Książka popularnonaukowa, poruszająca ciekawą tematykę, choć w sposób zdecydowanie niewyczerpujący. Przegląd dzieł malarskich opiera się w znacznej mierze na kanonie twórców zachodnich, bez poruszania zagadnień sztuki mniej znanej (jak skandynawska czy choćby rosyjska),przez co książka jest chwilami najzwyczajniej w świecie nudna. Niewątpliwie czarno-białe reprodukcje są mocnym minusem, zwłaszcza, że autor znaczną część opisu poświęca kolorystyce i światłu obrazów. Do tego język i styl wypowiedzi autora sprawia wrażenie, jakby książka była kierowana bardziej do młodzieży niż czytelnika dorosłego. Niestety, mimo tematyki, książka jest tylko przeciętna.

Książka popularnonaukowa, poruszająca ciekawą tematykę, choć w sposób zdecydowanie niewyczerpujący. Przegląd dzieł malarskich opiera się w znacznej mierze na kanonie twórców zachodnich, bez poruszania zagadnień sztuki mniej znanej (jak skandynawska czy choćby rosyjska),przez co książka jest chwilami najzwyczajniej w świecie nudna. Niewątpliwie czarno-białe reprodukcje są...

Ta książka to typowy przykład paradoksów PRL-u. Publikacja na temat malarstwa, z kolorową okładką i... czarnobiałymi reprodukcjami obrazów w środku! Czyli coś w rodzaju ciepłych lodów, słodkich napojów w torebkach foliowych czy wyrobu czekoladopodobnego. Innymi słowy: my potrafimy lepiej.
I powstało dziełko-koszmarek, na dodatek firmowane przez Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych. Kto komu zabroni wydawać nieswoje pieniądze na bubel? Pan? Pani? A może państwo? No właśnie. Mam sentyment do wielu rzeczy z czasów PRL, ale na pewno nie do takich wyrobów.

Ta książka to typowy przykład paradoksów PRL-u. Publikacja na temat malarstwa, z kolorową okładką i... czarnobiałymi reprodukcjami obrazów w środku! Czyli coś w rodzaju ciepłych lodów, słodkich napojów w torebkach foliowych czy wyrobu czekoladopodobnego. Innymi słowy: my potrafimy lepiej.
I powstało dziełko-koszmarek, na dodatek firmowane przez Państwowe Zakłady Wydawnictw...