Pomysł fajny. Opowiadanie dość płytkie i infantylne. Zabrakło fabuły.

Pomysł fajny. Opowiadanie dość płytkie i infantylne. Zabrakło fabuły.

Im więcej czytam książek Pani Anderson, tym bardziej mam wrażenie że wszystkie są na jedno kopyto. O ile w Tandem Unit męscy bohaterowie są wyraziści, jacyś, konkretni, to główna bohaterka to rozlazła ameba, która nie ma w sobie nic wyjątkowego. Ilość powtórzeń np. oczy w kolorze indygo zabija swoją infantylnością. Po 20 stronach już wiedziałam że jeden ma oczy szafirowe, drugi indygo. Po cholerę to tyle razy kopiować. Akcja też mogłaby być bardziej fascynująca. Rozumiem, że erotyk, ale kto powiedział, że to od razu musi być podrzędny pornos. Rozczarowałam się.

Im więcej czytam książek Pani Anderson, tym bardziej mam wrażenie że wszystkie są na jedno kopyto. O ile w Tandem Unit męscy bohaterowie są wyraziści, jacyś, konkretni, to główna bohaterka to rozlazła ameba, która nie ma w sobie nic wyjątkowego. Ilość powtórzeń np. oczy w kolorze indygo zabija swoją infantylnością. Po 20 stronach już wiedziałam że jeden ma oczy szafirowe,...

Wiele wspólnych z poprzednimi opowiadaniami. Niemal identyczne jak Sex with strangers tylko dłuższe i lekkie zmiany.

Wiele wspólnych z poprzednimi opowiadaniami. Niemal identyczne jak Sex with strangers tylko dłuższe i lekkie zmiany.

"Dziennikarka Sadie Thomas decyduje się przygotować materiał o prostie-borgach, Sztucznej inteligencji używanej dla przyjemności. W próbie zdobycia większej ilości informacji, dostaje się pod przykrywką do burdelu prostie, jako jedna z nich prostie.
Unika zauważenia przez potencjalnych klientów dzięki przecenionemu chipowi Nie-Patrz-Na-Mnie, dopóki nie ulega on awarii i przyciąga uwagę dwóch górników, którzy okazują się detektywami z wydziału obyczajówki, Starej Ziemi, Davidem, Blakely’em i Christianem Holsteinem.
Przybyli do Pałacu Prostie by prowadzić śledztwo w sprawie nielegalnego użycia ludzkich mózgów, zdobytych na niewinnych kolonistach i umieszczonych w prostie-borgach by minimalizować koszty.
Tym, czego detektywi nie oczekiwali, jest znalezienie kobiety, która mogłaby być wszystkim, czego pożądają. Detektywi nie są sobie po prostu bliscy, ale są częścią całości, dzięki chipowi tandemującemu, który mają wszczepiony. Ten chip sprawia, że możliwe jest dla nich dzielenie się emocjami, wspomnieniami i pragnieniami i wymaga by znaleźli partnerkę, która będzie chciała przyjąć ich obu.
Żeby było jeszcze trudniej, rzadko można znaleźć taką kobietę, ponieważ takie połączenie powoduje przeładowanie sensoryczne. Detektywi muszą podjąć się zadania przekonania konserwatywnej Sadie, że kochanie dwóch mężczyzn jest właściwe."
Kolejna książka napisana przez Evangeline Anderson, książka trochę erotyczna i odrobinę fantastyczna. Nie jest to z pewnością utwór nad którym trzeba się jakoś specjalnie zachwycać, ale też nie powinno się go z góry przekreślać. Moim zdaniem książka jest wystarczająco ciekawa, aby pokusić się o jej przeczytanie. Główni bohaterowie: Sadie i jej dwaj wielbiciele-kochankowie Blakely i Holt to postacie wyraziste, wykreowane tak, że od razu wzbudzają sympatię w czytelniku. Może nie jest to książka z górnej półki, ale zapewnia po trochę: śmiechu, łez i rozrywki.

"Dziennikarka Sadie Thomas decyduje się przygotować materiał o prostie-borgach, Sztucznej inteligencji używanej dla przyjemności. W próbie zdobycia większej ilości informacji, dostaje się pod przykrywką do burdelu prostie, jako jedna z nich prostie.
Unika zauważenia przez potencjalnych klientów dzięki przecenionemu chipowi Nie-Patrz-Na-Mnie, dopóki nie ulega on awarii i...