Książka jest rezultatem spotkania dwóch ludzi: mnicha i psychiatry, których wszystko mogłoby dzielić, gdyby nie mieli wspólnego upodobania do zgłębiania tajemnic ludzkiego życia. Pierwszy zanurzony jest w samotności klasztoru, drugi prowadzi aktywną działalność w świecie; konfrontują oni ze sobą swoje poglądy na temat współczesnego człowieka i jego problemów. W centrum ich rozmowy znajduje się trudne zagadnienie sensu życia, a także problem zniechęcenia, wyrażającego się w słowach: „a po co?” i będącego wszechobecną, poważną chorobą naszej epoki. Na drodze ludzkiego życia potrzebne są wiara i nadzieja, dzięki którym życie staje się pasjonujące i przepełnione miłością.

Ojciec Amédée Hallier (1913–2002) miał 82 lata, gdy powstała ta książka. Był trapistą — żył według reguły cysterskiej w klasztorze w Bricquebec, gdzie spotykał się z wieloma młodymi ludźmi oraz z małżeństwami. Jego żywotność i humor sprawiły, że w okolicy nazywano go „turbomnichem”.

Doktor Dominique Megglé (ur. 1954) jest psychiatrą, specjalistą w dziedzinie psychoanalitycznych terapii krótkoterminowych. Żonaty, ojciec sześciorga dzieci, pracował jako lekarz w szpitalu wojskowym w Tulonie. Przewodniczący Instytutu Miltona H. Ericksona Méditerranée. Gdy powstała ta książka, miał 41 lat.