Wayne Dyer ma swój niepowtarzalny styl. Kiedy czytam jego książki, czuję się jakby mówił /pisał właśnie do mnie. Czuję też, jakby się do mnie uśmiechał. Kto wie, może właśnie ten uśmiech czyni go tak przekonującym.... Świetny podręcznik dla osób, które mają problem z asertywnością, dla osób, które z jakiś powodów, nie zdołali się jeszcze nauczyć bycia asertywnymi. Zawsze, kiedy mam wątpliwości co do siebie, sięgam po Dyera. Pomaga... :)

Wayne Dyer ma swój niepowtarzalny styl. Kiedy czytam jego książki, czuję się jakby mówił /pisał właśnie do mnie. Czuję też, jakby się do mnie uśmiechał. Kto wie, może właśnie ten uśmiech czyni go tak przekonującym.... Świetny podręcznik dla osób, które mają problem z asertywnością, dla osób, które z jakiś powodów, nie zdołali się jeszcze nauczyć bycia asertywnymi. Zawsze,...

Podobnie jak książka pokochaj siebie tego samego autora tak i ta powinny być obowiązkowym podręcznikiem w szkole. Gdyby ktoś poprowadził mnie w dzieciństwie za rękę przez stronice tej książki byłbym niezniszczalnym człowiekiem. Inteligencja emocjonalna w pigółce niemalże za darmo.

Podobnie jak książka pokochaj siebie tego samego autora tak i ta powinny być obowiązkowym podręcznikiem w szkole. Gdyby ktoś poprowadził mnie w dzieciństwie za rękę przez stronice tej książki byłbym niezniszczalnym człowiekiem. Inteligencja emocjonalna w pigółce niemalże za darmo.

„Kieruj swoim życiem” to druga książka amerykańskiego psychiatry, jaką przeczytałam. O ile, pierwsza była dla mnie arcydziełem, ta do mnie trafiła mniej, ale skutecznie. A o to chyba chodzi. Bardzo lubię styl autora – piszę on dla ludzi o ludziach, przekazując swoją wiedzę. Jego przykłady są zawsze trafione i ciekawe, a styl i język przekazywania swojej wiedzy klarowny i przyjemny.
Celem Dyer’a jest intensywna praca nad asertywnością, umiejętnością mówienia „nie” i stawiania siebie na pierwszym miejscu. Pokazuje nam kto i jak nami manipuluje. Jest to przy okazji trochę przytłaczające, bo wychodzi na to, że każdy próbuje przejąć nad nami kontrolą, a ilość technik nie ma końca. Dostajemy liczne, dobrze napisane wskazówki na to, jak walczyć z tak zwanymi manipulatorami, żeby w efekcie być panem/panią swojego losu.

Spis treści:
1. Twoja deklaracja niepodległości.
2. Działanie z pozycji siły.
3. Unikanie obsesyjnego rozmyślania.
4. Jak unikać niebezpiecznych porównań.
5. Jak opanować umiejętność spokojnego i skutecznego działania.
6. Naucz innych, jak chcesz być traktowany.
7. Nigdy nie przekładaj lojalności wobec instytucji lub rzeczy materialnych ponad lojalność wobec samego siebie.
8. Jak odróżnić poglądy od prawdy.
9. Jak być kreatywnie aktywnym w każdej sytuacji.
10. Zwycięzca czy przegrany? Sprawdź, czy jesteś ofiarą.

„Kieruj swoim życiem” to druga książka amerykańskiego psychiatry, jaką przeczytałam. O ile, pierwsza była dla mnie arcydziełem, ta do mnie trafiła mniej, ale skutecznie. A o to chyba chodzi. Bardzo lubię styl autora – piszę on dla ludzi o ludziach, przekazując swoją wiedzę. Jego przykłady są zawsze trafione i ciekawe, a styl i język przekazywania swojej wiedzy klarowny i...

Książka porusza bardzo frustrujący temat- manipulację ze strony innych osób. Bardzo często nie jesteśmy świadomi tego, iż jesteśmy manipulowani. O problemie mówi przed wszystkim fakt, że najczęściej do manipulacji dochodzi ze strony naszych rodzin.

Sama książka jest bardzo obszerna i w ten sposób kompleksowo porusza zagadnienie manipulacji i wskazuje jak się od niej uwolnić i być tym samym wolnym człowiekiem.

Książka porusza bardzo frustrujący temat- manipulację ze strony innych osób. Bardzo często nie jesteśmy świadomi tego, iż jesteśmy manipulowani. O problemie mówi przed wszystkim fakt, że najczęściej do manipulacji dochodzi ze strony naszych rodzin.

Sama książka jest bardzo obszerna i w ten sposób kompleksowo porusza zagadnienie manipulacji i wskazuje jak się od niej...

Przydatne. Warto zapoznać się, niby wiadomo wszystko, ale...

Przydatne. Warto zapoznać się, niby wiadomo wszystko, ale...

Zabrałam się za lekturę książki tego autora, ponieważ polecała go B. Pawlikowska, której rady i spojrzenie na życie dość sobie cenię. Akurat tylko ten tytuł mają w mojej bibliotece.
Przeżyłam duże rozczarowanie - dla mnie to zupełnie inne "klimaty" i inne podejście.

Teoretycznie to poradnik bycia asertywnym. Uważam jednak, że osoba stosująca się porad autora mogłaby być odebrana raczej jako agresywna.
Większość porad jest dla mnie mało realistyczna, taka nieprzystająca do codzienności. To jest coś takiego, co niby wszyscy wiemy, że teoretycznie należałoby zrobić, ale w praktyce tak się nie robi. Np. porada, aby po prostu wyjść z restauracji, w której spotkaliśmy się z kumplami, kiedy ci zaczynają rozmawiać o czymś, co nam nie odpowiada. Ile osób naprawdę wyjdzie? I czy to nie byłoby jednak trochę śmieszne...?
Zszokowała mnie nieco opisana scenka jednego z (byłych już, oczywiście) pacjentów Dyera, który, nie mogąc doprosić się od kelnerki zmiany stolika w fastfoodowym barze, zaczął symulować atak choroby, co spowodowało nadejście kierownika i spełnienie prośby klienta. Na odchodnym były pacjent uśmiechnął się i mrugnął do kelnerki, aby ta wiedziała, że tylko udawał, oczywiście nie zostawiwszy uprzednio napiwku. I takie sposoby radzenia sobie zaleca lekarz psychiatra?? Już pomijam górnolotny argument, że to może niezbyt etyczne, ale czy nie jest po prostu infantylne??
Często w trakcie lektury miałam wrażenie, że Dyer przecenia wpływ jaki człowiek ma na rzeczywistość.
W książce pełno jest przykładów "uleczonych" pacjentów doktora, którzy już nie mają problemów z rodziną czy innymi ludźmi. No jestem ciekawa relacji drugiej strony...

Dyer odradza zwracanie się do ludzi używając ich tytułów, typu "panie doktorze", czy "pani dyrektor", a zamiast tego zaleca mówienie po imieniu, co rzekomo strąca ich z pantałyku i pokazuje, że oto mają do czynienia z kimś, kto nie jest ofiarą. W sklepie, urzędzie, czy innych miejscach najlepiej nie rozmawiać z obsługą, tylko od razu walić do zwierzchnika, bo niższy personel lubi wiktymizować swoich petentów. W ogóle terminy "ofiara" i "wiktymizacja" są w książce używane często i gęsto.

Są tu i pewne rady, z którymi nie sposób się nie zgodzić, np. że nie ma sensu narzekać na pogodę albo żeby unikać maruderów. Ale generalnie książka jest toporna i - przepraszam - ale raczej głupia. I do tego jeszcze ta "amerykańskość". Brrr...

Zabrałam się za lekturę książki tego autora, ponieważ polecała go B. Pawlikowska, której rady i spojrzenie na życie dość sobie cenię. Akurat tylko ten tytuł mają w mojej bibliotece.
Przeżyłam duże rozczarowanie - dla mnie to zupełnie inne "klimaty" i inne podejście.

Teoretycznie to poradnik bycia asertywnym. Uważam jednak, że osoba stosująca się porad autora mogłaby być...

'Kieruj swoim życiem' to kompletny poradnik asertywności i wolności umysłowej. Pozwala zrozumieć jak często zupełnie niepotrzebnie ludzie sami wpędzają się w zły nastrój lub poczucie winy, wyjaśnia mechanizmy działające gdy tak się dzieje, proponuje proste i skuteczne rozwiązania, pomaga WYBRAĆ szczęście i uświadamia że jest ono właśnie kwestią świadomego wyboru. W książce znajdziemy opisy konkretnych sytuacji, w których sami robimy z siebie ofiary, lub ktoś próbuje nas nimi uczynić dla własnych korzyści (mniej lub bardziej świadomie),a także opisy technik które pozwolą wyrwać się z błędnego koła. Napisana prostym językiem. Choć warto na chwilę zatrzymać się nad przeczytanymi właśnie słowami, utrwalić je sobie, to czyta się szybko i swobodnie.
Co prawda nie wywróciła mi światopoglądu do góry nogami, ale za to otworzyła oczy na kilka kwestii których do tej pory sobie nie uświadamiałem. Z czystym sumieniem mogę polecić ją każdemu, jest na tyle uniwersalna że każdy znajdzie tam coś dla siebie, niezależnie od tego czy jest twardo stąpającym po ziemi twardzielem, czy zagubioną owieczką :)

'Kieruj swoim życiem' to kompletny poradnik asertywności i wolności umysłowej. Pozwala zrozumieć jak często zupełnie niepotrzebnie ludzie sami wpędzają się w zły nastrój lub poczucie winy, wyjaśnia mechanizmy działające gdy tak się dzieje, proponuje proste i skuteczne rozwiązania, pomaga WYBRAĆ szczęście i uświadamia że jest ono właśnie kwestią świadomego wyboru. W książce...

Jestem z niej ciut mniej zadowolona niż z pozycji "Pokochaj siebie" tego autora. Zastanawia mnie, czy dlatego że faktycznie jest ona mniej wartościową lekturą, czy dlatego że jest mniej trafna w moim przypadku wyłącznie. Zdecydowanie polecam wszystkim.

Jestem z niej ciut mniej zadowolona niż z pozycji "Pokochaj siebie" tego autora. Zastanawia mnie, czy dlatego że faktycznie jest ona mniej wartościową lekturą, czy dlatego że jest mniej trafna w moim przypadku wyłącznie. Zdecydowanie polecam wszystkim.

Świetna pozycja, tak samo jak "Pokochaj siebie" tego samego autora.

Książka na naturalnych przykładach pokazuje jak łatwo stać się ofiarą w życiu, poddać się wiktymizacji. Zdecydowanie polecam osobom, które dużo analizują nie ważne czy przeszłość, czy teraźniejszość. Myślisz sobie "a co jeśli?", "chyba nie powinienem", "głupio to będzie wyglądać" , "wyśmieją mnie"? Jeśli zbliżyłem się choćby po części do Twojego toku rozumowania, ta książka jest dla Ciebie.

Świetna pozycja, tak samo jak "Pokochaj siebie" tego samego autora.

Książka na naturalnych przykładach pokazuje jak łatwo stać się ofiarą w życiu, poddać się wiktymizacji. Zdecydowanie polecam osobom, które dużo analizują nie ważne czy przeszłość, czy teraźniejszość. Myślisz sobie "a co jeśli?", "chyba nie powinienem", "głupio to będzie wyglądać" , "wyśmieją...

W teorii ok, jednak porady wydają się nie przystające do rzeczywistości, mocno amerykańskie i pisane z perspektywy uprzywilejowanego białego mężczyzny. Warto wynieść ogólny przekaz, niekoniecznie stosując rady praktyczne.

W teorii ok, jednak porady wydają się nie przystające do rzeczywistości, mocno amerykańskie i pisane z perspektywy uprzywilejowanego białego mężczyzny. Warto wynieść ogólny przekaz, niekoniecznie stosując rady praktyczne.