W odróżnieniu od beletrystyki Lisy See (całkiem ok ale nie moje klimaty),biograficzna saga rodzinna jest pasjonująca, pouczająca i obrazowa, oddaje kawałek historii, kultury, prawdy.

W odróżnieniu od beletrystyki Lisy See (całkiem ok ale nie moje klimaty),biograficzna saga rodzinna jest pasjonująca, pouczająca i obrazowa, oddaje kawałek historii, kultury, prawdy.

Saga rodzinna na tle przemian kulturowo-społecznych w USA. Zwrócenie uwagi na nierówności narodowościowe, rasowe i społeczne w USA.
Warto przeczytać.

Saga rodzinna na tle przemian kulturowo-społecznych w USA. Zwrócenie uwagi na nierówności narodowościowe, rasowe i społeczne w USA.
Warto przeczytać.

Podziwiam zacięcie genealogiczne autorki oraz umiłowanie historii Chińczyków w USA. Książka na pewno potrzebna,bo mimo skupienia się na własnej rodzinie, wybrzmiewa nuta typu: "W innych rodzinach mogło być podobnie". Ta typiczność nie szkodzi, ale przyznaję, że zmęczyła mnie koligacyjna drobiazgowość, zatem ostatnie stronice po prostu pominęłam. Dla kogoś nie zaznajomionego z chińskimi nazwiskami, lektura może być nieco nużąca a nawet przytłaczająca. Konkludując - nie żałuję lektury, ale na jakieś pół roku mam dość "chińszczyzny":)

Podziwiam zacięcie genealogiczne autorki oraz umiłowanie historii Chińczyków w USA. Książka na pewno potrzebna,bo mimo skupienia się na własnej rodzinie, wybrzmiewa nuta typu: "W innych rodzinach mogło być podobnie". Ta typiczność nie szkodzi, ale przyznaję, że zmęczyła mnie koligacyjna drobiazgowość, zatem ostatnie stronice po prostu pominęłam. Dla kogoś nie zaznajomionego...

Z ciekawości wzięłam się za tę książkę. Kronika rodziny autorki, która ciężką pracą i pomimo przeciwności osiągnęła sporo. Z czasem zaczęłam mieć problemy z dopasowaniem nazwisk do konkretnych osób.

Z ciekawości wzięłam się za tę książkę. Kronika rodziny autorki, która ciężką pracą i pomimo przeciwności osiągnęła sporo. Z czasem zaczęłam mieć problemy z dopasowaniem nazwisk do konkretnych osób.

Chociaż wszystkie ksiażki Lisy See pochłaniam w zastraszającym tempie, tej biograficznej powieści zabrakło wiele. Była poniekąd nudna, przez to, że czasem historia opowiadana była zbyt długo. Wiele wątków trwających kilkanaście stron można by było zamknąć w zaledwie kilku. Gdyby nie było to tak rozwleczone, zdecydowanie czytałoby się lepiej.

Chociaż wszystkie ksiażki Lisy See pochłaniam w zastraszającym tempie, tej biograficznej powieści zabrakło wiele. Była poniekąd nudna, przez to, że czasem historia opowiadana była zbyt długo. Wiele wątków trwających kilkanaście stron można by było zamknąć w zaledwie kilku. Gdyby nie było to tak rozwleczone, zdecydowanie czytałoby się lepiej.

Książka bogata w informacje, postaci, perypetie. Napisana w trosce o szczegóły, dużo się w niej dzieje, nie nudna, szczera, wciągająca. Czuję satysfakcjonujący dosyt lekturą. Dzięki rozrysowanemu na początku książki drzewu genealogicznemu da się nie pogubić;) Polecam!

Książka bogata w informacje, postaci, perypetie. Napisana w trosce o szczegóły, dużo się w niej dzieje, nie nudna, szczera, wciągająca. Czuję satysfakcjonujący dosyt lekturą. Dzięki rozrysowanemu na początku książki drzewu genealogicznemu da się nie pogubić;) Polecam!

Ilość stron: 514 + źródła to razem 528



To czwarta książka tej autorki jaką mam na półce.

Jest opowieść autobiograficzna. Złota Góra to Stany Zjednoczone - tak nazywali je Chińczycy.

Nie skończyłam jej czytać. Doszłam do około stu stron. Zawiera sporo treści, sam tekst, dialogów prawie brak, dlatego źle się to czyta.



Być może jeszcze wrócę do tego dzieła.

Ilość stron: 514 + źródła to razem 528



To czwarta książka tej autorki jaką mam na półce.

Jest opowieść autobiograficzna. Złota Góra to Stany Zjednoczone - tak nazywali je Chińczycy.

Nie skończyłam jej czytać. Doszłam do około stu stron. Zawiera sporo treści, sam tekst, dialogów prawie brak, dlatego źle się to czyta.



Być może jeszcze wrócę do tego dzieła.

Autorka z pewnością włożyła dużo wysiłku aby szczegółowo odtworzyć losy swojej rodziny, która przybyła do Stanów Zjednoczonych w XIX wieku. Fakt, można dowiedzieć się sporo ciekawych rzeczy, o ile ktoś interesuje się tematyką chińskiej imigracji. Pierwsze trzy części czytało się szybko, były ciekawe. Jednak z czasem mnogość szczegółów, wątków pobocznych,nazwisk, anegdot zaczęła mnie przytłaczać. W rezultacie niektóre fragmenty czytałam pobieżnie, a inne wręcz opuszczałam. W ten sposób, z trudem, dotarłam do końca książki.

Autorka z pewnością włożyła dużo wysiłku aby szczegółowo odtworzyć losy swojej rodziny, która przybyła do Stanów Zjednoczonych w XIX wieku. Fakt, można dowiedzieć się sporo ciekawych rzeczy, o ile ktoś interesuje się tematyką chińskiej imigracji. Pierwsze trzy części czytało się szybko, były ciekawe. Jednak z czasem mnogość szczegółów, wątków pobocznych,nazwisk, anegdot...

To raczej kronika (album- ciekawe zdjęcia) niż saga. Masa nazwisk, imion, życiorysów, szczegółów- aż ciężko się momentami połapać, o kim mowa...
Mało dialogów, dużo faktów- niezbyt w moim guście.

To raczej kronika (album- ciekawe zdjęcia) niż saga. Masa nazwisk, imion, życiorysów, szczegółów- aż ciężko się momentami połapać, o kim mowa...
Mało dialogów, dużo faktów- niezbyt w moim guście.

Fajna historia rodziny See, powiedziałabym saga. Chęć na nią miałam od dawna, ale czytanie nie sprawiło spodziewanej przyjemności. Muszę przyznać, że 3 m-ce na książkę to zdecydowanie za długo. O fabule powiem tyle, że trudno uwierzyć, że to życie napisało tę historię, a nie fikcja literacka.

Fajna historia rodziny See, powiedziałabym saga. Chęć na nią miałam od dawna, ale czytanie nie sprawiło spodziewanej przyjemności. Muszę przyznać, że 3 m-ce na książkę to zdecydowanie za długo. O fabule powiem tyle, że trudno uwierzyć, że to życie napisało tę historię, a nie fikcja literacka.