Tomik ten stanowi krótką, wybiórczą historię fajki na tle losów trzynastu jednostek, co stanowi dla autora przyczynek do mocno krytycznego spojrzenia na dotychczasowe osiągnięcia człowieka, jego bieżącą działalność i w końcu prawdopodobne perspektywy.
Erenburg porusza się między konwencjami - od fantazjującej groteski po brutalny realizm - i pomiędzy kontynentami - gdyż bohaterami są osoby różnej narodowości i reprezentujące rozmaite zawody.
Błogosławieństwo różnorodności rozciąga się również na poziom opowiadań.
Zasadniczo zbiór czyta się dobrze, Erenburg dysponuje dobrym warsztatem i niezłym poczuciem humoru, szczególnie w miejscach, gdzie stylizuje się na Anglika. Czegoś tu jednak brakuje, wbrew zamysłowi autora przewodni motyw fajki nie porządkuje poszczególnych opowiadań i nie spaja ich w większą całość, by przywieść czytelnika do końcowego objawienia. Nie pomaga też ideologiczne zabarwienie niektórych kawałków. Czytać zatem można, ale lepiej wyjść na powietrze i trochę pohasać, póki świeci jeszcze słońce i kwilą ptaszki.

Tomik ten stanowi krótką, wybiórczą historię fajki na tle losów trzynastu jednostek, co stanowi dla autora przyczynek do mocno krytycznego spojrzenia na dotychczasowe osiągnięcia człowieka, jego bieżącą działalność i w końcu prawdopodobne perspektywy.
Erenburg porusza się między konwencjami - od fantazjującej groteski po brutalny realizm - i pomiędzy kontynentami - gdyż...