Od lat lubię i już.

Od lat lubię i już.

Dzisiaj mam okazję przedstawić Wam pewną nowość wydawnictwa Damidos. Konstanty Indefons Gałczński urodził się w 1905 roku, a wiersze jego powstały gdzieś w połowie XX wieku, więc do nowości na pewno nie należą :) Ale to wydanie jest jak najbardziej nowe. Znajdziemy w nim aż 37 utworów tego znanego i jakże klasycznego już autora. Nie będę wymieniała Wam wszystkich, ale może przytoczę kilka tytułów: "Wierszyk o wronach", "Dlaczego ogórek śpiewa?", Gdybym miał jedenaście kapeluszy", "Sen psa", "O kotku-Knotku", "Jak jeleń chciał sprzedać swoje rogi" i wiele, wiele innych równie ciekawych...

Wiersze te są nie tylko bardzo zabawne, przedstawione w satyryczny sposób. Są one również mądre, zawierają pewne przesłania. Mają w sobie magię, coś takiego co przez wszystkie te lata nadal cieszy zarówno młodych jak i starszych czytelników... Język w jakim zostały one napisane jest już w naszych czasach mało używany, praktycznie zapomniany. Niektóre z tych słów są trudne do wypowiedzenia i często też niezrozumiałe dla dziecka. Nikodem często podczas naszego wspólnego czytania pytał się co oznacza jakiś nieznany mu wyraz... Ale moim zdaniem to jest właśnie piękne... Dotychczas nie miałam okazji, aby zapoznać mojego synka z takimi utworami. Utworami jakby nie patrzeć starymi, a jednocześnie nieśmiertelnymi, które od lat bawią dzieci i dorosłych. Wielu z nich sama nie znałam i oczywiście z ogromną przyjemnością nadrobiłam zaległości w tym temacie :)

Książka ta oprócz wspaniałych, zabawnych utworów, zawiera również piękne kolorowe ilustracje. Wydanie jej jest naprawdę śliczne. Od razu, od pierwszego spojrzenia, rzuca nam się w oczy okładka. Twarda, ładna i taka miła w dotyku. Mnie od razu zachwyciła... A w środku? W środku znajdziemy wspaniałe i jakże barwne ilustracje. Takie naprawdę dziecięce, idealnie dopasowane do wierszy, przedstawiające ich sedno. Dzięki nim książka ta jest jeszcze pełniejsza, jeszcze piękniejsza, jeszcze bardziej chce się do niej zaglądać, czytać ją, podziwiać...

Moim zdaniem jest to wspaniałe połączenie dobrej klasyki i ślicznej szaty graficznej. Dzięki temu książka ta stała się czymś czego nie może zabraknąć na żadnej dziecięcej półeczce, ani w żadnej dziecięcej biblioteczce :) My z Nikodemem zaczytujemy się w niej przed snem. Jest wprost stworzona do takiego spokojnego, wieczornego czytania i słuchania. Przyćmione światło, ciepła kołderka, senne oczka zapatrzone na kolorowe ilustracje i uszka zasłuchane w tych jakże zachwycających wierszach. Taki właśnie klimat towarzyszy nam każdego wieczoru...

Dzisiaj mam okazję przedstawić Wam pewną nowość wydawnictwa Damidos. Konstanty Indefons Gałczński urodził się w 1905 roku, a wiersze jego powstały gdzieś w połowie XX wieku, więc do nowości na pewno nie należą :) Ale to wydanie jest jak najbardziej nowe. Znajdziemy w nim aż 37 utworów tego znanego i jakże klasycznego już autora. Nie będę wymieniała Wam wszystkich, ale może...

Brzechwa - wiadomo. Tuwim-wiadomo. Fredro-wiadomo. Danuta Wawiłow- wiadomo. Małgorzata Strzałkowska- wiadomo. Agnieszka Frączek- też wiadomo. Wiadomo nie od dziś, że właśnie ci poeci tworzyli i nadal tworzą poezją dla dzieci. Poezja jest dla mnie osobiście światem, do którego wstęp mają tylko wybrani, drzwi do tego świata strzegą jedynie granice naszej wyobraźni i wrażliwości.

Kiedy tylko się dowiedziałam, że będę miała możliwości przeczytania zbioru wierszy dla dzieci, którego autorem ma być Gałczyński, to w pierwszej chwili pomyślałam, że to żart. Nie sądziłam, że pani Małgorzata Szewczyk podejmie się tak trudnego zadania, bo łatwo nie było. Taka gratka dla młodego czytelnika, to coś o czym zawsze marzyłam. Słowa tak płynne, plastyczne obrazy, humor, naturalność i radość.

Obywatele!
miejcie się na baczności!
jestem niebezpiecznym poetą!



W tle cicho, cichutko słyszę głos Hanny Banaszak, która śpiewa Zaczarowaną dorożkę... od tego utworu rozpoczynam każdą sobotę. Potem sięgam po tomik wierszy Gałczyńskiego i po raz kolejny czytam Dorożkę, szukam drugiego i trzeciego dna, ukrytej myśli, przesłania. Teraz moja radość jest jeszcze większa, kiedy mogę ten wiersz przeczytać własnej córce. Niczego jeszcze nie rozumie, ale słucha, bo wie, że kiedyś tak jak mama będzie siedzieć na fotelu ze swoją córką i przed nią będzie odkrywała tajemnice poezji. Gałczyński od zawsze tworzył w mojej głowie szereg słów i porównań, które identyfikowałam z jego twórczością. Te słowa to: muzyka słów, muzyczna pauza, wizja senna, dowcip, radość nie tylko o poranku, wrażliwość dziecka, wyobraźnia, której mój umysł nie potrafi ogarnąć do dziś. Ale Gałczyński, to nie tylko poezja przeznaczona dla dorosłych. Potrafił doskonale zrozumieć świat dziecka i pisał o dziecięcym świecie, uczuciach, miłości matki z taką lekkością, że chwilami wydaje mi się, że to wewnętrzne dziecko wciąż w nim jest. Nawet jeśli dzieci nie będą potrafiły odczytać zamysłu autora, to na pewno przepiękne ilustracje im w tym pomogą. Wydanie jest po prostu cudowne. Ilustracje niezwykłe, bajecznie kolorowe. Ilustracje tak jak wiersze ciągną się nawet przez kilka stron. Nie ma tutaj tradycyjnych podziałów i układów. Wszystko jakby trochę zaczarowane, zaśpiewane...

Nie potrafię pisać o poezji, bo to nie jest łatwa sprawa pisać, o czymś, co chwilami rozrywa nasza duszę, wprawia w śmiech tak zaskakujący i prawdziwy, że przestajemy wierzyć w rzeczywistość. Byłabym głupcem, gdybym nie poleciła Wam tego tomiku, bo wierzę, że w każdym z nas jest ukryte małe dziecko i może Gałczyński uświadomi wam, że nie warto go skrywać gdzieś na dnie. Zapraszam do lektury

A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,
wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,
ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,
we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.

Pokaż mi wody ogromne i wody ciche,
rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych,
dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul,
myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.

Brzechwa - wiadomo. Tuwim-wiadomo. Fredro-wiadomo. Danuta Wawiłow- wiadomo. Małgorzata Strzałkowska- wiadomo. Agnieszka Frączek- też wiadomo. Wiadomo nie od dziś, że właśnie ci poeci tworzyli i nadal tworzą poezją dla dzieci. Poezja jest dla mnie osobiście światem, do którego wstęp mają tylko wybrani, drzwi do tego świata strzegą jedynie granice naszej wyobraźni i...