Ponieważ poszczególne biografie/eseje są pisane przez różnych autorów, to też charakter tych opowieści jest różny. Jedno z nich jest nawet napisane przez znajomego bohatera opowieści. Jednak każdemu rozdziałowi trudno odmówić wiarygodności - pod tym względem cała książka stoi na wysokim poziomie. A też dobór bohaterów jest interesujący - wszystkie postaci to faktycznie znane nazwiska osób, które miały wpływ na historię naszego kraju w ten czy w inny sposób. I choć w sumie to osoby znane, to właśnie z tej książki można się dowiedzieć, jak doszli do tego punktu i jak wyglądało ich życie. Szkoda tylko, że wśród 11 postaci jest tylko jedna kobieta.

Ponieważ poszczególne biografie/eseje są pisane przez różnych autorów, to też charakter tych opowieści jest różny. Jedno z nich jest nawet napisane przez znajomego bohatera opowieści. Jednak każdemu rozdziałowi trudno odmówić wiarygodności - pod tym względem cała książka stoi na wysokim poziomie. A też dobór bohaterów jest interesujący - wszystkie postaci to faktycznie...

Szczerze mówiąc, tytuł nieadekwanty do treści. Jest to książka w której mamy krótkie spisy biografii ludzi, którzy są z różnych światów: ksiądz artysta, harcerz czy poeta z PRLu. Książka ma też różnych twórców danych biografii, więc język może się różnić, ale właśnie to było w niej ciekawe. Różne osobowości w różnie ujęty sposób. Jednak czasem zbyt szczegółowe wchodzenie w naukowe opsisy dziedzin, którymi zajmowali się ludzie z tej książki psuło całą magię biografii i skończyło się zawodem oczekiwań nad 'zachowaiami niepokornych'. Niektóre artykuły były napisane w sposób cudowny, niektórych nie mogłam się zmusisz dokończyć. Może właśnie w tym cała magia, choć trzeba się jednak na to przygotować

Szczerze mówiąc, tytuł nieadekwanty do treści. Jest to książka w której mamy krótkie spisy biografii ludzi, którzy są z różnych światów: ksiądz artysta, harcerz czy poeta z PRLu. Książka ma też różnych twórców danych biografii, więc język może się różnić, ale właśnie to było w niej ciekawe. Różne osobowości w różnie ujęty sposób. Jednak czasem zbyt szczegółowe wchodzenie w...

11 osób i niezwykłe, wyjątkowe historie, nadzwyczajnych, wspaniałych ludzi to zbiór pięknych esejów autorów.
Bardzo dobra książka, doskonale przedstawia życie, poglądy życiowe i na świat tych niezwykłych osób. Czyta się doskonale, interesująca,świetna książka porusza za serce głęboko.

11 osób i niezwykłe, wyjątkowe historie, nadzwyczajnych, wspaniałych ludzi to zbiór pięknych esejów autorów.
Bardzo dobra książka, doskonale przedstawia życie, poglądy życiowe i na świat tych niezwykłych osób. Czyta się doskonale, interesująca,świetna książka porusza za serce głęboko.

11 osób. Ludzi wrażliwych, walczących idealistów, dających siebie innym, zdolnych, mądrych i bezkompromisowych. Niepokornych.
11 mini biografii. 11 różnych i odmiennych światów, a jednak każdy z nich - na swój sposób - fascynuje i pociąga.
Czyta się szybko i tylko żal, że to już koniec.

11 osób. Ludzi wrażliwych, walczących idealistów, dających siebie innym, zdolnych, mądrych i bezkompromisowych. Niepokornych.
11 mini biografii. 11 różnych i odmiennych światów, a jednak każdy z nich - na swój sposób - fascynuje i pociąga.
Czyta się szybko i tylko żal, że to już koniec.

„Jedenaście fascynujących życiorysów, jedenaście odpowiedzi na pytanie, czy warto być niepokornym”.

Nakładem Wydawnictwa Demart ukazał się zbiór esejów pióra różnych autorów zatytułowany „Pochwała niepokory”, traktujących o jedenastu bardzo barwnych i niezwykłych postaciach z naszej historii najnowszej. Ludzi którzy rzucili wyzwanie życiu, idąc przez nie z dala od utartych schematów, skostniałych norm i światopoglądów, często wbrew poprawności politycznej, społecznej i obyczajowych. Którzy kierowali się prawdziwą pasją, niezależnością duchową i moralną, wierzyli głęboko w swoje poglądy, przekonania i ponadczasowych wartości. Z tego punktu widzenia jest to również bardzo ciekawy rys historyczny dotyczący minionego i jakże niełatwego okresu w dziejach naszego kraju. Znajdziemy wśród bohaterów tej publikacji ludzi pióra, działaczy politycznych, społecznych, duchownych, artystów i naukowców. Odnajdziemy postacie znane nam doskonale z pierwszych stron gazet ( Jacek Kuroń, Marek Kotański, Stefan Kisielewski) jak i takie o których niewiele osób słyszało, a jeszcze pewnie mniej o nich pamięta ( Wacław Sieroszewski, Andrzej Małkowski, Czesław Tański)

Łączy ich jednak to, iż wszyscy oni na pewnym etapie swojego życia stali się symbolami niezależności, wolnomyślicielstwa, niepohamowanej wiary w słuszność swoich wyborów i przyświecających im idei. Bardzo podoba mi się iż autorzy tej publikacji nie stronią od ukazania trudnych i kontrowersyjnych tematów dotykających naszych bohaterów, różnych i nie zawsze lśniących i kryształowych meandrach ich życia.

Wszystko to sprawia, że odkrywamy ich niejako na nowo, a motywy ich działań są dla nas bardziej zrozumiałe i przystępne, a oni sami bliżsi. Podane jest to bez zbędnego patosu, prób wybielania i twórczego naginania historycznych faktów.

Książka „Pochwała niepokory”uczy nas nowego spojrzenia, przykuwa uwagę, zmusza do przemyśleń i przewartościowań, do głębokich refleksji nad kondycją otaczającego nas świata (a w szczególności Polski) oraz działań które podejmujemy w obliczy szybko zachodzących ostatnimi czasy zmian i postaw. To naprawdę mądra i bardzo wartościowa lektura.

A czy niepokora potrafi być cnotą? Oceńcie sami.

„Jedenaście fascynujących życiorysów, jedenaście odpowiedzi na pytanie, czy warto być niepokornym”.

Nakładem Wydawnictwa Demart ukazał się zbiór esejów pióra różnych autorów zatytułowany „Pochwała niepokory”, traktujących o jedenastu bardzo barwnych i niezwykłych postaciach z naszej historii najnowszej. Ludzi którzy rzucili wyzwanie życiu, idąc przez nie z dala od...

Jedno z przysłów głosi, iż „pokora jest matką wszystkich cnót”. Obalić je próbowało wielu, o czym przekonać można się, czytając wydany w ostatnim czasie zbiór tekstów poświęcony kilku bardzo nieszablonowym sylwetkom, zatytułowany „Pochwała niepokory”.

Opracowanie, będące pracą zbiorową dziesięciu różnych autorów, podzielone jest na jedenaście rozdziałów, z których każdy skupia się na jednej postaci. Biorąc pod uwagę fakt, iż teksty nie zostały napisane przez jedną osobę, można spodziewać się niezbyt równego poziomu. Na szczęście nic bardziej mylnego – każda historia opowiedziana jest „lekkim piórem”, dzięki czemu nietrudno pogrążyć się w lekturze na dobrych kilka godzin. Poszczególne teksty zbudowane są nawet na podobnym schemacie, skupiającym się na dokładnym przedstawieniu losów omawianych postaci.

Problem zbioru tkwi jednak w nie do końca trafnym doborze opisywanych osobistości w stosunku do tematyki. Tytuł sugeruje, że czytelnik będzie miał do czynienia z portretami nonkonformistów, osobami płynącymi pod prąd, krnąbrnymi, tymczasem – pomijając kilka wyjątków, takich jak Marek Kotański czy Janusz Szpotański – większość rozdziałów zajmują historie postaci niemających zbyt dużo wspólnego z szumnie zapowiadanym brakiem pokory, wręcz przeciwnie. Spora ich część to pobożni obywatele czy patrioci, rzadko kiedy postępujący wbrew tradycji i sztywnym ramom społecznym. Owszem, każdy posiada niezwykle interesujący życiorys oraz pasję, nadającą sens życiu i inspirującą przyszłe pokolenia. Patrząc jednak na tekst w skali globalnej, osobistościom opisanym w „Pochwale niepokory” daleko do słynnych skandalistów pokroju Charlesa Bukowskiego, Henry’ego Millera czy Huntera Thompsona, którzy przed laty szokowali swoich odbiorców i krytykę, nie robiąc sobie nic z jej niezbyt przychylnego zdania. Kolejną zastanawiającą nieścisłością jest fakt, że w gronie „niepokornych” znalazła się tylko jedna kobieta. Po skończonej lekturze można więc dość do błędnego (miejmy nadzieję!) wniosku, że Polacy to naród konformistów, a już z pewnością jego damska część.

„Pochwała niepokory” to zbiór ciekawych tekstów biograficznych, których bohaterami są znane osobistości ze świata kultury i Kościoła, czerpiące z życia pełnymi garściami. Jeśli potraktujemy go w ten sposób, z pewnością nie będzie mowy o rozczarowaniu. Tropicieli pikantnych i szokujących historii natomiast wypada ostrzec – to nie ten adres.

Zapraszam na http://villmar.blogspot.com/

Jedno z przysłów głosi, iż „pokora jest matką wszystkich cnót”. Obalić je próbowało wielu, o czym przekonać można się, czytając wydany w ostatnim czasie zbiór tekstów poświęcony kilku bardzo nieszablonowym sylwetkom, zatytułowany „Pochwała niepokory”.

Opracowanie, będące pracą zbiorową dziesięciu różnych autorów, podzielone jest na jedenaście rozdziałów, z których każdy...