Księga kodów podświadomości

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i chyba raczej ostatnie. Miałam ochotę na psychologiczny poradnik, więc sięgnęłam to tę lekturę, ale nie potrafiła mnie ona zaciekawić. Autorka wszystko tłumaczy bardzo dokładnie i to z prosty sposób. Dla mnie ten sposób jest za prosty. Czytając czułam się jak dziecko podczas korepetycji. Autorka powtarzała w przystępny sposób trudny materiał niczym korepetytor na zajęciach wyrównawczych. Nie tego oczekiwałam. Styl pisania Pani Beaty nie przypadł mi do gustu a szkoda, bo porusza ona ciekawe tematy.

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i chyba raczej ostatnie. Miałam ochotę na psychologiczny poradnik, więc sięgnęłam to tę lekturę, ale nie potrafiła mnie ona zaciekawić. Autorka wszystko tłumaczy bardzo dokładnie i to z prosty sposób. Dla mnie ten sposób jest za prosty. Czytając czułam się jak dziecko podczas korepetycji. Autorka powtarzała w przystępny sposób trudny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

zapraszam do obejrzenia mojej video recenzji :)

zapraszam do obejrzenia mojej video recenzji :)

Pokaż mimo to

Sedno tej książki i to, co najważniejszego ma do przekazania, da się streścić na dwóch stronach. Całość składa się z wielokrotnych powtórzeń i parafraz jednego zdania "Twoja podświadomość wpływa na wszystko, co myślisz i robisz, w oparciu o to, czego się nauczyła o świecie w dzieciństwie". Nie ma tam nic więcej. Nie ma żadnych instrukcji, jak to zmienić. Instrukcje są podobno w kolejnych książkach ;-) No i tradycyjnie odejmuję gwiazdkę za katowanie czytelnika gównianą interpunkcją, za którą "autorka bierze całą odpowiedzialność". Najwyższa pora nauczyć się zasad pisowni, jak chce się być pisarzem.

Sedno tej książki i to, co najważniejszego ma do przekazania, da się streścić na dwóch stronach. Całość składa się z wielokrotnych powtórzeń i parafraz jednego zdania "Twoja podświadomość wpływa na wszystko, co myślisz i robisz, w oparciu o to, czego się nauczyła o świecie w dzieciństwie". Nie ma tam nic więcej. Nie ma żadnych instrukcji, jak to zmienić. Instrukcje są...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przyznam, że sceptycznie podeszłam do tej książki. Wiele negatywnych opinii o autorce, zniechęcało mnie do sięgnięcia po cokolwiek związanego z jej twórczością. Jednak pozytywnie się zaskoczyłam. Forma i język książki, rzeczywiście do mnie trafiła i zmotywowała do wprowadzenia wielu zmian w moim życiu. Dziękuję.

Przyznam, że sceptycznie podeszłam do tej książki. Wiele negatywnych opinii o autorce, zniechęcało mnie do sięgnięcia po cokolwiek związanego z jej twórczością. Jednak pozytywnie się zaskoczyłam. Forma i język książki, rzeczywiście do mnie trafiła i zmotywowała do wprowadzenia wielu zmian w moim życiu. Dziękuję.

Pokaż mimo to

Przeczytana 2 razy, za każdym razem działa lepiej :)

Przeczytana 2 razy, za każdym razem działa lepiej :)

Pokaż mimo to

Tego się nie da czytać. Napisane stylem infantylizującym czytelnika, pełnym powtórzeń i kwiecistych słów, które nie mają w sobie wiele treści. Wzięte z biblioteki na spróbowanie - z całym szacunkiem, ale więcej nie sięgnę po książki Pani Beaty. Zmarnowany czas.

Tego się nie da czytać. Napisane stylem infantylizującym czytelnika, pełnym powtórzeń i kwiecistych słów, które nie mają w sobie wiele treści. Wzięte z biblioteki na spróbowanie - z całym szacunkiem, ale więcej nie sięgnę po książki Pani Beaty. Zmarnowany czas.

Pokaż mimo to

“W dżungli podświadomości” wbiła mnie w ziemię swoim niskim poziomem. Mimo to postanowiłam zmierzyć się z dalszymi częściami cyklu o podświadomości autorstwa słynnej podróżniczki. Dlaczego? Ponieważ wierzę, że znajdę tam coś wartościowego. Coś, co wyjaśni mi fenomen tych poradników.

To doprowadziło mnie do “Księgi kodów podświadomości”. Muszę przyznać, zostałam zaskoczona pozytywnie. Ta książka jest lepsza od swojej poprzedniczki. Co prawda, dalej odbieram ją jako bełkot, ale tu przynajmniej znalazłam parę dobrych rzeczy.

Dobre wrażenie zrobiły na mnie rozdziały poświęcone dobrym kodom: jak one brzmią, jak je interpretować, co daje wprowadzenie ich w życie. Tutaj autorka naprawdę odwaliła kawał dobrej roboty, opisała wszystko prosto, przejrzyście i na temat. Te rozdziały czytało mi się bardzo przyjemnie i mam wrażenie, że faktycznie mogą dotrzeć do osób z niską samooceną.

Podobał mi się też fragment, w którym Pawlikowska porusza kwestie nałogów. Jeżeli chodzi o całość, to trochę poleciała z nadinterpretacją, ale pada jedno, za to bardzo ważne stwierdzenie: że nałóg zaczyna się w momencie, kiedy MUSISZ się napić/zapalić/wziąć kolejną działkę itp. To uważam za warte zapamiętania.

Zaskoczyła mnie też prawdziwa wzmianka o suplementach. Chodzi o to, jakie warunki musi spełniać suplement, by móc go wprowadzić na rynek ( a raczej jakich nie musi). warto się zapoznać z tym.

To są te wszystkie dobre rzeczy, które znalazłam w “Księdze kodów podświadomości”. Niestety nie obyło się też bez wad.

Powtórzenia. Znowu. Tym razem nie liczyłam ich już, by się nie irytować niepotrzebnie.Jeśli ktos chce się zabrać za poradniki Pawlikowskiej, niech się nastawi na to, że będzie czytał pewne zdania po kilkanaście razy. Mimo to nie mogłam przeboleć faktu, że autorka postanowiła streścić “W dżungli podświadomości” w pierwszych 12 rozdziałach kolejnego tomu serii. Po czym odesłała mnie do 1 części, gdyby było mi mało. Nie można było w takim razie wyciąć tych 12 rozdziałów i od razu poinformować czytelnika o prawidłowej kolejności? To takie trudne?

Zaczynają mnie też denerwować żółte karteczki. Dla mnie dorzucenie do zdania żółtego tła( nie lubię tego koloru, nie działa on na mnie optymistycznie) i kilku dziecinnych rysuneczków nie zmienia jego odbioru. Do tego nie podoba mi się to, że są one rozmieszczone losowo. Rozumiem, gdyby znajdowały się na końcu rozdziału czy akapitu, jednak często pojawiają się w środku wywodu, wyrywając z czytania.

Pani Beata ma też tendencję do nadużywania anegdotek i przypowieści. Prawie do każdej błahostki jest dodana historyjka, której nadinterpretacja zwalała mnie z nóg.Czy naprawdę do wszystkiego trzeba dorabiać wielką ideologię? Np. w każdej opowiastce o dziecku i rodzicach musi paść kwestia zadania domowego. Rodzic pytający dziecko, czy odrobiło lekcje jest złym rodzicem, ponieważ koduje w dziecku przekonanie, że jest kochane tylko wtedy, gdy wykonuje swoje obowiązki. Tak jest, nie ma opcji, że rodzic zadaje po prostu pytanie, a dziecko mu po prostu udziela informacji. Trzeba dorobić temu otoczkę( z której wnioskuję, że autorka chyba nie może pogodzić się z faktem, że musiała odrabiać za dzieciaka zadania domowe).

Dochodzą też jej inne teorie takie jak:złe kody to wina rodziców( o wpływie czynników zewnętrznych na rozwój dziecka wspomnieć nie łaska?), jedzenie słodyczy wywodzi się z braku poczucia bezpieczeństwa(bo nie można po prostu lubić słodkiego smaku?), alkohol jest zły(tak, ale robienie z człowieka alkoholika, bo przywozi z podróży alkohol, to przesada) itp. Nie mówiąc już o tym, ze szczytem hipokryzji jest to, że kobieta, która krytykuje powstawanie “cudownych” suplementów na szczęście w cenie 2.99zł, sama wydaje cykl książek o tym, jak zdobyć szczęście, za który trzeba zapłacić ok. 100zł.

Na chwilę obecną, pomimo wad, “Księga kodów podświadomości” wypada lepiej i żałuję, że nie zaczęłam od niej. Pominęłabym całą masę powtórzeń i połowę zbędnego gadania autorki.

“W dżungli podświadomości” wbiła mnie w ziemię swoim niskim poziomem. Mimo to postanowiłam zmierzyć się z dalszymi częściami cyklu o podświadomości autorstwa słynnej podróżniczki. Dlaczego? Ponieważ wierzę, że znajdę tam coś wartościowego. Coś, co wyjaśni mi fenomen tych poradników.

To doprowadziło mnie do “Księgi kodów podświadomości”. Muszę przyznać, zostałam zaskoczona...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

TAK TAK TAK ! POLECAM! Uwielbiam Panią BP i jej twórczość - moja opinia może być, więc dla wielu nieobiektywna.

TAK TAK TAK ! POLECAM! Uwielbiam Panią BP i jej twórczość - moja opinia może być, więc dla wielu nieobiektywna.

Pokaż mimo to

Nuzaca

Nuzaca

Pokaż mimo to

Wiązałam ogromne nadzieje z tą książką ale niestety zawiodłam się. Autorka przekonuje nas przez 300 stron że trzeba o siebie dbać i że trzeba się kochać. Nic nowego, nic odkrywczego.

Książka mnie wkurzała- nie mogłam ciągle i w kółko czytać o tym samym. Lektura jest męcząca chociaż sama koncepcja "kodów" jest bardzo ciekawa i dałoby się tutaj wyłuskać coś naprawdę interesującego.

Jedna gwiazdka jest za ilustracje w książce i motywujące hasła na żółtych stronach.

Wiązałam ogromne nadzieje z tą książką ale niestety zawiodłam się. Autorka przekonuje nas przez 300 stron że trzeba o siebie dbać i że trzeba się kochać. Nic nowego, nic odkrywczego.

Książka mnie wkurzała- nie mogłam ciągle i w kółko czytać o tym samym. Lektura jest męcząca chociaż sama koncepcja "kodów" jest bardzo ciekawa i dałoby się tutaj wyłuskać coś naprawdę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to