Bóg mordu

Czy ktoś jeszcze po zakończeniu pomyślał: "Co?!? To już wszystko?"? Dawno nie słyszałem tak bzdurnej historyjki. Dobrze, że to jest takie krótkie.

Czy ktoś jeszcze po zakończeniu pomyślał: "Co?!? To już wszystko?"? Dawno nie słyszałem tak bzdurnej historyjki. Dobrze, że to jest takie krótkie.

Pokaż mimo to

Słuchałam słuchowiska na audiotece. Widziałam tez sztuke w teatrze. Słuchowisko lepsze. Lubię te sztukę.

Słuchałam słuchowiska na audiotece. Widziałam tez sztuke w teatrze. Słuchowisko lepsze. Lubię te sztukę.

Pokaż mimo to

Marzyłbym zobaczyć to faktycznie na deskach teatru. Fajna prosta ale z drugim dnem historia. Polecam!

Marzyłbym zobaczyć to faktycznie na deskach teatru. Fajna prosta ale z drugim dnem historia. Polecam!

Pokaż mimo to

Świetny, lekki w odbiorze dramat Yasminy Rezy, z którym zapoznałem się poprzez znakomicie stworzony audiobook, przy udziale wybitnych polskich artystów. Historia niby banalna, dwóch młodych chłopaków kłóci się, dochodzi do bójki, a że są nieletni to do akcji wkraczają rodzice. No i tu zaczyna się tak naprawdę ta sztuka. Obie pary żyjące można powiedzieć „na poziomie” pragną wyjaśnić i zakończyć niesnaski w bardzo kulturalny sposób, opierając wszystko na dialogu. Czas pokazuje jak niewiele potrzeba aby człowiek po obraniu jednego stanowiska, nagle wskoczył w inne buty szokując nie tylko rozmówcę, lecz nawet współmałżonka. Historia, która obnaża problemy współczesnych ludzi - ukrywane pokłady złości, o które sami siebie na pewno by nie posądzali. Bardzo wciągająca sztuka, jednak po wszystkich odczułem pewien niedosyt. Odniosłem wrażenie, że czegoś brakuje, poniekąd nie chciałem aby dramat zakończył się tak jak się zakończył. Naprawdę godna polecenia pozycja.

Świetny, lekki w odbiorze dramat Yasminy Rezy, z którym zapoznałem się poprzez znakomicie stworzony audiobook, przy udziale wybitnych polskich artystów. Historia niby banalna, dwóch młodych chłopaków kłóci się, dochodzi do bójki, a że są nieletni to do akcji wkraczają rodzice. No i tu zaczyna się tak naprawdę ta sztuka. Obie pary żyjące można powiedzieć „na poziomie” pragną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zacznę od realizacji wykonanej przez audiotekę: bezbłędna. Aktorzy? Bezbłędni. Czułam się jakbym ich oglądała a nie tylko słuchała. Super. Co do samej książki to na pewno nie nazwałabym ją komedią, bo jest co najmniej gorzka. Ale ma ciekawą atmosferę i bardzo zmienną dynamikę. Poza tym daje do myślenia na temat tego co w nas siedzi, jakie emocje, frustracje i problemy i jak pięknie je chowamy pod maską cywilizowania i dobrego wychowania.

Zacznę od realizacji wykonanej przez audiotekę: bezbłędna. Aktorzy? Bezbłędni. Czułam się jakbym ich oglądała a nie tylko słuchała. Super. Co do samej książki to na pewno nie nazwałabym ją komedią, bo jest co najmniej gorzka. Ale ma ciekawą atmosferę i bardzo zmienną dynamikę. Poza tym daje do myślenia na temat tego co w nas siedzi, jakie emocje, frustracje i problemy i jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polecam wysłuchać w formie audiobooka na Audiotece - niesamowite doświadczenie ;)

Polecam wysłuchać w formie audiobooka na Audiotece - niesamowite doświadczenie ;)

Pokaż mimo to

Dramat autorstwa Yasminy Rezy, francuskiej dramatopisarki znany chyba każdemu. Dobrze, że określiłam chyba, dla mnie to nowość. „Bóg mordu” poznałam dopiero podczas wielu reklam na portalach społecznościowych. Korzystając z jednej z aplikacji do słuchania audiobooków, wysłuchałam tego dramatu.
Dwa małżeństwa spotykają się w dość błahej sprawie. Chodzi o bójkę między ich dziećmi. Dla jednego chłopca bójka skończyła się gorzej, stracił zęby. Pary spotykają się w dobrych intencjach. Chcą bowiem wyjaśnić całą tę sytuację, ale przede wszystkim doprowadzić do szczerych przeprosin i do pogodzenia skłóconych chłopców. Jednak nie może być tak kolorowo. Od samego początku widać kontrast bohaterów dramatu. Pierwsza para, Veronique i Michel Houliie są zwyczajnymi, spokojnymi ludźmi. Michel zarabia pieniądze (sprzedaje akcesoria domowe). Pani domu zachwyca się sztuką autora książki o konflikcie w Darfurze. Drugie małżeństwo to Annette i Alain Reille. Dobrze sytuowana, elegancka para. Alian to prawnik, który zajmuje się aferami w firmie farmaceutyczne, Annette dba o dom i potomka. Państwo Houliie goszczą Państwa Reille.
Początkowo spotkanie przebiega sztampowo. Jednak kurtuazja dość szybko mija. Bohaterowie zdejmują „maski”, które posiadają. Państwo Reille chcą zmusić syna do skruchy i przeprosin kolegi, w końcu to on wyrządził krzywdę. Jednak Pani Houliie wydaje się, że sposób ten jest nieetyczny. Następuje oczywiście wymiana zmian. Nie tylko na temat wychowania dzieci, ale również następuje analiza swoich relacji, poglądów. Emocji co niemiara. Zapowiada się bardzo ciekawie. Jak to się skończy? Czy małżeństwa dojdą do porozumienia, a może wydarzy się coś gorszego? Przekonacie się sami!
Każda postać jest inna, specyficzna. Tak jak cała sytuacja. Rozmowy na temat wartości i społeczne konwenanse skryte są tak naprawdę pod swoimi przekonaniami. Czy to nie jest dramat o nas samych? O naszej współczesnej kulturze? O naszych wyobrażeniach na temat tego, jacy powinniśmy być?
Odpowiedź na te pytania nasuwają się w wypowiedzi Alain, który uważa, że życiem rządzi tylko bóg mordu. Przecież w świecie zwierząt i często w naszym też, niestety, zwycięża silniejszy. A Michel wykrzykuje wręcz, jaki to świat jest bez sensu.
Fabuła tego dramatu jest bardzo prosta. Staje się ona przyczynkiem do ujawnienia długo skrywanych przez naszych bohaterów przekonań. A może do gry aktorskiej, bo przecież bohaterowie dramatu odgrywali role społeczne, ukrywali swoje prawdziwe pragnienia. Czy jest coś lepszego od odkrycia prawdy i kłamstwa? Nie! To jest to, co czytelnik uwielbia najbardziej.
Dialogi z aktu na akt przyśpieszają. Na koniec są bardzo dynamiczne. Nie brakuje również ripost, ale i przede wszystkim zwrotów akcji. Dużo ironii, dowcipów. Demaskowanie bohatera, tych sztucznych układów, a przede wszystkim fikcyjne intencje. Czytelnik śmieje się, czasami do łez. Zawdzięczamy to wcześniej wspomnianym ripostom i ironią. Po wysłuchanej lekturze, przy której również się śmiałam naszła mnie pewna myśl. Czy ja i inni z mojego otoczenia nie jesteśmy podobni do tych małżeństw? A może to ja śmiałam się z własnego zachowania?
Dramat ten powinien przeczytać, wysłuchać każdy. Ciekawa lektura, przede wszystkim dająca sporo do przemyślenia. Co więcej, zabiera bardzo mało czasu na wysłuchanie, czy przeczytanie.

Dramat autorstwa Yasminy Rezy, francuskiej dramatopisarki znany chyba każdemu. Dobrze, że określiłam chyba, dla mnie to nowość. „Bóg mordu” poznałam dopiero podczas wielu reklam na portalach społecznościowych. Korzystając z jednej z aplikacji do słuchania audiobooków, wysłuchałam tego dramatu.
Dwa małżeństwa spotykają się w dość błahej sprawie. Chodzi o bójkę między ich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szybko i przyjemnie - w godzinę idzie przeczytać

Szybko i przyjemnie - w godzinę idzie przeczytać

Pokaż mimo to

Książkę bardzo szybko się czyta, nie zajmuje dużo czasu, bohaterowie też są zarysowani w sposób poprawny. Niestety, brakuje konkretnego zakończenia, można by powiedzieć, że dramat kończy się w nijakim momencie. Dobra do wystawienia w teatrze, czy też do przeczytania raz. Jednak mnie nie ujęła niczym szczególnym.

Książkę bardzo szybko się czyta, nie zajmuje dużo czasu, bohaterowie też są zarysowani w sposób poprawny. Niestety, brakuje konkretnego zakończenia, można by powiedzieć, że dramat kończy się w nijakim momencie. Dobra do wystawienia w teatrze, czy też do przeczytania raz. Jednak mnie nie ujęła niczym szczególnym.

Pokaż mimo to

Z komediami bywa tak, że często są mniej zabawne, niż wydaje się to ich twórcom. Sztukę Yasminy Rezy, komedię bardziej mroczną, a przez to bardziej wpisującą się w moje oczekiwania, poznałem najpierw w wersji filmowej Romana Polańskiego, który osadził jej akcję w Nowym Jorku. I bardzo chciałem zobaczyć ją na deskach teatru, czemu jak dotąd zapobiegła pandemia.

Z pomocą przyszła natomiast Audioteka i jej kolejna Superprodukcja, dzięki której przez półtorej godziny świetnie rozbawiali mnie Agata Kulesza, Maja Ostaszewska, Maciej Stuhr i Robert Więckiewicz. Zrecenzuję ją krótko: „Bóg mordu” to sztuka, która przez cały czas trzyma w napięciu i w której nie ma jednego zbędnego słowa.

Wasz Marchołt

Z komediami bywa tak, że często są mniej zabawne, niż wydaje się to ich twórcom. Sztukę Yasminy Rezy, komedię bardziej mroczną, a przez to bardziej wpisującą się w moje oczekiwania, poznałem najpierw w wersji filmowej Romana Polańskiego, który osadził jej akcję w Nowym Jorku. I bardzo chciałem zobaczyć ją na deskach teatru, czemu jak dotąd zapobiegła pandemia.

Z pomocą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to