oates-recenzja

Czym jest Sourland? Miejscem, zjawiskiem, stanem ducha, przeszłością, teraźniejszością, czy oddaniem emocji? Jest wszystkim tym skupionym w jednej książce autorstwa amerykańskiej pisarki Joyce Carol Oates.

Sourland to zbiór opowiadań składający się z 16...