Jak zauważyliście na moim fanpage'u w styczniu na jedną książkę potrzebowałem średnio 4,25 dnia oraz 5,75 posiedzenia. Natomiast na lekturę Bożej ladacznicy potrzebowałem aż jedenastu dni oraz jedenastu posiedzeń. Jako usprawiedliwienie mogę potraktować to, że książka jest w wydaniu kieszonkowym z bardzo drobnym drukiem. Na dodatek książka ma ponad 570 stron, co nie ułatwia lektury.

Książka jest autobiograficzna i opowiada o urodzonej w Holandii, tuż przed wojną (w 1938 roku),Carli. Dziewczyna wychowuje się w bardzo radykalnej katolickiej rodzinie, w której nic nie staje na drodze, by ojciec potajemnie wykorzystywał właśnie ją, najstarszą z kilkorga dzieci. Nie znająca życia Carla nie bardzo wie, co ma zrobić. Problemy potęgują się także przez to, że rodzina w 1950 roku zamieniła Holandię na bardzo odległą Australię, w której wszystko jest nowe. Nowe miejsca, nowe osoby, więc rodzina bardziej trzyma się razem.

Dziewczyna w Australii uczęszcza do katolickiej szkoły, która prowadzona jest zakonnice. Carla wtłoczona w nowy tok myślowy wstępuję do zakonu, do którego należą wspomniane zakonnice. Rozpoczyna ona nowy etap w swoim życiu. Wydaje się, że znalazła ona swoje miejsce na ziemi. Jednak na miejscu okazuje się, że Zakon to nie jest takie wspaniałe miejsce, gdzie miłość do Boga oraz bliźniego musi wzrastać. W wewnątrz dziewczyna odkrywa drugą twarz zakonnic i jest to twarz, którą niechciałaby zobaczyć. Narastająca irytacja prowadzi w końcu do momentu, w którym Carla opuszcza Zakon. Trudno nie zgodzić się z jej argumentacją, gdyż sam czytając o "zakonnym" życiu byłem zbulwersowany. Za murami trudno było się doszukać miłości czy chociażby empatii.

Carla po opuszczeniu Zakonu, zaczyna wolne życie. Wyprowadza się od rodziców i wychodzi za mąż. Znów można mieć wrażenie, że dziewczyna wyjdzie już na prostą. Jednak przeżyte dzieciństwo powoduje, że ona nadal nie może nadać swojemu życiu odpowiedniego rytmu. Pewnego dnia Carla postanawia zostać prostytutką. Czy tym razem znalazła swoje miejsce na ziemi, dowiecie się z kart powieści.

Powieść nie należy do najłatwiejszych. Czyta się ją niezmiernie trudno (o czym wspomniałem już we wstępie). Wynik taki plasuje "Bożą ladacznicę" na 104 miejscu, wśród wszystkich książkach przeczytanych na Tronie. Mimo wszelkich trudności uważam, że tę historię warto poznać.

https://www.facebook.com/czytamnatronie

Jak zauważyliście na moim fanpage'u w styczniu na jedną książkę potrzebowałem średnio 4,25 dnia oraz 5,75 posiedzenia. Natomiast na lekturę Bożej ladacznicy potrzebowałem aż jedenastu dni oraz jedenastu posiedzeń. Jako usprawiedliwienie mogę potraktować to, że książka jest w wydaniu kieszonkowym z bardzo drobnym drukiem. Na dodatek książka ma ponad 570 stron, co nie ułatwia...

5/2020

5/2020

Naprawdę chciałam przeczytać tą powieść. Zrozumieć dlaczego narratorka wstąpiła do zakonu i dlaczego potem z niego odeszła. Jak zakon zmienia podejście do siebie, świata i priorytetów.
Niestety, wymiękłam. Naiwna narracja, denerwujący sposób budowania historii, jakieś takie płytkie doświadczenia... Po prostu wyjątkowo nie mój klimat i nie to, czego oczekiwałam. Jedna z niewielu książek, którą porzuciłam przed końcem.
Krótki komentarz dla autorki – „urzekła mnie Twoja historia”. Nie pisz już więcej.

Naprawdę chciałam przeczytać tą powieść. Zrozumieć dlaczego narratorka wstąpiła do zakonu i dlaczego potem z niego odeszła. Jak zakon zmienia podejście do siebie, świata i priorytetów.
Niestety, wymiękłam. Naiwna narracja, denerwujący sposób budowania historii, jakieś takie płytkie doświadczenia... Po prostu wyjątkowo nie mój klimat i nie to, czego oczekiwałam. Jedna z...

Mam mieszane uczucia. Spodziewałam się trochę więcej po autorce. Książka zbyt długa, zbyt nudna. Ale można ją ''strawić'' bo momentami jest całkiem wciągająca.

Mam mieszane uczucia. Spodziewałam się trochę więcej po autorce. Książka zbyt długa, zbyt nudna. Ale można ją ''strawić'' bo momentami jest całkiem wciągająca.

Można przeczytać

Można przeczytać

Ciekawa ksiazka ;)

Ciekawa ksiazka ;)

Trochę się zawiodłam. Bardzo dobrze wspominać będę pierwszą połowę, może 2/3 tej opowieści - byłam poruszona, trudno było się oderwać od dość mrocznej historii przedstawionej tak spokojnie, monotonnie i bez emocji. I nagle zjazd, chaos przypadkowych haseł newage, brak emocji ewoluuje w jakąś hurra-optymistyczną beztroskę.... moja ciekawość umarła, a Carla zaczęła mnie po prostu wkurzać swoimi pomysłami, a raczej bezmyślnością.

Trochę się zawiodłam. Bardzo dobrze wspominać będę pierwszą połowę, może 2/3 tej opowieści - byłam poruszona, trudno było się oderwać od dość mrocznej historii przedstawionej tak spokojnie, monotonnie i bez emocji. I nagle zjazd, chaos przypadkowych haseł newage, brak emocji ewoluuje w jakąś hurra-optymistyczną beztroskę.... moja ciekawość umarła, a Carla zaczęła mnie po...

Książka przedstawia 4 etapy życia Carli: od dzieciństwa przez zakon, prostytucję aż po życie dojrzałe. Jak czyta się o tych wszystkich wydarzeniach, to aż nie chce się wierzyć, że przeżyła to jedna kobieta: molestowanie przez ojca, ciężkie życie w zakonie, prostytucja, miłość lesbijska, małżeństwo, zdrady, dzieci, terapie, podróże, przeprowadzki... cały czas coś. Aż za dużo.
Pierwsza część mnie zaciekawiła, potem stwierdziłam, że babeczka jest rąbnięta, skoro dalej nie potrafi się opanować. Porzuciła zakon, dzieci, męża. Była wykorzystywana od dzieciństwa, ale potem robiła to samo, żeby zaspokoić swoje żądze.
Połowę przeczytałam dokładnie, potem przekartkowałam.
Nie polecam.

Książka przedstawia 4 etapy życia Carli: od dzieciństwa przez zakon, prostytucję aż po życie dojrzałe. Jak czyta się o tych wszystkich wydarzeniach, to aż nie chce się wierzyć, że przeżyła to jedna kobieta: molestowanie przez ojca, ciężkie życie w zakonie, prostytucja, miłość lesbijska, małżeństwo, zdrady, dzieci, terapie, podróże, przeprowadzki... cały czas coś. Aż za...

Ciekawy tytuł zachęca do sięgnięcia po tę pozycję. Niestety szybko przekonałam się, że to jedyne co mnie "porwało". Mimo niecodziennego motywu-zakonnica, która diametralnie postanawia zmienić swoje życie i sytuacja życiowa zmusza ją do zostania prostytutką- książka już od połowy staje się nudna i monotonna. Niestety miałam wrażenie jakby autor nie miał pomysłu na dalszą historię głównej boahterki....

Ciekawy tytuł zachęca do sięgnięcia po tę pozycję. Niestety szybko przekonałam się, że to jedyne co mnie "porwało". Mimo niecodziennego motywu-zakonnica, która diametralnie postanawia zmienić swoje życie i sytuacja życiowa zmusza ją do zostania prostytutką- książka już od połowy staje się nudna i monotonna. Niestety miałam wrażenie jakby autor nie miał pomysłu na dalszą...

Książka przyciąga kontrowersją. Ale usypia treścią.

Książka przyciąga kontrowersją. Ale usypia treścią.