Mocna szóstka. Bardzo dobrze się czytało, pomimo rozbudowanych opisów sylwetek bohaterów (ot, dygresje, które jednak tam pasowały i dawały pełniejszy obraz).
Wyspy Zielonego Przylądka to kraj, który rozważam od pewnego czasu w moich planach podróżniczych... a ta książka dodatkowo wzmogła moje chęci, żeby tam się udać.
Nie jest to lekka i przyjemna lektura, ukazuje problem ubóstwa, niemożności wyrwania się z biedy, która przechodzi z pokolenia na pokolenie... ale jednocześnie przebija się przez to jakiś niesamowity optymizm i wiara w to, że wszystko się ułoży. I finalnie wydźwięk jest optymistyczny. Doceńmy to co mamy, bo nie wszyscy mają takie szczęście. Polecam.

Mocna szóstka. Bardzo dobrze się czytało, pomimo rozbudowanych opisów sylwetek bohaterów (ot, dygresje, które jednak tam pasowały i dawały pełniejszy obraz).
Wyspy Zielonego Przylądka to kraj, który rozważam od pewnego czasu w moich planach podróżniczych... a ta książka dodatkowo wzmogła moje chęci, żeby tam się udać.
Nie jest to lekka i przyjemna lektura, ukazuje problem...

fajna

fajna

Miałam spory problem z tą książką. Dopiero około 50. strony zorientowałam się, jaki jest główny wątek opowieści. A wszystko przez rozbudowane życiorysy każdego z wprowadzonych bohaterów. Na dłuższą metę okazuje się to męczące. Poza tym to bardzo dobra powieść, opowiadająca o zmaganiach z losem, z życiem i ludźmi. Trochę smutna i brutalna, ale takie właśnie jest nasze życie. Niezależnie czy mieszkamy na Wyspach Zielonego Przylądka, Portugalii, Polsce czy gdziekolwiek indziej.

Miałam spory problem z tą książką. Dopiero około 50. strony zorientowałam się, jaki jest główny wątek opowieści. A wszystko przez rozbudowane życiorysy każdego z wprowadzonych bohaterów. Na dłuższą metę okazuje się to męczące. Poza tym to bardzo dobra powieść, opowiadająca o zmaganiach z losem, z życiem i ludźmi. Trochę smutna i brutalna, ale takie właśnie jest nasze życie....

Wyspy Zielonego Przylądka wielu Europejczykom kojarzą się z rajskimi plażami, błękitnym niebem i beztroską. Położony 620 km na zachód od wybrzeża Afryki archipelag w 1975 roku przestał być portugalską kolonią, a stał się niepodległą Republiką Zielonego Przylądka. Tutejsi mieszkańcy to potomkowie portugalskich kolonistów i sprowadzonych do pracy, głównie z Senegalu, niewolników. W wyniku ogromnej biedy, braku perspektyw i dostępu do nauki oraz nierównego traktowania kobiet tysiące ludzi decyduje się na opuszczenie ojczyzny i emigrację: na Wyspach mieszka niewiele ponad 400 tyś. mieszkańców, a poza jego granicami, głównie w USA, Portugalii i Holandii ponad 700 tyś. (źródło: wikipedia)

Opowiedziana w książce Pod wiatr historia młodej kobiety São, jest przykładem losów jednej z tysięcy osób, które w nadziei na lepsze życie i realizację choć części marzeń porzuciły wszystko i wyruszyły w podróż na obcy kontynent.
Poznajemy smutną historię jej matki i starej opiekunki oraz niełatwe dzieciństwo São i jej pierwsze kroki w stronę samodzielnego życia. Pierwsza praca w roli pomocy domowej i opiekunki do dzieci uświadomiła kobiecie, jak ciężko będzie jej zbudować dobre życie w ojczyźnie. Po podjęciu decyzji o emigracji dziewczyna udała się najpierw do Lizbony, a potem na portugalskie wybrzeże, gdzie dzięki pomocy znajomych znalazła pracę i poznała mężczyznę, w którym szybko się zakochała. Niestety związek okazał się ogromnym błędem, a kobieta wraz z małym synkiem musiała walczyć o bezpieczeństwo.

Sposób postrzegania europejskiej rzeczywistości przez São, jej zachwyt nad najbardziej prozaicznymi elementami codzienności oraz ogromna pracowitość i niezłomna wola zostały w książce zestawione z problemami chorującej na depresję portugalskiej prawniczki. W pewnym momencie losy obu kobiet splotły się ze sobą, a znajomość okazała się przełomowa dla każdej z nich. Europejska odyseja São pełna jest dramatycznych wydarzeń i momentów zwątpienia. Na swojej drodze kobieta spotkała różnych ludzi, którzy nie zawsze byli jej przychylni.

Pod wiatr bez wątpienia należy do tych powieści, których wysublimowany język i piękny klimat gwarantują przyjemną lekturę. Mimo, iż nastrój książki jest raczej smutny, styl zdominowany przez długie opisy, a całość jest niemalże pozbawiona dialogów, trudno mi było się od niej oderwać. Historia São wciągnęła mnie bardzo, podobnie jak stworzony przez hiszpańską autorkę świat silnych kobiet, próbujących zmieniać świat po kawałeczku.


Więcej recenzji na moim blogu:
www.wedlugagi.katalog-tytulowy.blogspot.com
Zapraszam!

Wyspy Zielonego Przylądka wielu Europejczykom kojarzą się z rajskimi plażami, błękitnym niebem i beztroską. Położony 620 km na zachód od wybrzeża Afryki archipelag w 1975 roku przestał być portugalską kolonią, a stał się niepodległą Republiką Zielonego Przylądka. Tutejsi mieszkańcy to potomkowie portugalskich kolonistów i sprowadzonych do pracy, głównie z Senegalu,...

Miałam tę książkę kilkakrotnie w ręce ale długo nie mogłam się zdecydować na jej przeczytanie. W końcu trafiłam na nią ponownie i nie żałuję.
Przede wszystkim to co lubię najbardziej : egzotyka, dokładnie Wyspy Zielonego Przylądka skąd pochodzi główna bohaterka Sao. Jakoś do tej pory nie zastanawiałam się nad losem tamtejszej społeczności.
Całość podsumowują słowa bohaterki : "Tak czy owak zaczęłam inaczej patrzeć na świat, zrozumiałam, że moje wielkie tragedie, sytuacje, które od dziecka wydawały mi się straszne i bolesne, były drobiazgami w porównaniu z problemami większości ludzi w znacznej części świata."
Polecam.

Miałam tę książkę kilkakrotnie w ręce ale długo nie mogłam się zdecydować na jej przeczytanie. W końcu trafiłam na nią ponownie i nie żałuję.
Przede wszystkim to co lubię najbardziej : egzotyka, dokładnie Wyspy Zielonego Przylądka skąd pochodzi główna bohaterka Sao. Jakoś do tej pory nie zastanawiałam się nad losem tamtejszej społeczności.
Całość podsumowują słowa...

Książkę gorąco polecam wszystkim, którym wydaje się, że mają w życiu pod górkę. Po jej przeczytaniu, można się naprawdę poczuć wybrańcem losu i docenić małe, pozornie oczywiste, rzeczy i wydarzenia, na które składa się nasze życie, a których innym los całkowicie poskąpił.

Książkę gorąco polecam wszystkim, którym wydaje się, że mają w życiu pod górkę. Po jej przeczytaniu, można się naprawdę poczuć wybrańcem losu i docenić małe, pozornie oczywiste, rzeczy i wydarzenia, na które składa się nasze życie, a których innym los całkowicie poskąpił.

Książka dla tych, którzy myślą, że mają w życiu bardzo źle. Bohaterce tej książki naprawdę w życiu się nie układa. Można by rzec, że urodziła się w niewłaściwym miejscu, w niewłaściwej rodzinie. Porzuciła ją rodzona matka a mężczyzna, którego uważała uważała za miłość życia, traktuje ją jak przysłowiową szmatę do podłogi. Jednak ona nie poddaje się, próbuje gonić swoje marzenia. Sao zdecydowanie jest przykładem dla nas jak walczyć o lepsze życie i pozostać sobą.

Książka dla tych, którzy myślą, że mają w życiu bardzo źle. Bohaterce tej książki naprawdę w życiu się nie układa. Można by rzec, że urodziła się w niewłaściwym miejscu, w niewłaściwej rodzinie. Porzuciła ją rodzona matka a mężczyzna, którego uważała uważała za miłość życia, traktuje ją jak przysłowiową szmatę do podłogi. Jednak ona nie poddaje się, próbuje gonić swoje...

Dramatyczna historia o afrykańskiej imigrantce, próbująca odzyskać synka. Bohaterką książki jest Sao, która od dzieciństwa miała pod górkę.
Książkę czyta sie szybko. Napisana jest łatwym i przyjemnym językiem, który wciągnie od pierwszych stron.
Polecam.

Dramatyczna historia o afrykańskiej imigrantce, próbująca odzyskać synka. Bohaterką książki jest Sao, która od dzieciństwa miała pod górkę.
Książkę czyta sie szybko. Napisana jest łatwym i przyjemnym językiem, który wciągnie od pierwszych stron.
Polecam.

Raczej nudnawa, trochę taka na siłę, banalna.

Raczej nudnawa, trochę taka na siłę, banalna.

Prawdopodobnie, miała to być historia która, nas wzruszy. Niestety, jak dla mnie mało wiarygodne bohaterki, przez co nie byłam w stanie zaangażować się emocjonalnie w tę opowieść.

Prawdopodobnie, miała to być historia która, nas wzruszy. Niestety, jak dla mnie mało wiarygodne bohaterki, przez co nie byłam w stanie zaangażować się emocjonalnie w tę opowieść.