Książka, mimo iż zapowiadała się całkiem nieźle, nie sprostała moim oczekiwaniom, więc uważam, że tak samo będzie z większością czytelników. Wiele wypowiedzi oraz zachowań jest sztucznych, książka jest autentycznie przeznaczona dla młodszych czytelników, niż na to wygląda, z o dużo mniejszymi wymaganiami.
"Crom i Mali Barbarzyńcy" mieli dość wymyślną i nie aż tak powtarzalną fabułę, a książka jako-tako wciągała, jednak nie wiem, czy należy na nią marnować czas. Tak jak pisałam: jest to pozycja dla młodszych, o mniejszych wymaganiach czytelników, którzy zadowolą się rzadkimi dowcipami, wyrazistymi charakterami i spokojną akcją, która w miarę upływu stron przyspiesza, by na końcu osiągnąć zawrotne tempo i porazić czytelnika nawet szokującą informacją... jednak, skoro koniec jest aż tak ciekawy, to po co czytać początek?

Książka, mimo iż zapowiadała się całkiem nieźle, nie sprostała moim oczekiwaniom, więc uważam, że tak samo będzie z większością czytelników. Wiele wypowiedzi oraz zachowań jest sztucznych, książka jest autentycznie przeznaczona dla młodszych czytelników, niż na to wygląda, z o dużo mniejszymi wymaganiami.
"Crom i Mali Barbarzyńcy" mieli dość wymyślną i nie aż tak...

Rezolutna, rudowłosa Crom podbiła moje serce już podczas pierwszego spotkania. Dlatego też z ogromną przyjemnością sięgnęłam po kontynuację jej przygód, która ukazała się kilka tygodni temu nakładem Wydawnictwa Zielona Sowa. Krzysztof S. Stelmarczyk po raz kolejny zauroczył mnie niesamowitym poczuciem humoru i lekkim piórem, dzięki którym lektura powieści była czystą przyjemnością.

Po burzliwych przygodach, jakie przypadły jej w udziale w poprzednim tomie, Crom wyrusza w drogę powrotną do domu. Towarzyszy jej Bruno, zreformowany wilkołak, który nie tylko został jej najlepszym przyjacielem, ale i najlepszym z możliwych obrońców. Aby dotrzeć do Leśnego Kątka, gdzie mieszka dziewczynka, muszą pokonać długą drogę, Duch Lasu pomyłkowo przeniósł ich bowiem na brzeg Oceanu Zewnętrznego. Bruno liczy na to, że szybko i bezpiecznie uda mu się odprowadzić Crom do domu. Pierwsze komplikacje pojawiają się, gdy oboje ucinają sobie drzemkę w zaciszu porośniętego trawą kopca, a budzą ich przystawione do gardeł miecze dwóch nieletnich barbarzyńców…

W drugim tomie cyklu mamy szansę lepiej poznać świat stworzony przez autora – planetę pokrytą w całości wodą, na której jedynym lądem jest Wyspa, zamieszkana zarówno przez zwykłych ludzi, jak i magiczne istoty. Tym razem akcja przenosi się na Plażę Barbarzyńców oraz pustynny Pierwszy Brzeg. Stelmarczyk łączy schematy z powieści przygodowych i fantastycznych oraz różne elementy kulturowe, czego efektem jest interesujący i barwny misz-masz. W barbarzyńskich plemionach, Dzieciach Światowida, nietrudno nie dostrzec inspiracji Słowianami. Z kolei kraina położona na Pierwszym Brzegu niemal do złudzenia przypomina świat arabski. Na dokładkę dostajemy jeszcze rasowych piratów, grasujących po wodach okalających Wyspę. Jednym słowem, dla każdego coś miłego.

Powieść czyta się niesamowicie szybko, a to za sprawą wartkiej akcji, która nie pozwala się nudzić nawet przez chwilę. Największą zaletą „Crom…” jest niesamowity humor, z jakim została napisana. Bohaterowie toczą zabawne dysputy i docinają sobie niemal na każdym kroku. Nie brak tu także humoru sytuacyjnego. Mogę szczerze przyznać, że kilkukrotnie prawie popłakałam się ze śmiechu, bowiem większość ironicznych komentarzy zdecydowanie lepiej trafi do dorosłych, niż do dziesięciolatków. Z kolei dzieciom z pewnością spodobają się przygody niepokornej i odważnej Crom oraz jej towarzyszy. Dzięki temu książka stanowi świetną lekturę zarówno dla młodszych, jak i starszych czytelników, mających osiemnastkę dawno za sobą.

„Crom i mali barbarzyńcy” to nie tylko świetna kontynuacja – drugi tom jest jeszcze lepszy od pierwszego. Jestem przekonana, że tych, którzy mają już za sobą lekturę powieści „Crom i uczeń czarnoksiężnika”, nie będę musiała przekonywać do sięgnięcia po kolejną część cyklu. Dlatego serdecznie zachęcam do tego wszystkich, którzy nie mieli jeszcze okazji poznać opowieści o rezolutnym rudzielcu. Choć książka skierowana jest przede wszystkim do dzieci w wieku 10+, z pewnością spodoba się wszystkim, niezależnie od wieku.

Rezolutna, rudowłosa Crom podbiła moje serce już podczas pierwszego spotkania. Dlatego też z ogromną przyjemnością sięgnęłam po kontynuację jej przygód, która ukazała się kilka tygodni temu nakładem Wydawnictwa Zielona Sowa. Krzysztof S. Stelmarczyk po raz kolejny zauroczył mnie niesamowitym poczuciem humoru i lekkim piórem, dzięki którym lektura powieści była czystą...

Przeczytałam dwie części i są one wspaniałe!!!!!

Przeczytałam dwie części i są one wspaniałe!!!!!

Naprawdę niezła. Bardzo zabawna powieść przygodowa. Czekam na następną część.

Naprawdę niezła. Bardzo zabawna powieść przygodowa. Czekam na następną część.

Miło jest przeczytać książkę, w której nie ma wątku miłosnego a i tak jest ciekawa.

Miło jest przeczytać książkę, w której nie ma wątku miłosnego a i tak jest ciekawa.

naprawdę ekstra książka. zawiera w sobie wszystko to, co lubię.: magie, przygody i kapke dziecięcego uroku. serdecznie polecam

naprawdę ekstra książka. zawiera w sobie wszystko to, co lubię.: magie, przygody i kapke dziecięcego uroku. serdecznie polecam

<3

<3

Świetna, pełna magii i przygód. Zachęcam do przeczytania

Świetna, pełna magii i przygód. Zachęcam do przeczytania