Cała recenzja na: https://biblioteczka-apteczka.pl/index.php/2016/09/20/cukierekdladziadkatadka/
"Cukierek dla dziadka Tadka” to historia chłopca w wieku przedszkolnym, którego pradziadek cierpi na chorobę Alzheimera. Autorce udało się przedstawić ten poważny temat prosto, z humorem i z takim wyczuciem, że spokojnie możemy oddać książkę w ręce dzieci.

Kolejne etapy choroby pradziadka są przedstawiane z perspektywy kilkulatka. Jaś na własnej skórze doświadcza skutków zapominania różnych rzeczy przez pradziadka Tadka, widzi jego trud w radzeniu sobie z codziennymi czynnościami i spadek sprawności intelektualnej (dziadek zapomina np. gdzie mieszka i policja musi przyprowadzić go do domu, nie pamięta, gdzie jest w aucie hamulec, zdarza mu się jeść zupę widelcem, nie potrafi czasami otworzyć drzwi łazienki, zostawia Jasia samego w sklepie itd.)Początkowo zachowanie pradziadka bawi Jasia, ale potem wywołuje niepokój. Rodzice chłopca nie zamiatają problemu pod dywan, tylko szczerze rozmawiają z nim o chorobie. Janek zostaje potraktowany po partnersku i reaguje bardzo dojrzale: jest dla pradziadka wyrozumiały, cierpliwy, współczujący i bardzo stara się mu pomagać. Kiedy chłopiec orientuje się, że dziadek Tadek zapomina, że zażył już swoje leki i dlatego mógłby zjeść ich za dużo, wpada na pomysł, że zamiast tabletek będzie mu podawał swoje kolorowe cukierki.
Książka pomaga oswoić malucha z chorobą, starością, niedołężnością, uwrażliwia dziecko na to, co czują jego najbliżsi i uczy takich wartości, jak troska i odpowiedzialność za członków rodziny.

Cała recenzja na: https://biblioteczka-apteczka.pl/index.php/2016/09/20/cukierekdladziadkatadka/
"Cukierek dla dziadka Tadka” to historia chłopca w wieku przedszkolnym, którego pradziadek cierpi na chorobę Alzheimera. Autorce udało się przedstawić ten poważny temat prosto, z humorem i z takim wyczuciem, że spokojnie możemy oddać książkę w ręce dzieci.

Kolejne etapy choroby...

Bardo fajna i zabawna książka,w której jest poruszony dosyć poważny temat.Mimo trudnych sytuacji książka jest lekko i zabawnie napisana w świetny sposób.Historie pradziadka są momentami szokujące i nie do pomyślenia.Polecam dla dzieci w wieku 8-10 lat :)

Bardo fajna i zabawna książka,w której jest poruszony dosyć poważny temat.Mimo trudnych sytuacji książka jest lekko i zabawnie napisana w świetny sposób.Historie pradziadka są momentami szokujące i nie do pomyślenia.Polecam dla dzieci w wieku 8-10 lat :)

Jest to książeczka dla dzieci, ale poruszony jest w niej temat trudny, niełatwy, skomplikowany. Czytałam tę historyjkę wczoraj mojemu pięcioletniemu synkowi i myślałam, że niewiele z niej rozumie, a jednak...
Mamy tu rodzinę na pozór normalną, jest mama, która pracuje w domu przy tłumaczeniach, jest tata, dziadek, mały Jaś i pradziadek, wspomniany w tytule dziadek Tadek. Pewnego dnia przyprowadza go do domu policja, ponieważ nie może sobie przypomnieć, gdzie mieszka. Nikt z całej rodziny nie łączy tego z innymi dziwnymi sytuacjami, aż do momentu, kiedy zachowanie dziadka staje się groźne, niebezpieczne dla osób z jego otoczenia i dla niego samego także. Mały chłopiec kocha dziadka Tadka najbardziej na świecie, czasem to on bardziej zajmuje się nim, niż odwrotnie, a przecież sam jest jeszcze dzieckiem.
W zabawny, prosty, a jednocześnie bardzo umiejętny sposób autorka oswaja nas z tą straszną chorobą, która przypałętała się do starszego człowieka. Uczy nas, a przede wszystkim nasze dzieci zrozumieć istotę choroby Alzheimera, bo o nim mowa.
Fragment książki:
" - Co tu robisz? Kim ty w ogóle jesteś?
Jasia zatkało.
- Ja... przecież ja jestem Janek.
- Janek? - powtórzył powoli dziadzio Tadzio, jakby tego imienia nigdy nie słyszał. - Aha. No jasne. I kocham cię, tak? - Wyglądało na to, że dziadzio Tadzio wreszcie sobie przypomina.
- Kochasz mnie -przytaknął Janek gorliwie. - I ja ciebie też. Bardzo mocno."

Jest to książeczka dla dzieci, ale poruszony jest w niej temat trudny, niełatwy, skomplikowany. Czytałam tę historyjkę wczoraj mojemu pięcioletniemu synkowi i myślałam, że niewiele z niej rozumie, a jednak...
Mamy tu rodzinę na pozór normalną, jest mama, która pracuje w domu przy tłumaczeniach, jest tata, dziadek, mały Jaś i pradziadek, wspomniany w tytule dziadek Tadek....

Bardzo lubię takie książki dla dzieci, które dotykają poważnego tematu (trudnego dla rodziców) a do tego są zabawne, lekkie, przystępne.
Taka jest właśnie ta książka o dziadku Tadku chorym na alzheimera. Dziecko posiada tę elastyczność umysłu, że potrafi zaakceptować, zrozumieć i odnaleźć się w każdej trudnej sytuacji. Dlatego uważam, że mówienie, czytanie, pokazywanie świata dziecku (nie tylko tego idealnego) sprawia, że malec rośnie na osóbkę wrażliwą i niezwykle tolerancyjną.

Bardzo lubię takie książki dla dzieci, które dotykają poważnego tematu (trudnego dla rodziców) a do tego są zabawne, lekkie, przystępne.
Taka jest właśnie ta książka o dziadku Tadku chorym na alzheimera. Dziecko posiada tę elastyczność umysłu, że potrafi zaakceptować, zrozumieć i odnaleźć się w każdej trudnej sytuacji. Dlatego uważam, że mówienie, czytanie, pokazywanie...

Tę książkę zaczęłam czytać z moim 3,5-latkiem, ale skończyłam już sama... Nie dlatego, że jest ona nudna, nic z tych rzeczy...
Po prostu porusza ona trudny temat, jak dla mojego malucha jeszcze za trudny i tak nic z tego jeszcze nie rozumie...

Książka opowiada nam o pięcioletnim Janku, mamie Marysi, Tacie Piotrze, dziadku Andrzeju oraz o tytułowym pradziadku Tadku.
Książka jest o chorobie, a dokładniej o chorobie Alzheimera, która dotyka dziadzia. Początkowo wydaje się, że to zwykła niegroźna skleroza. Nikt nie zwracał specjalnie uwagi na to, że dziadek podczas spaceru zapomniał gdzie jest jego dom... W końcu miał już swój wiek... Jednak z czasem stawało się to coraz bardziej niebezpieczne. Dziadek podczas zakupów zapomniał o swoim wnuku, gorące żelazko potraktował jako przycisk do papieru, zażył o wiele za dużo leków, a to wszystko przez to, że zapominał...

Książka ta porusza dość ciężki temat. Przynajmniej dla dzieci ciężki...
Bo jak wytłumaczyć takiemu kilkulatkowi dlaczego jego ukochany dziadziuś, zapomniał o nim w sklepie, lub dlaczego w ogóle go nie poznaje?
Ta książka to nie jest żaden poradnik, nie ma tutaj przepisów jak radzić sobie w takich sytuacjach. Jest to opowieść małego chłopca jak to wygląda w ich domu, jak on to wszystko widzi i jak się z tym czuje...

Tak jak wspomniałam na początku, książka ta jest dla mojego synka jeszcze za trudna. Nikodem rozumie co to jest choroba, ale dla niego to raczej coś takiego jak kaszel i katar. Nie zrozumiałby jeszcze co to jest Alzheimer.

Dlatego na razie odkładamy tą książkę na półeczkę, ale na pewno jeszcze do niej wrócimy...

Tę książkę zaczęłam czytać z moim 3,5-latkiem, ale skończyłam już sama... Nie dlatego, że jest ona nudna, nic z tych rzeczy...
Po prostu porusza ona trudny temat, jak dla mojego malucha jeszcze za trudny i tak nic z tego jeszcze nie rozumie...

Książka opowiada nam o pięcioletnim Janku, mamie Marysi, Tacie Piotrze, dziadku Andrzeju oraz o tytułowym pradziadku Tadku.
Książka...