Akcja umiejscowiona w Berlinie, którego zupełnie nie znam topograficznie. Dlatego opisywanie tras przejazdu, miejsc jest chybione. Niedogodności te wynagradza jednak główny wątek powieści - uwikłanie niektórych (nielicznych) opozycjonistów z czasu PRL-u we współpracę z polską esbecją i niemiecką "stasi'ą". 50-letni polski dziennikarz, który nie sprzedał się tajnym komunistycznym służbom, zostaje wplątany w 2 zabójstwa i jest świadkiem samobójstwa byłego konfidenta. Ciekawie poprowadzona fabuła, która nie kończy się jednoznacznie. Czy po powrocie do demokratycznej Polski Jakub pozostanie czysty?

Akcja umiejscowiona w Berlinie, którego zupełnie nie znam topograficznie. Dlatego opisywanie tras przejazdu, miejsc jest chybione. Niedogodności te wynagradza jednak główny wątek powieści - uwikłanie niektórych (nielicznych) opozycjonistów z czasu PRL-u we współpracę z polską esbecją i niemiecką "stasi'ą". 50-letni polski dziennikarz, który nie sprzedał się tajnym...

Szkoda,że nie zaczęłam czytać książek Z. Zbikowskiego od tej pozycji. Po Transprussi ta książka jest mocno rozczarowująca. Ale to Berlin Blue jest debiutem literackim autora, więc wiele trzeba wybaczyć. Ogólnie jest to bardziej sensacja jak kryminał. Smaczku ma dodać fakt, że bohaterami są działacze opozycyjni z czasów PRL-u i ci, którzy ich inwigilowali. Główny bohater - Kubacki, 50-letni redaktor i były opozycjonista, a naiwny i nieostrożny...Taka luźna pozycja na niedzielne popołudnie.

Szkoda,że nie zaczęłam czytać książek Z. Zbikowskiego od tej pozycji. Po Transprussi ta książka jest mocno rozczarowująca. Ale to Berlin Blue jest debiutem literackim autora, więc wiele trzeba wybaczyć. Ogólnie jest to bardziej sensacja jak kryminał. Smaczku ma dodać fakt, że bohaterami są działacze opozycyjni z czasów PRL-u i ci, którzy ich inwigilowali. Główny bohater -...

"Berlin Blue" jest debiutancką powieścią polskiego autora, Zbigniewa Zbikowskiego. Pisarz bardzo lekko opisuje tematykę współpracy z obcymi mocarstwami, donosicielstwa i korupcji. Wątek jego książki jest poprowadzony właśnie wokół spisku na wielką skalę, którego korzenie istniały przed wieloma laty.

Grupa przyjaciół z emigracji spotyka się w Berlinie na wręczeniu jednemu z nich, Kornelowi Tarnopolskiemu orderu za działania na rzecz wyzwolenia Polski z komunizmu. Podczas uroczystości okazuje się, że Kornel został zamordowany, a głównym podejrzanym staje się Jakub, polski dziennikarz, który prawdopodobnie jako ostatni widział Tarnopolskiego. Mężczyzna za radą swojego niemieckiego znajomego Heinza postanawia się ukryć. Pobyt w Berlinie jest także dla niego w pewnym sensie rozliczeniem się z przeszłością, która nie była dla niego łatwa. W międzyczasie zaczyna się afera dotycząca szczepionek na świńską grypę, a kolejni znajomi są oskarżani o to, że w przeszłości współpracowali ze Stasi. Atmosfera robi się coraz bardziej gorąca, skandale coraz bardziej grożą wybuchem, a gdzie tutaj miejsce na miłość i na ostateczne załatwienie spraw z dwoma kobietami? Jakub staje przed trudnym wyborem, dodatkowo musi zdecydować kto jest przyjacielem, a kto wrogiem.

Miałam z tą książką ogromne problemy. Pierwsze 20 stron było tak niesamowicie nudnych, że po przeczytaniu choćby kawałka tekstu zniechęcałam się do czytania. Na szczęście, im dalej tym lepiej. Teoria spiskowa oczywiście jest obecna, główny bohater jest uwikłany w mnóstwo spraw, ale stara się zachować nieskazitelny wizerunek. Nie brakuje również trupów, prowadzone są dzięki temu dwie równoległe sprawy: morderstwa i spisku.

Zbigniew Zbikowski poprowadził narrację z perspektywy głównego bohatera, dzięki czemu możemy lepiej odebrać jego myśli i decyzje. Razem z nim przeżywamy powroty duchów z przeszłości, łatwo mi było się z nim utożsamić mimo różnicy pokoleniowej.

Jakub jest też trochę za bardzo idealistą, myśli, że jego najbliżsi są dobrzy i nigdy nie byli zamieszani w jakieś podejrzane sprawki. Jest za bardzo pacyfistą, za bardzo ufnym człowiekiem. Nie zapałałam do niego jakąś wielką sympatią, ogólnie bohaterowie mnie nie zachwycili. Ci, którzy mieli być idealni, tak naprawdę tacy nie są, Kinga mnie denerwowała, bo niezdecydowana kobieta z niej. Czarne charaktery trochę nadrabiały sprawę, były to postacie bardziej wyraziste, dodatkowo ich przeszłość to wątek na kolejną powieść. Tajne teczki IPN, korupcja, podejrzane współprace i wyjazdy w czasach komunistycznych nie są obce senatorowi Jaremskiemu i jego współpracownikom. Do ciekawych postaci mogę zaliczyć także Niemca, Heinza. Jest to człowiek, który za wszelką cenę chce pomóc Jakubowi wyplątać się z podejrzeń o podwójne morderstwo. Z pewnością jest to jedna z bardziej zagadkowych postaci tej powieści. Wątek kryminalny był całkiem ciekawy, ale bardzo łatwo można się było pogubić w tym kto jest po czyjej stronie i kto tak naprawdę jest tym złym.

Jest bardzo widoczne, że autor specjalizuje się w reportażu, jest dobrym dziennikarzem, a ma małe problemy z odnalezieniem się w powieści. Nie boi się poruszać trudnych tematów, pisze z widoczną znajomością tematu, dzięki czemu mam chęć poszukać i przeczytać jakieś jego opowiadania i teksty. Mam nadzieję, że Zbigniew Zbikowski będzie dalej pisał powieści i każda z nich będzie o wiele lepsza od debiutu :).

"Berlin Blue" jest debiutancką powieścią polskiego autora, Zbigniewa Zbikowskiego. Pisarz bardzo lekko opisuje tematykę współpracy z obcymi mocarstwami, donosicielstwa i korupcji. Wątek jego książki jest poprowadzony właśnie wokół spisku na wielką skalę, którego korzenie istniały przed wieloma laty.

Grupa przyjaciół z emigracji spotyka się w Berlinie na wręczeniu jednemu z...

„Ideały, których nie da się dobrze sprzedać, idą na śmietnik, a ludzie, którzy je wyznają, razem z nimi”

Debiut powieściowy Zbigniewa Zbikowskiego zainteresował mnie ciekawym tytułem oraz samym zarysem fabuły streszczonej na stronie wydawcy. Nie słyszałam wcześniej o autorze. Zbigniew Zbikowski mimo, że książka jest jego debiutem powieściowym, pisał już w latach siedemdziesiątych pierwsze opowiadania. Jest też autorem artykułów, które były drukowane na emigracji i w krajowej prasie. Publikował również swoje teksty na łamach takich czasopism jak „Polityka” czy „Życie”. Z chęcią zapoznam się z jego tekstami w najbliższej przyszłości.

Główny bohater „Berlin Blue” dziennikarz Jakub Kubacki, ze względu na uroczystość odznaczenia swojego przyjaciela Kornela, po latach postanawia odwiedzić Berlin – miasto jego przeszłości. To w nim mieszkał będąc na emigracji. Miasto to odegrało w jego życiu wielką rolę i do dziś nie daje o sobie zapomnieć. To właśnie w Berlinie Zachodnim aktywnie działał w środowisku niepodległościowym. I to właśnie tam poznał Dankę – niespełnioną miłość swojego życia, która wyszła za mąż za jego kolegę. Bohater odwiedzając miasto swojej młodości wraca do dawno zakopanych wspomnień.

Ale nie myślcie, że to tylko nostalgiczny powrót do przeszłości z sentymentalną nutą w tle. Wręcz przeciwnie. Niespodziewanie przyjaciel Jakuba nie pojawia się na swojej uroczystości. Zostaje zamordowany. Tak właśnie rozpoczyna się poszukiwanie mordercy i odkrywanie szeregu tajemnic, jakie ukrywane są przez towarzyszy z dawnych lat. W powieści znajdziemy agentów bezpieki, komandosów, rozgrywki polityczne, zamieszanego w przestępstwo senatora oraz nawiązanie do wątku ptasiej grypy. Wszystko w jednej pigułce daje piorunujący efekt.

Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Autor bardzo umiejętnie potrafił połączyć wątek sensacyjny z nostalgią i powrotem do duchów z przeszłości. Sam bohater był bardzo realistycznie wykreowany. Wątek z uwierającymi butami – tutaj brawa dla autora. Takie szczegóły mają duży wpływ na odbiór dzieła.

Poza tym z powieści bardzo dużo dowiedziałam się jak wyglądała praca w podziemiu niepodległościowym. Przede wszystkim jak ważna była ta praca i jakie niebezpieczeństwa ze sobą niosła. Nigdy nie było wiadomo, czy bliski przyjaciel nie jest agentem donoszącym na swoich kolegów. Do tego sprawa teczek w IPN. Temat rzeka jak dla mnie. Ile jeszcze takich osób, które współpracowały z SB, działa obecnie na arenie politycznej, a teczki jakimś cudem zaginęły lub znajdują się u osób trzecich. To skłania do myślenia.

Debiut Zbigniewa Zbikowskiego uważam za bardzo udany. Połączenie wielu płaszczyzn z wątkami sensacyjnymi to świetny kolaż. I bardzo dobre zakończenie z tytułową piosenką „Berlin Blue”. Powieść niesie ze sobą jedno wielkie przesłanie - czasami trzeba pozbyć się upiorów z przeszłości by żyć dalej. Polecam.

„Ideały, których nie da się dobrze sprzedać, idą na śmietnik, a ludzie, którzy je wyznają, razem z nimi”

Debiut powieściowy Zbigniewa Zbikowskiego zainteresował mnie ciekawym tytułem oraz samym zarysem fabuły streszczonej na stronie wydawcy. Nie słyszałam wcześniej o autorze. Zbigniew Zbikowski mimo, że książka jest jego debiutem powieściowym, pisał już w latach...

Ciekawa, intrygująca. Opisuje miejsca w których byłam w Berlinie.

Ciekawa, intrygująca. Opisuje miejsca w których byłam w Berlinie.