.

.

Nie rozumiem po co ta seria jest kontynuowana. W tej części tak naprawdę nic ważnego się nie dzieje, pewne wątki są na siłę budowane. Książkę czyta się bardzo szybko, jednak moim zdaniem nie rekompensuje to braku przewodniego pomysłu. Zmagania głównej bohaterki z codziennością i tajemniczym wrogiem można opisywać w nieskończoność, a to nie o to tu chodzi. Zdecydowanie uważam, że autor powinien poprzestać na 8 pierwszych częściach.

Nie rozumiem po co ta seria jest kontynuowana. W tej części tak naprawdę nic ważnego się nie dzieje, pewne wątki są na siłę budowane. Książkę czyta się bardzo szybko, jednak moim zdaniem nie rekompensuje to braku przewodniego pomysłu. Zmagania głównej bohaterki z codziennością i tajemniczym wrogiem można opisywać w nieskończoność, a to nie o to tu chodzi. Zdecydowanie...

Drugi tom czyta się jeszcze szybciej. Lektura przyjemna, ale niesamowicie emocjonująca. Tylko nie czytajcie przed snem, problem z wyciszeniem emocji murowany... Polecam!

Drugi tom czyta się jeszcze szybciej. Lektura przyjemna, ale niesamowicie emocjonująca. Tylko nie czytajcie przed snem, problem z wyciszeniem emocji murowany... Polecam!

Druga część z serii "Kronik Eliie", równie fascynująca co pierwsza, wciągnęła mnie nieziemsko, powodując napięcie w niemal każdym rozdziale, przyspieszone bicie serca, a także wzbierające emocje takie jak czułość, smutek, śmiech, podziw i radość. Uzależniłam się od Ellie i jej przygód w dorosłym życiu. Z ochotą i strasznym zaciekawieniem przewracałam kolejne kartki, pochłaniając ich zawartość niczym gąbka. Fenomen.

Druga część z serii "Kronik Eliie", równie fascynująca co pierwsza, wciągnęła mnie nieziemsko, powodując napięcie w niemal każdym rozdziale, przyspieszone bicie serca, a także wzbierające emocje takie jak czułość, smutek, śmiech, podziw i radość. Uzależniłam się od Ellie i jej przygód w dorosłym życiu. Z ochotą i strasznym zaciekawieniem przewracałam kolejne kartki,...

Całą serię "Jutro" zaczęłam czytać jakoś ponad rok temu. Zrobiła na mnie naprawdę duże wrażenie, ponieważ opisywane przez autora losy grupki młodzieży podczas wojny chwytały mocno za serce. "Kroniki Ellie" mimo iż są kontynuacją serii "Jutro" i nie opowiadają już o stanie wojennym, to i tak bardzo je lubię. Drugi tom kontynuacji to dalsza historia nastolatków, którzy nie tylko przeżyli wojnę, ale i sami walczyli. Teraz mimo iż wojna się już skończyła, oni nadal muszą walczyć.


O czym w ogóle jest książka?
Opowiada ona o grupie nastolatków, których poznajemy we wcześniejszych częściach. Tym razem Grupa Wyzwolonych znów w akcji, wyruszają z misją rozpoznania wroga. Mały Gavin, którego ma pod swoją opieką główna bohaterka Ellie, mimo iż jest już ciężarem dla niej samej, bo jak to mały chłopak lubi rozrabiać, a poza tym ma problemy ze słuchem, chce jechać z nimi. Ellie musi sama opiekować się farmą, pilnować finansów, ratować przyjaciół z opresji, a poza tym radzić sobie z Gavinem, który staje się coraz bardziej agresywny i nie słucha innych. Nasza bohaterka mimo wszystko walczy i nie poddaje się, ponieważ musi być gotowa w każdej chwili, bo nie wiadomo, kiedy wróg może zaatakować.

Co mi się w niej podobało?
Na pewno jedną z rzeczy, która zachęca do czytania jest to, że książka opowiada o sile więzi i przywiązaniu jaką możemy dostrzec między Ellie a Gavinem. Wiedzą, że nie mają nikogo oprócz siebie, rozumieją się bez słów i zawsze ruszają sobie na pomoc. To samo tyczy się całej grupki młodzieży, która przetrwała wojnę. Ich losy uczą nas, że te wszystkie ciężkie doświadczenia, z którymi niekiedy sami musimy się zmierzyć, zbliżają ludzi i zacieśniają ich więzi.

A co z akcją książki?
Akcja mimo iż była wolniejsza niż we wcześniejszych częściach, to nie mogłam oderwać się od książki. Jedynie wypady za granicę i końcówka książki trzymały mocno w napięciu. Autor nie raz rozśmieszył mnie i wprawił w osłupienie.

Co na minus?
Na pewno to, że w tej części mało było wspomniane o Fi, niby najlepsza przyjaciółka Ellie, ale prawie w ogóle jej nie było w "Nieuleczalnej".
Poza tym dużym minusem dla mnie były długie rozważania Ellie, które czasem zajmowały kilka rozdziałów. Ale jakoś da się je przeżyć. :D

Źródło recenzji: http://ksiazkowyswiatwyobrazni.blogspot.com/2017/02/41-kroniki-ellie-nieuleczalna-john.html

Całą serię "Jutro" zaczęłam czytać jakoś ponad rok temu. Zrobiła na mnie naprawdę duże wrażenie, ponieważ opisywane przez autora losy grupki młodzieży podczas wojny chwytały mocno za serce. "Kroniki Ellie" mimo iż są kontynuacją serii "Jutro" i nie opowiadają już o stanie wojennym, to i tak bardzo je lubię. Drugi tom kontynuacji to dalsza historia nastolatków, którzy nie...

Poprzednią część przeczytałam i... nie jestem w stanie dokładnie powiedzieć o czy była. Pamiętam z niej zaledwie trzy wydarzenia, które faktycznie autor opisał bardzo dobrze. Jednak resztę książki zajmowały raczej nieciekawe opisy.
Tutaj sprawa ma się bardzo podobnie- jestem w połowie książki i kompletnie się pogubiłam w całej akcji. Mam nadzieję, że uda mi się doczytać ją do końca. Na ten moment ocena jest taka, ale być może autor jeszcze mnie zaskoczy :)

Poprzednią część przeczytałam i... nie jestem w stanie dokładnie powiedzieć o czy była. Pamiętam z niej zaledwie trzy wydarzenia, które faktycznie autor opisał bardzo dobrze. Jednak resztę książki zajmowały raczej nieciekawe opisy.
Tutaj sprawa ma się bardzo podobnie- jestem w połowie książki i kompletnie się pogubiłam w całej akcji. Mam nadzieję, że uda mi się doczytać ją...

książka naprawdę świetna jest.

książka naprawdę świetna jest.

Oficjalnie Ellie nie dołączyła do Wyzwolenia, chociaż wspiera wiele akcji. Teraz jednak postanawia skupić się na Gavinie i jego siostrzyczce. Bohaterka chce, aby rodzeństwo się spotkało i w tym celu wyruszają do Stratton. Tam jednak czeka na nich okrutny ojczym Gavina, który dotkliwie rani bohaterów. Ellie jednak nie poddaje się i kolejne spotkanie dzieci jest szczęśliwe, a wszystkie akcje Wyzwolenia udane i mimo wielu problemów jej życie powoli zaczyna się układać.

Oficjalnie Ellie nie dołączyła do Wyzwolenia, chociaż wspiera wiele akcji. Teraz jednak postanawia skupić się na Gavinie i jego siostrzyczce. Bohaterka chce, aby rodzeństwo się spotkało i w tym celu wyruszają do Stratton. Tam jednak czeka na nich okrutny ojczym Gavina, który dotkliwie rani bohaterów. Ellie jednak nie poddaje się i kolejne spotkanie dzieci jest szczęśliwe, a...

Przyznam że mi te kroniki lepiej się czyta niż serię Jutro kiedy była wojna bo tam już to było takie monotonne, trochę jak flaki z olejem.

Przyznam że mi te kroniki lepiej się czyta niż serię Jutro kiedy była wojna bo tam już to było takie monotonne, trochę jak flaki z olejem.

Książka nadal ma swój poziom. Chociaż historia jest już ciut za długa, ale nadal trzyma w pewnym napięciu, co spotka Eli, oraz jej przyjaciół. Jeśli przeczytało się już 8 wcześniejszych części to szkoda, nie dokończyć tych dwóch :D

Książka nadal ma swój poziom. Chociaż historia jest już ciut za długa, ale nadal trzyma w pewnym napięciu, co spotka Eli, oraz jej przyjaciół. Jeśli przeczytało się już 8 wcześniejszych części to szkoda, nie dokończyć tych dwóch :D