"Suka z klasą" - to moja pierwsza książka tego autora. Pewnego dnia Andrew wraz ze swoją małżonką Sarah, postanawia spełnić swoje marzenie o posiadaniu psa. Młody mężczyzna postanawia odwiedzić schronisko, mając przy tym nadzieję, że znajdzie w nim swojego wymarzonego pupila. Jego oczom ukazała się charcica angielska - na pierwszy rzut oka, niespełniająca kryteriów Andrew'a. Jednak po chwili namysłu małżeństwo postanawia dać szanse Dash i zaadoptować ją.

Książkę pochłonęłam w kilka godzin :) Także jeśli ktoś szuka jakiejś lekkiej, przyjemnej lekturki, to z czystym sumieniem mogę polecić te książkę :)

"Suka z klasą" - to moja pierwsza książka tego autora. Pewnego dnia Andrew wraz ze swoją małżonką Sarah, postanawia spełnić swoje marzenie o posiadaniu psa. Młody mężczyzna postanawia odwiedzić schronisko, mając przy tym nadzieję, że znajdzie w nim swojego wymarzonego pupila. Jego oczom ukazała się charcica angielska - na pierwszy rzut oka, niespełniająca kryteriów...

Na przeczytanie tej książki przyszło mi czekać kilka miesięcy, gdyż w bibliotece długo jej nie było. Jednak czekanie nawet się opłaciło :) Chociaż wydaje mi się, że książkę polubią przede wszystkim osoby lubiące książki o tematyce zwierzęcej.
Czytając "Sukę z klasą" trochę porównywałam ją z książką "Marley i ja" (absolutnie nie miałam takiego zamiaru, ale uwielbiam Marley'a i tak jakoś wyszło). W obu przypadkach mamy do czynienia z parą, która decyduje się na psa. Również w obu przypadkach decyzja ta pociąga za sobą znaczące zmiany, a wymarzony czworonóg okazuje się nie do końca idealny. Jednak, o ile historia Marley'a mnie zachwyciła, to opowieść o Dash jedynie spodobała (ale tylko przez małe s). Książę czytało się szybko. Przez rok towarzyszymy Andrew, Sarah i Dash, obserwując jak zmienia się ich życie. Dzięki temu czytelnik może ich nieco poznać.

Dzisiaj rozmawiałam o tej książce z koleżanką i po jej przeanalizowaniu nieco zmieniłam opinię oraz liczbę przyznanych gwiazdek gwiazdek. Książka nadal nie wydaje mi się zła, ale wcześniej o jednym nie napisałam. Mianowicie o zachowaniu Andrew, które niekiedy było denerwujące.

Na przeczytanie tej książki przyszło mi czekać kilka miesięcy, gdyż w bibliotece długo jej nie było. Jednak czekanie nawet się opłaciło :) Chociaż wydaje mi się, że książkę polubią przede wszystkim osoby lubiące książki o tematyce zwierzęcej.
Czytając "Sukę z klasą" trochę porównywałam ją z książką "Marley i ja" (absolutnie nie miałam takiego zamiaru, ale uwielbiam...

Wbrew informacjom na które trafiłam, według mnie nie jest w żadnym wypadku książka obyczajowa. Bardziej coś na zasadzie zbioru istotnych informacji dotyczących posiadania charta. I tu trzeba być przygotowanym na jedno. Jeśli kogoś temat nie interesuje, lub jest mu zwyczajnie obojętny, to książka raczej go nie wciągnie. Posunę się do stwierdzenia, że autor wykazał się czymś w rodzaju obsesji względem własnego psa i w wielu miejscach jest to trochę drażniące. Od prostych opisów typowych zachowań tych psów, aż po (moim zdaniem naprawdę zbędne) zagłębianie się w informacje na temat gonitw. Gdzieś w okolicy prywatnej sesji zdjęciowej, bo może Dash przypomni sobie dawne czasy po wygranej - zwątpiłam. Autor ma niesamowity nawyk uczłowieczania psa, wciskania mu zachowań lub reakcji o których większość właścicieli nawet nie myśli w stosunku do własnego zwierzaka. Z jednej strony chce, by chart, który nie może brać już udziału w gonitwach, przystosował się do życia w domu, by zaraz radośnie wymyślić sposób, by przypomnieć jej "dawne czasy". Nie wspomnę, że kolejne kilka kartek później narzeka, że piesek nadal jest sobą i ucieka po kolejnym spuszczeniu ze smyczy...

W skrócie - książka wybitnie dla osób zaciekawionych tematem chartów. Tutaj wszystko kręci się wokół psa, nawet ślub o którym w między czasie teoretycznie też coś się wspomina, ale w porównaniu do nawyków żywieniowych pupila lub spacerów po parku, zdecydowanie bez szczególnego entuzjazmu...

Wbrew informacjom na które trafiłam, według mnie nie jest w żadnym wypadku książka obyczajowa. Bardziej coś na zasadzie zbioru istotnych informacji dotyczących posiadania charta. I tu trzeba być przygotowanym na jedno. Jeśli kogoś temat nie interesuje, lub jest mu zwyczajnie obojętny, to książka raczej go nie wciągnie. Posunę się do stwierdzenia, że autor wykazał się czymś...

Andrew Dilger to redaktor i doceniany poeta, a także miłośnik chartów. Suka z klasą to jego debiut prozatorski. Autor obecnie pracuje nad kolejną książką.
Trzydziestosiedmioletni Andrew marzy o psie. Lecz nie może być to byle jaki pies. I tu pojawiają się pewne dylematy: czy ma to być kundel czy rasowy, zaadoptowany ze schroniska czy kupiony. W wyborze Andrew’owi pomaga jego dziewczyna Sarah. I tak wybór pada na Dash - charcicę, medalistkę ścigającą się kiedyś w wyścigach oraz zdobywczynię tytułu Suki Roku.
Od tej chwili Andrew i Sarah zaczynają zmagania z opieką nad psem, nauczonym innego życia. W dodatku Andrew przygotowuje swój ślub i zastanawia się jak włączyć w tę uroczystość niesfornego psiaka.
"Suka z klasą" Andrew'a Dilgera to lekka i przyjemna lektura dla osób lubiących tematykę związaną z psami. W książce w bardzo fajny i ciekawy sposób są ukazane zmagania z wychowaniem nadaktywnego psa. Dash do tej chwili była przyzwyczajona do gonitw, więc na początku nie było łatwo sobie z nią poradzić. W moim odczuciu jeżeli ktoś chce zaopiekować się chartem, książka Suka z klasą to lektura obowiązkowa. W bardzo przystępny sposób autor ukazuje to z czym można się liczyć biorąc do swojego domu czworonoga. Ciekawym aspektem są także przygotowania do ślubu, które jednak muszą być pogodzone z wychowaniem Dash.

Podsumowując książkę polecam tym, którzy akurat lubią psie historie. Książka ukazuje typowe rozterki właściciela czworonoga, szczególnie tak ruchliwego jak Dash. Jest to lektura zabawna. Dla mnie dużym plusem była okładka, która przeciągnęła mój wzrok.

Andrew Dilger to redaktor i doceniany poeta, a także miłośnik chartów. Suka z klasą to jego debiut prozatorski. Autor obecnie pracuje nad kolejną książką.
Trzydziestosiedmioletni Andrew marzy o psie. Lecz nie może być to byle jaki pies. I tu pojawiają się pewne dylematy: czy ma to być kundel czy rasowy, zaadoptowany ze schroniska czy kupiony. W wyborze Andrew’owi pomaga...

ciepła, zabawna opowieść

ciepła, zabawna opowieść

Świetna książka, lekka, wesoła.
Czyta się ją jednym tchem, polecam.

Świetna książka, lekka, wesoła.
Czyta się ją jednym tchem, polecam.

Książkę czytało się przyjemnie. Jest to lekka pozycja na leniwe popołudnie, coś na odstresowanie. Polecam szczególnie osobom, które tak jak ja lubią pieski. Pragnę dodać, że możemy dowiedzieć się mnóstwo na temat chartów i wyścigów psów.

Książkę czytało się przyjemnie. Jest to lekka pozycja na leniwe popołudnie, coś na odstresowanie. Polecam szczególnie osobom, które tak jak ja lubią pieski. Pragnę dodać, że możemy dowiedzieć się mnóstwo na temat chartów i wyścigów psów.

W sumie fajna opowiastka dla miłośników psów. Jedyne, co mnie drażniło chwilami, to podejście autora do psa, jakby był człowiekiem. Nawet próbował zorganizować psinie spotkanie rodzinne z jej biologicznymi rodzicami

W sumie fajna opowiastka dla miłośników psów. Jedyne, co mnie drażniło chwilami, to podejście autora do psa, jakby był człowiekiem. Nawet próbował zorganizować psinie spotkanie rodzinne z jej biologicznymi rodzicami