Spodziewałam się życiorysów spisanych ręką tychże bohaterek, ale forma pisania autorki jest tak bliska faktom, że chyba nie ma to aż takiego znaczenia. Dopiero na samym końcu, w "Podziękowaniu" jest wskazówka, dlaczego właśnie te trzy kobiety stały się bohaterkami w tej książce, bo początkowo tylko XVII wiek je łączy oraz pewna religijność. I choć styl pisania bywał momentami zbyt akademicki, to momentami wciągał w powieść niesamowicie. I te przypisy (choć momentami ciekawe) na ponad 120 stron! Najbardziej przypadła mi do gustu ostatnia bohaterka - naturalistka malująca owady na swój sposób i podziwiająca je. Czy każda z tych kobiet jest warta podziwiania - niekoniecznie, ale na pewno warto przeczytać tę książkę choćby dlatego, żeby przypomnieć sobie, że obecny wiek nie jest pierwszym, w którym możliwość nauki była doceniania i nie jest pierwszym, w którym dla kobiet to było utrudniane lub wręcz niemożliwe. Lecz mimo tych przeciwności tym kobietom się udało zaistnieć, choć zrobiły to właśnie zupełnie mimowolnie, na marginesie...

Spodziewałam się życiorysów spisanych ręką tychże bohaterek, ale forma pisania autorki jest tak bliska faktom, że chyba nie ma to aż takiego znaczenia. Dopiero na samym końcu, w "Podziękowaniu" jest wskazówka, dlaczego właśnie te trzy kobiety stały się bohaterkami w tej książce, bo początkowo tylko XVII wiek je łączy oraz pewna religijność. I choć styl pisania bywał...

Świetny pomysł na książkę. Pokazać życie trzech siedemnastowiecznych kobiet – Żydówki Glikl bas Juda Leib, katoliczki Marie de l’Incarnation i protestantki Marii Sibylli Merian. Ich wyznanie i pochodzenia ma znaczenie dla zrozumienia środowiska, w którym wzrastały z jego ograniczeniami i szansami (tu najtrudniej miała Glikl). Ale równie duże znaczenie miała sytuacja materialna (z najbiedniejszej rodziny pochodziła Marie) czy rodzinna (tu chyba najkorzystniejszy ‘background’ miała Maria Sybilla).
Łączyła je przede wszystkim płeć, która determinowała ich pozycję w społeczeństwie. Poza władczyniami kobiety zawsze stały w drugim szeregu – także w aspekcie zainteresowań historyków, ze współczesnymi włącznie. We wstępie autorka wyobraża sobie własne spotkanie z bohaterkami, które wcale się nie cieszą z zaproponowanego zestawienia. Warto przeczytać, dlaczego.
Każda z bohaterek wykorzystała swoje szanse i możliwości w bardzo dużym stopniu. Do historii przeszły dzięki swoim dziełom – literackim i plastycznym. Gdyby urodziły się w II połowie XX wieku w tych samych środowiskach, pierwsza mogłaby być businesswoman i autorką, dwie pozostałe pracownicami naukowymi, przy czym ostatnia także artystką. W ich epoce tylko Maria Sybilla byłą cenioną nie tyle artystką, co rzemieślniczką. Glikl musiała nawet w interesach podróżować w towarzystwie mężczyzny, zaś syn Marie wydając dzieło matki przerabiał jej zdania i usprawiedliwiał z poglądów właśnie cechami płci niewieściej. Tak samo tłumaczono systematykę prac Marii Sybili.
Kolejną zaletą książki jest nabywana przez nas wiedza dotycząca sytuacji prawnej i faktycznej Żydów w barokowej Europie, etnografii Kanady (wówczas jeszcze francuskiej) i holenderskiego Surinamu a także życia owadów.
Z kolei wady to mocno formalny i raczej ciężki język oraz przypisy na końcu książki (prawie 1/3 objętości),utrudniające korzystanie z nich. Na szczęście te drobne minusy nie przesłaniają znacznie liczniejszych plusów.

Świetny pomysł na książkę. Pokazać życie trzech siedemnastowiecznych kobiet – Żydówki Glikl bas Juda Leib, katoliczki Marie de l’Incarnation i protestantki Marii Sibylli Merian. Ich wyznanie i pochodzenia ma znaczenie dla zrozumienia środowiska, w którym wzrastały z jego ograniczeniami i szansami (tu najtrudniej miała Glikl). Ale równie duże znaczenie miała sytuacja...

Trzy historie, trzech dzielnych anonimowych kobiet klasy średniej.

Nie zmieniły świata, nie przyczyniły się do jego naprawy, nie były żonami wielkich panów czy władców. Nie mnie jednak one same są nietuzinkowe, choć były przedstawicielkami największej grupy społecznej - średniej. Żydówka, matka dwanaściorga dzieci na co dzień trudniąca się handlem, katoliczka - mistyczka i protestancka artystka. Wywodziły się z tak różnych środowisk, ale to co ich łączyło to płeć i czas w którym przyszło im żyć. Wszystkie trzy mieszkały w miastach, trudniły się podobnymi zajęciami. To co ciekawe to zaburzenie hierarchicznej zasady posłuszeństwa w małżeństwie, było to spowodowane zaangażowaniem bohaterek książki Natalii Davis w biznes rodzinny. Jest to książka o kobietach, nie tylko dla kobiet. Przez pryzmat ich historii poznajemy życie codzienne mieszkańców Europy i Ameryki- widzimy to z perspektywy kobiet, bardzo samodzielnych jak na owe czasy. Jedynym minusem książki jest duża ilość przypisów (1/3 objętości).

Szybka i przyjemna lektura, łatwy anglosaski styl pisania.
Trzy niby różne sylwetki, a jednak tak bardzo podobne do siebie.
Super materiał na film.

Trzy historie, trzech dzielnych anonimowych kobiet klasy średniej.

Nie zmieniły świata, nie przyczyniły się do jego naprawy, nie były żonami wielkich panów czy władców. Nie mnie jednak one same są nietuzinkowe, choć były przedstawicielkami największej grupy społecznej - średniej. Żydówka, matka dwanaściorga dzieci na co dzień trudniąca się handlem, katoliczka - mistyczka i...